Ασκήσεις ισορροπίας ανάμεσα σε ελέφαντες για την Αννίτα

Τις συζητήσεις και τους διαλόγους που γίνονταν κατά την προεκλογική περίοδο, θύμισε σε αρκετούς η συζήτηση των τελευταίων ημερών, μετά την επίσημη πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη προς τον Δημοκρατικό Συναγερμό για να συμμετάσχει στην Κυβέρνηση.

Η συζήτηση που γινόταν πριν από έξι μήνες, ήταν λίγο πολύ για τον ρόλο του Δημοκρατικού Συναγερμού, στην Κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη. Ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης, καλλιέργησε αυτή τη συζήτηση, ενώ από την τότε ηγεσία του ΔΗΣΥ, δινόταν ξεκάθαρα η απάντηση, πως το κόμμα θα ήταν «απέναντι στους διασπαστές», όπως ο Αβέρωφ Νεοφύτου έλεγε χαρακτηριστικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Απαντά σε ΠτΔ ο Δημητρίου για την πρόσκληση συνεργασίας με ΔΗΣΥ-«Άκαιρη, χωρίς περιεχόμενο»

Βέβαια εντός του Δημοκρατικού Συναγερμού υπήρχαν διάφορες τάσεις και απόψεις, εκ των οποίων άλλες εκφράζονταν δημόσια και άλλες αποτυπώνονταν πίσω από κλειστές πόρτες, έτσι ώστε αυτοί που τις ασπάζονταν να το έχουν δίπορτο και να είναι ανάμεσα στους κερδισμένους, είτε αν ο νικητής των εκλογών ήταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου, είτε ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Η συγκεκριμένη τάση, ουσιαστικά υποστήριζε πως ο ΔΗΣΥ, πρώτον θα έπρεπε να στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη, αν αυτός περνούσε στον δεύτερο γύρο των εκλογών, με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη –όπως και έπραξαν όσοι την ασπάζονταν- και δεύτερον πως ο ΔΗΣΥ, θα έπρεπε να συμμετέχει ενεργά στην Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.

Μια πανομοιότυπη εκδοχή της συγκεκριμένης άποψης εκφράστηκε δημόσια μετά τον πρώτο γύρω τον Προεδρικό Εκλογών από τον τέως υπουργό Παιδείας, Πρόδρομο Προδρόμου, ο οποίος υπενθυμίζεται «λιντσαρίστηκε» κατά τη διάρκεια της έκτακτης συνεδρίας του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ, στην οποία δεν συμμετείχε ο Νίκος Αναστασιάδης. Για το τι έγινε σε εκείνη τη συνεδρία και αν όσα λέχθηκαν δικαίωσαν τελικά αυτούς που τα είπαν, είναι μια άλλη κουβέντα.

Επιστρέφοντας πίσω στο φλερτ του Νίκου Χριστοδουλίδη με τη συμμετοχή του ΔΗΣΥ στην Κυβέρνηση, αν και από τότε άλλαξαν πολλά στον ΔΗΣΥ, μεταξύ των οποίων και ολόκληρη η ηγεσία, τα μέλη των κομματικών οργάνων και οι επαρχιακές, οι απόψεις συνεχίζουν να διίστανται. Το μόνο βέβαιο, ωστόσο, είναι πως η αντίδραση της Αννίτας Δημητρίου, ήταν πολύ πιο ήπια, σε σχέση με τις θέσεις και τις αντιδράσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου. Από εκεί και πέρα, δεν είναι μυστικό, ότι και τότε και τώρα, μέλη που ανήκουν στην ηγεσία του κόμματος, ενδεχομένως να εγκρίνουν μια τέτοια εξέλιξη με τη συμμετοχή του ΔΗΣΥ στην Κυβέρνηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ξεγέλασαν τους πολίτες»-Πυρά κατά πάντων από ΑΚΕΛ στο άνοιγμα ΠτΔ στον ΔΗΣΥ

Το πιο εκπληκτικό βέβαια, δεν καταγράφεται στον ΔΗΣΥ, ο οποίος έχει να λύσει ακόμη αρκετά εσωτερικά ζητήματα, όσο κι αν γίνεται από την κα. Δημητρίου επίκληση στην ενότητα. Η πιο αξιοσημείωτη αντίδρασή, όπως άλλωστε γινόταν και προεκλογικά, καταγράφεται από το Δημοκρατικό Κόμμα. Το Δημοκρατικό Κόμμα που τα τελευταία πέντε χρόνια κατηγόρησε τον ΔΗΣΥ και την Κυβέρνηση Αναστασιάδη, ως την πιο διεφθαρμένη που πέρασε ποτέ από την Κύπρο, που λίγο έλειψε να αφήσει τη χώρα χωρίς προϋπολογισμό, στήνοντας πόδι στη ψήφιση του προϋπολογισμού, εάν δεν παραδίνονταν οι φάκελοι των πολιτογραφήσεων στον Γενικό Ελεγκτή, σήμερα, δείχνει πιο έτοιμο από ποτέ να συγκυβερνήσει με τον Δημοκρατικό Συναγερμό.

Το ΔΗΚΟ που είχε θέσει ως προεκλογική προτεραιότητα, πριν τις Προεδρικές Εκλογές να φύγει ο ΔΗΣΥ από την εξουσία, και για εβδομάδες, θεωρητικά συζητούσε με το ΑΚΕΛ για μια συνεργασία,, που από πολύ νωρίς διαφάνηκε πως ήταν απλά για τα μάτια του κόσμου, πρώτον στήριξε έναν υπουργό της Κυβέρνησης Αναστασιάδη και δεύτερον σήμερα παρουσιάζεται έτοιμο να συγκυβερνήσει. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για την ΕΔΕΚ, η οποία δεν αντέδρασε, ενώ για τη ΔΗΠΑ-Συνεργασία τα πράγματα είναι πού πιο ξεκάθαρα, αφού ήταν το μοναδικό κόμμα που συνεργάστηκε και δεν είχε έρθει σε ρήξη με την προηγούμενη Κυβέρνηση και την ηγεσία του ΔΗΣΥ.

Υπενθυμίζεται πως το σχόλιο του Νικόλα Παπαδόπουλου στο άνοιγμα Χριστοδουλίδη στον ΔΗΣΥ, ήταν πως το ΔΗΚΟ έθεσε πρώτο την ανάγκη ενότητας και συλλογικότητας για το καλό του τόπου κάτι, που και σήμερα αποτελεί προτεραιότητα. Μια ενότητα, βεβαίως, που ήταν εξαφανισμένη τα τελευταία πέντε χρόνια, όταν η ίδια η ηγεσία του ΔΗΚΟ, δρούσε εμπρηστικά και τοξικά, απέναντι της.

Πάντως, αν κάποιος θα έπρεπε να αξιολογήσει τη μέχρι σήμερα στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης έναντι της Κυβέρνησης, είναι ξεκάθαρο πως ο ΔΗΣΥ ακόμα δεν βρήκε τον βηματισμό του. Από τη μια ασκεί επιλεκτική κριτική κι από την άλλη φαίνεται να σιγοντάρει μια σειρά από ζητήματα. Θα πει κάποιος ορθά κάνει διότι αυτό σημαίνει υπεύθυνη αντιπολίτευση, όπως την περιγράφει και η Αννίτα Δημητρίου. Το πρόβλημα είναι ότι στελέχη που τα τελευταία χρόνια κατείχαν υψηλόβαθμες θέσεις, είτε στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη είτε στο κόμμα, δρουν μεμονωμένα, αδειάζοντας, όχι την Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, αλλά την ηγεσία του κόμματος. Το ακόμα χειρότερο, είναι πως κάποιοι εξ αυτών που σήμερα εμφανίζονται ως κριτές της νέας ηγεσίας, είναι οι ίδιοι που παρότρυναν και στήριξαν την υποψηφιότητα Αννίτας Δημητρίου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Απορρίπτει το άνοιγμα ΠτΔ η Αννίτα-«Ο ΔΗΣΥ θα παραμείνει σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση»

Στη βάση των πιο πάνω, είναι ξεκάθαρο πλέον το συμπέρασμα, πως όσο διάλογο κι αν κάνει με τη βάση του κόμματος, όσο κι αν επιχειρήσει να αλλάξει τα κακώς έχοντα μέσα στο κόμμα, θα έχει πάντα ενώπιον της, διαφορετικές τάσεις, διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικά συμφέροντα. Θα ελέγχεται από τους γύρο της και θα κρίνεται από μέλη και στελέχη, για το αν στήριξε ή όχι τον Χριστοδουλίδη, ή αν έκανε το χατίρι του Αβέρωφ. Όσο πιο σύντομα γίνει αντιληπτό πως και τα δύο στρατόπεδα είναι ριζωμένα εντός του ΔΗΣΥ και μόνο με ένα ειλικρινή διάλογο και συζήτηση εις βάθος και όχι με εκλογές εξπρές, θα λυθούν οι διαφορές, μπορεί να διορθωθεί η κατάσταση. Αλλιώς, θα συνεχίζει να παλινδρομεί ανάμεσα στις διάφορες τάσεις και στο τέλος να βρεθεί σε πλήρη ανυποληψία, από τους ήδη απογοητευμένους ψηφοφόρους του κόμματος.