Ένα αντίδοτο για τη μιζέρια, παρακαλώ

11:40 - 29 Δεκεμβρίου 2015

ΑΠΟΨΕΙΣ

Πολλή μιζέρια, όμως. Παντού. Όπου και να κοιτάξεις, σε πιάνει η απελπισία. Οι εκπρόσωποι του λαού, που είναι και ο καθρέφτης του, να μην ξεχνούμε, δείχνουν με κάθε ευκαιρία τη μικρότητά τους. «Όσοι τρώτε απαγορευμένα πουλάκια, ψηφίστε με», λέει ο ένας. «Όσοι έχετε ρατσιστικά απωθημένα εναντίον μειονοτήτων ψηφίστε με», λέει ο άλλος. «Ό,τι προαιρείστε, έχω να πληρώσω και το κομμωτήριο», μας πληροφορεί μια κυρία του κοινοβουλίου κάνοντας τα νεύρα μας σμπαράλια.

Τα τοπικά ΜME, ιδιαίτερα η ναυαρχίδα τους, η τηλεόραση είναι άψυχα, απονευρωμένα και χωρίς δημιουργικότητα. Ουδεμία εκπομπή ποιότητας, ούτε καν εισαγόμενη πλέον. Ουδεμία συζήτηση υποφερτού έστω επιπέδου. Σημεία των καιρών. Και αν τα πετάξεις όλα και αποφασίσεις να στραφείς σε θέατρα, συναυλίες και άλλα πολιτιστικά γεγονότα, θα διαπιστώσεις παρόμοια φτώχεια και εκεί. Οι πόλεις, άσχημες και καταθλιπτικές. Κανένας σεβασμός στους πολίτες τους. Ούτε καν τώρα τις γιορτές δεν μπήκαν στον κόπο να βάλουν ένα χαμόγελο στη μουτσούνα τους.

Παντού καραδοκούν κλέφτες με γραβάτες. Έχεις την αίσθηση πως, ενώ δουλεύεις, ή ξεκουράζεσαι ή κοιμάσαι κάποιοι συνωμοτούν για να κλέψουν το κράτος, να ξαφρίσουν δημόσιους οργανισμούς, να πάρουν μίζες για έργα, για αγορές του δημοσίου, για υπηρεσίες που οι ίδιοι προσφέρουν (υποτίθεται) σε εταιρείες που μας αγοράζουν και μας πουλούν. Οι τράπεζες κερδοσκοπούν εις βάρος μας και όταν χάσουν δυο ευρώ από δική τους κακοδιαχείριση, μας αναγκάζουν να τις αποζημιώσουμε.

Οι 100 οικογένειες που μας κυβερνούν έχουν μοιράσει τους ιθαγενείς σε «δικούς» τους και αντιπάλους. Προστατεύουν τους μεν, κυνηγούν τους δε. Και, βέβαια, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως όλοι αυτοί αντιδρούν σε κάθε ευκαιρία λύσης του Κυπριακού. Θέλουν – τους συμφέρει – να μείνουν τα πράγματα ακριβώς όπως είναι τα τελευταία 50 χρόνια για να μπορούν χωρίς έλεγχο, χωρίς λογοδοσία να διαφεντεύουν τον τόπο. Ο φόβος της αλλαγής είναι ο βασικότερος τους σύμμαχος.

Ένα αντίδοτο, παρακαλώ, για τη μιζέρια. Υπάρχει τέτοιο αντίδοτο; Υπάρχει. Σοβαρά! Όμως, είναι ατομικό. Δεν κάνει ένα για όλους. Πρέπει ο καθένας να το ψάξει και να το βρει. Επίσης, διαρκεί μόνο μερικά λεπτά της ώρας. Ύστερα, βυθίζεσαι ξανά στη μαυρίλα, ως που να βρεις το επόμενο. Μια βόλτα στην εξοχή μπορεί για κάποιους να είναι ένα τέτοιο αντίδοτο. Η μουσική, η τέχνη, ένα βιβλίο, το γελαστό προσωπάκι του παιδιού σου. Κάποτε, μπορεί και να έρθει αυτό να σε βρει. Όπως μου έτυχε εμένα τις προάλλες με ένα φιλμάκι που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Ομάδες νεαρών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων λένε μηνύματα ειρήνης και ελπίδας προς την άλλη κοινότητα. Δεν ξέρουν τη γλώσσα της άλλης κοινότητας, αλλά μαθαίνουν να λένε το μήνυμά τους στη γλώσσα αυτή με έναν τρόπο δροσερό και αισιόδοξο. Και δουλεύει μια χαρά. Για μερικά λεπτά της ώρας βγαίνεις από τη μιζέρια που επικρατεί γύρω σου και πιστεύεις πως, ίσως, ο τόπος τούτος να έχει μέλλον.

Καθηγητής Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου

Ένα αντίδοτο για τη μιζέρια, παρακαλώ

Ροη Ειδησεων

Οκτώ διαμερίσματα έναντι ξενοδοχείου "Four Seasons"

Δύο επαύλεις με θέα τη θάλασσα στην Πόλη Χρυσοχούς

Έπαυλη 3ων υπνοδ. με πισίνα στα Κούκλια

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στον Πρωταρά

Δειτε Επισης