Το μπαλάκι στο Εφετείο για αναστολή ποινής στον 82χρονο παππού-Τα νέα δεδομένα και τα σενάρια

To μπαλάκι πλέον για την υπόθεση του 82χρονου παππού που πυροβόλησε τον κλέφτη που εντόπισε στην αυλή του, με το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να τον καταδικάζει σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή, βρίσκεται στα χέρια του Εφετείου, στο οποίο προσέφυγε η υπεράσπιση, την ώρα που η κοινή γνώμη σχολιάζει ποικιλοτρόπως τα όσα καταγράφονται γύρω από την υπόθεση.

Η ουσία της έφεσης που καταχώρησαν οι δικηγόροι του 82χρονου, Μαρία Νεοφύτου και Αντώνης Αντωνίου, στρέφεται κατά κύριο λόγο, όχι ως προς το ύψος της ποινής, αλλά ως προς την αναστολή της. Και αυτό διότι, η μείωση της ποινής του 82χρονου για παράδειγμα από δυόμισι σε δύο χρόνια, δεν έχει και τόση σημασία, αφού το ζητούμενο είναι όπως η οποιαδήποτε ποινή επιβληθεί στον κατηγορούμενο, αυτή να είναι με αναστολή, λόγω των συνθηκών που διαπράχθηκαν τα αδικήματα, αλλά κυρίως λόγω των προσωπικών του συνθηκών, αφού πρόκειται για ένα ηλικιωμένο πρόσωπο που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας.

Ο 82χρονος είχε πέσει σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις θύμα διαρρήξεων, προβαίνοντας σε σχετικές καταγγελίες στην Αστυνομίας χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ωστόσο, την τέταρτη φορά, όταν αντιλήφθηκε κλέφτη στην αυλή του, υπό το καθεστώς φόβου, πήρε το κυνηγετικό του όπλου και όταν είδε τον κλέφτη να φεύγει, τον πυροβόλησε πισώπλατα, όπως καταγράφεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, καθώς διαπίστωσε πως κρατούσε ένα αντικείμενο και θεώρησε πως ήταν πιστόλι.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο, στην βάση των όσων κατατέθηκαν ενώπιον του, θεώρησε πως η αρμόζουσα ποινή ήταν τα δυόμιση χρόνια, παρά το γεγονός ότι η υπεράσπιση στο στάδιο των αγορεύσεων, ζητούσε ποινή με αναστολή, ενώ η πλευρά της Εισαγγελίας, παρά το γεγονός ότι συμφωνούσε πως ενήργησε υπό το καθεστώς φόβου, δεν έκανε οποιαδήποτε νύξη προς αυτή την κατεύθυνση.

Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου εξετάζεται πλέον από το Εφετείο, το οποίο στην ουσία έχει τον τελευταίο λόγο, ανεξαρτήτως εάν η Νομική Υπηρεσία πλέον, μέσω του ίδιου του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, δεν φέρει ένσταση ως προς το αίτημα για επιβολή ποινής με αναστολή.

Το γεγονός ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται σε κοινή συνισταμένη, μπορεί να πει κάποιος πως διευκολύνει το Εφετείο, ωστόσο από την άλλη, νομικοί εξηγούν πως αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα με ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Δηλαδή, μπορεί το Εφετείο να λάβει υπόψη τις ιδιάζουσες συνθήκες κάτω από τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα αλλά και τις προσωπικές συνθήκες του 82χρονου, ωστόσο μπορεί να αποφασίσει είτε η ποινή να επιβληθεί με αναστολή, είτε αυτή να μειωθεί ή να αυξηθεί, είτε ακόμα να συμφωνήσει με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.

Βέβαια, η αλλαγή πλεύσης της Εισαγγελίας, λειτουργεί σε αυτό το στάδιο υπέρ της πλευράς του 82χρονου, αφού παρά το γεγονός ότι ο Σάββας Αγγελίδης διαφώνησε ότι η επιβληθείσα ποινή ήταν έκδηλα υπερβολική, εντούτοις το γεγονός ότι ο ίδιος ο διώκτης, δηλαδή η Νομική Υπηρεσία, δεν φέρει ένσταση στην αναστολή της ποινής, έχει τη δική του σημασία. Ωστόσο, ο τελικός λόγος είναι του Εφετείου, το οποίος θα εξετάσει όλα τα δεδομένα προτού εκδώσει την απόφαση του.

Από εκεί και πέρα, εύλογα προκύπτει το ερώτημα γιατί η Εισαγγελία δεν συμφώνησε με το αίτημα του Προέδρου της Δημοκρατίας για να απονεμηθεί χάρη στον 82χρονο, από τη στιγμή μάλιστα που πλέον κινείται προς αυτή την κατεύθυνση ενώπιον του Εφετείου. Θα μπορούσε να πει κάποιος, πως ο Γενικός Εισαγγελέας, ο οποίος δέχθηκε έντονες επικρίσεις αναφορικά με την άρνηση του να ανασταλεί η ποινή του 82χρονου, δεν προχώρησε στην αναστολή της ποινής του, ώστε να μην θεωρηθεί παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, είτε ακόμη επειδή ανέμενε να τελεσιδικήσει η απόφαση.

Στην αντίπερα όχθη όμως, υπάρχουν αυτοί που παραπέμπουν σε αποφάσεις με αναστολές πολύ μεγαλύτερων ποινών, ακόμη και πριν την τελική απόφαση του Ανωτάτου, καθώς και στα όσα προβλέπει το Σύνταγμα αναφορικά με τις προεδρικές χάρες, το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων, πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την σύμφωνο γνώμη του Γενικού και Βοηθού Εισαγγελέα, έχουν το δικαίωμα να «μειώνουσιν, αναστέλλουσιν ή μετατρέπουσιν οιανδήποτε ποινήν επιβληθείσαν υπό οιουδήποτε δικαστηρίου εν τη Δημοκρατία».

Βέβαια, θα μπορούσε να πει ακόμη κάποιος, πως ο Γενικός Εισαγγελέας επιλέγει η απόφαση της αναστολής ποινής να έρθει δια στόματος Εφετείου, προς αποφυγή μάλιστα και παραδειγματισμού των ενεργειών του 82χρονου, ωστόσο και πάλιστο κάδρο υπάρχουν άλλες περιπτώσεις, είτε που αναστάλθηκαν σοβαρότερες ποινές και ανθρώπων με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, ακόμη και ισοβίτη για δολοφονίες, είτε ακόμη σοβαρές υποθέσεις δεν οδηγήθηκαν καν ενώπιον Δικαστηρίου.

Όποια και να είναι η υποστηρικτική γραμμή της κάθε πλευράς ή τα συμπεράσματα της κοινής γνώμης, που έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την δική της άποψη, με βάση τα δικά της δεδομένα και να διαφωνεί - όπως διαφώνησε με την Εισαγγελία ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας - ή να συμφωνεί με τις οποιεσδήποτε αποφάσεις, σε αυτή την περίπτωση τα κάστανα από την φωτιά, καλείται να βγάλει το Εφετείο.

Ωστόσο, πέραν των πιο πάνω, θα πρέπει να σημειωθεί πως παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δεδομένα που λειτουργούν ως ελαφρυντικοί παράγοντες για τον 82χρονου, οι ενέργειες του δεν θα πρέπει να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και ούτε οι πολίτες θα πρέπει να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους. Από την άλλη όμως και οι Διωκτικές Αρχές αυτού του κράτους, έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν τους πολίτες, χωρίς οι καταστάσεις να τους αναγκάζουν να μετατραπούν από θύματα σε θύτες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στροφή Εισαγγελίας στο Εφετείο για 82χρονο παππού-Δεν φέρει ένσταση στο αίτημα για ποινή με αναστολή