Η παραδοσιακή σύγκρουση, η προσπάθεια πόλωσης και το εισιτήριο για τον β’ γύρο

Το γεγονός πως συνεχίζει να αποτελεί ερώτημα το ζευγάρι που θα περάσει στον δεύτερο γύρο καθορίζει και τον τρόπο που θα κινηθούν οι υποψήφιοι στις τελευταίες ημέρες πριν από το ραντεβού από την κάλπη. Ως αποτέλεσμα, κάθε τι αποτελεί προεκλογικό ζήτημα και ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη, για να εξυπηρετήσει ο κάθε υποψήφιος τους στόχους τους. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα της διαρροής θεμάτων της εξέτασης των Νέων Ελληνικών, για το οποίο έσπευσαν να κάνουν δηλώσεις, ξεκάθαρα απευθυνόμενοι πως συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού που έχουν ισχυρή άποψη για το ζήτημα των εξετάσεων τετραμήνων.

Η ρευστή κατάσταση που επικρατεί επαναβεβαιώθηκε και από τις πιο πρόσφατες δημόσιες δημοσκοπήσεις, οι οποίες έδειξαν πως, ενώ ο Νίκος Χριστοδουλίδης συνεχίζει να διατηρεί το προβάδισμά του, κινούμενος πέριξ του 30% και, ως εκ τούτου, στόχος του είναι να καταφέρει να συντηρήσει αναλλοίωτη τη δυναμική του για να είναι ασφαλής, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δίνουν μάχη για τη δεύτερη θέση. Μάχη που αναμένεται να δίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή, ενόσω υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω συσπείρωσης των εκλογικών βάσεων του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ και αναποφάσιστοι ψηφοφόροι.  

Δεδομένου του πλαισίου, το αναμενόμενο είναι οι δύο πλευρές να στρέφουν συνεχώς τα πυρά τους η μία προς την άλλη, επιδιώκοντας μια κλασικού τύπου πόλωση. Όπως, όμως, από την αρχή έχει φανεί, αυτές οι Προεδρικές Εκλογές είναι ιδιόμορφες και, ως αποτέλεσμα, το απλό δεν είναι πλέον τόσο απλό. Εάν επικεντρώνονταν αποκλειστικά ο ένας στον άλλο, θα ξέφευγαν από τη ρητορική γραμμή που ακολουθούν τόσους μήνες, η οποία εξυπηρετεί παράλληλες ατζέντες, γι’ αυτό και, παρόλο που αποτελεί ζητούμενο το ισχυρό πλήγμα στον ανταγωνιστή, τα παράλληλα διακυβεύματα απαιτούν και παράλληλες επιθέσεις.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου πέρασε ένα πολύ μεγάλο μέρος του προεκλογικού σχεδόν αγνοώντας τον Ανδρέα Μαυρογιάννη και στρέφοντας τα περισσότερα του πυρά προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Αυτό απέτρεψε τη δημιουργία του κλίματος πόλωσης, το οποίο, παρά την τοξικότητά του, είναι γνωστό πως μπορεί να βοηθήσει τα μεγάλα κόμματα, μιας και δεν υπήρχαν οι συνθήκες του παραδοσιακού εχθρού απέναντι στον κ. Χριστοδουλίδη. Καταβλήθηκε και συνεχίζει να καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως σοβαροί εχθροί τα κόμματα που τον υποστηρίζουν και ούτε καν όλα, καθώς φαίνεται η ΔΗΠΑ να αφήνεται έξω από αυτή την πολεμική, η οποία επικεντρώνεται στο ΔΗΚΟ και στην ΕΔΕΚ. Πλην όμως η ιστορία δεν μπορεί να υποστηρίξει ιδιαίτερα αυτή την επιχειρηματολογία και τα κόμματα του Κέντρου δεν μπορούν συναισθηματικά να προκαλέσουν την ίδια αντίδραση στους Συναγερμικούς όπως το ΑΚΕΛ. Γι’ αυτό και πλέον, στην τελική ευθεία, είναι απαραίτητο να παιχτεί το χαρτί του ΑΚΕΛ όσο περισσότερο γίνεται, ενώ θα συνεχίζονται ταυτόχρονα οι επιθέσεις προς την κατεύθυνση Χριστοδουλίδη, που αποτελεί το πιο σοβαρό εμπόδιο για μια μεγάλη συσπείρωση της εκλογικής βάσης του κόμματος, η οποία εάν επιτευχθεί θα αλλάξει τα δεδομένα των εκλογών.   

Το επιτελείο Νεοφύτου, ο ΔΗΣΥ αλλά και η Κυβέρνηση απαντούσαν, βεβαίως, στις επιθέσεις του ΑΚΕΛ, όμως το γεγονός πως δεν επιτίθονταν οι ίδιοι με την ίδια ένταση μέχρι πρόσφατα, φαίνεται πως άφησε κάποιο χώρο στον κ. Μαυρογιάννη να κινηθεί πιο ελεύθερα. Την ίδια στιγμή, η σπουδή του υποψηφίου να διαχωρίζει τη θέση του από το ΑΚΕΛ και να λειτουργεί πιο ανεξάρτητα, φαίνεται επίσης να δημιουργεί εμπόδια στην προσπάθεια πόλωσης, καθώς, όπως έχει διαπιστωθεί πολλές φορές, ο ίδιος απορρίπτει διασυνδέσεις με το παρελθόν του κόμματος της Αριστεράς στο οποίο δεν είχε καμία ανάμειξη και προτάσσει συνεχώς το επιχείρημα πως με το ΑΚΕΛ έχει συνεργασία, όχι σχέση εξάρτησης. Αυτό βεβαίως δεν εμποδίζει την πλευρά του ΔΗΣΥ να επιτίθεται και κυρίως να διασυνδέει το ενδεχόμενο εκλογής του Ανδρέα Μαυρογιάννη με την οικονομική πολιτική που ακολουθούσε το ΑΚΕΛ στο παρελθόν, την οποία παρουσιάζουν ως καταστροφική. Πρόκειται για ένα ζήτημα που ενδεχομένως να έχει απήχηση και σε άλλα κοινά, πέραν της εκλογικής βάσης του ΔΗΣΥ, καθώς είναι νωπές ακόμη οι μνήμες της οικονομικής κρίσης.  

Από την πλευρά του Ανδρέα Μαυρογιάννη υπάρχει μία πιο σταθερή πορεία, με διαχρονικά πλήγματα προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Αν και υπήρχε από την αρχή μια ταύτισή του με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, παρουσιάζοντας τους ως ένα πακέτο Συναγερμικών υποψηφίων, η πολεμική ήταν σταθερή και συνεχίζει τώρα με αυξημένη ένταση. Δεδομένου, όμως, ότι η πρώτη μεγάλη μάχη είναι με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, γίνεται κατανοητό ότι ενδεχομένως θα πρέπει να είναι πιο στοχευμένη, αν και ο «μπαμπούλας του Συναγερμού» φαίνεται να κάνει τη δουλειά του, δεδομένης και της πιο υψηλής συσπείρωσης που καταγράφει το ΑΚΕΛ.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, φαίνεται ότι η στρατηγική αυτή δεν συμβάλλει στην καλλιέργεια της εικόνας μιας παραδοσιακής σύγκρουσης ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο Νίκος Χριστοδουλίδης υποστηρίζεται από τα κόμματα του Κέντρου και έχει διαγραφεί και επίσημα από τον ΔΗΣΥ. Τα γεγονότα αυτά μπορεί να μην αλλάζουν την ουσία, αλλά σίγουρα επηρεάζουν την εικόνα της συνταύτισης και σε κάποιο βαθμό ενδέχεται να την αποδυναμώνουν. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως ο κ. Χριστοδουλίδης δεν ενεργοποιεί τα ίδια αντανακλαστικά στους ΑΚΕΛικούς όπως ο Αβέρωφ Νεοφύτου, συμπέρασμα που προκύπτει και από το γεγονός πως το ΑΚΕΛ έχει διαρροές προς τον πρώην ΥΠΕΞ της Κυβέρνησης Αναστασιάδη. Αλλά αυτή ακριβώς η αιμορραγία καθιστά απαραίτητο να συνεχιστούν οι βολές και προς την κατεύθυνση Χριστοδουλίδη.

Θα πρέπει, βεβαίως, να σημειωθεί πως αυτή η ρητορική σύγκρουση και οι προεκτάσεις της αποτελούν μόνο ένα σκέλος της ευρύτερης μάχης που δίνεται για τα δύο εισιτήρια του δεύτερου γύρου. Στο παρασκήνιο ο αγώνας είναι ακόμα πιο εντατικός, με την οργανωτική δουλειά να αγγίζει το ζενίθ της και να εκφράζεται με πολλούς τρόπους, που εμπλέκουν τόσο τα κόμματα όσο και τους ίδιους τους υποψηφίους. Πέραν των ανοιχτών εκδηλώσεων και οι τρεις βασικοί υποψήφιοι κινούνται μεταξύ σπιτιών και καφενείων, οργώνοντας διάφορες περιοχές της Κύπρου, μιλώντας με «κακοφανισμένους» και αναποφάσιστους ψηφοφόρους, ενώ προσπαθούν να μεταπείσουν άτομα που έχουν κάνει άλλες επιλογές. Και ο νικητής αυτής της μάχης, ενδεχομένως να μην αναδειχθεί δημόσια αλλά απ’ ευθείας στην κάλπη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Ο ρόλος των αουτσάιντερς, ο εμβολιασμός προγραμμάτων και το παζάρι του β’ γύρου
• Φλερτ μεγάλων με μικρούς-Κτίζει γέφυρες ο Αβέρωφ, γκρεμίζει ο Μαυρογιάννης
• Τα σκάνδαλα, οι Προεδρικές και η κατηγορία που μειώνεται όσο η ενοχή μεγαλώνει
• Προεκλογικός για τα μάτια των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ-Μάχη μέχρι την τελευταία στιγμή