Η διαφοροποιημένη προσέγγιση Χαρτσιώτη, τα παραδεκτά γεγονότα της πρώτης αποτίμησης και οι προσδοκίες

Βγάζοντας από την εξίσωση τον Ιωνά Νικολάου, ο οποίος κατατάσσεται στους μακροβιότερους υπουργούς Δικαιοσύνης που παρέμεινε στη θέση του για έξι χρόνια (2013-2019), πέραν της Στέλλας Σουλιώτη που η θητεία της διήρκησε δέκα χρόνια (1960-1970), θα έλεγε κανείς πως το Υπουργείο Δικαιοσύνης τα τελευταία χρόνια, ομοιάζει με ριάλιτι επιβίωσης που οι τηλεθεατές περιμένουν να δουν ποιος θα καταφέρει να ανταπεξέλθει και να αντέξει περισσότερο. Και αυτό διότι, αν δει κανείς το ιστορικό της τελευταίας δεκαετίας, θα διαπιστώσει πως μετά τον Ιωνά Νικολάου, ουδείς υπουργός κατάφερε να συμπληρώσει τα δύο χρόνια θητείας. Αντιθέτως, ο Γιώργος Σαββίδης παρέμεινε στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης μέχρι τον διορισμό του ως Γενικός Εισαγγελέας για ένα χρόνο (31.5.2019-28.6.2020), η Έμιλυ Γιολίτη επίσης ένα χρόνο (29.6.2020-17.6.2021), η Στέφη Δράκου ένα χρόνο και οκτώ μήνες (18.6.2021-28.2.2023) και η Άννα Προκοπίου για δέκα μήνες (1.3.2023-10.1.2024).

Αποτελεί παραδεκτό γεγονός, πως το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι ένα από τα πιο καυτά χαρτοφυλάκια, καθώς έχει να διαχειριστεί σοβαρά, ευαίσθητα, ιδιαίτερα και πολύπλοκα θέματα, που άπτονται τόσο της Αστυνομίας, όσο των Κεντρικών Φυλακών και της Δικαιοσύνης. Ένα από τα Υπουργεία που συχνά πυκνά, λόγω και της φύσεως του, βρίσκεται στο επίκεντρο, με τον εκάστοτε υπουργό να καλείται να πάρει αποφάσεις, να διαχειριστεί λεπτά ζητήματα και να χαράξει πολιτική, η κατεύθυνση της οποίας θα είναι προς την επίλυση προβλημάτων και βελτίωση των δεδομένων. Εξού και ο εκάστοτε υπουργός Δικαιοσύνης, θα πρέπει να έχει το απαιτούμενο υπόβαθρο, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τα ζητήματα που προκύπτουν, με τη συνδρομή βεβαίως συνεργατών που θα γνωρίζουν από νομικά και επιχειρησιακά θέματα της Αστυνομίας αλλά και από σωφρονιστικές πολιτικές, στη βάση πάντα των νομοθεσιών και των ευρωπαϊκών κανονισμών.

H απερχόμενη υπουργός Δικαιοσύνης, ανέλαβε τα ηνία σε μια ιδιαίτερη κρίσιμη περίοδο, τόσο για την Αστυνομία όσο και για τις Φυλακές, με την ίδια μάλιστα να προέρχεται από ένα εντελώς διαφορετικό χώρο, εξού και κλήθηκε να κολυμπήσει σε βαθιά και αχαρτογράφητα για την ίδια νερά. Παρέλαβε τη σκυτάλη από την Στέφη Δράκου, που άφησε ανοιχτά ζητήματα, σε μια περίοδο όπου δέχθηκε έντονες επικρίσεις για τους χειρισμούς της σε ότι αφορά τις καταγγελίες σε βάρος του τέως Διοικητή της ΥΚΑΝ, ενώ θα έλεγε κανείς πως δεν άφησε το στίγμα της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Όπως, ούτε και οι προκάτοχοι της, αφού στην μικρή θητεία τους πρόλαβαν μόνο να βάλουν ένα λιθαράκι στην Μεταρρύθμιση της Δικαιοσύνης, η οποία όμως ήταν κληροδότημα του Ιωνά Νικολάου.

Η σκυτάλη δόθηκε στην Άννα Προκοπίου, η οποία αρχικά είχε δείξει πως αντιλαμβάνεται τη δύσκολη περίοδο που διανύουν τα δύο Τμήματα που προΐσταται, ωστόσο στη συνέχεια ακολουθήθηκε το ίδιο μοτίβο. Δηλαδή, όπως και η προκάτοχος της, ταυτίστηκε πλήρως με τις θέσεις της Αστυνομίας, χωρίς να κρατηθούν οι απαιτούμενες αποστάσεις, δεδομένου πως ήταν η πολιτική προϊστάμενη, γεγονός που στο τέλος γύρισε μπούμερανγκ, αφού πέραν των άλλων, πλήρωσε τα σπασμένα για τα επεισόδια σε Χλώρακα και Λεμεσό, τα οποία επισκίασαν την θητεία της.

Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί πως οι περισσότεροι στενοί συνεργάτες της Άννας Προκοπίου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν αστυνομικοί, αφού υπήρξε αντικατάσταση των δημόσιων λειτουργών που για χρόνια ήταν υπό την εποπτεία τους η Δημόσια Τάξη. Αποτέλεσμα, πέραν κάποιων στελεχών του Υπουργείου που βρίσκονται εδώ και χρόνια στην ίδια θέση, με ότι αυτό συνεπάγεται, να συμβουλεύεται αστυνομικούς για την... Αστυνομία, ενώ πανομοιότυπα είναι τα δεδομένα και τις Κεντρικές Φυλακές, οι οποίες παρά το επικοινωνιακό αφήγημα, όσοι τυχαίνει να γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, περιγράφουν μια εκ διαμέτρου αντίθετη εικόνα τους τελευταίους μήνες σε σχέση με αυτή που παρουσιάζεται, κρούοντας μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου για κάποιες καταστάσεις που δεν μπορούν να σχολιαστούν για ευνόητους λόγους.

Παρά το γεγονός πως προερχόταν από ένα εντελώς διαφορετικό χώρο και όπως ήταν αναμενόμενο χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, ώστε να χαρτογραφήσει τα δεδομένα και να χαράξει γραμμή, πριν καλά καλά αποκτήσει συνολική εικόνα, βγήκε μπροστά και μίλησε για αλλαγές που ήδη έγιναν, ενώ πολλές φορές παρουσιαζόταν η εικόνα πως όλα κυλούν ρόδινα. Ακόμα και στις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις, όπως ήταν τα επεισόδια της Χλώρακας που προηγήθηκαν της Λεμεσού, υπεραμυνόταν των ενεργειών της Αστυνομίας και λειτουργούσε ως συνήγορος υπεράσπισης, ενώ θα ανέμενε κανείς να προβεί σε τέτοιες αυστηρές προειδοποιήσεις, ώστε να αποφευχθεί νέα επεισόδια. Και όλα αυτά, την ώρα που δεχόταν επικρίσεις για τις διαβουλεύσεις με τον καταζητούμενο Σύρο, που ως πολιτική προϊστάμενη, και δεδομένου των επαναλαμβανόμενων δηλώσεων της πως δεν εμπλέκεται σε επιχειρησιακά ζητήματα, ενδεχομένως να μην έπρεπε να βρισκόταν εκεί μαζί με τον Αρχηγό Αστυνομίας.

Ωστόσο, μια διαφορετική εικόνα, παρουσίασε στην πρώτη του «αγόρευση», ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης σε ότι αφορά την Αστυνομία, ο οποίος θα έλεγε κανείς πως κράτησε τις ισορροπίες και έδειξε να αντιλαμβάνεται τα δεδομένα που κληρονόμησε και καλείται να διαχειριστεί. Από την μία - ορθός - δεν εκμηδένισε το έργο της Αστυνομίας και από την άλλη, δεν ωραιοποίησε καταστάσεις, εξού και παραδέχθηκε πως «τα πράγματα όντως δεν είναι ρόδινα». Μάλιστα, θέλοντας να δείξει πως αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες των πολιτών, ειδικότερα σε ότι αφορά το αίσθημα ανασφάλειας που επικρατεί, στην σκιά διάφορων γεγονότων και καταστάσεων για τις οποίες δέχθηκε επικρίσεις η Αστυνομία, ο Μάριος Χαρτσιώτης ανέφερε «τα βλέπουμε όλοι και εγώ πριν μια εβδομάδα ήμουν ένας πολίτης που έβλεπα, έκρινα και συζητούσα διάφορα θέματα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Aρχή με παραδοχή Χαρτσιώτη πως δεν είναι όλα ρόδινα στην Αστυνομία-«Στόχος να επανέλθει η σωστή εικόνα»

Καταρχάς, θα πρέπει να επισημανθεί πως ο Μάριος Χαρτσιώτης είναι νομικός και ως εκ τούτου το υπόβαθρο του είναι διαφορετικό από την προκάτοχο του, αφού είναι καλύτερος γνώστης κάποιων δεδομένων που αφορούν την Αστυνομία, αφού ως δικηγόρος ασχολείτο και με ποινικές υποθέσεις. Από την άλλη, γνωρίζει την σημασία των λέξεων και την προσέγγιση τους, όπως αυτές θα πρέπει να διατυπωθούν στα ορθά πλαίσια, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ως νομικός, πως το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη στους μετριαστικούς παράγοντες, «την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου».

Σίγουρα, δεν είναι κατηγορούμενος αυτή τη στιγμή ο υπουργός Δικαιοσύνης, είναι όμως η Αστυνομία, με τον Μάριο Χαρτσιώτη στην τοποθέτηση του να αναφέρεται μεν στα θετικά-ελαφρυντικά της, δηλαδή ότι «κάνει πολλά, πάρα πολλά», όπως είπε, ωστόσο από την άλλη, παραδέχθηκε ότι πιστεύει «ακράδαντα ότι μπορούν να γίνουν ακόμη καλύτερα και περισσότερα πράγματα, ώστε να επαναφερθεί η σωστή εικόνα στο αστυνομικό τμήμα αλλά και την ίδια ώρα να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας».

Ο Μάριος Χαρτσιώτης, έδειξε πως αναγνωρίζει πως η εικόνα της Αστυνομίας δεν είναι αυτή που θα πρέπει να έχει το Σώμα Ασφαλείας μιας χώρας, εξού και προανήγγειλε μέτρα, σε μια προσπάθεια να ανακάμψει η πορεία της, ενώ έδειξε να είναι προαιτημασμένος και για άλλα θέματα. Για παράδειγμα, αναφέρθηκε στην στελέχωση της πρώτης γραμμής, κάτι για το οποίο φωνάζουν εδώ και αρκετό καιρό οι Συντεχνίες των αστυνομικών, χωρίς ωστόσο να αλλάξουν τα δεδομένα, ενώ ερωτηθείς εάν θα συναντηθεί μαζί τους, ανέφερε πως θα γίνουν όλες οι απαραίτητες επαφές που απαιτούνται για να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι, ακολουθώντας και πάλι μια διαφορετική γραμμή από αυτή που έχουμε συνηθίσει.

Την ίδια ώρα, ο υπουργός Δικαιοσύνης αναφέρθηκε και στο καυτό ζήτημα των επεισοδίων στα γήπεδα, δείχνοντας και πάλι πως αντιλαμβάνεται τα θέματα που προκύπτουν και παραμένουν για χρόνια ανοιχτά, λέγοντας μάλιστα πως «είναι ένας θεσμός, τον οποίο ζούσα και εγώ ως κάτοχος κάρτας φιλάθλου. Ομολογουμένως, δεν έχουν επιτευχθεί όλα τα αποτελέσματα που αναμένονταν και αυτό είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει στο μέλλον».

Πέραν των πιο πάνω, θα μπορούσε να σχολιαστεί και η εικόνα που εξέπεμψε ο υπουργός Δικαιοσύνης στην πρώτη του αποτίμηση, μετά την επίσκεψη του στην Αστυνομία. Δηλαδή, κράτησε σοβαρό ύφος, χωρίς περιττά χαμόγελα, ήταν μετρημένος και δεν θέλησε να βάλει περιορισμό στους δημοσιογράφους ως προς τον αριθμό των ερωτήσεων, αντιθέτως έδειξε προθυμία να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση, χωρίς να βιάζεται να ολοκληρώσει για να αποχωρήσει. Αυτό θα έλεγε κανείς πως έδειχνε μια σιγουριά ως προς τον τρόπο που θα πρέπει να διαχειριστεί τους «μάρτυρες» που έχει ενώπιον του.

Των δηλώσεων του υπουργού Δικαιοσύνης, ακολούθησε η απόπειρα φόνου στην Αγλαντζιά, σε πολυσύχναστο δρόμο και σε ώρα αιχμής, ενώ λίγες ώρες μετά, καταγράφηκε ρίψη πυροβολισμών εναντίον του οχήματος φρουρού επιχειρηματία. Σίγουρα δεν μπορεί να καταλογιστεί ευθύνη στον υπουργό που λίγο νωρίτερα προανήγγειλε μέτρα ώστε να επανέλθει το αίσθημα ασφάλειας, ωστόσο επιβεβαίωσε την επιτακτική ανάγκη για λήψη μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Μάριος Χαρτσιώτης, παραδέχθηκε τα γκρίζα σημεία στην Αστυνομία και διαβεβαίωσε πως θα εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Έδειξε προθυμία και έβαλε τον πήχη ψηλά. Από εκεί και πέρα, θα δείξει ο χρόνος και ως γνωστόν, στο τέλος της ημέρας όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Από τις πράξεις που θα κάνουν και όχι από αυτές που λένε πως θα κάνουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Από τύχη γλίτωσε το παιδί που βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού-Αυξάνεται το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας