Η υποστήριξη Χριστοδουλίδη και η εποχή που αλλάζει για τα κόμματα του Κέντρου

Απομακρυσμένο σενάριο θα ακουγόταν πριν από λίγο καιρό να βγάζει ανακοινώσεις το ΔΗΚΟ για  να χαιρετίσει αποφάσεις της ΔΗΠΑ. Τα δύο κόμματα ενώνει αλλά κυρίως χωρίζει ένα εκρηκτικό παρελθόν, το οποίο δημιουργεί παράξενες δυναμικές στη συνύπαρξή τους στον χώρο του Κέντρου και, κατ’ επέκταση, στο πλευρό του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Λίγη ώρα μετά την απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου της ΔΗΠΑ για υποστήριξη του Νίκου Χριστοδουλίδη και πριν καν προλάβει ο ίδιος ο υποψήφιος να ευχαριστήσει το κόμμα, το ΔΗΚΟ έσπευσε να εκδώσει μια σύντομη ανακοίνωση, κάνοντας λόγο για ενότητα. «Η επικύρωση της απόφασης από το Πολιτικό Συμβούλιο της ΔΗΠΑ αποτελεί ακόμη μία απόδειξη της ευρείας αποδοχής και οριζόντιας απήχησης που έχει ο Νίκος Χριστοδουλίδης και φέρνει την χώρα μας ακόμη πιο κοντά στην απαραίτητη ενότητα που χρειάζεται για την υπεύθυνη αντιμετώπιση των σοβαρών προκλήσεων στο εθνικό πρόβλημα, την ενέργεια, την οικονομία και όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία των πολιτών», ανέφερε το ΔΗΚΟ.

Η αντίδραση αυτή επιδέχεται, βεβαίως, διαφορετικών ερμηνειών. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια του ΔΗΚΟ να καλωσορίσει την ΔΗΠΑ στους υποστηρικτές του κ. Χριστοδουλίδη, με την ιδιότητά του ως το μεγαλύτερο κόμμα ανάμεσα τους, στέλνοντας μήνυμα «οικοδεσπότη» στην υποψηφιότητα. Ή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα μήνυμα αλλαγής εποχής, μιας εξομάλυνσης των σχέσεων, μιας νέας σελίδας που χωρά και τις δύο πολιτικές δυνάμεις, καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα που υποστηρίζουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη, κάτω από την ομπρέλα της κοινής προσπάθειας.

Αυτή η προσπάθεια, ωστόσο, ουδέποτε υπήρξε κοινή μέχρι τώρα. Κοινή κατέστη μετά που τα συλλογικά όργανα των κομμάτων αποφάσισαν να συνεργαστούν με τον υποψήφιο. Σε αντίθεση με τα πολυμερή σχήματα του παρελθόντος, τα κόμματα που υποστηρίζουν τον κ. Χριστοδουλίδη ουδέποτε κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, να αποφασίσουν κοινό πρόγραμμα και κοινό υποψήφιο. Αντιθέτως, το κάθε ένα προχώρησε στις δικές του διαβουλεύσεις.

Το ΔΗΚΟ μπήκε σε διάλογο με το ΑΚΕΛ, με στόχο να τα βρουν μεταξύ τους και μετά να φέρουν και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης στο κοινό μέτωπο, μία προσπάθεια που απέτυχε. Στράφηκε, επίσης, προς την κατεύθυνση της ΕΔΕΚ, σε ένα χρονικό σημείο που διαφάνηκε πως οι βάσεις και των δύο κομμάτων ήδη τοποθετούνταν υπέρ της υποψηφιότητας Χριστοδουλίδη.

Η ΔΗΠΑ, από την πλευρά της, επί μήνες κυνηγούσε τον στόχο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας και ακολούθως αυτόν για μια κυβέρνηση ευρείας αποδοχής. Μπαινόβγαινε στα γραφεία όλων των κομμάτων και έκανε όμορφες συζητήσεις, τις οποίες ακολουθούσαν όμορφες δηλώσεις. Όταν το εγχείρημα αυτό ολοκληρώθηκε, επίσης χωρίς επιτυχία, είχε εκτεταμένες συνομιλίες με τους υποψηφίους, οι οποίες εντάθηκαν προς το τέλος με τους Νίκο Χριστοδουλίδη και Αβέρωφ Νεοφύτου.  

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης υποστηρίζεται πλέον από το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, τη ΔΗΠΑ, την Αλληλεγγύη και το κόμμα των Κυνηγών, με διμερείς συμφωνίες, ως απότοκο ανεξάρτητων κομματικών αποφάσεων. Συμφωνίες στις οποίες, σε μεγάλο βαθμό, οι ίδιες οι κομματικές βάσεις έσπρωξαν τις ηγεσίες τους να συνομολογήσουν, παίρνοντας θέση πολύ πριν τα συλλογικά όργανα. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις στην ουσία υιοθέτησαν το πρόγραμμα του υποψηφίου, εμβολιάζοντας το με θέσεις που αποτελούν προτεραιότητα για τις ίδιες, αλλά δεν είχαν ιδιαίτερο ρόλο στη δημιουργική διαδικασία της υποψηφιότητας και δεν φαίνεται να πρωταγωνιστούν στο επιτελείο του.

Την ίδια στιγμή, διατηρούν η κάθε μία τις δικές της θέσεις, οι οποίες, αν και δεν έχουν τεράστιες αποκλίσεις στα περισσότερα ζητήματα, δεδομένου ότι τουλάχιστον οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις καταλαμβάνουν ακριβώς τον ίδιο πολιτικό χώρο, δεν παύουν να έχουν διαφορές. Διαφορές υπάρχουν, βέβαια, σε όλες τις κυβερνήσεις συνεργασίας και μάλιστα πολύ μεγαλύτερες σε κάποιες άλλες χώρες. Ωστόσο παραμένει ερώτημα πώς θα αποφευχθεί η δημόσια πολυγλωσσία για το Κυπριακό, για παράδειγμα, όταν κάποια εκ των κομμάτων υποστηρίζουν τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και άλλα την αποκηρύσσουν. Όπως και τι θα συμβαίνει εάν προκύψει τέτοια διαφωνία μεταξύ των κομμάτων, που ένα ζήτημα θα αποτελεί αντικείμενο σύγκρουσης. Αν και η ΔΗΠΑ προσπάθησε να περιγράψει την συνεννόηση που ευελπιστεί ο υποψήφιος πως θα υπάρχει ως μηχανισμό επίλυσης διαφορών, στην πραγματικότητα μόνο στην πράξη, εάν δηλαδή εκλεγεί, θα διαφανεί σε ποιο βαθμό θα λειτουργεί αυτή η συνεννόηση και εάν θα κριθεί αναγκαίο να αναπτυχθεί κάποιου είδους μηχανισμός.

Ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης δείχνει να μην ανησυχεί, θεωρώντας ότι με διάλογο και καλή θέληση όλα λύνονται, αλλά οι αντίπαλοί του ήδη χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα εναντίον του, προϊδεάζοντας για μια χαώδη διακυβέρνηση, η οποία θα αποτελείται από ένα στρατόπεδο χωρίς στέρεες βάσεις. Κι είναι στο χέρι του υποψηφίου να δώσει επαρκείς διαβεβαιώσεις πως έχει εξασφαλίσει κάποιου είδους αρμονία, που θα επιτρέπει στα κόμματα που τον υποστηρίζουν να προωθούν μαζί το κυβερνητικό έργο στη Βουλή και να μην βάζουν τρικλοποδιές. Για να συμβαίνει αυτό, βέβαια, θα πρέπει να αποφύγει να αφήνει κάποιους να αισθάνονται δυσαρεστημένοι, ιδιαίτερα κατ’ επανάληψη, που από μόνο του θα αποτελέσει μια άσκηση ισορροπίας για τον κ. Χριστοδουλίδη, σε συνδυασμό με όλες τις υπόλοιπες δυσκολίες που θα έχει η ανάληψη της εξουσίας, εφόσον εκλεγεί.

Ο κ. Χριστοδουλίδης διακηρύττει πως θα σχηματίσει μια κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής, στην οποία θα αξιοποιηθούν τα καλύτερα πρόσωπα, ασχέτως κομματικής προέλευσης. Γίνεται, ωστόσο, κατανοητό πως σε αυτήν θα πρέπει με κάποιο τρόπο να συμμετέχουν άτομα προερχόμενα από τα συνεργαζόμενα κόμματα, ακόμη κι αν δεν είναι στελέχη της πρώτης γραμμής. Αφενός επειδή σε απόλυτα κυνικό επίπεδο η εξουσία έρχεται με ανταλλάγματα και αφετέρου επειδή αυτό θα διασκεδάσει τις όποιες εσωτερικές ανησυχίες ως προς τον ρόλο που θα διαδραματίσουν σε μία ενδεχόμενη διακυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Μέχρι στιγμής φαίνεται να μην έχει γίνει κάποια συγκεκριμένη συζήτηση αναφορικά με αυτό τον διαμοιρασμό, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει.  

Η συμπόρευση μεταξύ των κομμάτων του Κέντρου μπορεί να καταστεί πολύ εύκολη ή πολύ δύσκολη, αναλόγως της στάσης που θα τηρήσει το κάθε μέρος. Άλλωστε, παρά τις διαφορές τους, ιδεολογικά συνεχίζουν να έχουν πολύ μεγαλύτερες συγγένειες από ό,τι με οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλα κόμματα, με τα οποία συνεργάστηκαν πολλές φορές στο παρελθόν. Μπορεί να αναβιώσει η διαμάχη του ΔΗΚΟ με τη ΔΗΠΑ, μπορεί να εξομαλυνθούν πλήρως οι σχέσεις μεταξύ τους ή, θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί ακόμη και να γίνει πράξη το ακραίο σενάριο που φοβούνταν κάποιοι στη ΔΗΠΑ, αυτό της «απορρόφησής» της από το ΔΗΚΟ στο πλαίσιο της ενάσκησης εξουσίας. Αναλόγως σεναρίου, μπορεί να αναβαθμιστεί ή να υποβαθμιστεί ο ρόλος της ΕΔΕΚ.

Εκείνο που σήμερα γνωρίζουμε  με σιγουριά είναι πως αυτή η κεντρώα πλατφόρμα που περιστοιχίζει τον Νίκο Χριστοδουλίδη στήθηκε κάπως παράδοξα. Και μπορεί να είναι πολύ ή καθόλου σταθερή, αναλόγως των επιλογών που θα κάνουν τα ίδια τα κόμματα αλλά, πάνω απ’ όλα, ο υποψήφιος. Πιθανή εκλογή του βάζει το Κέντρο σε μια νέα εποχή και η πορεία θα δείξει αν αυτή θα είναι Άνοιξη ή Χειμώνας…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Και επίσημα με Χριστοδουλίδη η ΔΗΠΑ-Επικυρώθηκε η απόφαση
• Η πολυσυλλεκτικότητα, η ευρεία αποδοχή και η επόμενη μέρα του Χριστοδουλίδη
• Η μάχη της συσπείρωσης, η διείσδυση Χριστοδουλίδη και οι αυξομειώσεις