Η Ζέτα μέσα από τα μάτια των συνεργατών της-«Ήταν ασπίδα για τους εργαζόμενους»

Ήταν η πολιτικός, που με την επιμονή και τη θέλησή της κατάφερε να αλλάξει την εικόνα του Υπουργείου Εργασίας και να το κάνει πιο αποτελεσματικό. Στάθηκε μπροστά και ύψωσε ασπίδα για τους εργαζόμενους, για τους πολίτες που είχαν ανάγκη, για τα παιδιά. Ήταν η κυρία της πολιτικής. Ήταν η Ζέτα Αιμιλιανίδου.

Αυτές οι περιγραφές της εκλιπούσας υπουργού Εργασίας, θα μπορούσαν να αποτελούν δημοσιογραφικά κείμενα και λεζάντες, ωστόσο δεν είναι. Αποτελούν περιγραφές των ατόμων που ήταν δίπλα στην Ζέτα Αιμιλιανίδου, όλα αυτά τα χρόνια, των στενών της συνεργατών, που ήταν δίπλα της σε όλα τα στάδια της επαγγελματικής της πορείας.

Ήταν οι άνθρωποι που ένωσαν τις δυνάμεις τους μαζί της, που την έζησαν στα δύσκολα και στα εύκολα, που αισθάνθηκαν ασφάλεια πίσω από τη συνεργασία τους, είτε από τη θέση του υπουργού, είτε από τη θέση της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Ενέργειας. Η Ζέτα Αιμιλιανίδου έχει χαρακτηριστεί ως μία πολιτικός, που είχε πρώτο μέλημα τον άνθρωπο και γύρω από εκείνο έχτιζε τις πολιτικές της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ακούραστη, μάχιμη, δίκαιη… Πώς έγραψε ιστορία για ανθρώπους και όχι για αριθμούς

«Είναι η κυρία της πολιτικής στην Κύπρο»

Ο υπουργός Μεταφορών, Γιάννης Καρούσος, ο οποίος εκτελεί καθήκοντα υπουργού Εργασίας μέχρι τον διορισμό του νέου υπουργού, κληθείς να σχολιάσει τι θυμάται από την Ζέτα Αιμιλιανίδου, πάει πίσω στις δύσκολες εποχές της πανδημίας, όταν και πρωτοδιορίστηκε στο Υπουργείο.

«Το πρώτο που σου μένει στο μυαλό είναι ο δυναμισμός της και ο τρόπος που χειριζόταν δύσκολες καταστάσεις. Είχα την τιμή να υπηρετώ στο Υπουργικό Συμβούλιο μαζί της, σε μία δύσκολη περίοδο, που ήταν ο κορωνοϊός. Εκεί βλέπεις την αξία του καθενός και πραγματικά χωρίς τη Ζέτα εκείνο τον καιρό, με τα πράγματα και τις πρωτοβουλίες που λάμβανε, δεν θα υπήρχε εξαιρετική ανταπόκριση από την Κυβέρνηση, προς τους πολίτες».

Η στάση της Ζέτας Αιμιλιανίδου, όταν ερχόταν αντιμέτωπη με εργαζόμενους που κατέρχονταν σε απεργίες, σε λιμάνια, λεωφορεία ή αεροδρόμια, απέπνεε αέρα εμπιστοσύνης για τον Γιάννη Καρούσο, ο οποίος ένιωθε μία ασφάλεια κάθε φορά που έπρεπε να παρακαθήσουν σε διαβουλεύσεις μαζί.

«Όποτε υπήρχαν κάποιες διαβουλεύσεις, που ήμουν κι εγώ παρών, ένιωθα ότι θα καθαρίσει η Ζέτα και δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι παραπάνω. Έμπαινε μέσα στην αίθουσα και κύριο της μέλημα ήταν να προστατεύσει τους εργαζόμενους. Ποτέ της δεν αδίκησε εργαζόμενο, είναι απίστευτος ο τρόπος που προσέγγιζε τα πράγματα και κατάφερνε με ένα μοναδικό τρόπο να γεφυρώνει διαφορές και να προστατεύει τους εργαζόμενους. Ένιωθα μία ηρεμία όταν πηγαίναμε σε διαβουλεύσεις ότι δεν θα παραλύσουν τα λιμάνια ή τα λεωφορεία. Θα έβρισκε τις λύσεις η Ζέτα. Ήταν η Κυρία της πολιτικής για μένα στην Κύπρο, επειδή ως μεγαλύτερη, σοφότερη και πιο έμπειρη, θα με συμβούλευε, θα με προστάτευε ως νέο υπουργό».

Ένα άλλο αξιομνημόνευτο προσόν της Ζέτας Αιμιλιανίδου, που έμεινε στο μυαλό του Γιάννη Καρούσου, είναι το γεγονός ότι είχε άποψη για όλα τα θέματα και μπορούσε να την υποστηρίξει.

«Αν κάποιος έφερνε ένα νομοσχέδιο, έπαιρνε θέση, είχε να κάνει εισηγήσεις. Είδα ότι βοήθησε, έκανε αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, που είναι αρκετά σημαντικές. Αν αναλογιστεί κανείς που βρισκόταν η Κύπρος το 2013 και που βρίσκεται σήμερα είναι τεράστια η διαφορά. Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, αλλαγές, μεταρρυθμίσεις».

Κληθείς να αναφερθεί σε ένα περιστατικό που του έμεινε στο μυαλό, ο κ. Καρούσος έκανε μία αναδρομή και θυμήθηκε μία απεργία, η οποία είχε αίσιο τέλος. «Ήθελε κάποιος να απολύσει αρκετό κόσμο, έβραζε η κατάσταση και μπαίνει η Ζέτα στην αίθουσα και λέει “κανένας δεν θα απολυθεί. Δεν θέλω να απολύσεις κανένα. Έτσι αποφάσισα”. Δεν υπήρξαν απολύσεις και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που χειρίστηκε το θέμα. Ήταν ο τρόπος που χειριζόταν τα θέματα, γενικά. Ήταν ο προστάτης των εργαζομένων».

Πάντως, το γεγονός ότι κατά πλειοψηφία, αν όχι στην ολότητά τους οι πολίτες έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για την εκλιπούσα, χαρακτηρίζεται ως αρετή και μοναδικότητα.  

«Ήταν μία αρετή που είχε η Ζέτα και μία μοναδικότητα, ότι δεν υπήρχε κάποιος να πει κάτι εναντίον της. Αντίθετα, μόνο καλά λόγια είχαν να πουν. Συνεργαζόταν με όλους, τους άκουγε όλους. Λειτουργούσε πάντα με διαβούλευση. Άλλαξε εντελώς την εικόνα του Υπουργείου αυτά τα 9,5 χρόνια, έγινε πιο αποτελεσματικό και αυτό τιμά τη Ζέτα και τιμά και τους υπόλοιπους, επειδή δείχνει την συνεισφορά της Ζέτας, η δουλειά και ο χαρακτήρας της. Έμενε μακριά από λαϊκισμούς, έλεγε την άποψή της, έπαιρνε αποφάσεις και το έκανε με μία μαγκιά».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η υστεροφημία της θα είναι όσο σπουδαία όσο κι η συμβολή της...

«Ήταν μία επαγγελματίας»

Ένας από τους πιο στενούς της συνεργάτες, στα εννέα χρόνια που βρισκόταν στο πηδάλιο του Υπουργείου Εργασίας, ήταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Αρχικά από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου και στη συνέχεια από αυτή του υπουργού Εξωτερικών, ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει καταχωρήσει στο μυαλό του τρία στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν περίτρανα τον χαρακτήρα και τον επαγγελματισμό που την διακατείχε.

«Είναι πολλά τα πράγματα που μπορώ να πω. Ακούω από το πρωί, διάφορα πράγματα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι πέραν από τον άνθρωπο και την υπουργό, που όποτε υπήρχαν θέματα ανταποκρινόταν, κρατώ τρία στοιχεία που κρατώ χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι όταν ήταν η κρίση της παιδείας. Τότε, ήρθαν στο Υπουργείο Εξωτερικών η Ζέτα, ο Καδής, ο Χαμπιαούρης και οι συντεχνίες, αργά τη νύχτα, μέχρι τα μεσάνυχτα. Είδα στην πράξη πώς διαχειρίστηκε εκείνη την κρίση, για μένα ήταν απίστευτος ο τρόπος που το διαχειρίστηκε και κατέληξε σε αποτέλεσμα. Την είδα πώς εργάστηκε».

Το δεύτερο στοιχείο ήταν κάτι που για τους πλείστους πολίτες παραμένει άγνωστο, δεδομένου και της θέσης που είχε στην Κυβέρνηση. Η Ζέτα έδειχνε αρκετό ενδιαφέρον για το Κυπριακό. 

«Πολύ συχνά με έπαιρνε τηλέφωνο για να με ρωτήσει τι γίνεται, που βρισκόμαστε και όταν ήμουν Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και όταν ήμουν υπουργός Εξωτερικών με έπαιρνε να μου πει «δείτε το αυτό, προσέξετε αυτό» και να εκφράσει ανησυχίες».

Το τελευταίο στοιχείο, που έχει χαραχτεί στο μυαλό του τέως υπουργού Εξωτερικών και υποψήφιου για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι η σχέση που είχαν αναπτύξει, όλα αυτά τα χρόνια που ήταν συνεργάτες.  

«Με τη Ζέτα πάντα συζητούσαμε. Η Ζέτα ήταν πάντα σαν το δίκτυ ασφαλείας, λόγω της εμπειρίας της στη δημόσια υπηρεσία. Είχε φτάσει στο βαθμό του Γενικού Διευθυντή, ήξερε όλες τις διαδικασίες και είχε πολλές φορές συζητήσεις στη λήψη αποφάσεων, ότι έπρεπε να δούμε κάποια πράγματα, ο τάδε νόμος είναι έτσι, ο κανονισμός ήταν έτσι, για οποιοδήποτε θέμα ήταν. Την θεωρούσαμε όλοι το δίκτυ ασφαλείας μας».

Ο κ. Χριστοδουλίδης εξήρε και το γεγονός ότι η εκλιπούσα υπουργός Εργασίας είχε έντονες απόψεις, όχι μόνο για τα θέματά της, ενώ ακόμη και όταν διαφωνούσε, ήταν πρόθυμη να συζητήσει, χωρίς να προσβάλλει τον συνομιλητή της.

«Ήταν παθιασμένη, αλλά ακόμη και όταν διαφωνούσε, καθόταν στο τραπέζι και συζητούσε. Δεν έκανε ούτε απαξιωτικές αναφορές, να τα αφήσει όλα και να φύγει επειδή υπήρχαν διαφωνίες. Ήταν μία επαγγελματίας και όχι μόνο στα θέματα εργασίας. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Αυτά που πέτυχε, όσο ήταν υπουργός Εργασίας είναι πολλά και ήταν σε δύσκολα χρόνια. Η ανεργία ήταν στο 17%. Αυτό το διάστημα της Κυβέρνησης, είναι ότι δεν είχαμε απεργίες και ο λόγος που έγινε αυτό είναι επειδή απέναντι στις συντεχνίες ήταν η Ζέτα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ένας άγγελος ανάμεσα στους αγγέλους…

«Η απουσία της θα είναι έντονη»

Ήταν για χρόνια συνεργάτες, ακόμη και πριν διοριστεί η Ζέτα Αιμιλιανίδου στο Υπουργείο Εργασίας. Έγιναν φίλοι και αντάλλαζαν απόψεις για διάφορα θέματα. Ήταν μία παρέα τριών ατόμων και τώρα, έμεινε ένας. Ήταν η Ζέτα, ο Σωκράτης και ο Ιωνάς.

«Τη Ζέτα την γνώριζα πριν ακόμη από το Υπουργικό Συμβούλιο. Έτυχε να την γνωρίσω στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της στο ΦΠΑ και στη συνέχεια στο Υπουργείο, που ήταν γενική διευθύντρια. Την γνώρισα περισσότερο ως άνθρωπο όταν ήμασταν στο Υπουργικό. Ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος, ένα παράδειγμα προς μίμηση, για τον τρόπο που εργαζόταν, την μεθοδικότητα, την προσπάθεια που κατέβαλλε συνεχώς για να επιτύχει συγκεκριμένες πολιτικές και στόχους. Ήταν ένας εργασιομανής άνθρωπος, αλλά την ίδια ώρα ήταν αποτελεσματική στην δουλειά της. Είχε τον τρόπο που μπορούσε να επιλύσει ακόμη και την πιο δύσκολη διαφορά».

Ο κ. Νικολάου εξήγησε πως παρόλο που η κα. Αιμιλιανίδου είχε έντονες απόψεις σε κάποια πράγματα, εντούτοις ήταν πρόθυμη να ακούσει τον άλλο. «Μέσα από τη συζήτηση θα έλεγα ότι υπήρξαν περιπτώσεις που είχαμε διαφωνήσει, όμως μπορούσε να αποδεχτεί κάποιες απόψεις, αρκεί να προηγείτο ένας σωστός διάλογος και αντικειμενική αξιολόγηση των όσων προτάσσονταν. Είχε άποψη για πολλά πράγματα».

Αναφερόμενος στην παρέα με τον επίσης εκλιπόντα Σωκράτη Χάσικο, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, επεσήμανε πως πολλές φορές είχαν την ευκαιρία να πιούν ένα καφέ και να ανταλλάξουν απόψεις για διάφορα προβλήματα.  

«Είχαμε την ευκαιρία και μαζί με τον Σωκράτη Χάσικο, να πιούμε πολλές φορές καφέ και να συζητήσουμε διάφορα θέματα, που αφορούσαν και τα υπουργεία μας, την Κυβέρνηση, τον τόπο γενικότερα ακόμη και για θέματα που μας απασχολούσαν γενικά. Ήταν άνθρωπος με ανοιχτή σκέψη, συζητούσε πολλά θέματα, ήταν σε όλα τα θέματα μέσα. Είχε άποψη εφ’ όλης της ύλης».

Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης κρατά μέσα του πολλές ωραίες στιγμές που έχουν ζήσει με την Ζέτα Αιμιλιανίδου, οι οποίοι θα μείνουν βαθιά ριζωμένες στη σκέψη του.

«Την απασχολούσαν τα κοινωνικά θέματα, τα θέματα που αφορούσαν το παιδί. Ήταν πρωτεργάτης και στη στρατηγική και στο σπίτι για το παιδί και σε θέματα που αφορούν την σεξουαλική κακοποίηση των ανηλίκων. Πέραν αυτών των περιστατικών, εκείνο που παραμένει και δεν θα το ξεχάσω ήταν ο τρόπος χειρίστηκε τη φυγή του συζύγου της, του Κωστάκη Αιμιλιανίδη, με πόσο κουράγιο και δύναμη επανήλθε στα καθήκοντα και κατάφερε να συνεχίσει το έργο της, επειδή ήταν ένας χαρακτήρας πολύ δυναμικός».

Αν και η Ζέτα Αιμιλιανίδου νοσηλευόταν για τρεις εβδομάδες, πριν καταλήξει τελικά το βράδυ της Δευτέρας, η είδηση του θανάτου της, όπως ήταν λογικό, έφερε μία αμηχανία και ένα σφίξιμο.

«Η Ζέτα δεν θα ήταν πια μαζί μας. Πέραν από τη θλίψη και τον πόνο που προκάλεσε η ανακοίνωση αυτή, η Ζέτα θα λείπει σε όλους μας. Για όσους την γνώρισαν και προσωπικά, η απουσία της θα είναι έντονη. Περισσότερη στην οικογένειά της, στο εγγονάκι της, στον γιο της Αχιλλέα, στα αδέλφια της. Ήταν ένας που τίμησε τη θέση της, τόσο στη δημόσια υπηρεσία, όσο και στο Υπουργείο, όπως και τα άλλα αδέλφια της. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει τον Ουράνιο Ιωαννίδη και τα όσα πρόσφερε στον τομέα της παιδείας, τον αθλητισμό, την πολιτεία γενικότερα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Να έχεις έγνοια τον κόσμο...»-Τα λόγια της Ζέτας που κράτησε η Αναστασία Ανθούση

«Ήταν άψογη σε όλους τους τομείς»

Με τη φωνή του τρεμάμενη και τη συγκίνηση ευδιάκριτη στον τόνο της, αναφέρθηκε στην Ζέτα Αιμιλιανίδου ο Κώστας Χαμπιαούρης. Οι δύο τους είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους, για να αντιμετωπίσουν την κρίση στον τομέα της παιδείας το 2018, ενώ μετά τον διορισμό του δεύτερου ως Επίτροπος Ανάπτυξης Ορεινών Κοινοτήτων, είχαν συσφίξει περισσότερο τις επαγγελματικές τους σχέσεις, κάτι που είχε ως επακόλουθο να αναπτύξουν στενούς φιλικούς δεσμούς.

«Για μένα, η κα. Αιμιλιανίδου ήταν άνθρωπος με ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπό της, με ήθος και εντιμότητα. Ήταν πρότυπο ανθρώπου. Μέσα από την καθημερινή συνεργασία που είχα μαζί της και ως υπουργός Παιδείας και από τη θέση του Επιτρόπου Ανάπτυξης Ορεινών Κοινοτήτων, είχα την ευκαιρία να τη ζήσω και από την ανθρώπινη πτυχή, αλλά και από την επαγγελματική της. Ήταν άψογη σε όλους τους τομείς. Εργαζόταν άοκνα, μεθοδικά και αποτελεσματικά. Κατάφερνε να μετατρέπει τα εμπόδια και τις δυσκολίες που παρουσιάζονταν σε εποικοδομητικές διαβουλεύσεις και να δίνει λύσεις. Θεωρώ ότι ήταν ένας άνθρωπος, που ως υπουργός κόσμησε τον πολιτικό βίο και πρωτοστάτησε σε μεταρρυθμίσεις, που αφορούν το εργασιακό πλαίσιο και όχι μόνο».

Αναφερόμενος στη συνεργασία τους, όταν διορίστηκε στη θέση του Επιτρόπου, ο κ. Χαμπιαούρης υπέδειξες πως η Ζέτα Αιμιλιανίδου ήταν ο άνθρωπος που άφησε τη δική της σφραγίδα, αφουγκραζόταν τις ανησυχίες των κατοίκων των ορεινών κοινοτήτων, που άπτονταν των αρμοδιοτήτων της και έβρισκε λύσεις.

«Για παράδειγμα, μπορούσε να με πάρει τηλέφωνο μία επιχείρηση στα ορεινά και να μου πει “χρειάζομαι δύο εργάτες και δεν έχω προσωπικό”, την έπαιρνα τηλέφωνο 10-11 το βράδυ, της έστελνα ένα μήνυμα και αμέσως ανταποκρινόταν και μου έλεγε “Κώστα θα έχεις λύση το πρωί” και έδινε οδηγίες, όλα τα θέματα των ορεινών κοινοτήτων να έχουν προτεραιότητα. Είχαμε πολλά αιτήματα, για προβλήματα που είχαν παρουσιαστεί και να στηρίξει το εργατικό δυναμικό».

Συνεχίζοντας, έφερε παραδείγματα σημαντικών έργων, που ολοκληρώθηκαν μετά και τη σημαντική και καθοριστικής σημασίας παρέμβασή της. Κάποια από αυτά, οι βρεφοκομικοί σταθμοί σε Καλοπαναγιώτη και Πάχνα, για τα οποία το Υπουργείο έδωσε ένα αρκετά μεγάλο ποσό.

«Δικό της έργο ήταν η Περιφερειακή Στέγη Στήριξης Ηλικιωμένων στο Φοινί, που πήγαμε πάνω, είδε το χώρο και είπε “σε δεκαπέντε ημέρες θα πάρετε τα χρήματα που χρειάζεστε και θα την φτιάξετε” κι έγινε ένα κόσμημα του χώρου. Επίσης, υπήρχε στασιμότητα στη Στέγη Ηλικιωμένων και αναπήρων στο Παλαιχώρι και εκεί με δική της πρωτοβουλία, δώσαμε άλλες 190 χιλιάδες ευρώ για να προχωρήσουν και εντός των ημέρων θα ξεκινήσει η λειτουργία της. Τα φυσιοθεραπευτήρια που έγιναν στα ορεινά, έγιναν επειδή η Ζέτα Αιμιλιανίδου έδινε την οικονομική στήριξη αλλά και την ηθική και έλεγε “προχωρήστε είμαι δίπλα σας”. Στο Φτερικούδι, με πήρε ο κοινοτάρχης και μου είπε ότι δεν είχαν χώρο για να βάλει τους ηλικιωμένους, για να πιούν ένα καφέ. Είχαν ένα χώρο, όπως μου είπε, που μπορούσαν να το μετατρέψουν σε χώρο να πίνουν ένα καφέ. Την πήρα τηλέφωνο, όταν ήμουν στο σπίτι του κοινοτάρχη και της είπα “Ζέτα μου χρειαζόμαστε περίπου 3,000 ευρώ να γίνει αυτό το πράγμα. Υπάρχουν οι άδειες και οι εγκρίσεις, αλλά δεν υπάρχουν τα λεφτά”. Τότε, πήρε τηλέφωνο και μου είπε “πες του κοινοτάρχη, αύριο θα μπουν στο λογαριασμό του τα λεφτά” κι έγινε».

Ο κ. Χαμπιαούρης αναφέρθηκε και σε άλλα περιστατικά, τα οποία γίνονταν όλα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Κι αυτό επειδή η ίδια το επέλεγε. «Τα Χριστούγεννα πήγαμε στο Πελένδρι και εκεί έδωσε δώρα στα ασυνόδευτα παιδιά μεταναστών και κάλυψε τις ανάγκες τους, σε κτηριολογιακά και άλλα θέματα, αλλά και τώρα έγινε αίτηση για να αλλάξουν το λεωφορείο μεταφοράς των ατόμων με αναπηρίες. Εκείνο που έβγαζε πάντα ήταν η θετική σκέψη, η θετική ενέργεια. Της έστελνα μήνυμα στις 11 το βράδυ και με έπαιρνε τηλέφωνο και μπορεί να μιλούσαμε μέχρι τα μεσάνυχτα. Βάζαμε κάτω τα θέματα, κάναμε τον προγραμματισμό, οργανώναμε επισκέψεις και την επόμενη ημέρα λύνονταν τα προβλήματα».

Καταλήγοντας, ο Κώστας Χαμπιαούρης τόνισε πως η Ζέτα Αιμιλιανίδου είναι ένα άτομο που υπεραγαπα και την ένιωθε ως οικογένεια. Μάλιστα, την χαρακτήρισε ως ένα άνθρωπο πρότυπο για τους άλλους, που πάντα έδινε λύσεις.  

Ο επί σαράντα χρόνια συνεργάτης της

Στενοί συνεργάτες της Ζέτας, εκτός από τους υπουργούς και τους αξιωματούχους της Κυβέρνησης, ήταν οι εργοδοτικές οργανώσεις. Ανάμεσά τους ο Χριστόδουλος Αγκαστινιώτης, ο οποίος βρισκόταν δίπλα της, πριν ακόμη αναλάβει τα ηνία του Υπουργείο Εργασίας.

«Ήμασταν στενοί συνεργάτες τα τελευταία 40 χρόνια και θυμάμαι την ευθύτητά της, την εντιμότητά της και το γεγονός ότι ήταν άνθρωπος με άποψη και τεράστιες κοινωνικές ευαισθησίες. Θυμάμαι πολλά περιστατικά, που ζητούσαμε για διάφορα θέματα και είχαμε διαφορετική άποψη, αλλά στη μεγάλη τους πλειοψηφία υπερνικούσε, επειδή έβαζε πάντα μπροστά τις πολλές τις κοινωνικές ευαισθησίες, την αγάπη της για τον άνθρωπο και ειδικά για τον δυσπραγούντα. Είχε στο επίκεντρο της πολιτικής της τον άνθρωπο. Ήταν πανέξυπνη, διεκδικητική, έντιμη και είχε άποψη».

Ο κ. Αγκαστινιώτης αποκάλυψε πως είχε επικοινωνήσει με την Ζέτα Αιμιλιανίδου δύο μέρες πριν νοσηλευτεί. «Η μεγάλη της αγάπη ήταν η εγγονή της και ένιωθε ότι δεν είχε αφιερώσει πολύ χρόνο στην εγγονή της. Την Παρασκευή, πριν πάθει το κακό που έπαθε την Κυριακή, μου τηλεφώνησε το βράδυ, για να συζητήσουμε ένα θέμα και μου έλεγε πόσο ευτυχισμένη ήταν που έπαιζε με την εγγονή της».

Η Ζέτα κατάφερε να είναι αγαπητή σε όλους, κάτι που προκάλεσε τον θαυμασμό των περίοικών της, με τον κ. Αγκαστινιώτη να αναφέρει πως επρόκειτο για ένα άτομο με έντονη πραγματικότητα, που δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητο. «Ήταν άνθρωπος της ευθύτητας, της αρχής, της άποψης και άφηνε πάντα το στίγμα της. Αυτά μπορούμε να πούμε για τη Ζέτα. Είναι τεράστια απώλεια και θρηνώ τον χαμό μίας φίλης, που ξέρω τα τελευταία σαράντα, από τον καιρό που έκανε ελέγχους στα κοντέινερ της εταιρίας μου. Μαζί μάθαμε στον κόσμο τι είναι το VAT, πηγαίναμε στα τελωνεία, συνεργαστήκαμε στο ΚΕΒΕ. Σε όλα τα ζητήματα ήταν κυρία».

«Ήταν υπέροχος άνθρωπος»

Υπέροχος άνθρωπος, με ένα έντονο στοιχείο αυθεντικότητας. Με αυτά τα λόγια χαρακτήρισε την εκλιπούσα ο Γενικός Γραμματέας της ΣΕΚ, Αντρέας Μάτσας, οποίος πρόσθεσε πως η Ζέτα Αιμλιανίδου ήξερε να προετοιμάζει τις εξελίξεις, να σέβεται τους συνεργάτες της.

«Ήταν μέσα από αυτό το χαρακτηριστικό, που κατάφερε να πετύχει τόσα πολλά πράγματα στα εννιά χρόνια που ήτα υπουργός Εργασίας. Είναι σημαντικό να αναδείξουμε το στοιχείο της τιμιότητας και του ήθους της, που εκτιμούσαν όσοι έπρεπε να συνεργαστούν μαζί της. Είναι δύο βασικά συστατικά, τα οποία εδραιώνουν και εμπεδώνουν την αμφίδρομη σχέση και εμπιστοσύνη, που ήταν ως απότοκο αυτών των στοιχείων και ήταν περιορισμένες οι συμπλοκές και οι προστριβές, όλα αυτά τα χρόνια».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε διάφορα περιστατικά, που του είχαν μείνει στο μυαλό, μέσα από τη συνεργασία με την κα. Αιμιλιανίδου. «Θυμούμαι πολύ έντονα το πόσο πολύ ήθελε να φτάσει κοντά στον κόσμο. Την θυμούμαι χαρακτηριστικά όταν είχαμε τα δύο μεγάλα προβλήματα, όταν είχε ανακοινωθεί η συλλογική σύμβαση στα λιμάνια, αλλά και την κρίση που ξέσπασε στις συγκοινωνίες, αλλά και την ανάγκη της να συναντηθεί με τους εργαζόμενους, να ανταλλάξει απόψεις μαζί τους, να καταλάβει το πρόβλημα, να νιώσει το συναίσθημα, όπως το εξέφραζαν οι ίδιοι, για να μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση και να καταθέσει εισηγήσεις, που θα μπορούσαν να γίνουν αποδεχτές και να επιλύσουν το πρόβλημα».

Ο κ. Μάτσας έκανε λόγο για ένα άνθρωπο προσγειωμένο, που ήταν κοντά στην πραγματικότητα, αλλά είχε έντονο το στοιχείο της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης, κάτι που συνέτεινε να είναι μία πετυχημένη υπουργός.  

«Την ίδια στιγμή, η Ζέτα μπορούσε να χτυπήσει ή να απωθήσει τις πιέσεις που υπήρχαν είτε από οικονομικές σκοπιμότητες, είτε από πολιτικά-κομματικά κίνητρα. Αυτό το ζήσαμε πολύ έντονα σε πολλά σημεία της διαπραγμάτευσης, καθοριστικών θεμάτων, με αποκορύφωμα το θέμα που οδεύει προς κατάληξη και αφορά τον εθνικό κατώτατο μισθό. Δεν κολλούσε σε απειλές, δεν εξαρτάτο από κανένα, ήταν αυτόνομος άνθρωπος και ένιωθε έντονα την υποχρέωση να φέρει εις πέρας το έργο που της ανέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αυτό αναδείκνυε πολλά άλλα ποιοτικά στοιχεία του χαρακτήρα της. Το λέω με πάσα ειλικρίνεια και σε προσωπικό επίπεδο, λόγω της φιλίας που είχαμε, αλλά και σε επίπεδο συνεργάτη, στη βάση της δυνατότητας που δημιουργούνταν για να προωθήσουμε πολιτικές, που είχαν ως τελικούς αποδέκτες τους εργαζόμενους, αλλά και την ίδια την επιχειρηματικότητα, όπως έγινε την περίοδο της πανδημίας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Το συγκινητικό μήνυμα Πετρίδη για τη Ζέτα-«Είναι άδικο, περάσαμε τόσα»
• Το άγνωστο περιστατικό ανάμεσα σε Χάρη, Ζέτα και Μητσόπουλο-«Έμεινε κυρία μέχρι τέλους»
• «Η διαφορά ήταν ότι νοιαζόταν, πρόλαβε περισσότερα προβλήματα, απ’ όσα επέλυσε»
• Το αντίο του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη στη Ζέτα-Μια φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις
• Αποκαρδιωμένος ο Πετρίδης-Τα άγρυπνα βράδια της πανδημίας, οι έγνοιες και το άγχος της Ζέτας