Βρίσκουν διέξοδο στην ψήφο κατά βούληση-Ημέρα αποφάσεων στον ΔΗΣΥ

Διέξοδο στην επιλογή της ψήφου κατά βούληση στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών φαίνεται να βρίσκει ο Δημοκρατικός Συναγερμός, μετά τα πολλά και δύσκολα διλλήματα που προκάλεσε στο κόμμα η ήττα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Διότι η πληγή που δημιουργήθηκε δεν προέκυψε απλώς επειδή δεν επιτεύχθηκε ο στόχος. Το τραύμα είναι πολύ βαθύτερο κι από εκείνα που θέλει πολύ πολιτικό κόπο και χειρουργικές ραφές για να επουλωθούν. Ο ΔΗΣΥ έχει διχαστεί, κάθε στρατόπεδο έχει ταμπουρωθεί πίσω από τη θέση του, λαμβάνει χώρα ένα τρομερό blame game σε κάθε επίπεδο και βαθμίδα του κόμματος και οι συναγωνιστές συμπεριφέρονται ως εχθροί.

Μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος του προβλήματος στον ΔΗΣΥ. Καβγάδες, συγκρούσεις και εντονότατες αντιπαραθέσεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονται και από βαριές κουβέντες, συνθέτουν ένα βαθιά διχαστικό σκηνικό. Όλοι έχουν τη δική τους εκδοχή ως προς το τι πήγε λάθος και πώς οδηγήθηκε στην ήττα ο Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά κυρίως τη δική τους άποψη για το τι θα πρέπει να πράξει η παράταξη στον δεύτερο γύρο. Κι αυτές οι απόψεις ούτε συγκλίνουν ούτε φαίνεται να μπορούν να γεφυρωθούν. Τα μηνύματα αυτά φτάνουν και στην ηγεσία, η οποία γίνεται συνεχώς αποδέκτης αντικρουόμενων απόψεων και ενίοτε σάκος του μποξ.  

Η μία σχολή σκέψης θεωρεί υπαίτιο της κατάστασης στην οποία περιήλθε η παράταξη τον Νίκο Χριστοδουλίδη, κατηγορώντας τον ως προδότη και αποστάτη του κόμματος. Μάλιστα, ορισμένοι εξ’ αυτών, επιμερίζουν ανοιχτά ευθύνη και στον Νίκο Αναστασιάδη. Η πικρία που αισθάνεται αυτή η ομάδα φαίνεται να αποτελεί κινητήριο δύναμη για τις πιέσεις που ασκεί για υποστήριξη του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Αν και εκφράζονται διάφορα επιχειρήματα, κυρίως με άξονα το Κυπριακό, φαίνεται ξεκάθαρα από τα λεγόμενά τους πως το βασικότερο κίνητρο είναι η εκδίκηση έναντι του κ. Χριστοδουλίδη, τον οποίο θεωρούν υπεύθυνο για την ήττα του προέδρου του κόμματος.

Η άλλη σχολή σκέψης θεωρεί ότι η παράταξη διαχειρίστηκε ολόκληρο τον προεκλογικό λανθασμένα (κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν λάθος και η ίδια η υποψηφιότητα Νεοφύτου), ότι ανάλωσε υπερβολικά πολλή ενέργεια στο να επιτίθεται στην πλευρά του Χριστοδουλίδη και άφησε στο απυρόβλητο τον Ανδρέα Μαυρογιάννη και διαφωνούν με πολλές επιλογές που έγιναν τον τελευταίο ένα χρόνο, αποδίδοντας την εκλογική ήττα σε αυτές. Παρά τις διαγραφές και την πολεμική, σε αυτή την ομάδα Συναγερμικών υπάρχουν και αρκετά άτομα που δεν θεωρούν πραγματικά ξένο σώμα τον Νίκο Χριστοδουλίδη και, προτάσσοντας ως βασικό επιχείρημα το γεγονός πως δεν μπορεί το κόμμα να βρεθεί στο ίδιο στρατόπεδο με το ΑΚΕΛ, προκρίνουν την υποστήριξη Χριστοδουλίδη.

Η ηγεσία του κόμματος έχει το δύσκολο έργο της αναζήτησης ισορροπιών ανάμεσα στις δύο αυτές τάσεις, γνωρίζοντας ότι ήδη μία μερίδα της βάσης επέλεξε να αποστασιοποιηθεί από την επίσημη κομματική γραμμή από τον πρώτο γύρο, υποστηρίζοντας τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Πάντοτε επικρατούσε η εντύπωση πως αυτοί οι Συναγερμικοί θα επαναπατρίζονταν αρκετά ομαλά στο κόμμα πριν από το επόμενο εκλογικό ραντεβού. Εάν, όμως, επιλέξουν να υποστηρίξουν Ανδρέα Μαυρογιάννη, οι αποστάσεις που δημιουργούν με ένα αρκετά σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ θα είναι επικίνδυνα μεγάλες και αυτός είναι άλλος ένας παράγοντας που θα πρέπει να συνυπολογιστεί στην εξίσωση.

Εν μέσω αυτού του διχαστικού κλίματος, το απόγευμα της Δευτέρας πέρασαν το κατώφλι της Πινδάρου πρώτα ο Ανδρέας Μαυρογιάννης και λίγη ώρα αργότερα ο Νίκος Χριστοδουλίδης και οι συνεργάτες τους. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου πλαισιωνόταν από τον αναπληρωτή Χάρη Γεωργιάδη, τους αντιπροέδρους Ευθύμιο Δίπλαρο και Γιώργο Γεωργίου και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Νίκο Τορναρίτη. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως και οι δύο συναντήσεις κύλησαν σε αρκετά καλό κλίμα, χωρίς διάχυτη αμηχανία και μια ειλικρινή διάθεση. Ωστόσο, φαίνεται να στάλθηκε και προς τους δύο υποψήφιους το μήνυμα ότι είναι πρακτικά πολύ δύσκολο να τους υποστηρίξουν, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη βάση του κόμματος.

Καμία απόφαση δεν έχει κλειδώσει, όμως φαίνεται ότι για την πλειοψηφία των μελών της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, ακόμη κι αν έχουν ξεκάθαρη προτίμηση είτε προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη, είτε προς τον Ανδρέα Μαυρογιάννη, η λύση στον γόρδιο δεσμό που έχει περιέλθει η παράταξη βρίσκεται στη ψήφο κατά βούληση. Στην ουσία, με τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές να βρίσκονται στα χαρακώματα και τον ΔΗΣΥ ευάλωτο, με μια τέτοια απόφαση θα επιτρέψουν στον κάθε Συναγερμικό να ψηφίσει με βάση τα συναισθήματα και τη δική του ανάγνωση της κατάστασης, αποφεύγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να πληγώσουν ακόμη περισσότερο μία από τις δύο πλευρές.

Όλοι αναγνωρίζουν ότι η κατά βούληση ψήφος δεν είναι ιδανική από καμία οπτική γωνία. Είναι πολύ προβληματικό για ένα κόμμα του μεγέθους του ΔΗΣΥ να μην μπορεί να εκφράσει άποψη για το ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να μην προσπαθήσει καν να καθορίσει τις εξελίξεις. Ο λόγος, όμως που φαίνεται να οδεύει προς τα εκεί η παράταξη είναι γιατί χρειάζεται να κερδίσει χρόνο, ώστε να επουλώσει πληγές. Η ηγεσία αντιλαμβάνεται ότι η απόφαση πρέπει να ληφθεί ορθολογιστικά και όχι συναισθηματικά και αυτή τη στιγμή στη βάση κυριαρχεί το συναίσθημα. Η απόφαση υπέρ Μαυρογιάννη ή Χριστοδουλίδη θεωρείται σίγουρο ότι θα οξύνει κι άλλο τα πνεύματα, ενώ η απόφαση στη ψήφο κατά βούληση θα δώσει το δικαίωμα στον κάθε Συναγερμικό να ψηφίσει όπως θέλει, χωρίς να αισθάνεται πως το κόμμα δεν σεβάστηκε τη θέση του. Είναι, βέβαια, σαφές πως αυτοί που έχουν έντονη άποψη, σίγουρα δεν θα ικανοποιηθούν με τη ψήφο κατά βούληση αλλά για πολλά στελέχη θεωρείται πιο εύκολη η διαχείριση αυτής της απογοήτευσης από τη διαχείριση απόφασης αντίθετης με αυτό που προκρίνουν.

Στο πίσω μέρος του μυαλού κάποιων είναι πως μία περίοδος κατά την οποία ο ΔΗΣΥ θα είναι παραγωγική αντιπολίτευση, συμβάλλοντας στο κυβερνητικό έργο εκεί που συμφωνεί και διαχωρίζοντας τη θέση του εκεί που διαφωνεί, χωρίς να φθείρεται από την εξουσία, είναι  μια καλή περίοδος επούλωσης πληγών και εξόδου από την εσωστρέφεια που θα βαθύνει προτού ξεκινήσει να εξομαλύνεται η κατάσταση. Θα δώσει το περιθώριο στο κόμμα να κάνει την ανασκόπησή του, τις εκλογές του και να βρει μια χρυσή τομή για να επανέλθει η ενότητα εγκαίρως, πριν από τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Με βάση αυτό το σκεπτικό είναι που αναμένεται να κινηθούν πολλά στελέχη, ασχέτως πώς θα λειτουργήσουν τα επόμενα εικοσιτετράωρα με βάση την προσωπική τους βούληση.

Αν και για τους περισσότερους έχει απομακρυνθεί το σενάριο υποστήριξης Μαυρογιάννη από τον ΔΗΣΥ, κάποιοι αναμένεται να επιμείνουν στο σενάριο υποστήριξης Χριστοδουλίδη, καθώς ανοίγει μια πόρτα είτε για παραμονή του κόμματος στην εξουσία, είτε έστω για μια αντιπολίτευση με καλή συνεργασία με την Κυβέρνηση, σε περίπτωση εκλογής του. Και αυτό είναι που, όπως φαίνεται, θα μπει στη ζυγαριά μαζί με την κατά βούληση ψήφο. 

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, μετά τις συναντήσεις του με τους Νίκο Χριστοδουλίδη και Ανδρέα Μαυρογιάννη, παρέπεμψε στην απογευματινή συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Εκεί θα γίνει το τελικό ζύγισμα κι εκεί θα ληφθούν οι δύσκολες αποφάσεις. Η κρίση που περνά ο ΔΗΣΥ, όμως, θα συνεχιστεί όχι απλώς μέχρι την Κυριακή αλλά κυρίως μετά από αυτήν, όταν πλέον θα ανοίξει η μεγάλη και δύσκολη συζήτηση για το πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ και πώς πρέπει να συνεχίσει η παράταξη από εδώ και πέρα. Και ό,τι γίνει σήμερα, θεωρείται βέβαιο ότι θα την επηρεάσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Ες αύριον τα σπουδαία-Τι άφησαν οι συναντήσεις με Μαυρογιάννη και Χριστοδουλίδη
• Στο κάδρο του ΔΗΣΥ και η ψήφος κατά βούληση-Οι τάσεις ανάμεσα στα στελέχη
• H σκακιέρα κινήσεων Χριστοδουλίδη-Μαυρογιάννη και η διεκδίκηση των Συναγερμικών