Εκ διαμέτρου αντίθετη η εικόνα των ερευνών για τους φόνους Μαυρομιχάλη και Καλογερόπουλου

Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η εικόνα της διερεύνησης που παρατηρείται σε σχέση με τις δύο δολοφονίες που διαπράχθηκαν με 37 ώρες διαφορά, με αυτή του Θανάση Καλογερόπουλου να καταγράφεται πρώτη και να ακολουθεί η ενέδρα θανάτου στον Αλέξη Μαυρομιχάλη, με τον τελευταίο να θεωρείτο ένα από τα… πολυπόθητα πρόσωπα, τόσο για την Αστυνομία όσο και για αντίζηλους του.

Και αυτό διότι, βλέποντας κανείς την ιστορία, θα διαπιστώσει πως εδώ και αρκετά χρόνια ο Αλέξης Μαυρομιχάλης βρέθηκε σε διάφορες περιπτώσεις στο στόχαστρο εγκληματικών ενεργειών και το όνομα του είχε γραφτεί σε συμβόλαια θανάτου, τα οποία απέτυχαν, ενώ μόλις πριν από περίπου ένα χρόνο, στα πλαίσια άλλης υπόθεσης, πρόσωπο ισχυρίζεται πως αντίπαλοι του, ήθελαν να τον δολοφονήσουν.

Είναι για αυτό το λόγο που στο κάδρο των υπόπτων γράφτηκαν τα ονόματα διάφορων προσώπων, οι οποίοι είχαν ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Μαυρομιχάλη και ενδεχομένως να τον ήθελαν νεκρό, χωρίς ωστόσο, δεκαπέντε ημέρες μετά τη δολοφονία του, η Αστυνομία να έχει στα χέρια της στοιχεία που θα οδηγήσουν, όχι μόνο στο πρόσωπο που πάτησε τη σκανδάλη, αλλά και σε αυτούς που έδωσαν την εντολή θανάτου.

Ο Αλέξης Μαυρομιχάλης, θεωρείτο δύσκολος στόχος, εξού και στην περίπτωση αυτή επιστρατεύτηκε επαγγελματίας εκτελεστής που χτύπησε από απόσταση περίπου 45 μέτρων, ενώ ο στόχος βρισκόταν στο διαμέρισμα του στην Ακρόπολη, εγκαταλείποντας στη συνέχεια τη σκηνή, αφήνοντας πίσω του μηδαμινά στοιχεία.

Από την άλλη, ο Μαυρομιχάλης θεωρείτο δύσκολο στόχος και για την Αστυνομία, η οποία σε ουκ ολίγες περιπτώσεις να προχωρεί στη σύλληψη του, χωρίς ωστόσο να στοιχειοθετηθεί υπόθεση σε βάρος του και στα όσα του καταλογίζονταν. Ακόμα και για την υπόθεση για την οποία τον κράτησε υπόδικο στις Κεντρικές Φυλακές για δύο χρόνια, ο παραπονούμενος και ο βασικός μάρτυρας των Αρχών, κρίθηκε αναξιόπιστος και ο Μαυρομιχάλης αθωώθηκε, καταγγέλλοντας στη συνέχεια κακόβουλη δίωξη και ακολουθώντας τον δρόμο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με την δολοφονία του όμως να προηγείται των εξελίξεων. Είναι για αυτό το λόγο που ο Αλέξης Μαυρομιχάλης, που σε διάφορες περιπτώσεις άνοιξε μέτωπο με την Αστυνομία, κατάγγελλε καταδίωξη από πλευράς Αρχών και άνιση μεταχείριση, σε σχέση με αντιπάλους του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ήταν το έκτο και μοιραίο χτύπημα στο πέρασμα των χρόνων κατά του Μαυρομιχάλη-Νο1 στόχος

Και όπως η γενικότερη εξίσωση έμοιαζε δύσκολη ενόσω ήταν στη ζωή, η ίδια παρουσιάζεται και μετά θάνατον. Και αυτό διότι, οι έρευνες σε σχέση με τη δολοφονία του παραμένουν σε βαθύ σκοτάδι, με τις Αρχές να έχουν ενδείξεις και σενάρια, χωρίς όμως κάτι περαιτέρω που θα τους οδηγούσαν αρχικά στη σύλληψη του εκτελεστή. Εκτιμούν πως το φλεγόμενο όχημα που εντοπίστηκε λίγα λεπτά μετά τη δολοφονία του στην περιοχή Κοτσιάτη συνδέεται με το έγκλημα, ωστόσο λόγω έλλειψης στοιχείων δεν μπορούν να εξάγουν ασφαλή συμπεράσματα. Επίσης, δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το πώς έφτασε και διέφυγε από τη σκηνή του φόνου ο εκτελεστής, ενώ οι κάμερες που συλλέχθηκαν από διάφορα υποστατικά, δεν ρίχνουν φως στην υπόθεση, σύμφωνα με την Αστυνομία. Παράλληλα, η Αστυνομία αναφέρει επίσης πως εξετάστηκαν άλλοθι και λήφθηκαν καταθέσεις από διάφορα πρόσωπα, χωρίς επίσης να προκύπτει οτιδήποτε που τροχοδρομούσε εξελίξεις.

Ως εκ τούτου, δύο εβδομάδες μετά τη δολοφονία του Αλέξη Μαυρομιχάλη, εάν δεν προκύπτει κάτι ουσιαστικό, το επικρατέστερο σενάριο είναι ο φάκελος της υπόθεσης να οδηγηθεί στα ράφια των με τις άλλες τόσες ανεξιχνίαστες δολοφονίες.

Από την άλλη, εντελώς διαφορετική είναι η εικόνα της διερεύνησης σε ότι αφορά την δολοφονία του Θανάση Καλογερόπουλου, αφού οι δράστες άφησαν πίσω τους στοιχεία, κάνοντας το έργο της Αστυνομίας ευκολότερο.

Μπορεί το modus operandi είναι ήταν πανομοιότυπο, δεδομένου πως οι δράστες αιφνιδίασαν τους στόχους, είχαν μελετήσεις τις κινήσεις τους, είχαν κλέψει οχήματα και στη συνέχεια τα έκαψαν, ωστόσο σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίον εκτέλεσαν τα συμβόλαια θανάτου, διαφέρουν κατά πολύ, αφού στην περίπτωση του Μαυρομιχάλη φαίνεται να ήταν επαγγελματίας εκτελεστής που παραμόνευε, ενώ σε αυτή του Καλογερόπουλου οι δράστες έδρασαν σε δημόσιο χώρο, στην παρουσία πολιτών και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις κάμερες ασφαλείας.

Εστιάζοντας στα λάθη, οι ανακριτές άνοιξαν τον χορό των συλλήψεων, ενώ δείχνουν πως οι έρευνες δεν οδηγούνται στα τυφλά, σε αντίθεση με τις έρευνες για το φόνου του Αλέξη Μαυρομιχάλη.

Δεδομένου πως η Αστυνομία την τελευταία δεκαετία έχει στις πλάτες τις πολλές ανεξιχνίαστες δολοφονίες που σχετίζονται με τα πρόσωπα της νύχτας, γεγονός που ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως, έριξε το βάρος της εξιχνίασης του φόνου του Θανάση Καλογερόπουλου, όπου υπάρχει περισσότερο έδαφος, αφού η μη εξιχνίαση και των δύο εγκλημάτων, θα αποτελούσε επιπρόσθετη ήττα για τις Αρχές, οι πληροφορίες των οποίων ήταν ανύπαρκτες – όπως ισχυρίστηκαν – εξού και σε αυτές τις περιπτώσεις βρέθηκαν προ εκπλήξεως.

Την ίδια ώρα, μπορεί ο Αρχηγός της Δύναμης να εμφανίστηκε σίγουρος ως προς τα πιθανά αντίποινα, αφού όπως είπε δεν υπάρχουν πληροφορίες προς αυτή την κατεύθυνση, αν και ούτε για τις δολοφονίες υπήρχαν σύμφωνα με τον ίδιο, εντούτοις η κατάσταση γενικότερα μυρίζει μπαρούτι, κάτι το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί αναμενόμενο, λόγω των προσώπων που έχουν δολοφονηθεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δέκα χρόνια, 16 δολοφονίες με φόντο τον υπόκοσμο-Εν μέρει εξιχνιασθείσες μόνο οι δύο