Αφήνει πίσω το ΕΛΑΜ και επενδύει στην πώρωση και την πόλωση ο ΔΗΣΥ

Στην πιο παραδοσιακή συνταγή της πώρωσης και της πόλωσης αναμένεται να στραφεί ο ΔΗΣΥ το επόμενο διάστημα, μετά από μία εβδομάδα που ο δημόσιος λόγος του ήταν γεμάτος ΕΛΑΜ. Στην ουσία, μέρες που έπρεπε να είχαν πανηγυρικό χαρακτήρα, καθώς πραγματοποιούνταν οι παρουσιάσεις των υποψηφίων του κόμματος στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, επισκιάστηκαν από την απόφαση του Μάριου Πελεκάνου να βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο του ΕΛΑΜ και την ανάγκη που δημιουργήθηκε για συντονισμένη αντίδραση από την Πινδάρου.

Η προσχώρηση του μέχρι πριν από ένα μήνα αντιπροέδρου του κόμματος στο ΕΛΑΜ αναπόφευκτα είναι πρόβλημα για την Πινδάρου, καθώς το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν εν μέσω προεκλογικής περιόδου είναι η συνταύτιση του ΔΗΣΥ με το ΕΛΑΜ. Αυτή ενδεχομένως να ήταν για τον ΔΗΣΥ μεγαλύτερη ανησυχία, παρά η δυνητική φυγή ψηφοφόρων δεξιότερα του πολιτικού χάρτη, απλώς και μόνο επειδή θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής ο Μάριος Πελεκάνος. Αυτή η μετακίνηση είναι σε κάποιο βαθμό δεδομένη και θα υπήρχε και χωρίς τη «μεταγραφή», όπως άλλωστε και τα προηγούμενα χρόνια. Στόχος της ηγεσίας της παράταξης είναι να την περιορίσει, αφού ρεαλιστικά δεν μπορεί να την αποτρέψει πλήρως, εξαιτίας των λόγων για τους οποίους παρατηρείται, κάποιοι εκ των οποίων χρονολογούνται. Το πρόβλημα με τη μεταπήδηση ενός τόσο προβεβλημένου στελέχους είναι περισσότερο τα μηνύματα που στέλνει σε Συναγερμικούς που ήδη αμφιταλαντεύονταν αν θα ψηφίσουν ΕΛΑΜ, παρά η μετακίνηση άλλων κομματιών της βάσης, που σκόπευαν να ψηφίσουν ΔΗΣΥ στις εκλογές.

Πηγές από τον ΔΗΣΥ αξιολογούν ως επιτυχή τη μαζική επίθεση στο ΕΛΑΜ, καθώς φαίνεται ότι καταγράφουν μεγάλη αντίδραση από τη βάση του κόμματος έναντι της ενέργειας του Μάριου Πελεκάνου, την οποία αποδίδουν σε κυνήγι καρέκλας. Δεν είναι, βεβαίως, ξεκάθαρο ακόμα κατά πόσον αυτές οι αντιδράσεις είναι αντιπροσωπευτικές του συνόλου αλλά είναι κάτι που θα διαφανεί το επόμενο διάστημα.

Πέραν, όμως, των προσωπικών επιθέσεων στον τέως αντιπρόεδρό του, αυτή η καμπάνια του ΔΗΣΥ είχε κυρίως ως στόχο να διαχωρίσει τη θέση του από οτιδήποτε παραπέμπει στο ΕΛΑΜ. Να καταστήσει, δηλαδή, σαφές πως δεν υπάρχει ιδεολογική συνάφεια με το κόμμα, δεν μοιράζονται κοινές αρχές και αξίες και, ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει επιλογή για τους Συναγερμικούς. Για τον σκοπό αυτό, έγιναν από μέρους της ηγεσίας πάρα πολλές παρεμβάσεις, τόσο στα ΜΜΕ, όσο και στα social media, προσπαθώντας να φτάσουν σε όλα τα κοινά.

Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Το ΑΚΕΛ και ενδεχομένως και άλλα κόμματα, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την μετακίνηση του Μάριου Πελεκάνου -η οποία έγινε στη βάση πολιτικής και ιδεολογικής συμφωνίας, όπως ο ίδιος και το ΕΛΑΜ λένε- ώστε να ταυτίζουν τον ΔΗΣΥ με το ΕΛΑΜ. Ο ΔΗΣΥ, αντιθέτως, επιθυμεί όχι απλώς να διασφαλίσει ότι δεν θα γίνεται μια τέτοια διασύνδεση, αλλά να διασυνδέσει την επίδοση του ΕΛΑΜ με αυτή του ΑΚΕΛ, στέλνοντας το μήνυμα πως η ενδυνάμωση του εθνικιστικού κόμματος με Συναγερμικές ψήφους αποτελεί αποδυνάμωση του ΔΗΣΥ, γεγονός πως θα προσφέρει πλεονέκτημα στο κόμμα της Αριστεράς.

Αναμένεται ότι, με το κλείσιμο αυτού του κύκλου, ο ΔΗΣΥ θα επιστρέψει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: Να στρέφει τα πυρά του εναντίον του «αιώνιου αντιπάλου», που δεν είναι το ΕΛΑΜ αλλά το ΑΚΕΛ. Όσο εκνευριστικό και αν είναι για την κοινή γνώμη, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δημιουργία συνθηκών πόλωσης ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα πάντα έχει θετικά αποτελέσματα για τη συσπείρωσή τους και για αυτόν τον λόγο είναι κάτι που επιδιώκουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Αυτή της 9ης Ιουνίου δεν θα αποτελέσει εξαίρεση και, ως εκ τούτου, αναμένεται η Πινδάρου να αυξήσει τις επιθέσεις της προς την πλευρά της Εζεκία Παπαϊωάννου.

Ο άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην αύξηση της συσπείρωσης, πέραν της πόλωσης, είναι η πώρωση. Και ήδη ο ΔΗΣΥ ξεκίνησε να επενδύει σε αυτόν τον τομέα, φροντίζοντας να προτάξει ως ασπίδα τον κόσμο του και να ρίξει βάρος στην εξύψωση του αισθήματος του κομματικού πατριωτισμού. Μέσα από την αντίδρασή της στο θέμα Πελεκάνου, η παράταξη επεδίωξε ήδη να ενεργοποιήσει αυτά τα ένστικτα και, όσο πλησιάζουμε στις διπλές εκλογές, αναμένεται να ανασύρει από την φαρέτρα της περισσότερο Κληρίδη, περηφάνεια και αγώνες του παρελθόντος.

Είναι, άλλωστε, κατανοητό πως η συσπείρωση αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εκλογικά στοιχήματα για τον τραυματισμένο ΔΗΣΥ. Διαθέτει ποσοστά τέτοια, που η υψηλή συσπείρωση μπορεί να του εξασφαλίσει την πρωτιά και τις δύο έδρες στις Ευρωεκλογές, όπως γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια. Εάν, ωστόσο, υπάρξει μεγάλη διαρροή είτε προς το ΕΛΑΜ είτε προς άλλες κατευθύνσεις, λόγω της παρατεταμένης εσωστρέφειας, των προβλημάτων που ακόμη δημιουργούν οι Προεδρικές Εκλογές και άλλων λόγων, γίνεται κατανοητό πως η επιστροφή του ΔΗΣΥ στις νίκες απειλείται, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι ενδείξεις από τις δημοσκοπήσεις είναι πως το ΑΚΕΛ, που δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα αυτόν τον καιρό, θα τα πάει πολύ καλά και έχει δημοσίως θέσει υψηλούς στόχους. Ως εκ τούτου, η συγκράτηση των ψηφοφόρων του αποτελεί για τον ΔΗΣΥ επιτακτική ανάγκη, πέραν από της προφανούς προσπάθειας προσέλκυσης και ψήφων προερχόμενες από άλλες δεξαμενές. Και η πώρωση και η πόλωση είναι δύο μέθοδοι που συνήθως αποδίδουν σε αυτό το πλαίσιο.