Μια μεγάλη μουσική αγκαλιά για παιδιά ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας
07:59 - 17 Ιουνίου 2019
«Άρχισε με αφορμή ότι η μουσική στη Βενεζουέλα ήταν μόνο για την ελίτ και τα παιδιά που ζούσαν στις παραγκουπόλεις δεν είχαν πρόσβαση σε αυτή. Από τότε μέχρι σήμερα το πρόγραμμα υπάρχει σε 65 χώρες σε όλο τον κόσμο, με περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο παιδιά», σημείωσε η κ. Πολυδώρου, προσθέτοντας πως το πρόγραμμα προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες, όχι μόνο της χώρας, αλλά και της περιοχής.
«Στην Κύπρο το πρόγραμμα λειτουργεί τα τελευταία οκτώ χρόνια, με αφορμή ότι βρίσκομαι στο σχολείο της Φανερωμένης, στα προγράμματα ΔΡΑ.Σ.Ε. του Υπουργείου Παιδείας. Είμαι η μουσικός τα απογεύματα και ψάχνοντας να δω πώς θα μπορούσα να προσφέρω στους μαθητές κάτι περισσότερο από αυτά που κάναμε, επέλεξα το Sistema, ανάμεσα σε άλλα μουσικοκοινωνικά προγράμματα, επειδή θεώρησα πως είναι το κατάλληλο για τα χαρακτηριστικά της Φανερωμένης».
«Προσφέρουμε δωρεάν μουσική παιδεία στα
παιδιά, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας»
Η Εκτελεστική Διευθύντρια του Sistema Cyprus τόνισε πως το πρόγραμμα έχει ως στόχο να προσφέρει δωρεάν μουσική παιδεία σε όλα τα παιδιά.
«Θέλουμε να προσφέρουμε μουσική παιδεία στα παιδιά ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, και δεύτερος στόχος μας είναι η αναγνώριση κα ο σεβασμός των ευάλωτων ομάδων από την υπόλοιπη κοινωνία. Αυτό που συναντώ τόσα χρόνια στη Φανερωμένη είναι πως μπορεί σαν κοινωνία να αποδεχόμαστε τους μετανάστες, αλλά στη λέξη αποδοχή δεν υπάρχει συναίσθημα», σημείωνει η κ. Πολυδώρου, υπογραμμίζοντας πως στο Sistema υπάρχει το συναίσθημα της αναγνώρισης και του σεβασμού, χωρίς αυτό να σημαίνει πως χρειάζεται να συμφωνούν όλοι ή να έχουν την ίδια θρησκεία.
Η Susana Aguilar, Πρόεδρος του Συνδέσμου Γονέων του Sistema Cyprus, σημειώνει από την πλευρά της πως αποφάσισε να στηρίξει το πρόγραμμα επειδή είδε πως άλλαξε τη ζωή των παιδιών η μουσική.
«Ο γιος μου παίζει κοντραμπάσο και είδα πόσο έχει αλλάξει η ζωή του. Πρόσεξα και πώς άλλαξε η ζωή και των γονιών με το Sistema. Όταν είχαμε συναυλία στο Στρόβολο και ήρθαν οι γονείς να υποστηρίξουν τα παιδιά, είδα πως φωτίστηκε το πρόσωπο των ανθρώπων στο τέλος και τα χαμόγελά τους. Πιστεύω πως το πρόγραμμα δεν είναι μόνο μάθημα, αλλά μια οικογένεια».
Το πρόγραμμα είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός, Μη Κυβερνητικός Οργανισμός και για αυτό το λόγο η συμβολή των πολιτών, αλλά και των φορέων είναι σημαντική. Όπως σημείωσε η Νικολέτα Πολυδώρου, στα αρχικά στάδια του προγράμματος είχαν πάρει κάποια μικρά ευρωπαϊκά projects, τα οποία τους βοήθησαν, ενώ υπάρχουν και διάφορες εταιρείες που τους στηρίζουν με μικρά κονδύλια.
«Κάποιοι από τους φορείς που μας βοήθησαν είναι το ίδρυμα Λεβέντης, ο Δήμος Λευκωσίας, που μας βοηθά με δικά του μικρά προγράμματα, το Yianis Christodoulou Foundation, που μας αγόρασε τα όργανα. Έχουμε κάνει και μια εκστρατεία και σημαντική είναι και η συμβολή του κόσμου», σημείωσε η Εκτελεστική Διευθύντρια, ενώ, όπως δήλωσε, υπάρχει και ένα μεγάλο δίκτυο εθελοντών που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν.
«Έχουμε κάνει και εκστρατεία συλλογής οργάνων και μαζέψαμε 30 βιολιά. Στην ουσία καλύψαμε τις ανάγκες μας στα βιολιά και γλυτώσαμε ένα μεγάλο κονδύλι».
Υπάρχουν τέσσερα κέντρα στην Κύπρο
Αυτή τη στιγμή στην Κύπρο υπάρχουν τέσσερα κέντρα όπου υπάρχουν ομάδες οργάνων της ορχήστρας. Το μεγαλύτερο είναι της Φανερωμένης, ενώ σε συνεργασία με το Δήμο Λευκωσίας υπάρχουν και στο Πολυδύναμο Κέντρο του Δήμου δύο ομάδες βιολιού, που εντάσσονται στην ορχήστρα της Φανερωμένης. Υπάρχει, επίσης, και μια ομάδα στο Hope For Children, η οποία επίσης εντάσσεται στην ορχήστρα της Φανερωμένης.
«Έχουμε και στη Λάρνακα, το τέταρτο μας κέντρο. Είναι μια ομάδα κρουστών και ηγείται μια μαθήτρια που ήταν σε μουσικοκοινωνικό πρόγραμμα. Είναι 19 χρόνων και διδάσκει».
«Ήδη, έχουμε κάνει τρεις συναυλίες. Η πρώτη μας ήταν το Νοέμβριο, στην πλατεία Φανερωμένης. Ήταν η πρώτη μας συναυλία και η δεύτερη ήταν το Μάρτιο, στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου», σημείωσε η Νικολέτα Πολυδώρου, προσθέτοντας πως η τρίτη τους συναυλία ήταν την περασμένη Τετάρτη και τελούσε υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Κύπρο, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας του πρόσφυγα.
«Δεν ξέρω αν εγώ προσφέρω στα παιδιά
ή αν τα παιδιά προσφέρουν σε μένα»
Το μήνυμα που θέλει να περάσει η Εκτελεστική Διευθύντρια του Sistema είναι πως τα παιδιά αυτά έχουν να μας διδάξουν πολλά, καθώς είναι ώριμα με πολύ διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που βιώνουμε οι περισσότεροι.
«Εγώ, ακόμα και οκτώ χρόνια μετά, εκπλήσσομαι καθημερινά και πολλές φορές διερωτώμαι αν εγώ τους προσφέρω ή αν αυτά προσφέρουν σε εμένα και αυτό οφείλεται ίσως στην κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Είναι παιδιά μαχητές της ζωής και αυτό που βλέπω είναι πως πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να γνωρίζουμε τους ανθρώπους της κοινωνίας», κατέληξε η Νικολέτα Πολυδώρου.