Με νικητές και ηττημένους οι διπλές εκλογές-Πώς ορίζεται η αποτυχία για κάθε κόμμα

Αναβρασμός, αγωνία και εγρήγορση, επικρατεί στα κομματικά γραφεία, ενόψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου. Τα κόμματα προετοιμάζονται πυρετωδώς, έτσι ώστε την ημέρα των εκλογών, να είναι στο βάθρο των νικητών και να αποφύγουν, την εσωστρέφεια και άλλες αρνητικές συνέπειες, που ένα κακό αποτέλεσμα θα φέρει. Σε μια περίοδο, που για διαφορετικούς λόγους, τα περισσότερα κόμματα βρίσκονται σε διαρκή κρίση, το τελευταίο που θα ήθελαν, είναι να έρθει άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα, που θα επαναφέρει τα προβλήματα, τις μεμψιμοιρίες και τη μουρμούρα, ίσως ακόμα και την ανάγκη για αλλαγές προσώπων ή και πολιτικών. 

Οι προεκλογικές καμπάνιες των κομμάτων, αν και ανεξάρτητες, σε ότι αφορά τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τις Ευρωεκλογές, στην πράξη, κινούνται παράλληλα και συχνά πυκνά συναντώνται. Για αυτό αν παρακολουθήσει κανείς τις συγκεντρώσεις που λαμβάνουν χώρα, θα δουν πως υποψήφιοι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, συμμετέχουν και παρευρίσκονται σε εκδηλώσεις υποψηφίων Ευρωβουλευτών και το αντίθετο. Με αυτό τον τρόπο, τα κόμματα και οι υποψήφιοι θεωρούν πως δίνουν μεγαλύτερη δυναμική και ώθηση στον κοινό στόχο που είναι να κερδηθούν οι εκλογές. 

Σε ότι αφορά τις Ευρωεκλογές, τα πλείστα κόμματα έχουν θέσει δημόσια τους στόχους τους. Για άλλους είναι η πρωτιά, για άλλους το διψήφιο ποσοστό και για άλλους συγκεκριμένο ποσοστό που θα τους δίνει το δικαίωμα να διεκδικήσουν έδρα. Για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα πράγματα είναι αρκετά πιο θολά, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφιοτήτων, είναι ανεξάρτητες και απολαμβάνουν τη στήριξη των κομμάτων. Συνεπώς τα κόμματα δεν μπορούν να κριθούν για τα ποσοστά που θα λάβουν οι υποψήφιοι που στηρίζουν. Θα κριθούν όμως για τις επιλογές που έκαναν κι αν αυτές στο τέλος της ημέρας, συνάντησαν τα «θέλω» και τις προσδοκίες της κοινωνίας. 

Ειδικά για τα μεγάλα κόμματα, αναπόφευκτα θα υπάρξει κριτική για το τι θα συμβεί στους μεγάλους δήμους. Ειδικά από τη στιγμή που σε κάποιους εξ αυτών, υπήρξαν έντονες συζητήσεις και διεργασίες, ακόμα και δημόσια, είναι φυσικό επακόλουθο να υπάρξει κριτική επί των αποτελεσμάτων. 

Ξεκινώντας από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, ο στόχος για τις Ευρωεκλογές, τέθηκε και συνεχώς επαναλαμβάνεται από την ηγεσία του κόμματος. Αυτός δεν είναι άλλος από την πρωτιά, αλλά και ένα υψηλό ποσοστό, που θα στέλνει το μήνυμα ότι αφήνει πίσω του οριστικά το κακό αποτέλεσμα των Προεδρικών.  Στην Πινδάρου, θεωρούν πως διαθέτουν ένα δυνατό ψηφοδέλτιο που έχει τα εχέγγυα για να πετύχει και την πρωτιά, αλλά και ένα ψηλό ποσοστό, ενώ δεν μπαίνουν καν στη συζήτηση, το κόμμα να απολέσει έδρα. 

Την ίδια ώρα, σε ότι αφορά τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το βάρος πέφτει σε συγκεκριμένες επιλογές που έγιναν, για τις οποίες η ηγεσία φέρει την ευθύνη. Για παράδειγμα η μάχη που δίδει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος για τον μητροπολιτικό δήμο της πρωτεύουσας, δεν μπορεί να μην ιδωθεί με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Όπως και η επιλογή του Κωστάκη Κωνσταντίνου για την προεδρία του Επαρχιακού Οργανισμού στην Πάφο, για την οποία υπήρξαν προστριβές, αναβίωση του τοξικού μετεκλογικού κλίματος των Προεδρικών, αλλά και η υποψηφιότητα του κ. Τσιέλεπου που κατέρχεται ως αντάρτης. Το ίδιο θα συμβεί και με την επιλογή για τον δήμο Παραλιμνίου-Δερύνειας, όπου αρκετά τοπικά στελέχη, διαφώνησαν με τους χειρισμούς και τις επιλογές της ηγεσίας. Επιπλέον, θα κριθούν οι επιλογές της ηγεσίας, και για τον μεγαλύτερο δήμο της Κύπρου, αυτό της Λεμεσού, με την επιλογή Νικολαϊδη, αλλά και για την επιλογή στον δήμο Λάρνακας, για τον οποίο υπήρξε δυστοκία στην προσπάθεια εξεύρεσης υποψηφίου. 

Σε ότι αφορά το ΑΚΕΛ, κι εδώ ο στόχος που τέθηκε από την ηγεσία, είναι η πρωτιά στις εκλογές. Κι αυτό σημαίνει πως ότιδηποτε άλλο το βράδυ των εκλογών, θα πρέπει να ερμηνευθεί ως αποτυχία. Την ίδια ώρα σε ότι αφορά τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με την ολοκλήρωση του παζλ των υποψηφίων, είναι ξεκάθαρη η στροφή της ηγεσίας, προς αναζήτηση μη κομματικών υποψηφίων και την προώθηση πιο μετριοπαθών επιλογών, κυρίως τεχνοκρατών. 

Αυτή η συνειδητή επιλογή, θα αξιολογηθεί στο σύνολο της και για τον κ. Προύντζο στην πρωτεύουσα και τον κ. Ασσιώτη στον ΕΟΑ Λευκωσίας, αλλά αντίστοιχα και στη Λεμεσό, για τον κ. Αρμεύτη και τον κ. Τσουλλόφτα. 

Στο ΔΗΚΟ, ο στόχος για τις Ευρωεκλογές, δεν τέθηκε από το ίδιο το κόμμα, αλλά από τις δομικές αλλαγές που εξελίσσονται στο πολιτικό σκηνικό. Η άνοδος του ΕΛΑΜ και η διαφαινόμενη αύξηση των ποσοστών του που σε όλες τις δημοσκοπήσεις, είναι διψήφια, απειλούν την τρίτη θέση, που παραδοσιακά το κόμμα, κατέχει. Συνεπώς, στο ΔΗΚΟ ο στόχος που τέθηκε, δεν είναι άλλος από τη διατήρηση της τρίτης θέσης. 

Σε ότι αφορά τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στο ΔΗΚΟ επικεντρώνονται στους δήμους που διεκδικούν με αμιγώς κομματικό υποψήφιο, όπως στον Στρόβολο με τον Σταύρο Σταυρινίδη, στην Πάφο με τον Εύρο Λοϊζίδη, στον ΕΟΑ Πάφου με τον Χαράλαμπο Πιττοκοπίτη, αλλά και με μια σειρά αντιδημάρχων Παγκύπρια. 

Στο ΕΛΑΜ, ο στόχος για τις Ευρωεκλογές τέθηκε εδώ και καιρό και δεν είναι άλλος από την εκλογή για πρώτη φορά στην ιστορία του κόμματος Ευρωβουλευτή. Το κόμμα έφτασε πολύ κοντά και στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, ωστόσο τα δεδομένα αυτή τη φορά, σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις, είναι σαφώς πιο ιδανικά. Αν μάλιστα αυτό συνοδευτεί και με την κατάληψη της τρίτης θέσης, τότε στο ΕΛΑΜ θα μιλούν για σημαντική ιστορική στιγμή του κόμματος, το οποίο μέσα σε λίγα χρόνια, προσπέρασε δύο παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, όπως είναι η ΕΔΕΚ και το ΔΗΚΟ. 

Για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δύο είναι τα σημαντικά μέτωπα για το κόμμα, πέραν από τις αντδημαρχίες που διεκδικεί. Πρόκειται για τον δήμο Αμμοχώστου και τον δήμο Λάρνακας, όπου το κόμμα εντόπισε ένα πολιτικό κενό και έσπευσε να το καλύψει. Τα δεδομένα, δεν είναι υπέρ των υποψηφίων του, ωστόσο θα δοθεί η μάχη, με τα στελέχη του κόμματος, να επιδιώκουν αύξηση των ποσοστών Παγκύπρια και εκλογή δημοτικών συμβούλων προερχόμενους από το ΕΛΑΜ σε όλους τους δήμους. 

ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ και Οικολόγοι, συμπληρώνουν την επτάδα των κοινοβουλευτικών κομμάτων και κατέρχονται στις Ευρωεκλογές, με στόχο να αποτελέσουν την έκπληξη. Στην ΕΔΕΚ ο στόχος δεν είναι άλλος από το να διατηρήσουν την έδρα στην Ευρωβουλή, κάτι που όμως μοιάζει δύσκολο, με βάση τις δημοκσοπήσεις που είδαν μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας. Η ΔΗΠΑ από την πλευρά της έθεσε στόχο το 7,5% θεωρώντας πως αυτό θα είναι αρκετό για να διεκδικήσει με αξιώσεις μια από τις έξι έδρες. Το ίδιο και οι Οικολόγοι, που για πρώτη φορά συμπεριέλαβαν και Τουρκοκύπριο στο ψηφοδέλτιο τους. Αυτά τα τρία κόμματα, για να καταφέρει ένα εξ αυτών να εκλέξει Ευρωβουλευτή, θα πρέπει να «κλέψουν» μια έδρα από τους μεγάλους. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται αφενός να γίνει υπέρβαση σε ότι αφορά τα ποσοστά τους και να λάβουν σίγουρα ένα ποσοστό πάνω από αυτά που κατέγραψαν στις τελευταίες βουλευτικές, που θα είναι μεγαλύτερο από το υπόλοιπο των δύο μεγάλων κομμάτων μετά την πρώτη κατανομή.  Σενάριο, εφικτό μεν, αρκετά απομακρυσμένο δε, στη βάση των δημοσκοπήσεων. 

Από την άλλη σε ότι αφορά τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΗΠΑ και ΕΔΕΚ θα ήθελαν να εκλέγονται τα στελέχη των κομμάτων που διεκδικούν στοχευμένα δημαρχίες και αντιδημαρχίες. Στη ΔΗΠΑ, το ενδιαφέρον στρέφεται ξεκάθαρα στην εκλογή του Χρίστου Τσίγκη σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους Παγκύπρια, αυτό του Στροβόλου, έχοντας τη στήριξη του Δημοκρατικού Συναγερμού. 

Το ίδιο συμβαίνει και με κάποιες αντιδημαρχίες που διεκδικεί και η ΔΗΠΑ και η ΕΔΕΚ, ενώ οι Οικολόγοι, επέλεξαν να δώσουν στήριξη στοχευμένα, σε συγκεκριμένα πρόσωπα με τα οποία συναντώνται οι απόψεις τους.

Συνεπώς, ο ορισμός του τι σημαίνει επιτυχία ή αποτυχία για ένα κόμμα, είναι ξεκάθαρος και στη βάση των πιο πάνω, είναι δεδομένο πως το βράδυ των εκλογών θα υπάρχουν ξεκάθαρα νικητές και χαμένοι. Υπό αυτό το πρίσμα, θα είναι σαφώς πιο δύσκολο για τα στελέχη των κομμάτων, να απομονώσουν μια νίκη στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για να ισχυριστούν πως βρίσκονται ανάμεσα στους κερδισμένους των εκλογών.