Κυπραίος, ο φιλάνθρωπος

23:30 - 19 Φεβρουαρίου 2016

ΑΠΟΨΕΙΣ
Οι Κύπριοι είναι φιλάνθρωποι. Η ανταπόκριση των πολιτών στα καλέσματα βοηθείας συμπολιτών τους, οι οποίοι βρίσκονται σε δυσμενή οικονομικά θέση, είναι θεαματική.
 
Μεγάλη μερίδα των  Κυπρίων, εύποροι και μη, διακατέχεται από φιλανθρωπικά αισθήματα. Σίγουρα η φιλανθρωπία δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα μόνο των Κυπρίων και δεν το αναφέρω με διάθεση απολυτοποίησης, κάτι, που θα ήταν γελοίο. Ωστόσο, οι Κύπριοι (τουλάχιστον οι Ε/κ) φέρουν ένα ιστορικό χαρακτηριστικό, που δημιούργησε διαχρονικά ένα «μηχανισμό αλληλεγγύης», εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και λοιπών ιστορικών αντιξοοτήτων προηγούμενων αιώνων.

Είναι τρομακτική και μόνο η σκέψη ότι περίπου το ένα τρίτο (1/3) των Ε/κ εκτοπίστηκαν από τη «μισή Κύπρο» στην «άλλη μισή». Και ακόμη περισσότερο, ότι η «άλλη μισή Κύπρος» δέχθηκε, αγκάλιασε, ενίσχυσε και συμπαραστάθηκε στους εκτοπισθέντες. Πλην, βεβαίως, εξαιρετικών περιπτώσεων (κάτι αθλιότητες στα γήπεδα , κάτι urban legends κα), αλλά μόνο σε επίπεδο ανάξιο σχολιασμού.

Ειρήσθω εν παρόδω, θυμάμαι χαρακτηριστικά μια περίπτωση, πριν κανένα- δύο χρόνια, όπου μια γυναίκα με το παιδί της δεν είχαν ρεύμα στο σπίτι και κάποιος αναγνώστης της είδησης, επικοινώνησε μαζί μου μέσω twitter για να με ρωτήσει πώς μπορεί να βρει τη γυναίκα και να της πάει μια βοήθεια. Τελικά της έστειλε 1000 (χίλια) ευρώ μετρητά. Το πιο ωραίο με τον συγκεκριμένο φιλάνθρωπο, είναι ότι μου τόνισε με τον πιο έντονο τρόπο ότι δεν θέλει σε καμία απολύτως περίπτωση να αποκαλύψω την ταυτότητα του (αν και δεν είναι κάποιος ευρέως «γνωστός»). Όπως και έγινε. Ακόμα και στη μετά «κουρέματος» τραγική εποχή λειτούργησε αυτός ο «μηχανισμός αλληλεγγύης» (φορτηγά με τρόφιμα, φορτηγά του στρατού με τρόφημα για τους δυσπραγούντες, κοινωνικά παντοπωλεία κλπ).

Τουλάχιστον εμπειρικά, τα τελευταία πέντε χρόνια, παρατήρησα ότι τέτοιες ειδήσεις τυγχάνουν μεγάλης ανταπόκρισης και ο αριθμός των ανθρώπων που βοηθιούνται έχει αυξηθεί. Κατ΄ακρίβεια, δεν θυμάμαι κανένα κάλεσμα (ή «κραυγή απόγνωσης») που να έμεινε αναπάντητο.
 
Δεν ισχυρίζομαι, βέβαια, ότι το αίσθημα αλληλεγγύης, που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους Ε/κ (ή σε κάποιους Ε/κ) είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα του πολέμου και της προσφυγιάς, όμως στην «ύπαρξη» του Κυπραίου, που βίωσε εκείνη την κατάσταση, υπάρχει η πιθανότητα να χαράχθηκε κάτι με κάποιο τρόπο. Αυθαίρετη, ίσως, η εμπειρική διαπίστωση, αλλά ωστόσο, μια ιστορική απορία μπορεί να ενισχύσει την υπόθεση: Ποιος είναι ο δεσμός εκείνος (ή σε ποιο βαθμό μπορεί να δημιουργηθεί κάποιου είδους δεσμός) μεταξύ των κατοίκων μιας χώρας, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποδεχθούν, οι μισοί τους άλλους μισούς, μετά από μια εισβολή και να τους ανοίξουν τα σπίτια τους, να τους στηρίξουν παρέχοντας τους στέγη, φαγητό, ρούχα, ασφάλεια κλπ; Πάντως, δεν έχει τόση σημασία η προέλευση της κυπριακής φιλανθρωπίας όσο το ότι υπάρχει. Ίσως, η προέλευση να είναι σημαντική για εκείνους που θέλουν να γνωρίζουν «τα αίτια (που) προϋπάρχουν».
 
"Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται", αλλά, για να μη ξεχνιόμαστε, "η φιλανθρωπία δεν μπορεί να είναι υποκατάστατο για τη δικαιοσύνη που δεν απονεμήθηκε". Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
 

 
 
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22

Δειτε Επισης

Η προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας από δηλώσεις του ΥΔΔΤ
Έξαρση εγκλήματος: Απ' ον μπορεί να δέρει το γάρο, δέρνει το σάμαν
Συνέχιση ή Μετατροπή Αλλοδαπής Ποινής στη Κύπρο
Πορεία Χριστοδούλας, η σύνοψη των αγώνων μας σήμερα
Δύο χρόνια έργων και προόδου στον Δήμο Γεροσκήπου
«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»
Η προστασία από τις περιβαλλοντικές αλλαγές ως ανθρώπινο δικαίωμα,
Υποχρεωτική Νοσηλεία Ουσιοεξαρτημένων
Το τουριστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Λευκωσίας
Αδικήματα με ποινή Δια Βίου Φυλάκιση