Καταλύτης εξελίξεων ο Γενάρης του '74-Ο θάνατος του Γρίβα και οι μάχες στη Βουλή

Τα κακά που περίμεναν να συμβούν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, φάνηκαν με το καλημέρα εκείνου του χρόνου. Η Κύπρος βρισκόταν στη δίνη της διχόνοιας με τον λαό κατακερματισμένο σε Γριβικούς και Μακαριακούς. Η παράνομη και παρακρατική δράση διαφόρων ομάδων, και από τις δύο πλευρές, έκανε την κατάσταση ακόμη πιο έκρυθμη και βύθισε στη χώρα σε ένα εμφύλιο σπαραγμό, που μετά το θάνατο του Γρίβα, οδήγησε στα τραγικά γεγονότα του Ιουλίου και του Αυγούστου.         

 

Ο Ιανουάριος του 1974, αναμφίβολα υπήρξε καταλύτης τον μετέπειτα εξελίξεων. Αφενός, για όλα όσα άφηνε πίσω του το δύσκολο 1973 με δολοφονίες, απαγωγές και συμπλοκές ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα και την διαρκεί ανταλλαγή κατηγοριών ανάμεσα στον Μακάριο και τον Γρίβα, και αφετέρου, ο θάνατος του δεύτερου, κατέστησαν τον Ιανουάριο του 1974, ιστορικό από κάθε άποψη.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του διχασμού και του κλίματος που επικρατούσε εκείνες τις μέρες, αρκεί να διαβάσει τα πρακτικά της Βουλής στη συνεδρία που ξεκίνησε στις 10 Ιανουαρίου, για το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο.

 

Στις 10 Ιανουαρίου, η Βουλή άρχισε την εξέταση του θέματος «η καταπάτησις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό οπαδών του Γρίβα και η εν ψυχρώ δολοφονία πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας», το οποίο είχε εγγράψει ο Πρόεδρος του Σώματος Γλαύκος Κληρίδης.

 

Τη συζήτηση άρχισε ο ίδιος, ο τότε πρόεδρος της Βουλής Γλαύκος Κληρίδης, o οποίος τα έβαλε τόσο με τους γριβικούς όσο και με τους παράνομους υποστηρικτές της Κυβέρνησης. Ο πρόεδρος της Βουλής κατηγόρησε και άσκησε κριτική στον Γεώργιο Γρίβα Διγενή που κρυβόταν στη Λεμεσό και διοικούσε την ΕΟΚΑ Β, η οποία ανέλαβε την ευθύνη για μια σειρά πολιτικών δολοφονιών, ακόμη και την απαγωγή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Χρίστου Βάκη. Από την άλλη επέκρινε και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για την ανοχή που επεδείκνυε στους οργανωμένους υποστηρικτές του που ασκούσαν βία κατά των αντιφρονούντων, ενώ κατήγγειλε ακόμη τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αστυνομία κατά των οπαδών του Γρίβα.

 

Μεταξύ άλλων ο Γλαύκος Κληρίδης σημείωσε πως «επέκρινα την παράνομο οργάνωσιν του Στρατηγού Γρίβα διά τας μεθόδους τας οποίας μετέρχεται, επέκρινα τον Στρατηγό Γρίβα διά την μη καταδίκην υπ' αυτού της βίας, επέκρινα την Κυβέρνησή διά την ανοχή της εις την υπό οργανωμένων παρανόμων υποστηρικτών της εξασκούμενη βία, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την ευρεία αυτών έννοια τόσον υπό οπαδών του Στρατηγού Γρίβα, όσον και υπό παρανόμων οπαδών της κυβερνήσεως, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων των δικαιωμάτων υπό οργάνων του κράτους».

 

«Υπάρχουν στοιχεία ότι όργανα του κράτους προέβησαν εις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς να ληφθούν οιαδήποτε μέτρα εναντίον των. Περαιτέρω ένοπλοι παρακρατικοί υποστηρικταί της Κυβερνήσεως, προέβησαν εις ξυλοδαρμούς αντιφρονούντων, ανατίναξαν οικίας, καταστήματα, αυτοκίνητα στελεχών η οπαδών του παρανομούντος Στρατηγού Γρίβα διατάραξαν την δημοσία τάξη και ασφάλειαν χρησιμοποιούντες και αστυνομικούς εις ωρισμένας περιπτώσεις, οι οποίοι καθοδηγούνται υπό παρανόμων παρακρατικών οργανώσεων, χωρίς να ληφθούν οιαδήποτε αποτελεσματικά μέτρα εναντίον των», είπε μεταξύ άλλων ο Κληρίδης.

 

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, έδωσε ξεκάθαρα την εικόνα που επικρατούσε εκείνες τις ημέρες. «Ευρισκόμεθα επομένως ενώπιον της ακολούθου οικτράς καταστάσεως: Παράνομος οργάνωσις υπό τον Στρατηγόν Γρίβαν διά παρανόμων ενεργειών προσπαθεί να ανατρέψη την Κυβέρνησιν και να αναλάβη την εξουσίαν. Παράνομοι οργανώσεις υποστηρικτών της Κυβερνήσεως υπό την καθοδήγησιν προσώπων, γνωστών εις την Κυβέρνησιν και εν μέρει εις το ευρύ κοινόν εξοπλισθείσαι τη ανοχή του κράτους, προβαίνουν εις πράξεις βίας εναντίον πολιτών της Δημοκρατίας, τους οποίους θεωρούν ως οπαδούς ή υποστηρικτάς του Στρατηγού Γρίβα ή αντιθέτους προς την Κυβέρνησιν».

 

Και πρόσθεσε: «Ορθώς και δικαίως οι παρανομούντες οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα συλλαμβάνονται και προσάγονται ενώπιον των δικαστηρίων, τα οποία πρέπει να επιβάλλουν τας αυστηροτέρας ποινάς. Κακώς, παρανόμως και κατά παράβασιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα συλληφθέντες διά την παράνομον δράσιν των, κακοποιούνται κατά την κράτησιν ή ανάκρισιν των.

 

Κακώς και ανεπιτρέπτως εγκληματούντες υποστηρικταί της Κυβερνήσεως, συντεταγμένοι εις παρανόμους ομάδας, εις ωρισμένας μεν περιπτώσεις δεν συλλαμβάνονται, εις άλλας συλλαμβανόμενοι δεν ανακρίνονται, δεν κααβάλλονται φιλότιμοι προσπάθειαι διά την εξεύρεσιν ενοχοποιητικών στοιχείων εναντίον των ή επεμβαίνουν πρόσωπα διά την συγκάλυψιν των και επομένως δεν προσάγονται ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, δι' εκδίκασιν των εγκλημάτων των και αυστηράν τιμωρίαν», είπε  ο Γλαύκος Κληρίδης.

 

Μάλιστα για να καταδείξει το μέγεθος του προβλήματος έδωσε και σχετικό παράδειγμα. «Πρόσφατον παράδειγμα αποτελούν τα θλιβερά και καταδικαστέα επεισόδια εκρήξεων, αποπείρας δολοφονίας και ανταποδόσεως εκρήξεων εν Λάρνακι, ενώ δι' αρκετήν περίοδον επεκράτει ανήσυχος ηρεμία εις την πόλιν του Κίμωνος, παράνομοι οπαδοί της Κυβερνήσεως ετοποθέτησαν βόμβαν εις οικίαν εις ην διέμενεν η σύζυγος και τα ανήλικα τέκνα καταζητουμένου θέσαντες ούτω πως εν κινδύνω την ζωήν των. Επηκολούθησεν απόπειρα φόνου εκ μέρους της οργανώσεως του Στρατηγού Γρίβα γνωστού φιλοκυβερνητικού προσώπου εις τον Ηλεκτροπαραγωγόν σταθμόν Λάρνακος. Εν συνεχεία ετοποθετήθη βόμβα υπό παρανόμων υποστηρικτών της Κυβερνήσεως, η οποία και εξερράγη εις την οικίαν του τέως βουλευτού κ. Τζιρκώτη».
 

Πήρε τον λόγο ο Σαμψών
Μετά τον Γλαύκο Κληρίδη, τον λόγο έλαβε ο Νίκος Σαμψών βουλευτής μέχρι εκείνη την ημέρα της Προοδευτικής Παράταξης. Λέμε μέχρι εκείνη την ημέρα, διότι τα όσα είπε και τα όσα ακολούθησαν στην Ολομέλεια της Βουλής, τον ανάγκασαν στη συνέχεια να αποχωρήσει από το κόμμα του και να ανεξαρτητοποιηθεί. Στην ομιλία του καταδίκασε τη βία και την αντιβία και επέκρινε το κράτος για το γεγονός ότι δεν εξιχνίασε μια σειρά από πολιτικές δολοφονίες, μεταξύ των οποίων και αυτή του Πολύκαρπου Γιωργκάτζη.

 

Θέλοντας να καταδείξει πως η βία προερχόταν και από τις δύο πλευρές, δηλαδή κι από την ΕΟΚΑ Β αλλά και από τις παρακρατικές ομάδες που δραστηριοποιούνταν εκείνη την περίοδο, ο Νίκος Σαμψών απαρίθμησε μια σειρά από δολοφονίες, τις οποίες χαρακτήρισε πολιτικές και αν και μέχρι σήμερα δεν εξιχνιάστηκαν, θεωρείται πως υπήρξαν αποτέλεσμα δράσης ομάδων που υποστήριζαν την Κυβέρνηση και μάχονταν κατά της ΕΟΚΑ Β.

 

«Ολοι μας ενθυμούμεθα και δεν δυνάμεθα να λησμονήσωμεν ότι ο Νεοκλής και ο Νούρος εδολοφονήθησαν εν ψυχρώ εις τον δρόμον της Λεμεσού οι γνωστοί αυτοί αγωνισταί του κυπριακού έπους έχασαν την ζωήν των από δολοφνόνους. Ολοι μας ενθυμούμεθα και δεν δυνάμεθα να λησμονήσωμεν ότι ο Ανδρέας Κίκας εδοοφονήθη εις την Αμμόχωστον. Ολοι μας ενθυμούμεθα και δεν λησμωνούμεν ότι ο αγωνιστής Ανδρέας Παντελίδης εδολοφονήθη εις την Λεμεσόν παρά την πλατείαν Ηρώων. Ολοι μας ενθυμούμεθα και δεν δυνάμεθα να λησμονήσωμεν ότι ο Παναγιώτης Γαβριήλ Κίτσος από την Αφάνειαν εδολοφονήθη εις την Αμμόχωστον. Και όλοι αυτοί εδολοφονήθησαν δια πολιτικούς λόγους», είπε ο Νίκος Σαμψών.
 
«Δεν λησμονούμεν ότι ο επί δεκαετίαν Υπουργός των Εσωτερικών και Γενκός Οργανωτικός του Ενιαίου Κόμματος Πολύκαρπος Γιωρκάζης εδοοφονήθη εν ψυχρώ παρά την Μιάν Μηλιάν και ουδείς ύψωσε φωνήν διαματυρίας και ουδείς ενέγραψε θέμα προς συζήτησιν εις την Βουλήν. Και ερχόμεθα σήμερον, ευτυχώς, να συζητήσωμεν την βίαν και τη αντιβίαν διά να προσπαθήσωμεν να θέσωμεν τέρμα εις τα δεινά που επεσώρευσεν εις τον τόπον τούτον η διχογνωμία και αντιπαράταξις των δύο δυνάμεων της Μακαριακής και της γριβικής πεποιθήσεως».
 
Και πρόσθεσε: «Γνωρίζομεν ότι ο Αριστοκλής Αυγουστή, 45 ετών, παλαιόν στέλεχος και τομεάρχης της ΕΟΚΑ, στέλεχος του ΣΑΠΕΛ Λεμεσού, εδολοφονήθη εν ψυχρώ κατά τη διάρκειαν εκκλησιαστικών εκλογών της περιφερείας Πάφου. Γνωρίζομεν ότι ο Λοϊζος Χατζηλοϊζου, συναγωνιστής μας, ο οποίος τόσο προσέφερεν εις τον τόπον τούτον, εδολοφονήθη διά βόμβας εις το Πραστειόν Μόρφου και ουδείς συνελήφθη. Επαρουσιάσθη το θέμα απλώς ότι επήγε να αχρηστεύση μίαν βόμβαν. Είναι γνωστόν ποίοι τον εδολοφόνησαν και ότι εκείνοι που συνελήφθησαν δι' αυτήν την υπόθεσιν αφέθησαν ελεύθεροι, διότι ήσαν άνθρωποι του παρακράτους».
 
Στη συνέχεια ο Νίκος Σαμψών αναφέρθηκε σε δολοφονίες που αποδόθηκαν στη δράση της ΕΟΚΑ Β. «Καταδικάζομεν αυτάς τας δολοφονίας όπως καταδικάζομεν και τας δολοφονίας της άλλης πλευράς με θύματα τον Φωτίου, τον Στέλιον Αγαθοκλήν Ξενή και τον Κώσταν Ανδρα που συνέβησαν εις την Λεμεσόν. Η βία είναι καταδικαστέα από οιανδήποτε πλευράν και αν προέρχεται και όχι μονόπλευρα να καταδικάζεται και να συζητήται εν θέμα προς μίαν κατεύθυνσιν. Ομιλούμεν περί ξυλοδαρμών. Ομιλούμεν περί τοποθετήσεως βομβών και από τας δυο πλευράς».
 
Θέλοντας να βάλει σε μια σειρά τα γεγονότα υπέδειξε πως, «ενθυμούμεθα όμως όλοι ότι οι ξυλοδαρμοί ήρχισαν την 4.12.1972 εις Γερόλακκον όταν άνθρωποι του παρακράτους έφθασαν και εξυλοκόπησαν και ηχρήστευσαν σωματικώς και ψυχικώς τον Κυριάκον Ματσούκαν, αγωνιστήν της ΕΟΚΑ, διά τας πολιτικάς του πεποιθήσεις.Ενθυμούμεθα ότι η Πάφος εβομβαρδίσθη μίαν ολόκληρον νύκτα και το κέντρον της ημικατεστράφη διά πολιτικούς λόγους από τους ανθρώπους του παρακράτους. Καταδικάζομεν την βίαν του παρακράτους. Καταδιαζομεν την βίαν των οπαδών του Στρατηγού Γρίβα. Πιστεύομεν ότι η βία δεν θα οδηγήση εις την εκπλήρωσιν των εθνικών μας πόθων και ιδανικών», είπε ο Νίκος Σαμψών.
 
Η αποχώρηση Σαμψών
Μετά την ομιλία Σαμψών, τα αίματα στη Βουλή άναψαν και τον λόγο ζήτησε και έλαβε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Μακαριακής Παράταξης, του προοδευτικού κόμματος δηλαδη, Ηρακλής Χατζηηρακλέους. Σημειώνεται πως στο συγκεκριμένο κόμμα άνηκε και ο Νίκος Σαμψών. Με την ομιλία του ο κ. Χατζηηρακλέους προκάλεσε την οργή του Νίκου Σαμψών, αφού ο πρώτος άφησε υπονοούμενα για τη δράση του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη πρωτού δολοφονηθεί.
 
«Κυριε Πρέοδρε. Κατόπιν της ομιλίας του κ. Χατζηηρακλέους έχω να δηλώσω προς το Σώμα ότι αποχωρώ από την Προοδευτικήν Παράταξιν και καθίσταμαι ανεξάρτητος», δήλωσε ο Νίκος Σαμφών.
 
«Κύριε Πρόεδρε. Ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Προοδευτικής Παρατάξεως επιθυμώ να δηλώσω ότι ευχαρίστως αποδεχόμεθα την αποχώρησιν του συναδέλφου κ. Σαμψών, τον ευχαριστούμε διά την μέχρι τώρα συνεργασίαν του εις την Παράταξιν και εάν θα ευρίσκεται ως ανεξάρτητος βουλευτής, δεν θα παύση να χαίρη της εκτιμήσεως μας. Εν τούτοις επαναλαμβάνω ότι ευχαρίστως αποδεχόμεθα την αποχώρησιν του», απάντησε ο κ. Χατζηηρακλέους.
 
Λυσσαρίδης: Δεν υπάρχει βία και αντιβία
Η συζήτηση για το ίδιο θέμα συνεχίστηκε στη Βουλή μια εβδομάδα αργότερα, με τον λόγο να λαμβάνει ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο οποίος ήταν πρόεδρος και ιδρυτής της ΕΔΕΚ. Ο Βάσος Λυσσαρίδης καταδίκασε τη δράση της ΕΟΚΑ Β και απαντώντας στις θέσεις των διαφόρων ομιλητών και ιδιαίτερα του Προέδρου της Βουλής Γλαύκου Κληρίδη για βία και αντιβία είπε ότι, «δεν υπάρχει και βία και αντιβία, αλλά μόνο βία από οποιαδήποτε πλευρά και αν προέρχεται». Όμως, είπε, δεν πρέπει να γίνεται οποιαδήποτε σύγχυση ανάμεσα στη βία ή αντιβία και την αντίσταση και τόνισε ότι ήταν καθήκον του λαού να ταχθεί στο πλευρό της Κυβέρνησης μέσα στα νόμιμα πλαίσια.
 
«Αν η Κυβέρνηση επρόκειτο να κατηγορηθεί για κάτι, είναι για διστακτικότητα στην λήψη μέτρων και όχι για σκληρή πολιτική που να επιτρέπει οποιοσδήποτε την οποιανδήποτε μορφής παραλλήλιση με την βία. Όμως αν η Κυβέρνηση από υπερβολική ευαισθησία, στάθηκε διστακτική στη λήψη αποτελεσματικών μέτρων, τι θα πρέπει να πούμε για κείνους που καιροσκοπούσαν ή σιγούσαν, μπροστά στην βία, τον εκβιασμό, τον φασισμό; Κι ακόμα χειρότερα τι θα πρέπει να πούμε για κείνους που στάθηκαν εξυμνητές της βίας; Πού βάπτιζαν τα εγκλήματα σε ηρωισμούς;», διερωτήθηκε ο Βάσος Λυσσαρίδης.
 
«Ο Λαός ξεχώρισε και τις ύαινες της πολιτικής και τους κρυπτο-οπαδούς της βίας. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία του λαού καταδίκασε τη βία, δεν πισωδρόμησε μπροστά στις απειλές και τους κινδύνους, στάθηκε αγέρωχος, ανένδοτος στο πατριωτικό καθήκον της διαφύλαξης των δημοκρατικών διαδικασιών, της νομιμότητος και της εκλελεγμένης ηγεσίας. Παράλληλα με τον πολιτικό εκβιασμό από νωρίς είχε αρχίσει η συνωμοτική δράση που αποκορυφώθηκε με τη δολοφονική απόπειρα κατά του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ο Γιωρκάτζης και μερικοί άλλοι καταδικάστηκαν από τα Κυπριακά δικαστήρια», κατέληξε ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ.
 
Τάσσος: Ο κτίστης Διγενής έγινε ο χαλαστής Γρίβας
Μετά τον Βάσο Λυσσαρίδη, τον λόγο έλαβε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, τότε βουλευτής του Ένιαίου Κόμματος του Γλαύκου Κληρίδη και στενός συνεργάτης του Μακαρίου. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, κατήγγειλε ότι ο «κτίστης Διγενής έγινεν ο χαλαστής Γρίβας» και εισηγήθηκε ότι η πολεμική αντιπαράταξη αντικατασταθεί από την ειρηνική συζήτηση, η παρανομία από τη νομιμότητα και ο εμφύλιος σπαραγμός από την ενότητα
 
«Ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι διά κάθε φόνον, διά κάθε απαγωγήν, διά κάθε πράξιν βίας μελών στρατιωτικής οργανώσεως, η οποία μάλιστα καυχάται διά τον βαθμόν πειθαρχίας προς τον αρχηγόν αυτής, η ευθύνη βαρύνει πλήρως, απολύτως και αδιασείστως τον αρχηγόν, ο οποίος υποτίθεται ότι διά ηθελημένης και θετικής αποφάσεως του διατάσσει κάθε έγκλημα».
 
«Διότι ας μην υπάρξει ουδεμία παρανόησις των απόψεων μου», πρόσθεσε. «Με όσην δύναμιν και έντασιν καταδικάζω τας μεθόδους και την τακτικήν της παρανομίας της ΕΟΚΑ Β με διπλήν, αν είναι δυνατόν, έντασιν κακίζω, κατακρίνω και καταδικάζω την βίαν και τας παρανόμους τρομοκρατικάς ενεργείας των αυτοκλήτων Ηρακλειδών του κράτους. Διότι αυτοί καταφέρνουν πλέον αποτελεσματικά και διπλά καταστρεπτικά πλήγματα κατά της νομιμότητος, εναντίον αυτής ταύτης της υπάρξεως του κράτους. Εάν όλοι αυτοί πράγματι επιθυμούν να στηρίξουν τον Μακάριον και το κράτος μόνον εις θετικός και αποετελεσματικός τρόπος υπάρχει να το πράξουν; Ο άμεσος τερματισμός κάθε παρανόμου και τρομοκρατικής ενεργείας των. Εάν διαθέτουν, έστω και κόκκον πολιτικής ωριμότητος πρέπει να αντιληφθούν ότι κάθε πλήγμα το οποίον δήθεν καταφέρεται υπ' αυτών εναντίον των παρανόμων του Στρατηγού Γρίβα είναι ταυτόχρονα και πλήγμα διπλής εντάσεως κατά του κράτους και ιδιαίτερα κατά του Μακαρίου».

 

Εζεκίας: Γριβική τρομοκρατία, κίνδυνος εμφυλίου
Μετά τον Τάσσο Παπαδόπουλο, τον λόγο πήρε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου, ο οποίος προειδοποίησε για τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου και κάλεσε άπαντες να συμβάλουν για να αποκατασταθεί η έννομη τάξη.
 
«Στόχος της γριβικής τρομοκρατικής ανατρεπτικής δραστηριότητας, είναι η Κύπρος και η Κυπριακή υπόθεση, είναι η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού λαού. Είναι αυτή η Βουλή. Οι απόπειρες κατά της ζωής του προέδρου Μακαρίου διαδέχονται η μία την άλλην. Με ενέδρες, βόμβες κάτω από τους δρόμους που περνούσε με κάθε εγκληματικό μέσο πάσκισαν και πασκίζουν να εξοντώσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Γιατί; Διότι στέκει εμπόδιο στα συνωμοτικά, υποδουλωτικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα σχέδια Μπωλ, Ατσεσον, Λέμνιτσερ, Σάϋρους Βανς, Λισσαβώνας και άλλα, που διαλαμβάνουν τον εδαφικό διαμελισμό της Κύπρου και την μετατροπή της νήσου σε πυραυλοφόρο βάση του ΝΑΤΟ», είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ.
 
«Πολιτικοί ηγέτες, μεταξύ των οποίων και αρκετοί που βρίσκονται ανάμεσα μας, είναι μαυροπινακωμένοι από την τρομοκρατία και είτε θα εκτελεσθούν είτε θα υποστούν τα βασανιστήρια της ιερής εξέτασης, αν ποτέ πέσουν στα χέρια των παρανόμων. Κι' εδώ η προσπάθεια είναι να φιμώσουν το στόμα των υπευθύνων πολιτικών ηγετών, για να γίνη το έργον της τρομοκρατίας ευκολότερο. Οι Φωτίου, Ευριπίδης και Ανδρονίκου πλήρωσαν ήδη με τη ζωή τους, θύματα της δολοφονικής μανίας και της εγκληματικής δραστηριότητας των τρομοκρατών, γι' αυτούς δεν υπάρχουν ούτε στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε δίκη. Υπάρχει μόνο το δολοφονικό βόλι του τρομοκράτη. Με τέτοια απεχθή εγκλήματα να τον κάμει έρμαιο της και να του περάσει τις αλυσίδες του φασισμού και του εδαφικού διαμελισμού», πρόσθεσε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου.
 
Μάλιστα απάντησε εμμέσως πλην σαφώς και στον Γλαύκο Κληρίδη και τον Νίκο Σαμψών που έκαναν λόγο για βία και αντιβία. «Μερικοί μιλούν για τις "δυο πλευρές" εννοώντας την Κυβέρνηση απο τη μια και την ένοπλη τρομοκρατία από την άλλη, σαν να επρόκειτο για ίσους. Διαφωνούμε ριζικά μ' αυτούς τους κυρίους. Είναι απαράδεκτο να εξισώνεται η παρανομία και η τρομοκρατία με τη νόμιμη Κυβέρνηση του τόπου. Από την μια είναι ο αιρετός Πρόεδρος του κράτους και η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας κι' άπό την άλλη είναι η τρομοκρατία και η βία που ασκείται από τους κύκλους της ανωμαλίας και της εκτροπής με επικεφαλής τον Γρίβα».
 
«Ούτε είναι δυνατό να μιλά κανείς για ενότητα με την τρομοκρατία. Οποιοσδήποτε συμβιβασμός μ' αυτή εκθέτει την Κύπρο και τον λαό της σε θανάσιμο κίνδυνο. Η τρομοκρατία είτε συντρίβεται και εξοστρακίζεται από την πολιτική ζωή του τόπου, είτε αφήνεται να συνεχίση το ολέθριο για τον τόπο έργο της, με σίγουρη κατάληξη την καταστροφή. Και η ορθή τακτική είναι η αντιμετώπιση της βίας με τις νόμιμες δυνάμεις του κράτους. Κάθε άλλη δραστηριότητα, όπως η αντιβία, προκαλεί ζημιά και όπως είναι γνωστό εμείς την καταδικάζουμε», είπε.
 
Το ψήφισμα τέσσερις μέρες πριν πεθάνει ο Γρίβας
Η συνεδρίαση της Βουλής για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο, έληξε με ψήφισμα που κατέθεσε ο Γλαύκος Κληρίδης, στις 23 Ιανουαρίου, τέσσερις ημέρες δηλαδή πριν τον θάνατο του Γρίβα Διγενή.  «Η Κυβέρνησις έχει ευθύνην να καταπολεμήση την ωργανωμένην βίαν. Οπως έχει και εξ ίσου ευθύνην να καταπολεμήση την αντιβίαν, διότι και η αντιβία οδηγεί εις τον εκφοβισμόν και αποσκοπεί εις το να εκβιάζη πρόσωπα να υιοθετήσουν πολιτικάς απόψεις με τας οποίας είναι αντίθετο», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του.
 
Στη Βουλή κατατέθηκαν δύο σχέδια ψηφίσματος και τελικά εγκρίθηκε αυτό που κατέθεσε ο πρόεδρος της Βουλής, Γλαύκος Κληρίδης, με 20 ψήφους υπέρ και 11 εναντίον. Στο ψήφισμα, η Βουλή καλούσε τον Γρίβα να διαλύσει την ΕΟΚΑ Β και την κυβέρνηση να διαλύσει και να αφοπλίσει τις παράνομες ομάδες υποστηρικτών της.
 
Μόλις μια εβδομάδα αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου, μετά το θάνατο του Γρίβα η Βουλή επανήλθε και με ειδικό ψήφισμα τίμησε τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή ως άξιο τέκνο της πατρίδος. Οι έξι βουλευτές του ΑΚΕΛ που βρίσκονταν στην αίθουσα ήταν οι μόνοι που δεν ενέκριναν το ψήφισμα.
 
Η Βουλή των Αντιπροσώπων μεθ' ολοκλήρου του ελληνισμού, τιμά την μνήμην του θρυλικού αρχηγού της ΕΟΚΑ Διγενή, υπό την γενναίαν στρατιωτικήν ηγεσίαν του οποίου διεξήχθη υπό των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, συμπαραστατουμένων υπό του κυπριακού ελληνισμού και υπό της ελληνικής πατρίδος ολοκλήρου, ο τιτάνιος αγών διά την απελευθέρωσιν και εθνικήν αποκατάστασιν της Κύπρου, είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Γλαύκος Κληρίδης.
 
Το ψήφισμα που ενέκρινε η Βουλή στις 31 Ιανουαρίου του 1974 έχει ως εξής:
Η Βουλή των Αντιπροσώπων συνελθούσα σήμερον, ημέραν Πέμπτην, 31ην Ιανουαρίου 1974, εις έκτακτον επίσημον συνεδρίαν διά να αποτίση φόρον τιμής προς τον εκλιπόντα αρχηγόν της ΕΟΚΑ στρατηγόν Γεώργιον Γρίβαν- Διγενή και μνημονεύουσα τας εξαιρέτους υπηρεσίας τας οποίας ο εκλιπών εθνικός ήρως προσέφερε διά την απελευθέρωσιν της ιδιαιτέρας αυτού πατρίδος Κύπρου, διά ψηφίσματος αυτής ανακηρύσσει τον εκλιπόντα ήρωα Στρατηγόν Γεώργιον Γρίβαν- Διγενή, ως "άξιον τέκνον της ιδιαιτέρας αυτού πατρίδος Κύπρου".