Το ΔΗΚΟ, ο προϋπολογισμός, ο Ελεγκτής και μια απόφαση γεμάτη… συνειρμούς

Δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης, πως το κάθε κόμμα διατηρεί το δικαίωμα επιλογής των πολιτικών και της στάσης που αποφασίζει να τηρήσει επί των διαφορών ζητημάτων, μικρών ή μεγάλων, που απασχολούν τη δημόσια σφαίρα. Επί των επιλογών και πολιτικών του αυτών άλλωστε είναι που κρίνεται από τους πολίτες, οι οποίοι συμφωνώντας ή διαφωνώντας μαζί τους, του δίνουν μέσα από την ψήφο που του παρέχουν ή όχι στις κατά καιρούς εκλογικές αναμετρήσεις, τη θέση που κρίνουν ότι του αρμόζει στο πολιτικό περιβάλλον της χώρας.    
 
Έχοντας υπόψη αυτή την αδιαπραγμάτευτη αρχή, η απόφαση του ΔΗΚΟ να καταψηφίσει τον κρατικό προϋπολογισμό σαφώς και είναι σεβαστή, ποτέ δεν υπέγραψε οποιοδήποτε συμβόλαιο με την Κυβέρνηση ότι θα τον υπερψηφίζει και κανείς δεν μπορεί να επιβάλει στο ΔΗΚΟ, όπως και σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, πώς θα πορευθεί στον στίβο της πολιτικής του διαδρομής.
 
Το γεγονός αυτό ωστόσο, δεν καθιστά τις όποιες αποφάσεις λαμβάνουν τα κόμματα, και στην προκειμένη περίπτωση το ΔΗΚΟ, πέραν κάθε κριτικής και στάθμισης της ορθότητάς της ή μη. Δεν θα είχε λοιπόν κανείς, τίποτα να καταλογίσει και για οτιδήποτε να επικρίνει το ΔΗΚΟ, αν αποφάσιζε να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό για ένα απλό, πλην ουσιαστικό και ξεκάθαρο λόγο. Επειδή διαφωνεί με τη φιλοσοφία του, επειδή δεν συμμερίζεται την οικονομική του προσέγγιση. Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο ή τουλάχιστον δεν έχει λεχθεί κάτι τέτοιο από το ΔΗΚΟ. Αποφάσισε, όπως ανακοίνωσε και όπως οι αξιωματούχοι του διαφημίζουν, να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό, γιατί η Κυβέρνηση δεν δίνει στον Γενικό Ελεγκτή πρόσβαση στους φακέλους που ζητεί σε ό,τι αφορά το θέμα των πολιτογραφήσεων.
 
Πρόκειται για θεώρηση των πραγμάτων, που έχουμε την εντύπωση πως αφαιρεί από την απόφαση του ΔΗΚΟ κάθε ίχνος πολιτικής σοβαρότητας και της προσδίδει χαρακτήρα ρεβανσιστικών αντιλήψεων και συμπεριφορών. Ή κάνεις αυτό που σου λέω, ή δεν… Δεν είναι όμως έτσι που κάνεις πολιτική και δεν είναι έτσι που προσπαθείς να περάσεις την όποια σου θέση. Πολύ περισσότερο, όταν μιλάμε για δύο εντελώς ξεχωριστά ζητήματα, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που άπαντες γνωρίζουν τις συνέπειες που θα έχει στην οικονομία και την κοινωνία κατ’ επέκταση, ενδεχόμενη μη έγκριση του προϋπολογισμού, ειδικά στις παρούσες συνθήκες που βιώνουμε λόγω της πανδημίας.
 
Η επιχειρηματολογία βάσει της οποίας το ΔΗΚΟ αποφάσισε να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό, πέραν των ουσιαστικών της παραμέτρων, δημιουργεί και ενισχύει συνειρμούς. Μήπως τελικά, έτσι χειρίζεται η ηγεσία του κόμματος και τα εσωκομματικά της ζητήματα, μήπως τελικά έχουν κάποια δόση αλήθειας όλα όσα οι κατά καιρούς αποχωρήσαντες από το ΔΗΚΟ της αποδίδουν όσον αφορά το χειρισμό διαφορετικών από τις δικές της απόψεων και θέσεων; Μήπως τελικά το θέμα των φακέλων και του Γενικού Ελεγκτή, ήρθε να αποτελέσει για το ΔΗΚΟ το τέλειο... άλλοθι που ίσως να έψαχνε, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί ως προς την στάση του σε ένα ακόμη θέμα με τον εν δυνάμει συνοδοιπόρο του στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, ΑΚΕΛ; Και μήπως τελικά, το ΔΗΚΟ δεν μπορεί να ελέγξει πλέον το αντιπολιτευτικό μένος που εδώ και αρκετό καιρό το έχει καταβάλει, μήπως πλέον δεν μπορεί να τιθασεύσει την επιθυμία του να κατεβάσει από την εξουσία Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δει και να προσεγγίσει καθαρά τα πράγματα;
 
Ό,τι και να συμβαίνει, με την απόφασή του αυτή το ΔΗΚΟ, με το αιτιολογικό της για να είμαστε ακριβείς, πρώτα και πάνω απ’ όλα, αδικεί τον εαυτό του. Γιατί πλανάται πλάνη οικτρά αν πιστεύει πως σε περίπτωση μη έγκρισης του προϋπολογισμού και των αναπόφευκτων προβλημάτων που θα δημιουργήσει κάτι τέτοιο στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους, η πλειοψηφία των πολιτών θα επικροτήσει και θα επιδοκιμάσει τη στάση του. Έχουν ήδη πολλά προβλήματα οι πολίτες για να θέλουν ακόμη περισσότερα, μάλλον επικοινωνιακά-αλλά και ουσιαστικά- χαμένο παρά κερδισμένο θα βγει μέσα από αυτό τον κυκεώνα που πάει να δημιουργήσει.
 
Ας μην ψηφίσει λοιπόν το ΔΗΚΟ τον προϋπολογισμό, ας συνεχίσει να πιστεύει πως κερδίζει πόντους στην κοινωνία επειδή, νομίζοντας πως εκδικείται και κάνει τη ζωή της Κυβέρνησης δύσκολη- τη ζωή του κόσμου πρώτα απ’ όλα θα κάνει δύσκολη- θα αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη. Με μαθηματική ακρίβεια, το αντίθετο είναι που θα συμβεί.  Όπως και με μαθηματική ακρίβεια, σύντομα θα διαπιστώσει πως ο ρυθμιστικός ρόλος τον οποίο για χρόνια διαφύλαττε ή ήθελε να διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού, μάλλον αλλάζει χέρια.  
 
Υ.Γ. Δεν είναι δουλειά του, αλλά θα είχε ενδιαφέρον μια τοποθέτηση εκ μέρους του Γενικού Ελεγκτή κατά πόσο συμμερίζεται ή όχι την πρακτική που το ΔΗΚΟ αποφάσισε να ακολουθήσει με κεντρικό πρωταγωνιστή τον ίδιο...

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: 

Οι νέες φουρτούνες για ένα γινάτι και η… Οδύσσε(ι)α του προϋπολογισμού