Ενώπιον ΕΔΑΔ η υπόθεση απόπειρας κατά Ροδοθέου-Ερωτήματα προς την ΚΔ για τους καταδικασθέντες και Σήφη

Μπορεί η υπόθεση εναντίον του Ιωσήφ Ιωσήφ άλλως Σήφης για την απόπειρα φόνου κατά του Νίκου Ροδοθέου, που διαπράχθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018, να έκλεισε λόγω του ότι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας αποσύρθηκε, ωστόσο νέα δικαστική μάχη αρχίζει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την Κυπριακή Δημοκρατία και την Νομική Υπηρεσία να μπαίνει σε νομικούς μπελάδες.

Και αυτό διότι, μπορεί η Νομική Υπηρεσία να έκλεισε την υπόθεση, η οποία βασιζόταν κατά κύριο λόγο στον εν λόγω μάρτυρα, εντούτοις, στη βάση της μαρτυρίας του καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 17 ετών δύο πρόσωπα που φέρονταν ως δράστες, ενώ τόσο στην πρωτόδικη απόφαση όσο και του Ανωτάτου, καταγραφόταν πως ο Σήφης ήταν ο ηθικός αυτουργός, πριν ωστόσο δικαστή και καταδικαστεί.

Υπενθυμίζεται, πως ο βασικός μάρτυρας είχε καταδικασθεί σε 12 χρόνια φυλάκισης για υπόθεση ναρκωτικών, το 2019, έπειτα από την οποία ενέπλεξε στην απόπειρα φόνου του Νίκου Ροδοθέου, τους δύο καταδικασθέντες για την υπόθεση, καθώς και τον Σήφη. Ο εν λόγω μάρτυρας εντάχθηκε στο πρόγραμμα μαρτύρων της ΥΚΑΝ, ωστόσο κατά το 2023 ανεστάλη η ποινή του, κατόπιν συμφωνίας, και ως εκ τούτου αναστάλθηκε η ποινή φυλάκισης του και αφέθηκε ελεύθερος.

Ερωτήματα ΕΔΑΔ για τα τηλεπικοινωνιακά των καταδικασθέντων

Μετά την επικύρωση της ποινής των δύο καταδικασθέντων από το Ανώτατο και αφού εξαντλήθηκαν όλα τα ένδικα μέσα, καταχωρήθηκε προσφυγή στο ΕΔΑΔ, το οποίο, σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύει, αφορά την παραβίαση του δικαιώματος της δίκαιης δίκης και στο γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν τηλεπικοινωνιακά δεδομένα, η συλλογή των οποίων έγιναν κατά παράβαση του Νόμου. Σημειώνεται πως τον Οκτώβριο του 2021, εκδόθηκε απόφαση από την Ολομέλεια του Ανωτάτου, το οποίο έκρινε κατά πλειοψηφία παράνομη την καθολική και αδιακρίτως κατακράτηση των τηλεπικοινωνιακών δεδομένων από τους παροχείς με σκοπό την διερεύνηση σοβαρών ποινικών αδικημάτων, τονίζοντας πως ο Νόμος 183(Ι)2007 αντιβαίνει των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και την εφαρμοστέα ενωσιακή νομολογία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έκλεισε το παραθυράκι για τηλεπικοινωνιακά υπόπτων το Ανώτατο-Πόρτα σε Εισαγγελία

Σε αυτό το πλαίσιο, το ΕΔΑΔ, αφού εξέτασε σε πρώτο στάδιο την προσφυγή, η οποία όπως αναφέρει πως αφορά «την παραβίαση της δίκαιης δίκης, στην οποία αποδεικτικά στοιχεία εναντίον των κατηγορουμένων περιλαμβάνουν αρχεία δεδομένων κλήσεων που κοινοποιήθηκαν από τις τηλεφωνικές εταιρείες τους στην Αστυνομία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς κατά παράβαση της νομοθεσίας περί απορρήτου», απέστειλε στις 12 Σεπτεμβρίου 2023, δύο ερωτήματα στην Κυπριακή Δημοκρατία, τα οποία και δημοσίευσε στις 2 Οκτωβρίου 2023. με την Νομική Υπηρεσία να καλείται να τοποθετηθεί.

1. Τα αποδεικτικά στοιχεία κατά των προσφευγόντων ελήφθησαν κατά παράβαση του Άρθρου 8 της Σύμβασης, ιδίως εν όψει της ακύρωσης από το Ανώτατο Δικαστήριο του νόμου για τη διατήρηση δεδομένων τηλεπικοινωνιών με σκοπό τη διερεύνηση σοβαρών εγκλημάτων (183(I) /2007);
2. Εάν τα αρχεία δεδομένων κλήσης των αιτούντων είχαν ληφθεί κατά παράβαση του άρθρου 8, είχαν δίκαιη ακρόαση για τον καθορισμό των ποινικών κατηγοριών εναντίον τους, σύμφωνα με το άρθρο 6 § 1 της Σύμβασης;

Προσφυγή Σήφη για τις αποφάσεις που τον δείχνουν ηθικό αυτουργό

Σε ότι αφορά τον Ιωσήφ Ιωσήφ, άλλως Σήφης, θα πρέπει να σημειωθεί πως μετά την καταδίκη των δύο προσώπων, ακολούθησε προσφυγή στο Ανωτάτο, με την υπεράσπιση να υποδεικνύει μεταξύ άλλων, πως η τελική ετυμηγορία του πρωτόδικου Δικαστηρίου, «είναι ξεκάθαρη ετυμηγορία ενοχής, κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότητας του», κάτι που σημαίνει πως ο κατηγορούμενος (σ.σ Σήφης) «βρέθηκε ένοχος πριν να διωχθεί ποινικά και χωρίς να του δοθεί το δικαίωμα υπεράσπισης μέσα από τη διαδικασία της ποινικής δίκης, η οποία να πληροί τα εχέγγυα της δίκαιης δίκης σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης».

Συγκεκριμένα, στην απόφαση του το Κακουργιοδικείο, αντί να αναφερόταν στην εμπλοκή τρίτου προσώπου, έκανε ονομαστική αναφορά στον Σήφη 99 φορές, με τον οποίο συνέδεσε τους δύο κατηγορούμενους τους οποίους και καταδίκασε, παρά το γεγονός πως κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, ο Σήφης δεν είχαν ακόμη κατηγορηθεί.

Ωστόσο, το Ανώτατο απέρριψε την προσφυγή, κάνοντας επίσης αρκετές αναφορές στο όνομα του Σήφη, με τις αποφάσεις να τον δείχνουν ως ηθικό αυτουργό, ανεξαρτήτως αν δεν είχε δικαστεί και καταδικαστεί, κάτι το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στη θέση αυτή, έρχονται να προστεθούν και οι νέες εξελίξεις, με την αναστολή της ποινικής δίωξης του από τη Νομική Υπηρεσία, αφού ο βασικός μάρτυρας της ανέφερε ενώπιον Δικαστηρίου πως δεν επιθυμεί να καταθέσει γιατί φθάρηκε η μνήμη του από το 2018, κάτι που σημαίνει πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο αποφάσεις σε βάρος του Σήφη, τόσο πρωτόδικα όσο και από το Ανώτατο, όπου τον δείχνουν ως ηθικό αυτουργό, χωρίς ωστόσο να υπάρχει δίκη, είτε καταδίκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Απέσυρε την υπόθεση εναντίον Σήφη για απόπειρα Ροδοθέου η Εισαγγελία-Ελεύθερος υπό όρους

Ωστόσο, η προσφυγή έγινε πριν την καταγραφή των νέων εξελίξεων, με το ΕΔΑΔ να αναφέρει πως «ο αιτητης (σ.σ Σήφης) αναμένει τη δίκη του για απόπειρα ανθρωποκτονίας και άλλα αδικήματα στο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας. Όταν οι συνεργοί του καταδικάστηκαν ξεχωριστά, το Δικαστήριο κατονόμασε τον αιτητή ως συνεργό, ενώ στην απόφαση του έκανε ‘’πολύ συγκεκριμένες αναφορές στην άμεση και σαφή εμπλοκή του στα εγκλήματα που διέπραξαν’’. Ένα ερώτημα που μπορεί να προκύψει σύμφωνα με το Άρθρο 6 § 2 της Σύμβασης, είναι εάν το Δικαστήριο με τον τρόπο που ενήργησε παραβίασε το δικαίωμα του αιτητή να θεωρείται αθώος έως ότου αποδειχθεί η ενοχή του σύμφωνα με το νόμο».

Το ΕΔΑΔ, στις 22 Σεπτεμβρίου 2023, απέστειλε τέσσερα ερωτήματα στην Κυπριακή Δημοκρατία, τα οποία και δημοσίευσε στις 9 Οκτωβρίου, με την Νομική Υπηρεσία να καλείται να απαντήσει.

1. Διέθετε ο αιτητής αποτελεσματικά εσωτερικά ένδικα μέσα για την εικαζόμενη παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, όπως απαιτείται από το άρθρο 13 της Σύμβασης;
2. Αν το έκανε, τα έχει εξαντλήσει όλα, όπως απαιτείται από το άρθρο 35 § 1 της Σύμβασης;
3. Τήρησε ο αιτητής την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 35 $1 της Σύμβασης; Ποια ημερομηνία θα πρέπει να θεωρηθεί ως το σημείο εκκίνησης αυτής της προθεσμίας;
4. Το τεκμήριο αθωότητας, που εγγυάται το άρθρο 6 § 2 της Σύμβασης, έγινε σεβαστό στην παρούσα υπόθεση;

Τα πιο πάνω ερωτήματα, και για τις δύο υποθέσεις, καλείται να απαντήσει η Κυπριακή Δημοκρατία στο χρονικό περιθώριο που καθορίζεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο στη συνέχεια θα καθορίσει τα επόμενα βήματα γύρω από τις προσφυγές.