Ήταν αντιστασιακός και τον «βάφτισαν» πραξικοπηματία της ΕΟΚΑ Β΄

«Όπου καίνε βιβλία, στο τέλος καίνε και ανθρώπους»,  έγραψε ο Γερμανός συγγραφέας Heinrich Heine και στην Κύπρο βρεθήκαμε μια ανάσα πριν από αυτό το στάδιο. Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ μέσα από μια σειρά θεμάτων, που θα δημοσιεύονται κάθε Σαββατοκύριακο για τις επόμενες εβδομάδες, θα καταγράψει περιπτώσεις βιβλίων που λογοκρίθηκαν και βιβλίων που η τύχη τους κρίθηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Σε  αυτή την προσπάθεια μας, συνεισφέρει ο βιβλιοθηκονόμος συγγραφέας Ανδρέας Καπανδρέου, ο οποίος μας διέθεσε υλικό από την έρευνα που πραγματοποίησε ο ίδιος για να καταγράψει αυτές τις περιπτώσεις βιβλίων.

ΕΟΚΑ Β & CIA: το ελληνοτουρκικό παρακράτος στην Κύπρο
Τα γεγονότα που σημάδεψαν την Κύπρο κυρίως κατά τις δεκαετίες 1960 και 1970 απασχόλησαν και απασχολούν πληθώρα ιστορικών και συγγραφέων μεταξύ των οποίων και τον δημοσιογράφο Μακάριο Δρουσιώτη, οποίος υπήρξε για χρόνια ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων στην Κύπρο αλλά και συνεργάτης της εφημερίδας Πολίτης.

Το 2002 ο Μακάριος Δρουσιώτης μετά από έρευνα 12 χρόνων εξέδωσε μέσω των εκδόσεων Αλφάδι το βιβλίο «ΕΟΚΑ Β & CIA: το ελληνοτουρκικό παρακράτος στην Κύπρο», στο οποίο καταγράφει πληροφορίες που ο ίδιος άντλησε από πρωτογενείς πηγές από το Εθνικό Αρχείο των ΗΠΑ καθώς και από ανέκδοτο υλικό από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για το βιβλίο του ο συγγραφέας οδηγήθηκε σε δική με κατηγορία τον λίβελο από τον δικηγόρο Άρη Χατζηπαναγιώτου ο οποίος στις σελίδες 130, 395 και 416 του βιβλίου του Δρουσιώτη αναφερόταν, λανθασμένα, σαν  στέλεχος της ΕΟΚΑ Β. Συγκεκριμένα, ο Άρης Χατζηπαναγιώτου φερόταν να είναι τομεάρχης της ΕΟΚΑ Β στη Λευκωσία, ενώ στις 11 Ιουλίου φερόταν να έχει συλληφθεί από το Εφεδρικό.

Φερόταν ακόμα να έχει διοριστεί υπουργός στην πραξικοπηματική κυβέρνηση του Νίκου Σαμψών.

Ο Άρης Χατζηπαναγιώτου ωστόσο, ουδέποτε υπήρξε μέλος της ΕΟΚΑ Β. Σύμφωνα με τα όσα παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, τον Ιούλιο του 1974 βρισκόταν στο Λονδίνο και την ημέρα του πραξικοπήματος με τη βοήθεια άλλων φοιτητών έθεσε υπό τον έλεγχο του την Υπάτη Αρμοστεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο την οποία προστάτευσε από απόπειρα κατάληψης της από ομάδα χουντικών που βρίσκονταν στο Λονδίνο. 

Ο Μακάριος Δρουσιώτης παραδέχτηκε το λάθος του δηλώνοντας ότι μπέρδεψε τον παραπονούμενο με τον οικονομολόγο (στο βιβλίο είχε γραφτεί σαν δικηγόρος) Άρη Χατζηγεωργίου. Ο συγγραφέας διόρθωσε το λάθος του στην επόμενη έκδοση του βιβλίου που εκδόθηκε δύο μήνες αργότερα.

Διαβάστε επίσης:

• Αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Μακάριο, έγραψε βιβλίο και σήκωσε θύελλα αντιδράσεων
• Όταν ένας Κύπριος «έσυρε» στα δικαστήρια τον Umberto Eco για λογοκλοπή
• Ο άνθρωπος που τα έβαλε με τον Μακάριο – Το «απαγορευμένο» βιβλίο και οι διώξεις
• Η άγνωστη ιστορία του κλεμμένου ημερολογίου της γραμματέως του Μακαρίου

Ο Μακάριος Δρουσιώτης τότε προσέγγισε τον παραπονούμενο και του πρόσφερε τις απολογίες τους, χωρίς όμως αυτές να γίνουν αποδεχτές, αφού ο Άρης Χατζηπαναγιώτου ήταν αποφασισμένος να οδηγήσει την υπόθεση στο δικαστήριο.

Το δικαστήριο δέχτηκε ότι έγινε εκ παραδρομής καλόπιστο τυπογραφικό λάθος. Έλαβε επίσης υπόψη του την προσπάθεια του συγγραφέα να διορθώσει το λάθος του και εκδίκασε  χρηματικό ποσό 800 λιρών υπέρ του παραπονούμενου συν τα δικαστικά έξοδα.

Ο Άρης Χατζπαναγιώτου εφεσίβαλε την απόφαση θεωρώντας μικρή την ποινή που επιβλήθηκε στον Μακάριο Δρουσιώτη, όμως δεν δικαιώθηκε στο εφετείο  και αναγκάστηκε να πληρώσει δικαστικά 1700 ευρώ. 
 
Απόσπασμα από το βιβλίο:
«Ο Ψυχρός Πόλεμος, οι ανταγωνισμοί μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά και μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας για την ηγεμονία του δυτικού κόσμου, τοποθέτησαν την Κύπρο στο επίκεντρο ενός εξοντωτικού πολέμου για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Το σκηνικό είχε στηθεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Στο παρασκήνιο οι ΗΠΑ και πρωταγωνιστές το ελεγχόμενο από τη CIA ελληνικό και τουρκικό παρακράτος. Απότοκο της πολιτικής αυτής υπήρξε η ίδρυση της ΕΟΚΑ Β, που δημιούργησε τις συνθήκες για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίoυ 1974, ενώ η Τουρκία προετοιμαζόταν με επιμέλεια να εισβάλει στο νησί. Έγγραφα του Εθνικού Αρχείου των ΗΠΑ, τηλεφωνικές συνομιλίες των πρωταγωνιστών που είχαν υποκλαπεί από την ΚΥΠ, συνεντεύξεις και μαρτυρίες προσώπων που είχαν αναμειχθεί στα γεγονότα, δίνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες σε όποιον πιστεύει ότι η λήθη δεν προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στον τόπο και συνεχίζει να αναρωτιέται ποιοι οδήγησαν την Κύπρο στην καταστροφή».