«Υπήρξαν στιγμές που είπα θα παρατήσω γιατί παλεύεις χωρίς να έχεις τα βασικά»

Είναι μόλις δεκαεννέα χρόνων, όμως είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα μας στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Ένα άθλημα, που όπως και πολλά άλλα, δυστυχώς, είναι αφημένο στην τύχη του. Το ίδιο και οι αθλήτριες που ασχολούνται με αυτό.

Πολλές φορές, χωρίς να έχουν καν τα απαραίτητα, παλεύουν για να πετύχουν τους στόχους τους και να κάνουν περήφανη τη χώρα τους, αλλά και για να αποδείξουν, πως αν κάποιος θέλει κάτι πολύ, κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει.

Τρανό παράδειγμα, η Ντανιέλα Ιψαρίδου από τη Λεμεσό, η οποία έχει πετύχει διακρίσεις στο καλλιτεχνικό πατινάζ και κοίταξε στα μάτια τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο, όταν ήταν ακόμα δεκαπέντε ετών. Για το λόγο αυτό, επιλέγηκε ως πρέσβειρα της Κύπρου, στο European Youth Olympic Festival, που θα διεξαχθεί τον ερχόμενο Δεκέμβριο στη Φιλανδία, παρότι μόλις έχει συμπληρώσει το 19ο έτος της ζωής της.

Τα πρώτα βήματα και οι διακρίσεις

Με αφορμή την εκπροσώπηση της Κύπρου στη συγκεκριμένη διοργάνωση, η Ντανιέλα μίλησε στον REPORTER, για τα πρώτα της βήματα, τις διακρίσεις, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, σε μια χώρα που με το συγκεκριμένο άθλημα δεν ασχολείται, δυστυχώς, σχεδόν κανένας.

Η Ντανιέλα λοιπόν, μια μέρα του χειμώνα του 2010, βρέθηκε με τη μητέρα της στο Mall Λεμεσού, όπου είδε για πρώτη φορά το παγοδρόμιο. Μια αγάπη άρχισε ξαφνικά να γεννιέται μέσα της. Μέχρι τότε, δεν είχε καμία επαφή με το καλλιτεχνικό πατινάζ, αφού ασχολείτο με το μπαλέτο και τον χορό latin.

«Ξεκίνησα όταν ήμουν οκτώ ετών. Στην αρχή, ήταν για πλάκα. Όποτε πήγαινα με τη μητέρα μου στο Mall Λεμεσού, μου άρεσε να κάνω πατινάζ στο παγοδρόμιο. Σε κάποια στιγμή, με είδε μια προπονήτρια και μου είπε ότι έχω ταλέντο. Έτσι άρχισα μαζί της. Δεν ήταν αυτοσκοπός μου, αλλά μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.

Μετά άλλαξα διάφορους προπονητές και τελικά κατέληξα να είμαι μ' ένα Ρώσο προπονητή. Έκανα τις προπονήσεις μου στην Κύπρο, η βάση μας ήταν εδώ, αλλά πηγαίναμε και στο εξωτερικό, κυρίως λόγω των αγώνων».

Με την πάροδο του χρόνου, πέραν από την αγάπη για το πατινάζ, άρχισε να εμφανίζεται και το ταλέντο της. Έτσι, κατάφερε να νικήσει τέσσερις φορές τους παγκύπριους αγώνες, ενώ έγινε και η πρώτη Κύπρια που πήγε στο European Youth Olympic Festival στην Τουρκία, το 2017 που ήταν σε ολυμπιακό επίπεδο.

«Αυτό έγινε όταν ήμουν 15 ετών. Στους συγκεκριμένους αγώνες, συναγωνίστηκα με την κοπέλα που κέρδισε τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, την Αλίνα Ζακίτοβα.

Επίσης, ήμουν η πρώτη Κύπρια που πήγα σε Junior Grand Prix, δύο φορές. Εντάξει πήγαν και πριν από μένα άλλες κοπέλες, αλλά ήταν από τη Ρωσία, με κυπριακό διαβατήριο. Σε αυτούς τους αγώνες πάνε οι καλύτερες αθλήτριες από όλο τον κόσμο.

Επίσης, το 2017, με τίμησαν από την ΚΟΕ, ως την καλύτερη αθλήτρια για το έτος στην Κύπρο».

Κάνουν προπόνηση στο Μall Λεμεσού!

Τα επιτεύγματά της, δεν είναι απλά σπουδαία, αλλά εξωπραγματικά, αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα πέτυχε. Στην Κύπρο βλέπετε, δεν υπάρχουν πολλές αθλήτριες που να ασχολούνται με το καλλιτεχνικό πατινάζ. Μόλις τρεις με τέσσερις.

«Αυτό συμβαίνει γιατί ο περισσότερος κόσμος στην Κύπρο, δεν ξέρει καν ότι έχουμε παγοδρόμιο στη χώρα μας.

Το παγοδρόμιο μας, είναι στο Mall Λεμεσού και δεν είναι ούτε τετρακόσια μέτρα, την ίδια ώρα που στο εξωτερικό που πηγαίναμε αγώνες, ήταν κάτι περισσότερο από διπλάσιο. Υπάρχουν και χώρες με παγοδρόμια που φθάνουν τα 1200 μέτρα.

Λόγω τούτου, είναι πολύ δύσκολο να ανταγωνιστούμε άτομα από άλλες χώρες, που προπονούνται σε επαγγελματικά πλαίσια. Γι’ αυτό πηγαίναμε συχνά στο εξωτερικό. Δεν ήταν απλά πιο μεγάλο το παγοδρόμιο, αλλά στο εξωτερικό έχουν ειδικό μηχάνημα που καθαρίζει τον πάγο κάθε μια ώρα. Στην Κύπρο, απλά λιώνουμε τον πάγο το βράδυ και το επόμενο πρωί τον επανατοποθετούμε. Άρα, καταλαβαίνετε ότι γλιστρά περισσότερο ο πάγος στο εξωτερικό, σε σχέση με εδώ».

«Σταμάτησα για ένα διάστημα»

Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και το γεγονός πως έπρεπε να δώσει εξετάσεις, την οδήγησαν ακόμα και να σταματήσει από τη μεγάλη της αγάπη, για να μπορέσει να περάσει στον κλάδο που ήθελε να ακολουθήσει.

«Σε κάποια στιγμή, σταμάτησα για ένα διάστημα, λόγω εξετάσεων. Αλλά θέλω να θίξω ένα σοβαρό ζήτημα. Ότι παρά το γεγονός πως είχαμε αθλητικό σχολείο στη Λεμεσό, το Λανίτειο, εντούτοις το καλλιτεχνικό πατινάζ δεν αναγνωριζόταν και δεν πήγα στο συγκεκριμένο σχολείο.

Νιώθω στεναχωρημένη γι’ αυτό. Δεν ήταν δίκαιο. Άλλες αθλήτριες μπορούσαν να φεύγουν από το σχολείο και να κάνουν κανονικά προπονήσεις χωρίς να δίνουν εξηγήσεις. Εντάξει δεν έχω παράπονο, γιατί και το δικό μου σχολείο, μου έδινε διευκολύνσεις, αλλά δεν υπήρχε κάποιο αθλητικό πρόγραμμα.

Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκα να τα παρατήσω, όχι γιατί κουράστηκα, αλλά γιατί παλεύεις χωρίς να έχεις τα βασικά, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το παγοδρόμιο. Μπορεί να κάναμε την ίδια προπόνηση με άλλες αθλήτριες στο εξωτερικό, αλλά λόγω των υποδομών είχαν καλύτερα αποτελέσματα. Κάποιες φορές, λες γιατί να παλεύω, χωρίς να έχω εκείνα που δικαιούμαι».

Η στήριξη και η αντιπροσώπευση της Κύπρου στην Φιλανδία

Πάντα δίπλα της, ήταν οι γονείς της, οι οποίοι ακόμα και στις άσχημες μέρες της, την στήριξαν και την παρότρυναν να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά.

Σήμερα, η Ντανιέλα σπουδάζει ψυχολογία στην Αμερική και είναι στην ομάδα του Πανεπιστημίου της, για το καλλιτεχνικό πατινάζ. Δυστυχώς, λόγω του κορωνοϊού, δεν προπονείται και έμεινε στην Κύπρο, μέχρι να ανοίξει ξανά το Πανεπιστήμιο.

Σε αυτό το διάστημα, της δόθηκε η ευκαιρία να πάει στην στην Φιλανδία, για το European Youth Olympic Festival, ως Πρέσβειρα της Κύπρου.

«Επιλέγηκα λόγω των επιτευγμάτων μου και ουσιαστικά θα συνοδεύσω μια άλλη αθλήτρια. Η δουλειά μου, πέραν από τη συνοδεία, θα είναι να μάθω στην αθλήτρια μου τα ολυμπιακά ιδεώδη, ότι πρέπει να είναι φίλοι μεταξύ τους και ότι δεν είναι μόνο ο ανταγωνισμός.

Παράλληλα, στόχος μου είναι να αγωνίζομαι με την ομάδα του Πανεπιστημίου μου και να γίνω καλύτερη.  Σίγουρα ο κάθε αθλητής θέλει να πάει στους Ολυμπιακούς, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι δύσκολο πλέον. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να γίνει, αλλά είναι δύσκολο, γιατί χρειάζεται από μικρή ηλικία να χτίσεις, ώστε να φθάσεις στους Ολυμπιακούς».

Παρά το γεγονός ότι στην Κύπρο δεν υπάρχουν οι υποδομές και όσοι ασχολούνται με το καλλιτεχνικό πατινάζ βρίσκουν μπροστά τους βουνό τα προβλήματα, εντούτοις, η Ντανιέλα θα συμβούλευε όσες κοπέλες θέλουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο άθλημα.

«Σίγουρα θα συμβούλευα νεαρές κοπέλες να ασχοληθούν με το καλλιτεχνικό πατινάζ. Τα όνειρα πραγματοποιούνται αν το θέλεις πραγματικά.

Όπως τα κατάφερα εγώ, μπορεί και κάποια άλλη να τα καταφέρει, ίσως και καλύτερα από μένα. Εγώ χωρίς παγοδρόμιο, πήγα σε Ολυμπιακό επίπεδο, άρα να το δοκιμάσουν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Το αεροπλανάκι του Τζούριακ, ο πούρος του Μαλέκου και ο Φοίνικας του Κβιλιτάια
• Ο κορωνοϊός άλλαξε τα πάντα και ο θάνατος πήρε δύο «Θεούς» του αθλητισμού
• Οι πέντε κορυφαίες στιγμές ανθρωπιάς στα γήπεδα της τελευταίας εικοσαετίας
• Από τον Mαραντόνα στον Λεβαντόφσκι-Δέκα αθλητές που σημάδεψαν το 2020