Α. Καυκαλιάς: Κορυφαίο ορόσημο η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ

Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα κορυφαίο ορόσημο στην σύγχρονη ιστορία μας το οποίο επιτεύχθηκε με τη στήριξη όλων των πολιτικών δυνάμεων και διαδοχικών κυβερνήσεων του τόπου αλλά και με τον καθοριστικό ρόλο της Ελλάδας, είπε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Άντρος Καυκαλιάς σε ομιλία του στην ειδική συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων για τα 20 χρόνια ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.

Παράλληλα, τόνισε ότι ως ΑΚΕΛ, «πόρρω απέχουμε από όσους καλλιέργησαν αυταπάτες ότι η ένταξη στην ΕΕ θα καθιστούσε τους Ελληνοκύπριους πανίσχυρους και θα οδηγούσε σε λύση της αρεσκείας μας και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να συζητούμε οποιοδήποτε συμβιβασμό με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.

Ο κ. Καυκαλιάς είπε ότι επίσης πόρρω απέχουν και «από όσους -πιο πρόσφατα- δημιουργούσαν ψευδαισθήσεις ότι θα γονατίσουμε την Τουρκία με ευρωπαϊκές κυρώσεις, παραγνωρίζοντας τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα που κυριαρχούν δομικά στην ΕΕ και τον τρόπο που πραγματικά αυτή λειτουργεί».

Πρόσθεσε ότι «είκοσι χρόνια μετά την ένταξη, θα έπρεπε και θα πρέπει όλοι μας -Κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνία- να γνωρίζουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να περιμένουμε από τις Βρυξέλλες αλλά και τι μπορούμε και οφείλουμε ρεαλιστικά να διεκδικούμε ως Κυπριακή Δημοκρατία μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο».

Όπως είπε ο κ. Καυκαλιάς, «δεν είναι μυστικό ότι το ΑΚΕΛ είναι η δύναμη που προσεγγίζει κριτικά την ΕΕ, τον χαρακτήρα, τις πολιτικές και τις δομές της, γιατί είμαστε η πολιτική δύναμη που πρεσβεύει το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης θεμελιακά διαφορετικής, κοινωνικά δίκαιης, ειρηνικής, δημοκρατικής και οικολογικής».

Ανέφερε ότι «η Αριστερά ουδέποτε απέρριψε την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αφού άλλωστε στη δική μας αντίληψη οι περιφερειακές ενοποιήσεις αποτελούν αντικειμενικά βήμα προς τα εμπρός στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας».

Αντίθετα, συνέχισε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, «μόνο οι εθνικιστικές δυνάμεις -αυτές δηλαδή που συγκροτούν το ιδεολογικό ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού- απορρίπτουν το όραμα μιας ενωμένης ευρωπαϊκής ηπείρου, στην οποία να συνυπάρχουν ειρηνικά λαοί, έθνη, γλώσσες, θρησκείες, πολιτισμοί».

Σημείωσε ότι «για εμάς λοιπόν, δεν υπάρχει δίλημμα υπέρ ή εναντίον μιας ενωμένης Ευρώπης, με την Κύπρο εντός της, υπάρχει όμως -για εμάς αλλά και για εκατομμύρια Ευρωπαίους- το κρίσιμο ερώτημα για το ποια «ενωμένη Ευρώπη θέλουμε;

Όπως είπε, «αυτό το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό ή ρητορικό και τίθεται καθημερινά σε όλα τα μικρά και μεγάλα ευρωπαϊκά ζητήματα που όχι απλά επηρεάζουν, αλλά καθορίζουν τις ζωές όλων των πολιτών των κρατών-μελών».

Πρόσθεσε ότι «κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν σήμερα τρία μεγάλα ερωτήματα, τρεις μεγάλες προκλήσεις για την Ευρώπη, για τα κράτη, τους λαούς, τους πολίτες της».

Όπως είπε, το 1ο αφορά στο ότι «η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα αδυσώπητο δίλημμα: πόλεμος ή ειρήνη; Στρατιωτικοποίηση και βαθύτερη σύζευξη της ΕΕ με το ΝΑΤΟ ή μια Ευρώπη με αυτόνομη εξωτερική πολιτική βασισμένη στο διεθνές δίκαιο και την ειρήνη;».

Αναφέρθηκε στο ότι «κυριολεκτικά δίπλα στην ΕΕ -στην Ουκρανία και στη Γάζα- μαίνονται δύο αιματηροί πόλεμοι, που απειλούν τη δική της αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια».

«Ποια Ευρώπη λοιπόν θέλουμε μπροστά σε αυτά; Αυτήν που επιλέγει, μαζί με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, τον συνεχή εξοπλισμό της Κυβέρνηση Ζελένσκι με όπλα δισεκατομμυρίων ευρώ αντί να αξιοποιήσει το γεωπολιτικό της εκτόπισμα για να αναλάβει ειρηνευτικές πρωτοβουλίες για τερματισμό του πολέμου και της ρωσικής εισβολής; Αυτή που συγκαλύπτει τη γενοκτονία του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων ή μια Ευρώπη που είχε αποφασιστική στάση υπέρ της κατάπαυσης του πυρός και της ειρήνης, με εφαρμογή των Ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος;» διερωτήθηκε ο κ. Καυκαλιάς.

Το δεύτερο ερώτημα, είπε, «αφορά τον πυρήνα των πολιτικών της ΕΕ και κατά πόσον μπορεί η Ένωση να αντέξει περαιτέρω διόγκωση των ανισοτήτων μεταξύ των κρατών-μελών αλλά και εντός των κρατών-μελών της;».

Πρόσθεσε ότι «σήμερα, 95 εκ. Ευρωπαίοι είναι στον κίνδυνο της φτώχειας και την ίδια ώρα, οι 5 πλουσιότεροι πολίτες της Ένωσης αυξάνουν τον πλούτο τους τα τελευταία χρόνια κατά 6 εκατομμύρια ευρώ την ώρα».

«Είναι ή δεν είναι λοιπόν καιρός να μιλήσουμε για τις οικονομικές συνταγές που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ένωση και κυριαρχούν ακόμη; Για τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όλα αυτά δηλαδή που προκαλούν εκρηκτικές κοινωνικές αντιθέσεις και κοινωνική απόγνωση;» διερωτήθηκε ο κ. Καυκαλιάς.

Ανέφερε ότι «εμείς λέμε ότι πρέπει επιτέλους να μπουν σε πρώτο πλάνο οι ανάγκες των λαών της Ευρώπης, τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, οι συλλογικές συμβάσεις και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, η προσιτή και κοινωνική στέγη, οι αξιοπρεπείς και πλήρεις θέσεις εργασίας, οι δημόσιες επενδύσεις στις κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές, στην πράσινη μετάβαση».

Όπως είπε, «το τρίτο διακύβευμα που έχει ενώπιον της η Ευρώπη και οι λαοί της είναι πλέον ορατό ακόμα για όσους το αρνούνταν τα προηγούμενα χρόνια και είναι η άνοδος της ακροδεξιάς και του φασισμού που απειλεί την ειρήνη, τις δημοκρατικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις εργατικές κατακτήσεις στην ήπειρό μας».

Πρόσθεσε ότι «είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι -όπως και στην πατρίδα μας, έτσι και σε ευρωπαϊκό επίπεδο- συστημικές δυνάμεις που μάλιστα αυτοαποκαλούνται ακραιφνείς ευρωπαϊστικές δεν διστάζουν να είναι σε ανοικτή συνδιαλλαγή με την ακροδεξιά».

Ο κ. Καυκαλιάς είπε ότι «θα έπρεπε να εξεγείρει κάθε δημοκράτη το γεγονός ότι μόλις προχθές η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν άνοιξε την πόρτα της επίσημης συνεργασίας της πολιτικής της οικογένειας -του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος δηλαδή- με την ευρωπαϊκή ακροδεξιά της Μελόνι και των ομοϊδεατών της».

Καταλήγοντας είπε ότι «η ιστορία θα είναι αμείλικτη με όσους ανοίγουν παράθυρα και κερκόπορτες σε δυνάμεις που δηλητηριάζουν με μίσος τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και απειλούν να τις γυρίσουν δεκαετίες πίσω».

Πηγή: KΥΠΕ