Τα εγκλήματα κάτω από τις γέφυρες-Κοινοί παρονομαστές και συμπεράσματα που τρομάζουν

Στις 28 Ιανουαρίου 2020, ένας αγώνας της Ανδριάνας Νικολάου, που συμπλήρωνε τότε δεκαπέντε χρόνια, δικαιωνόταν. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδίκαζε την Κυπριακή Δημοκρατία για πλημμελείς ενέργειες, τόσο από τον ιατροδικαστή Πανίκο Σταυριανό, που ενεργούσε για λογαριασμό του κράτους, όσο και την Αστυνομία, για πλημμελή διερεύνηση των συνθηκών θανάτου του Θανάση Νικολάου, που βρέθηκε νεκρός κάτω από τη γέφυρα της Άλασσας, 2005.

Μέχρι τότε, για τους πολλούς και ειδικά για την Αστυνομία, η κυρία Ανδριάνα Νικολάου που ξενυχτούσε έξω από αστυνομικούς σταθμούς και τη Νομική Υπηρεσία, «ήταν μια πελλή που φώναζε, ότι ο γιος της δολοφονήθηκε, ενώ αυτοκτόνησε και δεν το αποδέχεται». Στις 28 Ιανουαρίου, άνοιξε ο δρόμος για την εκταφή, την εξέταση του υοειδούς οστού και την κατάληξη μιας σειράς επιστημόνων, που υπέδειξαν στις εκθέσεις τους ότι το έλλειμμα στο αριστερό κέρας του υοειδούς οστού, επήλθε από στραγγαλισμό. Ο νέος σταθμός για την υπόθεση, είναι η ημερομηνία που θα δώσει η θανατική ανακρίτρια, που καλείται να καταλήξει, στα αίτια θανάτου του άτυχου 26χρονου εθνοφρουρού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σημαία για Εισαγγελία ο Σταυριανός παρά την καταδίκη του ΕΔΑΔ-Όπως ξεκίνησε, τελείωσε στην θανατική ανάκριση

Η 29η Φεβρουαρίου του 2024, είναι ένας άλλος σταθμός. Ένας σταθμός, για ένα άλλο νέο παιδί και μια χαροκαμένη οικογένεια. Την οικογένεια του 17χροου Ανδρέα Λοΐζου, που δώδεκα χρόνια μετά τον θάνατο του, σε τροχαίο δυστύχημα κάτω από τη γέφυρα της Μουτταγιάκας, δεν είδε κανένα να τιμωρείται για όσα επισυνέβησαν. Στις 29 Φεβρουαρίου, η Νομική Υπηρεσία, στην ανακοίνωση της, ανεξαρτήτως της απόφασης της για μία και μοναδική ποινική δίωξη, ουσιαστικά επιβεβαιώνει, όσους φωνάζουν εδώ και μήνες, για πλημμελή διερεύνηση, που είχε ως αποτέλεσμα η υπόθεση να καταλήξει στα ράφια των ανεξιχνίαστων υποθέσεων.

Κόντρα στις δηλώσεις του Αρχηγού και του εκπροσώπου της Αστυνομίας, που πριν από ακριβώς ένα χρόνο, δήλωναν πως εξέτασαν τον φάκελο της υπόθεσης και όλα πως έγιναν σωστά και ουδέν μεμπτό, απορρίπτοντας κάθε ισχυρισμό για τρύπιες έρευνες, στην ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας, διαψεύδονται, αφού διαπιστώθηκε ότι, «δεν έγιναν όλες οι ενδεδειγμένες ενέργειες κατά τον τότε ουσιώδη χρόνο», ενώ αναμένεται να καταχωρηθεί ποινική δίωξη, εναντίον του εξεταστή της υπόθεσης, ο οποίος, σύμφωνα με την Εισαγγελία, συνειδητά παρέλειψε να προβεί σε συγκεκριμένες ουσιώδεις ενέργειες για διερεύνηση του θανατηφόρου, που περιλάμβανε μεταξύ άλλων και τον εντοπισμό της γυναίκας οδηγού, που προκάλεσε το ατύχημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δίωξη ενός μόνου κρίκου στην αλυσίδα της πλημμελούς διερεύνησης-Έλεγε πως είχαν γίνει όλες έρευνες ο Αρχηγός

Οι κοινοί παρονομαστές των δύο υποθέσεων, είναι η πορεία και η τροπή που πήραν. Δύο νέα παιδιά νεκρά, με επτά χρόνια διαφορά. Λανθασμένοι χειρισμοί από την Αστυνομία, ελλιπής διερεύνηση, ασύγγνωστα λάθη.

Στη συνέχεια, κάποιοι φωνάζουν, για δύο εγκλήματα κάτω από τις γέφυρες, της Άλασσας και της Μουτταγιάκας. Στη μια περίπτωση, η χαροκαμένη μάνα του Θανάση, Ανδριάνα Νικολάου, που έγινε σύμβολο αγώνα και πίστης, και στην περίπτωση του Ανδρέα Λοΐζου, κάποιοι τολμηροί, χρειάστηκε να ανοίξουν τον Ασκό του Αιόλο. Υπήρχαν επίσης και κάποιοι δημοσιογράφοι, που χαρακτηρίστηκαν από ορισμένους περιθωριακοί για αυτή τους την επιμονή στην υπόθεση, αφού η επίσημη θέση της ηγεσίας της Αστυνομίας, ήταν πως μελετήθηκε ο φάκελος και... όλα καλά.

Και οι δύο υποθέσεις, αν δεν υπήρχαν αυτές οι φωνές, θα παρέμεναν για πάντα στο σκοτάδι. Ο θάνατος του Θανάση Νικολάου θα είχε ταξινομηθεί ως αυτοκτονία, ενώ ο φάκελος του τροχαίου δυστυχήματος, του Ανδρέα Λοΐζου, θα παρέμενε κλειστός, αφού «έγιναν όλες οι απαραίτητες έρευνες» κατά τον ουσιώδη χρόνο, όπως έλεγε ο Αρχηγός της Αστυνομίας και δεν προέκυψε οτιδήποτε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Επιβεβαιώθηκε η πλημμελής διερεύνηση για θανατηφόρο 2012-Τα τέσσερα σημεία της ΝΥ και τα συμπεράσματα

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, δικαιώθηκαν; Όχι, σε καμία περίπτωση. Και το τραγικό είναι ότι οι πιθανότητες για να απονεμηθεί δικαιοσύνη, είναι πολύ λιγότερες από το να γίνει το αντίθετο. Είναι πολύ λιγότερες, διότι μετά από παρέλευση 18 και 13 χρόνων, αντίστοιχα, ούτε στοιχεία υπάρχουν, αλλά ούτε στόματα ανοίγουν για να ριχτεί άπλετο φως και στις δύο υποθέσεις.

Αμφότερες πλέον θα πάρουν τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Ήδη για την υπόθεση του Θανάση Νικολάου, εκκρεμεί η κατάληξη της θανατικής ανάκρισης, η οποία θα ανοίξει τον δρόμο για τις ιδιωτικές ποινικές, εναντίον όλων όσων το πόρισμα Μάτσα-Αλεξόπουλου εντοπίζει ποινικές ευθύνες, στα πρώτα στάδια της διερεύνησης του θανάτου του. Στην υπόθεση Λοϊζου, αναμένεται να καταχωρηθεί ποινική δίωξη για τον αστυνομικό ανακριτή, που συνειδητά παρέλειψε να προβεί σε συγκεκριμένες ουσιώδεις ενέργειες για διερεύνηση του θανατηφόρου, όπως αποφάσισε η Εισαγγελία, ενώ δεν αποκλείονται νομικά διαβήματα για τους υπόλοιπους, από την πλευρά των εμπλεκομένων.

Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη κάτι για τις δύο εν λόγω υποθέσεις. Κοινός παρονομαστής, είναι η πλημμελής διερεύνηση. Στην υπόθεση του θανατηφόρου, αυτό υποδείχθηκε από την πλευρά της Εισαγγελίας, ενώ στην υπόθεση Θανάση, καταγράφεται στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην οποία καταδικάστηκε η Κύπρος. Ωστόσο, στην δεύτερη περίπτωση, του 26χρονου εθνοφρουρού, που αποτελεί τεράστια πληγή στο σύστημα απονομής Δικαιοσύνης, ουδείς μέχρι σήμερα διώχθηκε ποινικά για πλημμελής διερεύνηση.

Αν η κυπριακή Δικαιοσύνη, στις διαδικασίες που εκκρεμούν ή θα ακολουθήσουν, αποφανθεί ότι όντως τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν στις δύο υποθέσεις, δεν έκαναν ορθά τη δουλειά τους, ενδεχομένως να τα τιμωρήσει. Οι πραγματικοί ένοχοι, ωστόσο, θα συνεχίσουν να βρίσκονται ανάμεσα μας. Κι αυτό είναι τρομακτικό για ένα ευρωπαϊκό κράτος. Είναι φοβερά ανησυχητικό για το κράτος δικαίου και για την υπόληψη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα δύο νέα παιδιά έφυγαν, οι οικογένειες τους θρηνούν μέχρι σήμερα, η κοινωνία παρακολουθεί εμβρόντητη, αποδεδειγμένα το κράτος λειτούργησε σε συνθήκες παρακράτους, καθιστώντας την ανάγκη για αλλαγές, και προσώπων και πρωτοκόλλων και νοοτροπιών, πιο επιτακτική από ποτέ, για να μην μένουν ατιμώρητοι οι ένοχοι.