Φωτογραφίες από κοντινή απόσταση δολοφονηθέντα στις συνομιλίες του βαρυποινίτη

Οι αστυνομικοί συντάκτες μιας άλλης εποχής, θα θυμούνται πως κάποτε οι κάμερες έκαναν ζουμ ακόμα και πάνω από τα θύματα μιας δολοφονίας. Θα θυμούνται πως μπορούσαν να βρίσκονται τόσο κοντά στο θύμα, πάνω από το οποίο έδειναν μια άλλη μάχη. Αυτή της αποκλειστικότητας για μια φωτογραφία, μια εικόνα. Περίμεναν για ώρες για να αποθανατίσουν το πτώμα, το οποίο θα δημοσιεύαν στον Τύπο την επόμενη ημέρα. Ακόμα και στα Δικαστήρια, οι κινηματογραφιστές είχαν το δικαίωμα να εισέρχονται εντός της αίθουσας και να καταγράφουν τα πρόσωπα των υπόπτων. Έξαλλου, όλοι γνώριζαν πως το αίμα και γενικότερα το έγκλημα πουλά, εξού και υπήρχε ο επαγγελματικός πόλεμος για αυτή τη φωτογραφία που θα ξεπουλούσε τα φύλα της επόμενης μέρας. 

Αυτά όμως, σε μια άλλη εποχή. Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι δημοσιογράφοι και οι κινηματογραφιστές παραμένουν μέτρα μακριά από μια σκηνή εγκλήματος, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ο φακός, όσο ζουμ και να κάνει, δεν μπορεί να καταγράψει ούτε καν τη σκηνή, λόγω της μεγάλης απόστασης στην οποία καλούνται να παραμείνουν καθ’ υπόδειξη της Αστυνομίας, αναμένοντας το τέλος των ερευνών, ώστε να τους δοθεί άδεια να πλησιάσουν για να καταγράψουν εικόνες και εννοείται αφότου παραληφθεί το θύμα μιας δολοφονίας.

Σε ένα άλλο επίπεδο, αναμφίβολα, από την τότε μέχρι την σήμερα εποχή, το έγκλημα έχει εκσυγχρονιστεί. Ωστόσο, θα έλεγε κανείς πως υπάρχουν ακόμη κοινοί παρονομαστές. Ένας από αυτούς, είναι οι διασυνδέσεις που έχει το κάθε στρατόπεδο εντός της Αστυνομίας. Εξάλλου, θα ήταν ουτοπία να πιστεύουμε πως δεν υπάρχουν οι «δικοί του» καθενός και πως δεν υπάρχει ένα ποσοστό διαφθοράς εντός του Αστυνομικού Σώματος, όπως υπάρχει σε κάθε οργανισμό, σε κάθε υπηρεσία. Ποσοστό το οποίο δεν μπορεί να εξαλειφθεί πλήρως και κάτι τέτοιο μοιάζει με άπιαστο όνειρο, για οποιαδήποτε χώρα.     

Ενδεικτικά, είναι τα πιο κάτω δημοσιεύματα από την δεκαετία του 90 όπου διεξήχθη έρευνα για τις «φατρίες εντός της Αστυνομίας», ενώ στην σύγχρονη εγκληματικότητα υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που δείχνουν τις σχέσεις ανθρώπων εντός του Σώματος με τον υπόκοσμο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το πάρε δώσε των Αρχών με τον υπόκοσμο και τελικά ποιος χρειάζεται ποιον;

Αποτελεί κοινό μυστικό, πως αστυνομικοί, ειδικότερα αυτοί που υπηρετούν σε νευραλγικά πόστα, διατηρούν ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με μέλη που κατατάσσουν στον υπόκοσμο, σε μια προσπάθεια να συλλέγουν πληροφορίες, να προλαμβάνουν εγκλήματα, να εξιχνιάζουν υποθέσεις και γενικότερα να καταπολεμούν το έγκλημα σε όλες του τις μορφές. Όμως ανάμεσα στον δίαυλο επικοινωνίας των Αρχών με τους παράνομους και την συνδιαλλαγή ή τη συνεργασία, υπάρχει μια λεπτή γραμμή που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταπατάται, ενώ δεν θα πρέπει να είναι μονόπλευρη η διαχείριση και η αξιοποίηση πληροφοριοδοτών. Ακόμα και εδώ θα πρέπει αυτή η στρατηγική να ακολουθείται ισάριθμα, χωρίς συμφέροντα.

Από την άλλη, θα πρέπει η ίδια η πολιτεία να απαντήσει, αν είναι ανεκτό, κάποιοι εγκληματίες να τυγχάνουν ασυλίας, επειδή δίνουν κάποιες πληροφορίες στις Αρχές, ενώ θα πρέπει να μπουν κριτήρια και να θεσμοθετηθεί ο τρόπος με τον οποίο η Αστυνομία διαχωρίζει τους αδικοπραγούντες, ώστε στο τέλος της ημέρας να μην κατηγορείται πως λειτουργεί αλά καρτ και αναλόγως της περίπτωσης.   

Αυτή η συνεργασία λοιπόν, αναδείχθηκε για άλλη μια φορά, μέσα από το σκάνδαλο διαφθοράς που κατήγγειλε η Διεύθυνση των Φυλακών, η οποία προσκόμισε στοιχεία για παράνομες συνομιλίες μεταξύ του Διοικητή της ΥΚΑΝ και ενός βαρυποινίτη που καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για εμπορία ναρκωτικών. Δηλαδή, οι Αρχές, πριν δέκα χρόνια είχαν τον ρόλο του διώκτη με σκοπό την πάταξη του εγκλήματος και μετά μετατράπηκαν σε συνεργάτες ενός προσώπου που οι ίδιοι καταδίκασαν, με τον οποίον επικοινωνούσαν παράνομα, ξεπερνώντας την γραμμή του Νόμου.

Πέραν των διάφορων ζητημάτων που έφερε στο φως η εν λόγω υπόθεση, περισσότερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός πως ζητείτο από τον βαρυποινίτη ακόμη και βίντεο από προσωπικές στιγμές της Διεύθυνσης των Φυλακών, κάτι που αναμφίβολα δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της ΥΚΑΝ, η οποία είναι επιφορτισμένη με την καταπολέμηση των ναρκωτικών.

Στο παζλ, ωστόσο, έρχεται να προστεθεί ακόμη ένα στοιχείο, το οποίο δείχνει πλοκάμια διαφθοράς. Και αυτό διότι, πέραν των όλων άλλων, στο κινητό του βαρυποινίτη και στις συνομιλίες του, εντοπίστηκαν φωτογραφίες θύματος δολοφονίας που διαπράχθηκε τον Απρίλιο του 2021. Φωτογραφίες οι οποίες, δεν θα μπορούσαν να τραβηχτούν από οποιοδήποτε, αφού ήταν από τόσο κοντινή απόσταση και εντός της σκηνής του εγκλήματος δεν θα μπορούσε να είχε πρόσβαση οποιασδήποτε, ενώ στο σενάριο να διέρρευσαν αργότερα, επίσης πρόκειται για υλικό το οποίο δεν μπορεί να κατέχει οποιοσδήποτε. Εντούτοις, τις κατείχε ο βαρυποινίτης, ο οποίος τις απέστειλε σε τρίτα πρόσωπα. Κάτι, που εγείρει σοβαρά ερωτήματα, τόσο ως προς την διαρροή των φωτογραφιών και τον λόγο, όσο και γύρω από την σοβαρότητα ενός θεσμού όπως η Αστυνομία, αφού σίγουρα δεν είναι κάτι φυσιολογικό να διαρρέει υλικό ενός πτώματος που δολοφονήθηκε…         

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Μαρτυρίες για επαφές Διοικητή με βαρυποινίτη από πέρσι-Βρέθηκε βίντεο που χτυπούσε κρατούμενο