Η Κύπρος «ξύνει» το απόλυτο μηδέν!

Τρεις ομάδες στα πλέι οφ των διοργανώσεων της UEFA, ρεαλιστικές ελπίδες για την παρθενική τριπλή εκπροσώπηση στους ομίλους, πλειάδα επιμέρους (συλλογικών και ατομικών) ρεκόρ. Σε αγωνιστικό επίπεδο η Κύπρος οδεύει να ολοκληρώσει ένα πολύ επιτυχημένο καλοκαίρι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Υπάρχει όμως κι ένας τομέας, στον οποίο η χώρα δεν διαπρέπει, αλλά διασύρεται. Μια κατηγορία ντροπής για το ποδόσφαιρό μας, το οποίο προσεχώς ίσως μόνον κατ’ ευφημισμόν (ή από κεκτημένη ταχύτητα λόγω συνήθειας) θα μπορεί ν’ αποκαλείται κυπριακό.

Υπερβολές; Κάθε άλλο. Απτή πραγματικότητα, βασιζόμενη σε hard facts (αδιάσειστα γεγονότα). Τα παραθέτουμε. Σε κάθε έναν από τους πρώτους τρεις προκριματικούς γύρους η Κύπρος εκπροσωπήθηκε από τρεις ομάδες (ΑΠΟΕΛ, Απόλλων, Ανόρθωση στον α’, ΑΠΟΕΛ, Απόλλων, ΑΕΚ στους επόμενους δύο).

Δεκαοκτώ αγώνες, ισάριθμες αρχικές ενδεκάδες, συνολικά 594 θέσεις προς πλήρωση, εκ των οποίων μόλις οι 21 καλύφθηκαν από γηγενείς ποδοσφαιριστές! Για όσους αναρωτιέστε το ποσοστό ανέρχεται στο «περήφανο» 3%!

Αυτές τις 21 παρουσίες, ωστόσο, δεν τις μέτρησαν ισάριθμοι Κύπριοι ποδοσφαιριστές. Τουναντίον, οι γηγενείς που έχουν ξεκινήσει σε ευρωπαϊκό αγώνα της τρέχουσας περιόδου δεν συμπληρώνουν καν… ενδεκάδα. Για την ακρίβεια είναι επτά: τρεις από τον ΑΠΟΕΛ (Μερκής, Ιωάννου, Εφραίμ), δύο από τον Απόλλωνα (Βασιλείου, Κυριάκου) και ένας από ΑΕΚ (Ιωάννου) και Ανόρθωση (Σωτηρίου)!

Αυτοί οι επτά, ωστόσο, ουδέποτε έπαιξαν ταυτόχρονα σε μια αγωνιστική. Ο μέγιστος αριθμός Κυπρίων που καταγράφηκε ήταν πέντε, στους δεύτερους αγώνες του β’ προκριματικού γύρου του Γιουρόπα Λιγκ (Εφραίμ και Ιωάννου για τον ΑΠΟΕΛ, Βασιλείου και Κυριάκου για τον Απόλλωνα και Ιωάννου για την ΑΕΚ).

Ο ελάχιστος αριθμός ήταν ένας και καταγράφηκε την περασμένη Πέμπτη, όταν στους επαναληπτικούς των ομάδων μας για τον γ’ προκριματικό γύρο ο μοναδικός Κύπριος σε αρχικό σχήμα ήταν ο Γιώργος Βασιλείου του Απόλλωνα! Σε αυτό το ρυθμό δεν θ’ αργήσει να έλθει η μέρα που δεν θα υπάρξει ούτε ένας. Η Κύπρος έχει ξεκινήσει να «ξύνει» το απόλυτο μηδέν…