Η αποχή, η απόσταση της Εκκλησίας και η σοβαρή ανάγκη για αυτοκριτική

Παρόλο που οι Αρχιεπισκοπικές Εκλογές κατάφεραν να κυριαρχήσουν στην επικαιρότητα τις τελευταίες εβδομάδες και φάνηκε μέσα από τις δημοσκοπήσεις αλλά και τις συζητήσεις να κέντρισαν το ενδιαφέρον των πολιτών, η προσέλευση στις κάλπες μετά βίας ξεπέρασε το 30%.

Όπως αποδείχθηκε, η ενασχόληση των ψηφοφόρων δεν μεταφράστηκε σε ενεργό εμπλοκή. Είναι προφανές εκ του αποτελέσματος ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν θεωρούσε απαραίτητο να εκφράσει την άποψή της σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα που θα αποτελούσαν το Τριπρόσωπο. Ενδεχομένως ο σημαντικότερος λόγος που συνέβη αυτό, ήταν ακριβώς το ίδιο το Τριπρόσωπο. Το γεγονός, δηλαδή, πως ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος δεν θα εκλεγόταν απευθείας από τον λαό και οι ψηφοφόροι καλούνταν απλώς να περιορίσουν τις επιλογές από έξι σε τρεις. Και φαίνεται πως πολλοί πολίτες θεώρησαν αχρείαστο να συμμετέχουν σε μία διαδικασία, στην οποία η απόφαση δεν θα ήταν δική τους.

Τον τελικό λόγο σε αυτές τις εκλογές τον έχουν μόλις 16 άτομα, εκ των οποίων τα τρία είναι υποψήφιοι, και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν αντιπροσωπευτικοί του συνόλου του λαού. Μπορεί να γνωρίζουν τα της Εκκλησίας της Κύπρου καλύτερα από τον καθένα, ως άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτήν, και να έχουν διαφορετικά κριτήρια, αλλά αποτελούν δημογραφικά μια εξαιρετικά στενή και μη αντιπροσωπευτική ομάδα σε σχέση με το ποιοι συναποτελούν το ποίμνιο. Δικαίωμα στην τελική απόφαση δεν έχει ούτε μία γυναίκα, ούτε ένας νέος άνθρωπος, ούτε καν οποιοσδήποτε είναι παντρεμένος, πόσο μάλλον οποιοσδήποτε ανήκει σε μικρότερες και πιο ειδικές ομάδες πληθυσμού.

Υπό αυτά τα δεδομένα, δεν προξενεί ιδιαίτερη έκπληξη ότι το τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν από τα Χριστούγεννα και ημέρα διεξαγωγής του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη στην εκκλησιαστική διαδικασία, η οποία τους καλούσε να κάνουν «κοσκίνισμα» και να ασκήσουν ένα εκλογικό δικαίωμα με περιορισμένη βαρύτητα.

Η Εκκλησία της Κύπρου, με την ευκαιρία της εκλογής του νέου της ηγέτη, οφείλει να εξετάσει τους λόγους για τους οποίους πλέον την χωρίζει τόσο μεγάλη απόσταση από τους πιστούς, καθώς και αυτός ερμηνεύεται ως ένας πολύ σημαντικός λόγος για τη μεγάλη αποχή που καταγράφηκε. Είναι καλά γνωστόν πως δεν είναι άθεοι επτά στους δέκα Κύπριους, που έχουν βαπτιστεί χριστιανοί ορθόδοξοι. Άρα η αποστροφή τους από την Εκκλησία δεν οφείλεται σε έλλειψη πίστεως ή θεολογική αμφισβήτηση, αλλά σε άλλους λόγους.

Παρά το γεγονός πως βρισκόμαστε μια ανάσα από το 2023, ο λόγος που εκφέρουν ορισμένοι κληρικοί συχνά παραπέμπει στον Μεσαίωνα, προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα και τις κοινωνικές ευαισθησίες. Ενώ διανύσαμε ήδη δύο δεκαετίες στον εικοστό πρώτο αιώνα, από στόματα κάποιων ιεραρχών έχουν ακουστεί πράγματα άκρως διχαστικά, προσβλητικά για ομάδες πληθυσμού και συχνά αντιεπιστημονικά, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν την ρητορική μίσους. Άνθρωποι που προσεύχονται στον Χριστό της αγάπης, συχνά δείχνουν πως δεν έχουν καμία αγάπη μέσα τους για όποιον δεν ακολουθεί πιστά τη δική τους ερμηνεία για τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όμως, με ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, που πιστεύει στην ισότητα, στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να αποφασίζει για το σώμα του, που αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα και προφανώς αισθάνεται ότι δεν τον εκφράζουν οι κληρικοί εκείνοι που κηρύττουν θέσεις που δεν είναι συμβατές με αυτά.  

Θα ήταν έκπληξη εάν όλος αυτός ο κόσμος, που διαχρονικά ενοχλείται από την κοινωνική αναλγησία, τον υλισμό και τον πουριτανισμό που εκφράζουν κατά καιρούς κάποιοι ιεράρχες, προσερχόταν στις κάλπες την Κυριακή κι όχι το γεγονός πως απείχε. Η απόσταση που καλλιέργησαν από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού χρειάζεται πλέον πολύ δρόμο για να γεφυρωθεί. Κυρίως, όμως, χρειάζεται σοβαρή αυτοκριτική, παραδοχή και βούληση.

Η Εκκλησία στην Κύπρο ήταν πάντοτε μπροστάρης στους μεγάλους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού. Είναι άμεσα συνυφασμένη με την ιστορία και την εθνική μας επιβίωση και οι ρίζες της έχουν πολύ μεγάλο βάθος. Όσο, όμως, επιλέγει να απέχει από τη σύγχρονη πραγματικότητα, οι πολίτες θα επιλέγουν να απέχουν από τις διαδικασίες της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Τα τελικά αποτελέσματα των Αρχιεπισκοπικών Εκλογών-Έκανε την ανατροπή ο Πάφου
• Τι σημαίνει και ποιους ευνοεί η χαμηλή προσέλευση στις Αρχιεπισκοπικές Εκλογές
• Οι συμμαχίες στην Ιερά Σύνοδο και το φαβορί για τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο