Ο απόλυτος κυρίαρχος Αβέρωφ και το παρατεταμένο προεκλογικό σοκ σε ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ

Πιο εύκολα και χωρίς να παιχθούν τα ακραία και εξεζητημένα σενάρια που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας πριν από την έναρξη της χθεσινής Ολομέλειας της Βουλής, η Αννίτα Δημητρίου εξελέγη με 25 ψήφους πρόεδρος του Σώματος κατά τη δεύτερη ψηφοφορία και έγινε η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το δεύτερο τη τάξει αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην σύγκληση της Βουλής κατά μια εβδομάδα για την ανακήρυξη του νέου προέδρου της, έδωσε αρκετό χρόνο αλλά και χώρο στα κόμματα, ώστε να κάνουν παιχνίδι και να καταλήξουν στην καλύτερη επιλογή. Εκ του αποτελέσματος διαφάνηκε πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όχι μόνο δεν προετοιμάστηκαν κατάλληλα, αλλά έμειναν μετεξεταστέα, αφού δεν κατάφεραν να πετύχουν μια μίνιμουμ συνεννόηση και να εκλέξουν πρόεδρο της Βουλής προερχόμενο από την αντιπολίτευση, όπως εξ αρχής δήλωσαν ότι έχουν ως στόχο.

Με αυτό τον τρόπο έδωσαν το δικαίωμα στον Δημοκρατικό Συναγερμό να πανηγυρίζει για πρώτη φορά την εκλογή κομματικού στελέχους στην προεδρία της Βουλής και να πετυχαίνει κάτι που δεν ξανά πέτυχε από την ίδρυση του. Δηλαδή, τα δύο ανώτατα αξιώματα του κράτους να κατέχονται από πρόσωπα που προέρχονται από το κόμμα. 

Παρά την αμφισβήτηση, παρά την πολεμική, παρά το άνευ προηγουμένου τοξικό κλίμα που επικράτησε προεκλογικά και παρά την παραδοχή λαθών από την ηγεσία του κόμματος, ο Αβέρωφ Νεοφύτου κατάφερε να οδηγήσει το κόμμα σε ακόμη μια σημαντική επιτυχία. Το σχέδιο του για εκλογή της Αννίτας Δημητρίου στον προεδρικό θώκο της Βουλής τηρήθηκε κατά γράμμα και εκμεταλλευόμενος τη συγκυρία με την ασυνεννοησία και την αδυναμία της αντιπολίτευσης για συνεννόηση, το είδε χθες το απόγευμα στη Βουλή να παίρνει σάρκα και οστά. 

Έτσι εξηγείται και η αντίδραση του την ώρα της ψηφοφορίας, όταν πριν καν ανακοινωθεί η έναρξη της διαδικασίας για το όνομα της Αννίτας Δημητρίου, γύρισε το σώμα του προς τους βουλευτές της Δημοκρατικής Παράταξης και του ΕΛΑΜ, μάλλον για να επιβεβαιώσει ότι θα έδιναν τις θετικές τους ψήφους. Στη συνέχεια, αφού διασφάλισε πως η εκλεκτή του πέτυχε να εκλεγεί, σηκώθηκε από την καρέκλα του και έδωσε το σύνθημα για το χειροκρότημα. 

Αναμφισβήτητα, η επιλογή του Αβέρωφ Νεοφύτου για την Αννίτα Δημητρίου, πιστώθηκε με θετικό πρόσημο, όχι μόνο από τους ψηφοφόρους του Δημοκρατικού Συναγερμού, αλλά και από την κοινωνία γενικότερα, αφού η νέα πρόεδρος της Βουλής είχε να επιδείξει σπουδαία δείγματα γραφής την τελευταία πενταετία. Η ταχύτατη ανέλιξη της νέας προέδρου της Βουλής, μέσα από το έργο της, αποτελεί και εχέγγυο της επιτυχίας της. 

Η ασυνεννοησία της αντιπολίτευσης 

Πέραν από την Αννίτα, που κατέγραψε μια τεράστια επιτυχία, πλήρως ικανοποιημένος είναι και ο πρόεδρος του κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου που απέδειξε για ακόμη μια φορά -αυτή τη φορά μακριά από παζάρια και πάρε δώσε κρυφά ή φανερά- πως είναι ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Όσο κι αν κυριάρχησε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατά καιρούς ως ένα πρόσωπο που παρασκηνιακά κινεί τα νήματα, στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορεί να κατηγορηθεί από κανένα, αφού ήταν ξεκάθαρα στην ευχέρεια των βουλευτών του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ, να αλληλοψηφίσουν ένα ή και τους δύο υποψήφιους των κομμάτων τους, μόνο και μόνο για να οδηγήσουν τη διαδικασία στην τρίτη ψηφοφορία. 

Τότε θα έδιναν το δικαίωμα στους εαυτούς τους, αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης να διαβουλευθούν μεταξύ δεύτερης και τρίτης ψηφοφορίας, ώστε να καταλήξουν σε μια κοινή επιλογή που θα άφηνε την Αννίτα Δημητρίου εκτός νυμφώνος. 

Αντ΄ αυτού, ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ παρέμειναν αμετακίνητα στη στήριξη μόνο των αρχηγών τους αντίστοιχα και είδαν την Αννίτα Δημητρίου να εκλέγεται πανηγυρικά πρόεδρος της Βουλής. Πάντως, είτε τα δύο κόμματα πιάστηκαν εξ απροόπτου, είτε δεν θέλησαν να κάνουν το βήμα για να στηρίξουν στο ΔΗΚΟ τον Άντρο Κυπριανού και στο ΑΚΕΛ τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Αν ισχύει το πρώτο, σημαίνει πως πιάστηκαν στον ύπνο, αφού δεν αντιλήφθηκαν τη στιγμή που ο Χρίστος Χρίστου απέσυρε την υποψηφιότητα του, ότι οι τέσσερις βουλευτές του ΕΛΑΜ, θα στήριζαν την Αννίτα Δημητρίου, πράγμα αδικαιολόγητο για τις ηγεσίες των δύο κομμάτων, αφού τις προηγούμενες ημέρες, η ηγεσία του ΕΛΑΜ δεν απέκλειε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το ίδιο ισχύει και για τους τέσσερις βουλευτές της ΔΗΠΑ. 

Εάν ισχύει το δεύτερο, ότι δηλαδή ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ δεν αλληλοστηρίχθηκαν για να φράξουν τον δρόμο στην Αννίτα Δημητρίου και τον Αβέρωφ Νεοφύτου, γιατί οι σχέσεις των δύο κομμάτων δεν είναι οι καλύτερες στην παρούσα φάση, τότε θα μιλάμε για ένα διαζύγιο πριν καν τον γάμο που προεκλογικά τα κόμματα επιδίωξαν με ορίζοντα τις Προεδρικές του 2023. 

Το μόνο σίγουρο, είναι πως για ακόμα μια εβδομάδα, μετά τις εκλογές της 30ης Μαΐου, η Πινδάρου πανηγυρίζει, ενώ η Εζεκία Παπαϊωάννου, βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην εσωστρέφεια, καθιστώντας πιο επιτακτική από ποτέ την ανάγκη για αλλαγές σε όλους τους τομείς. 

Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κάποιος και για το ΔΗΚΟ, που έμεινε απλός θεατής, παρακολουθώντας τα πλείστα κόμματα να περιμένουν από τον Μάριο Καρογιάν να κινήσει τα νήματα, απομονώνοντας στον μέγιστο βαθμό το πάλαι ποτέ ρυθμιστή της βουλής, το Δημοκρατικό Κόμμα. 

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, μετά από την πιο έντονη προεκλογική εκστρατεία που έκαναν στην ιστορία τους και βλέποντας τα ποσοστά τους να μειώνονται με τον ΔΗΣΥ να ανοίγει τη ψαλίδα, βρίσκονται ακόμη μετά από δύο εβδομάδες, σε μετεκλογικό σοκ, αδυνατώντας να διαχειριστούν την αποτυχία και να ανακόψουν την προέλαση του ΔΗΣΥ και του Αβέρωφ Νεοφύτου. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ TO ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ