Οι τρεις προτάσεις που «σπάνε αυγά» των τριών βασικών υποψηφίων

Ένα από τα θετικά που προκύπτουν πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, είναι πως τα κόμματα και γενικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας, υποχρεώνεται να προχωρήσει σε μια ανασκόπηση της κατάστασης, μελέτη των προβλημάτων και αναγκάζεται να προτείνει λύσεις. Λύσεις που η κοινωνία επιζητά και που οι πολιτικοί πρέπει να βρουν τους τρόπους να εφαρμόσουν. Σε αυτό το πλαίσιο και θέλοντας να πείσουν και να κερδίσουν τις εντυπώσεις, τα επιτελεία των υποψηφίων επεξεργάζονται πολλές προτάσεις που θα μπορούσαν να υποβάλουν στο τραπέζι της δημόσιας συζήτησης.  

Άλλες είναι εφικτές και άλλες ανέφικτες, άλλες είναι εφαρμόσιμες και άλλες απλά πυροτεχνήματα. Αυτές οι προτάσεις πάντα υπήρχαν στο τραπέζι. Άλλωστε αν κανείς μελετήσει την ιστορία των Προεδρικών στην Κύπρο, εντοπίσει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες προτάσεις από τα προεκλογικά προγράμματα των υποψηφίων, που έμειναν στα χαρτιά και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. 

Μάλιστα όσο πιο πίσω πάει, τόσο πιο πολλές τέτοιες προτάσεις θα βρίσκει. Προτάσεις, τολμηρές, ενίοτε στα όρια του λαϊκισμού και προτάσεις που υπό τις περιστάσεις έχει ανάγκη να ακούσει ο πολίτης. Το ερώτημα σήμερα, είναι αν ακόμα κατατίθενται τέτοιες προτάσεις ή αν πλέον οι υποψήφιοι είναι πιο προσεχτικοί με το τι προτείνουν και δεσμεύονται να πράξουν. Από μια γρήγορη ανάγνωση, στα προγράμματα των τριών βασικών υποψηφίων, είναι αρκετή για να εξαχθεί το συμπέρασμα πως πλέον είναι πιο συγκρατημένοι, πιο προσεχτικοί και πιο διστακτικοί να πουν πράγματα που ενδεχομένως να μην μπορούν να κάνουν. 

Ωστόσο ξεχωρίσαμε τρεις προτάσεις, που δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλει να ακούσει ο πολίτης ως ένα βαθμό, αλλά εμπεριέχουν το χαρακτηριστικό του ρίσκου. Είναι τολμηρές, είναι ένα βήμα πιο μπροστά από αυτά που ακούμε όλη αυτή την μακρά περίοδο του προεκλογικού και που ο κάθε ένας υποκειμενικά σκεπτόμενος, ενδεχομένως να εντοπίζει, είτε πολύ θετικά, είτε πολύ αρνητικά στοιχεία. Είναι προτάσεις ωστόσο που δείχνουν τη διάθεση των υποψηφίων να σπάσουν αυγά για να πετύχουν ένα σκοπό. 

Από τον κάθε υποψήφιο ξεχωρίσαμε μια συγκεκριμένη πρόταση που θα ήταν καλό ο κόσμος να έχει υπόψη του πριν πάει να ψηφίσει και βέβαια ακόμα καλύτερο στην περίπτωση που ένας εξ αυτών των τριών, εάν δεν υπάρξει ολική ανατροπή από την 1η Μαρτίου θα κρατά το τιμόνι της χώρας στα χέρια του. 

Αβέρωφ Νεοφύτου

Κατηγορήθηκε όσο λίγη πως είναι ο άνθρωπος του παρασκηνίου, πως κινεί τα νήματα και πως ελέγχει τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Κατηγορήθηκε για τις κουμπαριές του, για τις φιλίες του, για τους συνεργάτες του και πολλά άλλα. Τον ενέπλεξαν με θέματα διαφθοράς, χωρίς ποτέ κανείς να αποδείξει οτιδήποτε, ενώ ο ίδιος απέδειξε μέσα από τη δράση του στη Βουλή τα τελευταία δέκα σχεδόν χρόνια, πως είναι ο άνθρωπος των πράξεων, της εξεύρεσης λύσεων και της διόρθωσης των κακών εχόντων. Αυτό άλλωστε αποτελεί και το τρίπτυχο της δημόσιας παρουσίας του στον προεκλογικό που διανύουμε. 

Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε μια από τις προτάσεις που κατέθεσε όλη αυτή την περίοδο, θα ήταν αυτή που φέρνει ολικό λίφτινγκ σε ένα εκ των κορυφαίων θεσμών της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη Νομική Υπηρεσία. Θα ανέμενε κανείς πως από τη στιγμή που σήμερα είναι Κυβέρνηση και από τη στιγμή που σήμερα εκεί υπηρετεί ο Γιώργος Σαββίδης και ο Σάββας Αγγελίδης, οι οποίοι υπήρξαν υπουργοί της Κυβέρνησης Συναγερμού, ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα έκανε πως δεν βλέπει τα κακώς έχοντα στο Γραφείο της Γενικής Εισαγγελίας. 

Ωστόσο, αιφνιδιάζοντας αρκετούς, βγήκε μπροστά, δεν μάσησε τα λόγια του και πρότεινε, σημαντικές αλλαγές που θα βελτιώσουν την εικόνα ενός θεσμού που σήμερα, για μια σειρά από λόγους αμφισβητείται όσο κανένας άλλος. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αφού εντόπισε το πρόβλημα πρότεινε διαχωρισμό των εξουσιών του Γενικού Εισαγγελέα, ενώ την ίδια ώρα προτείνει να καταργηθεί η δια βίου θητεία. 

Συγκεκριμένα ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Συναγερμού εκφράζει τον προβληματισμό του  για τον έλεγχο διορισμού κρατικών αξιωματούχων, για το γεγονός ότι δεν υπάρχει όριο θητειών και παραμένουν στις θέσεις τους μέχρι την αφυπηρέτηση, αλλά και για την ανάγκη να εκσυγχρονιστεί ο θεσμός της Νομικής Υπηρεσίας, διαχωρίζοντας τις εξουσίες της σε δύο διαφορετικά πρόσωπα. Δηλαδή να είναι άλλος ο δημόσιος κατήγορος που αποφασίζει για την τύχη των υποθέσεων που διερευνά η Αστυνομία και άλλος θεσμός ο νομικός σύμβουλος του κράτους και του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα διορίζεται από τον ίδιο, με θητεία αντίστοιχη της θητείας του Προέδρου.

Πρόκειται για μια τολμηρή πρόταση, ειδικά όταν προέρχεται από τον Αβέρωφ Νεοφύτου, πάνω στην οποία ωστόσο δεν υπήρξε επίσημη τοποθέτηση από τα υπόλοιπα επιτελεία. 

Ανδρέας Μαυρογιάννης

Ανάλογη ριζοσπαστική πρόταση κατάθεση και ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ, Ανδρέας Μαυρογιάννης. Ο κ. Μαυρογιάννης ο οποίος αναμφίβολα είναι από τους πλέον καλούς γνώστες του Κυπριακού και ένας από εκείνες τις προσωπικότητες που εργάστηκαν σκληρά για να πετύχουν την επίλυση του, κάτι που είναι κοινώς αποδεκτό από όλους, επεξεργάστηκε μια πρόταση που παρόμοια παρουσιάστηκε και στο παρελθόν και την παρουσίασε στην κοινή γνώμη. 

Πρόκειται για την πρότασή που κατέθεσε δημόσια στις 16 Ιουνίου η οποία προβλέπει τη διοχέτευση φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο προς την Τουρκία, πριν από τη λύση του Κυπριακού, για τις εσωτερικές της ανάγκες. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα τολμηρή πρόταση, δεδομένων και των αντιδράσεων που υπήρξαν για ανάλογες προτάσεις που πρόβλεπαν μεταφορά του φυσικού αερίου της Κύπρου στην ΕΕ μέσω Τουρκίας. Αυτή η πρόταση ουσιαστικά πάει ένα βήμα παρακάτω τη συζήτηση που υπήρχε μέχρι πρόσφατα, αφού αφορά τη διοχέτευση του κυπριακού φυσικού αερίου στην Τουρκία για τις ανάγκες της χώρας, ώστε αυτή η εξέλιξη να γίνει ο καταλύτης επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. 

Μετά την κατάθεση της πρότασής του, υπήρξαν διάφορες αντιδράσεις. Σήμερα αν διαβάσει κανείς το πρόγραμμα διακυβέρνησης του Ανδρέα Μαυρογιάννη, στο κεφάλαιο του Κυπριακού αναφέρεται μεταξύ άλλων πως κατά τη διάρκεια προσπαθειών για λύση του Κυπριακού, σε μια επίσημη διάσκεψη όπου θα ληφθούν αποφάσεις και θα καθοριστούν τα αμοιβαία βήματα όλων των πλευρών, τα οποία θα οδηγήσουν στη διενέργεια δημοψηφισμάτων επί σχεδίου συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού, θα υπάρξουν κάποια εν δυνάμει στοιχεία του πακέτου μιας στρατηγικής συναντίληψης. Ένα εξ αυτών το σημείο, το τέταρτο συγκεκριμένα είναι πως, μετά την κατάληξη σε στρατηγική συμφωνία, η πλευρά μας θα ενεργοποιήσει τη συμμετοχή εκπροσώπων της τ/κ Κοινότητας στον μηχανισμό λήψης αποφάσεων για τα θέματα φυσικού αερίου, με τρόπο όμως ώστε να μην τίθεται ζήτημα αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Ο μηχανισμός που θα δημιουργηθεί θα αξιολογήσει την οικονομική βιωσιμότητα των διαφορετικών επιλογών εξαγωγής του κυπριακού φυσικού αερίου, περιλαμβανομένης της δυνατότητας αγωγού μεταφοράς του προς την Τουρκία. Ταυτόχρονα, Κυπριακή Δημοκρατία και Ελλάδα θα συναινέσουν και θα προωθήσουν τη συμμετοχή της Τουρκίας στο Eastern Mediterranean Gas Forum, αρχικά με το καθεστώς του παρατηρητή.

Νίκος Χριστοδουλίδης 

Μια πρόταση που αναμφίβολα ακούγεται εύηχη, ωστόσο και αλλού που υλοποιήθηκε διαπιστώθηκε ότι κρύβει παγίδες και αυτό την καθιστά τολμηρή, είναι αυτή που βρίσκεται στο πρόγραμμα του Νίκου Χριστοδουλίδη για τη διενέργεια δημοψηφισμάτων. 

Συγκεκριμένα στον πυλώνα του προεκλογικού του προγράμματος με τον τίτλο πολιτεία, στο κεφάλαιο για την ανασύνταξη του κράτους, η δεύτερη πολιτική που θέτει ως προτεραιότητα ο Νίκος Χριστοδουλίδης, είναι η καθιέρωση της συμμετοχικής δημοκρατίας. Όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα, ο στόχος είναι να ενισχυθεί ο δημόσιος διάλογος και να υιοθετηθεί ο θεσμός  της Συμμετοχικής Δημοκρατίας όπου, μέσω Συμβουλευτικών, μη δεσμευτικών Δημοψηφισμάτων με τη χρήση της τεχνολογίας, η κυβέρνηση αφουγκράζεται την κοινωνία στην διαμόρφωση κυβερνητικών πολιτικών.

Ουσιαστικά πρόκειται για τη δημιουργία μιας διαδικτυακής πλατφόρμας, όπου οι πολίτες θα καλούνται να τοποθετούνται, μέσω θεσμοθετημένου δημοψηφίσματος, τα οποία ωστόσο θα είναι μη δεσμευτικά για διάφορα ζητήματα. Πρόκειται για μια πρόταση ιδιαιτέρως τολμηρή, αφού αναμφίβολα η διενέργεια ή μη, αλλά και η υιοθέτηση ή όχι του αποτελέσματος για ένα κρίσιμο ζήτημα, ενδεχομένως να προκαλεί αντιδράσεις και στο τέλος να μην εξυπηρετηθεί ο σκοπός για τον οποίο θα δημιουργηθεί η εν λόγω πολιτική πρόταση του Νίκου Χριστοδουλίδη.