Στο κενό προσφυγή αστυνομικού που τέθηκε σε διαθεσιμότητα-Διερευνάτο για διαφθορά και απειλές για φόνο
20:30 - 09 Απριλίου 2024
Στο κενό έπεσε προσφυγή αστυνομικού που είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα αρχικά για περίοδο ενός μηνός κατά το 2021, αναφορικά με την εκ μέρους του πιθανή διάπραξη πειθαρχικών και ποινικών αδικημάτων, ενώ για την υπόθεση είχε συλληφθεί και τεθεί υπό κράτηση, βάσει δικαστικού εντάλματος.
Εναντίον του αστυνομικού, διερευνάτο, πέραν της πειθαρχικής έρευνας στο πλαίσιο της οποίας διορίστηκε ερευνών λειτουργός, και ποινική υπόθεση για την οποία φόρεσε χειροπέδες, αναφορικά με τα αδικήματα της απειλής βίας, πράξεις διαφθοράς ή δωροδοκίας, κατάχρησης εξουσίας, συνομωσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, γραπτές απειλές για φόνο, αποστολή υβριστικών και απειλητικών μηνυμάτων μέσω δημόσιου δικτύου επικοινωνιών και διάδοση μίσους ή βίας κατά ομάδας προσώπων με βάση τη θρησκεία τους.
Με απόφαση Αρχηγού Αστυνομίας, το μέλος της Δύναμης είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα για έναν μήνα, σύμφωνα με τον Κανονισμό 31 των περί Αστυνομίας (Πειθαρχικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 53/89), ως αυτοί ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο. Ακολούθως, μετά το πέρας του ενός μηνός, η διαθεσιμότητα του αστυνομικού παρατάθηκε, προσφεύγοντας επί τούτου στο Δικαστήριο, με δύο διαφορετικές εφέσεις. Η μια αφορούσε την διαθεσιμότητα και η άλλη την παράταση της.
Σε ότι αφορά την αρχική απόφαση της διαθεσιμότητας, ο δικηγόρος του αστυνομικού Ν. Καλλής, ανέφερε μεταξύ άλλων, πως «η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν νομικής και/ή πραγματικής πλάνης, οι δε καθ' ων η αίτηση ενήργησαν αυθαίρετα, παράνομα, καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας και χωρίς τη δέουσα έρευνα προς επιβεβαίωση των θέσεων τους, καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο, συμπεριφορά που στοιχειοθετεί οξεία έχθρα και/ή προκατάληψη εναντίον του αιτητή και έλλειψη αμερόληπτης κρίσης».
Στο πλαίσιο του ισχυρισμού περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας, ο κ. Καλλής ισχυρίζεται ότι δεν λήφθηκαν υπόψη όλοι οι παράγοντες και τα γεγονότα της υπόθεσης, αλλά ούτε οι θέσεις του αστυνομικού, ενώ ισχυρίστηκε επίσης ότι η απόφαση για τη διαθεσιμότητα του πελάτη του, ήταν αναιτιολόγητη, αλλά και δυσανάλογη. Περαιτέρω, υποστήριξε πως παραβιάστηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης του αστυνομικού, καθότι δεν δόθηκε σε αυτόν το δικαίωμα να προβάλει τις θέσεις του προτού τεθεί σε διαθεσιμότητα.
Στην αντίπερα όχθη, η πλευρά της Δημοκρατίας, που εκπροσωπήθηκε από την δικηγόρο Μαρία Δρυμιώτου, υποστήριξε ότι η απόφαση λήφθηκε κατόπιν διενέργειας της δέουσας έρευνας και καθόλα ορθά και νόμιμα, ενώ ανέφερε πως ήταν επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Περαιτέρω υπέδειξε πως ήταν εύλογα επιτρεπτή και εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης και ουδεμία πλάνη εμφιλοχώρησε κατά τη λήψη αυτής, ενώ εστίασε στην αγόρευση της, στην παντελή έλλειψη, από την γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αστυνομικού, εξειδίκευσης και/ή τεκμηρίωσης οποιουδήποτε λόγου ακύρωσης.
Εξετάζοντας τα όσα τέθηκαν ενώπιον του, το Διοικητικό Δικαστήριο κατέληξε πως «δεν στοιχειοθετούνται με την απαιτούμενη επάρκεια και δεν αναπτύσσονται, έστω στοιχειωδώς, οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης». Όπως αναφέρει στην απόφαση του, γίνεται δια της γραπτής αγόρευσης του συνήγορου του αστυνομικού, προς υποστήριξη των θέσεών του, αναφορά σε σχετική νομολογία, αλλά και σε οικείες νομοθετικές διατάξεις και σε συγγράμματα, ωστόσο, «αυτό από μόνο του δεν μπορεί να είναι αρκετό για να στοιχειοθετήσει οποιονδήποτε λόγο ακύρωσης, εφόσον ελλείπει η στοιχειώδης υπαγωγή των γεγονότων της υπόθεσης και των ισχυρισμών του, προκειμένου να καταστεί αντιληπτή η επιχειρηματολογία του και να διαπιστωθεί το βάσιμο των εγειρόμενων λόγων ακύρωσης».
Περαιτέρω, υποδεικνύει πως η πλευρά του αστυνομικού, δεν αναφέρει ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του ισχυρισμού περί εμφιλοχωρήσασας πλάνης της Διοίκησης, ενώ σε ότι αφορά τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας, το Δικαστήριο καταλήγει, πως πέραν της γενικόλογης αναφοράς ότι δεν λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία και οι θέσεις του αστυνομικού, δεν συγκεκριμενοποιείται ποια είναι τα στοιχεία αυτά και ποιες αυτές οι θέσεις.
«Τα ίδια ισχύουν εν πολλοίς και για τους ισχυρισμούς περί κατάχρησης και/ή υπέρβασης εξουσίας, παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας, αλλά και περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης του αιτητή», αναφέρει το Δικαστήριο, το οποίο κρίνει πως δεν υφίσταται το απαιτούμενο έρεισμα προς υποστήριξη της ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης και ως εκ τούτου παραμένει νόμιμη.
«Δεν διαπιστώνεται ούτε κενό έρευνας, ούτε κενό αιτιολόγησης της επίδικης πράξης, αλλ' ούτε να έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη στην επίδικη κρίση. Στην προσβαλλόμενη απόφασή του, ημερομηνίας 15.8.2021, ο Αρχηγός εκθέτει με σαφήνεια τους λόγους, αλλά και τις νομοθετικές/κανονιστικές διατάξεις που αποτέλεσαν το έρεισμα αυτής, κατά τρόπο που να καθίσταται ευχερής η διενέργεια του απαιτούμενου δικαστικού ελέγχου που είναι και το ζητούμενο. Παρομοίως, στην Ειδοποίηση Διαθεσιμότητας που απεστάλη στον αιτητή, ημερομηνίας 15.8.2021, παρατίθενται με την απαιτούμενη σαφήνεια οι λόγοι, αλλά και οι νομοθετικές/κανονιστικές διατάξεις που οδήγησαν στη λήψη αυτής. Περαιτέρω, δεν έχει καταδειχθεί που έγκειται η κατ' ισχυρισμόν παραβίαση των συνταγματικών διατάξων, ενώ μετέωροι παραμένουν οι ισχυρισμοί περί κατάχρησης και/ή υπέρβασης εξουσίας, αλλά και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και την αμεροληψίας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση. Τέλος, αδίκως παραπονείται ο αιτητής για παραβίαση του δικαιώματος ακρόασής του, πριν από τη λήψη της απόφασης για τη διαθεσιμότητά του. Πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης, παρέσχαν, σύμφωνα με το άρθρο 43(1) του Νόμου 158(Ι)/1999, το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης στον αιτητή, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε αν είχε οτιδήποτε να πει ως προς το γιατί να μην τεθεί σε διαθεσιμότητα, απάντησε «Τίποτε. Ότι έχω να πω θα το πω στο Δικαστήριο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: