Τα διαφορετικά διλήμματα Αβέρωφ-Στέφανου και ο Χριστοδουλίδης που πάει με όλα

Με όλες τους τις δυνάμεις εργάζονται από χθες για τις Προεδρικές Εκλογές και τα δύο μεγάλα κόμματα. Από τη μια στον ΔΗΣΥ, ο Αβέρωφ Νεοφύτου ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που έτρεξε πρώτος και καθόρισε τις εξελίξεις για να αρχίσει από νωρίς η προεκλογική περίοδος, βάζοντας δύσκολα στον Νικο Χριστοδουλίδη και από την άλλη το ΑΚΕΛ, το οποίο επικύρωσε την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη, σήκωσαν μανίκια και το έριξαν στη δουλειά για τους επόμενους οκτώ μήνες.   

Το παζλ των Προεδρικών, έτσι όπως διαμορφώνεται μέχρι αυτή τη στιγμή, μας οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία λίγο πολύ είναι γνωστά. Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι αποτελούν μια τριπλέτα πρώην και νυν συνεργατών του Νίκου Αναστασιάδη, με τον ίδιο να δηλώνει κατά κάποιον τρόπο δικαιωμένος. Κι αυτό επειδή αφενός το ΑΚΕΛ, που του ασκούσε δριμεία κριτική για το Κυπριακό, στήριξε τον διαπραγματευτή του, ενώ το ΔΗΚΟ που τον χαρακτήρισε «επικεφαλής της πιο διεφθαρμένης Κυβέρνησης», στηρίζει ένα μέλος της Κυβέρνησής του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τα πυρά Αναστασιάδη σε ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ, το mea culpa και η στάση του στις Προεδρικές

Μόνο λίγες ώρες μετά από την επικύρωση της υποψηφιότητας Μαυρογιάννη από το ΑΚΕΛ, τα επιτελεία βγήκαν μπροστά και παρά τα μεγάλα ζητήματα που καίνε τους πολίτες, επέστρεψαν σε μια επιχειρηματολογία και ανταλλαγή ανακοινώσεων μιας άλλης εποχής. Αφορμή ήταν μια δήλωση του Αρχιεπισκόπου που σύγκρινε τα ποσοστά του Μακαρίου με αυτά του Χριστοδουλίδη, ενώ συνέδεε το ΑΚΕΛ με πράκτορες των Άγλλων και άλλα πολλά ενδιαφέροντα που στα αυτιά των πολιτών, όπως ήταν αναμενόμενο, πέρασαν ως άλλη μια παρουσία του Προκαθημένου της Εκκλησίας, ο οποίος παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, διατηρεί την επιθυμία να σχολιάζει επί παντός επιστητού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ο Χριστοδουλίδης νέος Μακάριος, πράκτορες των Εγγλέζων οι Ακελικοί»

Και μπορεί για τους πολίτες οι δηλώσεις του Χρυσόστομου του Β΄ να πέρασαν ως μια παρένθεση της σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν καθημερινά, ωστόσο στα αυτιά των κομμάτων, ήταν αφορμή για να ανοιχθεί εκ νέου το συρτάρι της παρελθοντολογίας που περιλαμβάνει Εθνάρχες, προδότες και ίσως ακόμα και δράκους η μάγισσες.

Ο Γρίβας, ο Μακάριος, το πραξικόπημα και η ΕΟΚΑ Β΄αποτέλεσε χθες για αρκετές ώρες το μείζον θέμα συζήτησης και ανταλλαγής ανακοινώσεων μεταξύ των κομμάτων. Η ουσία της συζήτησης παραμένει άνευ αντικειμένου και εκτός πραγματικότητας για όσους θέλουν επιτέλους ο τόπος να γυρίσει σελίδα και να αφήσει τα γεγονότα μισού αιώνα πριν στον ιστορικό του μέλλοντος και όχι στα κόμματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άλλος ένας προεκλογικός με Μακάριο, Γρίβα και ΕΟΚΑ Β

Κι αυτό δεν αποτελεί συμπέρασμα που έτσι κι αλλιώς θα έπρεπε σε μια κανονική χώρα να ισχύει, αλλά ως ένα βαθμό θα έπρεπε να αποτελεί και βασική επιδίωξη των ίδιων των κομμάτων, αφού στη μάχη για τη διαδοχή του Νίκου Αναστασιάδη βρίσκονται οι βασικότεροι συνεργάτες του για το Κυπριακό. Συνεπώς, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν για διαφορετικές θέσεις ή προσεγγίσεις και διάσταση απόψεων, το πρόσφατο παρελθόν είναι εκεί για να τους υπενθυμίζει πως σήμερα όλοι στηρίζουν εκείνο τον πυρήνα των ανθρώπων που έφτασαν το Κυπριακό μια ανάσα από τη λύση στο Κρανς Μοντάνα. Αυτό άλλωστε έχει σημασία και όχι τι συνέβαινε όταν οι Αβέρωφ και Μαυρογιάννης ήταν στο δημοτικό και ο Νικος Χριστοδουλιδης αγέννητος. 

Το δίλημμα των εκλογών

Σε ένα άλλο επίπεδο, τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μια προσπάθεια των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων να εξηγήσουν στους πολίτες ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα των επικείμενων εκλογών. Σε αυτό το πλαίσιο το κάθε κόμμα και ο κάθε υποψήφιος επιχειρούν να δημιουργήσουν τα δικά τους αφηγήματα.

Ο μεν Στέφανος Στεφάνου από το βήμα της Παγκύπριας Συνδιάσκεψης του ΑΚΕΛ, εξέφρασε τη θέση πως το δίλημμα των επερχόμενων Προεδρικών Εκλογών, είναι μια Κύπρος που θα βολεύει τους σημερινούς κυβερνώντες ή μια πατρίδα για αυτούς που δεν βολεύονται με τα κουτσουρεμένα όνειρα. «Το δίλημμα για τους πολίτες είναι, είτε με το ΑΚΕΛ, είτε με τους δύο κυβερνητικούς υποψηφίους. «Από τη μια», είπε, «είναι οι συνεχιστές του Αναστασιάδη. Από την άλλη είναι ο δρόμος που οδηγεί σε μια άλλη φιλοσοφία για τη διακυβέρνηση του τόπου. Θα έχει στο επίκεντρο των πολιτικών του τον απλό άνθρωπο τον απλό πολίτη», εννοώντας βέβαια την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έστειλε μήνυμα αλλαγής ο Στεφάνου-«Ο Μαυρογιάννης αποτελεί νικηφόρα επιλογή»

Από τα πιο πάνω λεγόμενα του Στέφανου Στεφάνου, επιβεβαιώνεται και η επικοινωνιακή τακτική, που θα ξεδιπλώσει το επόμενο διάστημα η Εζεκία Παπαϊωάννου σε μια προσπάθεια να διαχωρίσει τον Ανδρέα Μαυρογιάννη από την προηγούμενη του ιδιότητα ως διαπραγματευτή του Κυπριακού, παρουσιάζοντας τους Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκο Χριστοδουλίδη ως κυβερνητικούς υποψηφίους και συνεχιστές του Νίκου Αναστασιάδη κι από την άλλη, τον κ. Μαυρογιάννη ως τον άνθρωπο που θα φέρει αλλαγή φιλοσοφίας και προσέγγισης στην πολιτική σκηνή.

Ο Στέφανος Στεφάνου, απαντούσε ουσιαστικά στο δίλημμα που συχνά επικοινωνεί με τους πολίτες ο Αβέρωφ Νεοφύτου, σύμφωνα με τον οποίο αυτό είναι είτε σταθερότητα με τον Δημοκρατικό Συναγερμό στην Εξουσία, είτε ανατροπή με τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην εξουσία.

Ουσιαστικά με το δίλημμα που θέτει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, στέλνει δύο μηνύματα. Το πρώτο είναι το προφανές, ότι δηλαδή ο ίδιος αποτελεί εκείνη την υποψηφιότητα που θα συνεχίσει το έργο της διακυβέρνησης Αναστασιάδη, στο οποίο δίνει θετικό πρόσημο σε αντίθεση με την αντιπολίτευση και πως το πιο πρόσφατο διακυβέρνησης από το ΑΚΕΛ, προκάλεσε αστάθεια στη χώρα και είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική κρίση του 2013. Το δεύτερο μήνυμα που στέλνει μέσα από το δίλημμα που θέτει ο κ. Νεοφύτου, έχει να κάνει με την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σήκωσε το γάντι ο Αβέρωφ-Πώς απαντά σε Στεφάνου και Αρχιεπίσκοπο

Εντάσσεται στην εδραιωμένη εντός της Πινδάρου θέση, ότι θα πρέπει να επικοινωνήθει προς τους πολίτες και ειδικά προς εκείνη την κρίσιμη μάζα Συναγερμικών που καλοβλέπουν την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη, πως ουσιαστικά, όσο κι αν ο ίδιος επιμένει πως παραμένει μέλος του κόμματος και πιστός στις Αρχές και τις αξίες που υπηρέτησε τα προηγούμενα χρόνια, δεν παύει να μετατρέπεται σήμερα σε υποψήφιο της αντιπολίτευσης, από τη στιγμή που θα λάβει, το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος.

Αξίζει πάντως αναφοράς το γεγονός, ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο Νίκος Χριστοδουλίδης «τσουβαλιάζεται» με την ίδια ευκολία, είτε ως συνεχιστής του Αναστασιάδη και Συναγερμικός υποψήφιος, είτε ως υποψήφιος της αντιπολίτευσης. Αν και η επιδίωξη των δύο μεγάλων κομμάτων, είναι μέσα από αυτή την επιχειρηματολογία να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους και να κλείσουν την κάνουλα προς τον κ. Χριστοδουλίδη, στους τρίτους και τους ουδέτερους, δεν αντηχεί καθόλου άσχημα, αφού συμπεραίνουν πως για να δέχεται αντίστοιχα πυρά και από τις δύο κατευθύνσεις, ενδεχομένως να σημαίνει πως κάτι κάνει διαφορετικά ή/και καλύτερα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Όμως κι αυτός κάποια στιγμή πρέπει να βγει μπροστά, να απαντήσει επί της ουσίας στην κριτική που δέχεται και μέσω των θέσεων του και όχι των όσων ακούγονται δεξιά και αριστερά ή διαδίδονται στα social media, να περιγράψει το πλαίσιο της υποψηφιότητας του, ώστε και ο απλός ψηφοφόρος να καταλάβει, εάν έχει απέναντι του έναν συνεχιστή του Ν. Αναστασιάδη, έναν υποψήφιο της αντιπολίτευσης ή κάτι άλλο.