«Πυρετός» στο πολιτικό σκηνικό-Οι ανακατατάξεις, τα νέα δεδομένα και οι παγίδες για τους μεγάλους

Πλήρης ρευστότητα, μετακινήσεις και νέες εξαγγελίες πολιτικών σχηματισμών, είναι η εικόνα που χαρακτηρίζει το πολιτικό σκηνικό. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Προεδρικές του 2023 προκάλεσαν ένα ντόμινο εξελίξεων, το οποίο όπως όλα δείχνουν, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Αν και τα κόμματα αυτή την περίοδο επιχειρούν να κλείσουν εκκρεμότητες ενόψει των δημοτικών εκλογών, με στόχο να ανοίξουν μετά από τις γιορτές το κεφάλαιο Ευρωεκλογές, στα περισσότερα από αυτά, έγιναν ή γίνονται ακόμα αλλαγές.

Είναι ενδεικτικό πως μόνο μέσα σε λίγες ώρες είχαμε την ίδρυση ενός νέου κόμματος, το οποίο μάλιστα θα αποκτήσει και κοινοβουλευτική παρουσία, αφού καταγράφηκε η μετακίνηση της Αλεξάνδρας Ατταλίδου, η οποία παραιτήθηκε από τους Οικολόγους και ανακοίνωσε την ένταξη της στο Volt. Την ίδια ώρα εξαγγέλθηκε η νέα πολιτική κίνηση του Δημήτρη Παπαδάκη, «Αιχμή», ενώ οι Οικολόγοι, γύρισαν σελίδα και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα πρέπει να αναμένονται και ακόμα περισσότερες αλλαγές, ειδικότερα σε επίπεδο πολιτικών θέσεων και προτεραιοτήτων στο κομμάτι των συνεργασιών με άλλα κόμματα, ενόψει των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Την ίδια ώρα, τα τρία κόμματα της συμπολίτευσης, είναι ξεκάθαρο πως ακόμα ψάχνουν τη φόρμουλα που θα τους προσδώσει δυναμική στη νέα τάξη πραγμάτων που έφερε η εκλογή Νίκου Χριστοδουλίδη, αφού είναι φανερό πως δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν μια κατάσταση, όπου ουσιαστικά είναι η ουρά της Κυβέρνησης, ενώ στο εσωτερικό τους, είναι έντονη η πρόθεση κάποιων στελεχών τους για παραγωγή αντιπολιτευτικού λόγου. Εξάλλου, όποιος παρακολουθεί τη Βουλή, μπορεί να κατανοήσει πως ειδικά στο Δημοκρατικό Κόμμα, υπάρχει έντονη διάθεση από μια μερίδα βουλευτών να μιλήσουν για τα κακώς έχοντα της Κυβέρνησης και να ασκήσουν κριτική, ειδικά για τους χειρισμούς συγκεκριμένων υπουργών.

Από την άλλη, στο ΑΚΕΛ, μετά και το Καταστατικό Συνέδριο επικεντρώνονται στην επόμενη ημέρα, ενόψει των εκλογών, έχοντας θέσει ιδιαίτερα υψηλούς στόχους. Αυτό που αναφέρουν πληροφορίες, είναι πως στο ΑΚΕΛ αξιολογούν τα αποτελέσματα του Καταστατικού Συνεδρίου, καθώς επίσης και τη στάση συγκεκριμένων στελεχών, που είτε απουσίαζαν, είτε τάχθηκαν ξεκάθαρα εναντίον των αλλαγών που εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία.

Και η εσωστρέφεια είναι ακόμα πιο έντονη στον Δημοκρατικό Συναγερμό, όπου όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι ανήκει στο παρελθόν, συνεχώς νέα επεισόδια προστίθενται και ρίχνουν αλάτι στις ανοικτές πληγές του κόμματος, με πιο πρόσφατη την παρέμβαση Αβέρωφ Νεοφύτου, όπου έριξε ευθεία καρφιά, κατά του Νίκου Αναστασιάδη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Καρφιά Αβέρωφ σε Αναστασιάδη-«Προσωπολάτρης, χειροκροτητής και δεδομένος δεν υπήρξα ποτέ κανενός»

Θέση στο τραπέζι του Εθνικού

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, οι πιο σημαντικές αλλαγές στον πολιτικό χάρτη, δεν είναι άλλες από την ίδρυση των δύο νέων πολιτικών σχηματισμών. Του Volt Κύπρου και της Αιχμής του Δημήτρη Παπαδάκη.

Σε ότι αφορά το Volt Κύπρου, τα στελέχη του κόμματος, στο οποίο συμμετέχουν και δύο άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί, το Νέο Κύμα του πρύτανη Κωνσταντίνου Χριστοφίδη και η Αμμόχωστος για την Κύπρο, προετοιμάζεται για το Ιδρυτικό, Καταστατικό και Εκλογικό Συνέδριο που είναι προγραμματισμένο για την ερχόμενη Κυριακή.

Η απόφαση της Αλεξάνδρας Ατταλίδου να προσχωρήσει στο κόμμα, δίνει στην όλη διαδικασία μια νέα δυναμική, αφού αφενός ανοίγει ο δρόμος για κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά ακόμα και για συμμετοχή στο Εθνικό Συμβούλιο. Μάλιστα, τα στελέχη του κόμματος αναμένεται να αξιοποιήσουν το μομέντουμ με την παραγωγή πολιτικών, την σύγχρονη παρουσίαση προτάσεων και γενικά με την πρόθεση τους για εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος του τόπου, στα πρότυπα του πανευρωπαϊκού Volt Europa, που είναι ενεργό στις πλείστες ευρωπαϊκές χώρες και χαρακτηρίζεται από προοδευτικές και ρεαλιστικές ιδέες.

Κίνηση, όχι κόμμα

Την ίδια ώρα, ένα βήμα πριν την ίδρυση είναι και ο νέα πολιτική κίνηση του Δημήτρη Παπαδάκη, ο οποίος ανακοίνωσε ότι επανέρχεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, όχι με την ίδρυση ενός ακόμη κόμματος που θα λειτουργεί με την παραδοσιακή λογική, αλλά με τη δημιουργία μιας Πολιτικής Κίνησης με συμμετέχοντες από όλο το φάσμα της κοινωνίας.

Μάλιστα, η νέα Κίνηση, δεν θα λειτουργήσει με τον παραδοσιακό τρόπο της εγγραφής μελών και την ιεραρχική δομή ενός κόμματος. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα οριζόντιο Κίνημα, το οποίο αξιοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία, θα λειτουργεί ως ένας ανοικτός φορέας ανταλλαγής, προβληματισμού, συμμετοχής και αμφίδρομης επικοινωνίας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα καθοριστούν και τα επόμενα βήματα, συνεπώς, η συμμετοχή ή όχι σε στις επικείμενες εκλογές, με τις εκτιμήσεις ωστόσο να συμφωνούν, ότι στόχος του Δημήτρη Παπαδάκη θα είναι να επαναδιεκδικήσει την έδρα του στο Ευρωκοινοβούλιο.

Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε ένα Συντονιστικό Σώμα, υπό τον τύπο προσωρινού προεδρείου, το οποίο θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια για διαμόρφωση των θέσεων και των στόχων της Κίνησης, ενόψει των επικείμενων αποφάσεων που θα ληφθούν. Σε αυτή τη φάση πάντως, δεν τίθεται θέμα για λειτουργία στα πρότυπα των κομμάτων, που ενδεχομένως υπό κάποιες προϋποθέσεις να αποκτούσε και κοινοβουλευτική παρουσία, μέσα από τον ανεξάρτητο βουλευτή, Κωστή Ευσταθίου, ο οποίος όπως και ο Δημήτρης Παπαδάκης, διαγράφηκε από τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ, Μαρίνο Σιζόπουλο.

Γύρισαν σελίδα, αλλάζουν οι προτεραιότητες

Η τρίτη μεγάλη αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό, έχει να κάνει σαφώς με τους Οικολόγους, όπου μετά από ένα διάλειμμα περίπου τριών ετών, υπό την προεδρία του Χαράλαμπου Θεοπέμπτου, επέστρεψαν στην ηγεσία του Γιώργου Περδίκη. Αυτή η εξέλιξη, σαφώς διαφοροποιεί μια σειρά από δεδομένα. Αυτό διαφάνηκε και στην προηγούμενη αλλαγή, αφού η παρουσία Θεοπέμπτου, ήταν μια περίοδο που το κόμμα, σχεδόν έριξε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τα υπόλοιπα κόμματα του Ενδιάμεσου χώρου και ακολούθησε μια πορεία, κυρίως προοδευτική. Κάτι που προκύπτει, όχι μόνο μέσα από τις πολιτικές θέσεις, αλλά κυρίως από τον χαρακτήρα και τις τοποθετήσεις, σε πρώτο επίπεδο του ίδιου του Χαράλαμπου Θεοπέμπτου, ο οποίος έδινε πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στα θέματα οικολογίας και περιβάλλοντος, σε αντίθεση με τον Γιώργο Περδίκη, που είχε μεγαλύτερη πολιτική επιφάνεια και θέσεις.

Συνεπώς και αυτή τη φορά, αυτό που αναμένεται να συμβεί, είναι το κόμμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αν μη τι άλλο, να επιχειρήσει να αποκρυσταλλώσει τις πολιτικές του θέσεις και να επιχειρήσει να βάλει στην ατζέντα και τα θέματα περιβάλλοντος, που αποτελούν το μεγάλο ατού, με τη συνέπεια και τις παρεμβάσεις των στελεχών του. Από εκεί και πέρα, είναι ξεκάθαρο, πως στην αμιγώς πολιτική συζήτηση, η τάση Περδίκη, είναι πλέον κυρίαρχη, παρά την προσπάθεια που έγινε από τον Χαράλαμπο Θεοπέμπτου, τα τελευταία χρόνια για μια πιο μετριοπαθές και ουδέτερο πολιτικό αποτύπωμα.

Μόνιμη κάτοικος Πινδάρου η εσωστρέφεια

Από εκεί και πέρα και τα υπόλοιπα παραδοσιακά κόμματα, βρίσκονται σε κομβικό σημείο, αφού οι αποφάσεις που καλούνται να λάβουν το επόμενο διάστημα και οι ενέργειες που θα γίνουν τους επόμενους μήνες, αναμένεται να καθορίσουν πολύ περισσότερα από τα προφανή.

Σε ότι αφορά τον ΔΗΣΥ, είναι ξεκάθαρο πως η με διαφορά νίκη της Αννίτας Δημητρίου και η λαϊκή ετυμηγορία, όπως μίλησε στις εσωκομματικές εκλογές, αποδεικνύεται ανεπαρκής για να φέρει ηρεμία στο κόμμα. Οι συνεχόμενες παρεμβάσεις από τρίτους και οι αποφάσεις που προκαλούν αντιδράσεις, δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλίμα. Ένα κλίμα που μπορεί να γυρίσει μόνο εάν και εφόσον ο ΔΗΣΥ επιτύχει τους στόχους που θα θέσει ενόψει των διπλών εκλογών.

Σε αντίθετη περίπτωση, αναμφίβολα θα υπάρξει αρκετή γκρίνια και μουρμούρα, που αναλόγως της έκτασης του κακού αποτελέσματος, θα καθορίσει και τις μετέπειτα εξελίξεις, που ίσως να αγγίζουν και τον προγραμματισμό, ενόψει των επόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, των βουλευτικών δηλαδή, του 2026, ακόμα και των Προεδρικών του 2028. Αυτός είναι και ο λόγος που η νέα ηγεσία του κόμματος, καλείται να είναι διπλά προσεχτική στις επιλογές της. Και στην προκειμένη περίπτωση, από τη στιγμή που είναι αδύνατο να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές και όλους τους ενδιαφερόμενους, θα ήταν τουλάχιστο πιο ορθό να λειτουργήσει στη βάση μετρήσιμων δεδομένων, με πολιτικά και όχι άλλα κριτήρια.

Το επικίνδυνο ύψος των προσδοκιών

Σε ότι αφορά το ΑΚΕΛ, τα πράγματα είναι σαφώς πιο ήρεμα από τον ΔΗΣΥ. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια του κλειστού μέρους του Συνεδρίου, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι τόνοι ανέβηκαν ή που εκφράστηκε κριτική και διαφωνίες. Είναι ωστόσο κάτι συνηθισμένο για κόμματα, ειδικά όσα λειτουργούν με τη φιλοσοφία που διέπει τις εσωκομματικές διεργασίες του κόμματος, αφού το Συνέδριο αποτελεί ένα βήμα για να ακουστούν ελεύθερα οι απόψεις της βάσης του κόμματος.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πράγματα που προκάλεσαν συζητήσεις ανάμεσα στους ψηφοφόρους του κόμματος, ειδικά για τη στάση που κράτησαν υψηλόβαθμα στελέχη σε επαρχιακό επίπεδο απέναντι στις Καταστατικές αλλαγές, όπως επίσης και κάποιες απουσίες, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ηχηρές.

Η γεύση που αφήνει πίσω του το Συνέδριο του ΑΚΕΛ, είναι πως ο στόχος επιτεύχθηκε και θεωρητικά η νέα ηγεσία μπορεί να προχωρήσει απερίσπαστη με την εφαρμογή των Καταστατικών αλλαγών που ψηφίσθηκαν. Το ερώτημα βέβαια είναι, αν αυτές είναι αρκετές για να εκπληρώσουν τους στόχους που έθεσε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, που δεν είναι άλλος από την πρωτιά στις Ευρωεκλογές.

Με βάση την εικόνα και στο υπόλοιπο πολιτικό σκηνικό, αυτός ο στόχος δεν είναι ανέφικτος, ωστόσο για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να γίνουν υπερβάσεις και από την ηγεσία αλλά και από την ίδια την κοινωνία των πολιτών.

Σε αντίθετη περίπτωση, εάν τα αποτελέσματα τόσο στις Ευρωεκλογές όσο και στις Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν είναι επιτυχή για το κόμμα, τότε και εδώ, όπως και στον ΔΗΣΥ, θα γίνει άλλη συζήτηση μετά το καλοκαίρι του 2024, για την επόμενη ημέρα του κόμματος και ενόψει του προγραμματισμού για τις επικείμενες κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις.