Το Κυπριακό χρειάζεται όραμα και διορατικότητα, όχι εσωτερικά καβγαδάκια

Οι πολιτικοί τόνοι έχουν πέσει αισθητά, όπως άλλωστε αναμενόταν μπαίνοντας στον Αύγουστο. Αν και βρισκόμαστε εν μέσω προεκλογικής, οι παρεμβάσεις είναι λίγες και οι αντιπαραθέσεις λιγότερες. Το θέμα που συντηρείται περισσότερο είναι το Κυπριακό, τροφοδοτούμενο από τις διαφορετικές αναγνώσεις για το τι ακριβώς συνέβη στο Κραν Μοντανά, οι οποίες επανήλθαν μετά το debate των τριών βασικών υποψηφίων και ενισχύθηκαν περαιτέρω από τις αποκαλύψεις πρακτικών.

Σχεδόν, δηλαδή, το σύνολο της πολιτικής συζήτησης δεν ασχολείται με το παρόν ή το μέλλον αλλά αποτελεί παρελθοντολογία και εσωτερικό blame game. Αν δεν υπήρχαν οι αναπομπές του Προέδρου της Δημοκρατίας των νομοθετημάτων που ψήφισε η Βουλή στην τελευταία της συνεδρία για την κατάργηση φορολογιών στα καύσιμα και στο ρεύμα και την αναστολή εκποιήσεων και η επιβεβλημένη έκτακτη σύγκληση του Σώματος (για την ιστορία, η Ολομέλεια τις απέρριψε), θα νόμιζε κανείς πως είμαστε στον Αύγουστο του 2017 και προσπαθούμε να διαχειριστούμε το ναυάγιο του Κραν Μοντανά.

Η πραγματικότητα είναι πως η απροθυμία των Τούρκων και τα ύπουλα παιγνίδια που έπαιζαν κάποια μέλη της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών, έφεραν την «τρέχουσα» διαδικασία στο Κυπριακό σε τόσο δεινή θέση, που εδώ και πολύ καιρό όχι απλώς δεν τρέχει αλλά ούτε καν μπουσουλά στην οδό της επανέναρξης των συνομιλιών. Οι Τούρκοι έχουν πλέον μετατοπίσει πλήρως το αφήγημά τους προς τη λύση δύο κρατών, ενώ η σχέση εξάρτησης μεταξύ κατεχομένων και Άγκυρας έχει αυξηθεί τόσο πολύ, που πλέον γίνονται ενέργειες που παραπέμπουν σε προσάρτηση, με τους Τ/κ να εκφράζουν υπαρξιακές ανησυχίες.

Και μέσα σε αυτό το πλέγμα απραξίας στο Κυπριακό και αυξανόμενης τουρκικής προκλητικότητας, η οποία θα κορυφωθεί με ενδεχόμενη είσοδο του γεωτρύπανου «Αμντουλχαμίντ Χαν» στην κυπριακή ΑΟΖ, στη Λευκωσία γίνεται συζήτηση για το πόσο φταίει ο Νίκος Αναστασιάδης, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, ο Νίκος Χριστοδουλίδης ή ο Αβέρωφ Νεοφύτου για το γεγονός πως οι Τούρκοι ουδέποτε υπήρξαν πρόθυμοι για λύση του Κυπριακού εντός ενός πλαισίου που θα γινόταν αποδεχτό από τη μεγάλη πλειοψηφία των νόμιμων κατοίκων αυτής της χώρας. Αντιθέτως, δεν γίνεται συζήτηση για το τι ακριβώς είναι αποδεκτό και αποτελεί στόχο και κυρίως πώς θα φτάσουμε σε αυτόν, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τις τουρκικές αντιστάσεις.  

Ο κόσμος έχει μπουχτίσει με τις παρελθοντολογίες. Το Κυπριακό είναι μεγαλύτερο σε ηλικία από ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, οι οποίοι γεννήθηκαν σε πατρίδα μοιρασμένη και γίνονται από μωρά μάρτυρες συνεχών εσωτερικών αντεγκλήσεων και κινήσεων περιορισμένης τακτικής ικανότητας. Είδαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους την «απελευθέρωση» να μετατρέπεται σε «επανένωση» και το «όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους» να μετατρέπεται σε συζήτηση για τα «δικαιώματα» των σφετεριστών (χρηστών, στη γλώσσα των συνομιλιών). Αυτό που δεν είδαν είναι ένα νέο όραμα, μια πραγματικά νέα στρατηγική, που να μπορεί να κάμψει την τουρκική αδιαλλαξία και να οδηγήσει στην ειρήνη στον τόπο μας.

Οι πολιτικοί μας δεν βοηθούν. Έχουν μετατρέψει το Κυπριακό σε πεδίο μάχης για εσωτερική κατανάλωση, δίνοντας την αίσθηση ότι ξεχνούν ότι αποτελεί την ύψιστη εθνική μας υπόθεση. Κάποιοι φταίνε περισσότερο κι άλλοι λιγότερο γι’ αυτήν την αντιπαραγωγική αντιπαράθεση αλλά στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία αυτό αλλά το γεγονός πως συνεχίζει να συμβαίνει. Εις βάρος του πόθου της επιστροφής. Εις βάρος του στόχου για λύση. Και εις βάρος της διεθνούς εικόνας που εκπέμπουμε, κάθε φορά που λέμε πως φταίει ο πολιτικός μας αντίπαλος και όχι η κατοχική αδιαλλαξία για την κατάσταση.  

Αν οι πολιτικοί, τα κομματικά στελέχη και οι υποψήφιοι δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να πουν πέραν από το να επιδίδονται σε καβγαδάκια, ας σωπάσουν. Δεν χρειαζόμαστε αυτού του είδους τη «συνεισφορά» στη συζήτηση. Χρειαζόμαστε θέσεις και προτάσεις. Μα πάνω από όλα αυτό που φαίνεται να λείπει διαχρονικά από τη διαχείριση του Κυπριακού: Όραμα και διορατικότητα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Συνομιλίες με χρονοδιάγραμμα και παράθυρο «άλλων λύσεων» προτείνει πρώην διπλωμάτης της Τουρκίας
Μηνύματα Ε.Ε στην Τουρκία-Όποιοι βαυκαλίζονται λύση δύο κρατών, μάλλον δεν έχουν μιλήσει με κανέναν στην Ευρώπη
Επιστολή ΑΗΙ στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν για την καθιέρωση της Κύπρου σε βασικό εταίρο του ΝΑΤΟ
Αναλύει το Κυπριακό, αποφασίζει για το συνέδριο η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΟ
Άρχισε να στήνεται το παζλ υποψηφίων για την αντιπροεδρία του ΔΗΣΥ-Ποιοι βρίσκονται στο κάδρο
Εμβαθύνεται η συνεργασία με την Ελλάδα, διευρύνεται η τριμερής με Ιορδανία
Κάθετος ο Πρόεδρος και μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση -«Το κράτος δεν πρόκειται να υποκύψει σε πιέσεις»
Η συζήτηση για το Κυπριακό υπενθυμίζει την ανάγκη λύσης-Παρούσα και η ΕΕ
Μηδενικές οι ροές μεταναστών διά θαλάσσης-Στις 9,000 οι αναχωρήσεις μέσα σε δέκα μήνες
Με δέσμη δέκα δράσεων ο προϋπολογισμός ΥΠΕΣ-Έμφαση στη στεγαστική και προσφυγική πολιτική