Ο αγώνας της Ανδριάνας Νικολάου για δικαίωση και οι Αρχές που έκλειναν τ’ αυτιά

Η Ανδριάνα Νικολάου περνάει μπροστά μας σαν σκιά. Δεκαεπτά χρόνια τώρα. Από τη Νομική Υπηρεσία στη Βουλή, από τις μαυρόασπρες σελίδες των εφημερίδων στις γεμάτες φωτογραφίες αναρτήσεις στο facebook. Μια μαυροφορεμένη μορφή, που περνά και χάνεται στον βούρκο ενός κράτους που για χρόνια έστρεφε τα φώτα του αλλού, να κρύψει την ενοχλητική σκιά που σπάραζε.  

Είναι πια σκιά του εαυτού της. Γιατί όλη της η ζωή έχει μετατραπεί σε έναν ατελείωτο αγώνα. Για να ησυχάσει η ψυχή του Θανάση της, για να ησυχάσει η ψυχή η δική της. Για να δικαιωθεί ο γιος της, από ένα κράτος που του στερεί δυο δεκαετίες τώρα το δικαίωμα στη Δικαιοσύνη. «Αυτοί έφτιαξαν ανέμελα τη ζωή τους, σαν να μην συνέβη τίποτα… Αλλά το αθώο παιδί μου το έβαλαν κάτω από το χώμα και καταδίκασαν και μένα σε ισόβια βάσανα! Γιατί... Γιατί... Γιατί;», έγραψε στο facebook, στον απόηχο των πληροφοριών για το πόρισμα των ποινικών ανακριτών πως επρόκειτο για δολοφονία και στο οποίο εντοπίζονται σοβαρές παραλείψεις από την Αστυνομία.  

Η κυρία Ανδριάνα ήξερε πάντοτε πως το παιδί της δεν αυτοκτόνησε. Και το φώναζε από την πρώτη στιγμή. Την άκουγαν οι δημοσιογράφοι, την άκουγε ο κόσμος. Μα δεν την άκουγε κανένας από αυτούς που έπρεπε να την ακούσουν και να κάνουν κάτι γι’ αυτό, όσο ήταν ακόμα καιρός. Δεν έφτανε που της σκότωσαν τον γιο της οι δολοφόνοι, ήταν μονίμως αντιμέτωπη με την κρατική αδιαφορία.  

Έκλειναν τ’ αυτιά τους με όση περισσότερη δύναμη μπορούσαν στις καταγγελίες της για δολοφονία και διαφθορά. Δεν άκουγαν τις εκκλήσεις της μαυροφορεμένης μάνας και των υπόλοιπων συγγενών, που ποτέ δεν έπαψαν να κυνηγούν την αλήθεια για τον Θανάση τους. Δεν ήθελαν να τις ακούσουν. Τους άκουσε, βέβαια, το ΕΔΑΔ. Αλλά οι δολοφόνοι συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από ένα ανεπαρκές κράτος που κρύβεται από τις ευθύνες του.

Ο Θανάσης Νικολάου γεννήθηκε στην Αυστραλία. Όταν επέστρεψε στην Κύπρο και κατατάγηκε στον στρατό ήταν 26 ετών. Τον υποδέχθηκαν αποκαλώντας τον «καγκουρό». Εκείνο το πρωί, το τελευταίο του, όπως η ίδια η μητέρα του εξιστόρησε στον REPORTER το 2016, «ο Θανάσης έφυγε από το σπίτι στις 6:30 το πρωί όπως κάθε φορά μετά από διανυκτέρευση για να επιστρέψει στον στρατό. Ετοίμασε την στρατιωτική του τσάντα, με τα ρούχα του τα καθαρά και φαγώσιμα που αγόρασε ο ίδιος το προηγούμενο βράδυ για να τα πάρει μαζί του στον στρατό. Έστρωσε το κρεβάτι του, προγευμάτισε cornflakes, προγραμμάτισε και το Video για να γράψει εκπομπή να την δει την επομένη φορά που θα ξαναρχόταν κι έφυγε με το αυτοκίνητο του να πάει στην μονάδα του». Κι ύστερα τους είπαν πως αυτοκτόνησε.

Το νεκρό σώμα του Θανάση βρέθηκε στο γεφύρι της Άλασσας, κοντά στο αυτοκίνητό του. Από την πρώτη στιγμή η Ανδριάνα Νικολάου και οι υπόλοιποι συγγενείς φώναζαν πως το παιδί τους ήταν θύμα εγκληματικής ενέργειας. Κι από την πρώτη στιγμή οι Αρχές τους αγνοούσαν, αποκλείοντας το ενδεχόμενο εγκληματικής πράξης. Γι’ αυτούς που είχαν την ευθύνη, γι’ αυτούς που είχαν τη δύναμη, ο Θανάσης αυτοκτόνησε. Αλλά, όπως τα ευρήματα αποδεικνύουν, τόσα χρόνια μετά, η οικογένεια είχε πάντα δίκαιο και το κράτος πάντα άδικο.

Κι αυτά τα ευρήματα δεν θα υπήρχαν ποτέ, αν η σκιά της Ανδριάνας Νικολάου δεν μπαινόβγαινε στην καθημερινότητά μας. Αν η χαροκαμένη μάνα λύγιζε από τον πόνο της και το έβαζε κάτω. Αν έπαιρνε απόφαση πως η αλήθεια θάφτηκε μαζί με το παιδί της και δεν διατάραζε την ησυχία τους με τα αναφιλητά της. Αν δεν απαιτούσε να ξεθάψουν τα κόκαλά του για να μιλήσει ο ίδιος στους ειδικούς για τη δολοφονία του. Δεκαεπτά χρόνια το έγκλημα ενάντια στον Θανάση Νικολάου παραμένει ατιμώρητο. Δεκαεπτά χρόνια η κυρία Ανδριάνα σερνόταν, με έναν αβάστακτο πόνο στο πρόσωπο, από γραφείο σε γραφείο αναζητώντας τη Δικαιοσύνη που το κράτος της στερεί. Η μαυροφορεμένη μάνα δεν θα σταματήσει ποτέ να ψάχνει και να διεκδικεί, κόντρα στην χρόνια αναλγησία τους.

Η Ανδριάνα Νικολάου κάποτε είχε όνειρα για το παιδί της. Εδώ και δεκαεπτά χρόνια έχει στόχους. Να βρεθούν οι ένοχοι, οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί. Και να τιμωρηθούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Πυκνή ομίχλη στον αυτοκινητόδρομο κοντά στο ΓΣΠ και σε περιοχές στη Λευκωσία-Προσοχή συνιστά η Αστυνομία
Μακελειό στο Μαγδεμβούργο: «Ψυχοπαθής» ο δράστης, «μισούσε τους πάντες»
Δέκα χρόνια έστηνε η Μοσάντ το κόλπο με τους βομβητές που διέλυσαν τη Χεζμπολάχ-«Θέλαμε τραυματίες, όχι νεκρούς»
Πήραν πίσω τις θέσεις τους οι Βοηθοί Αρχηγοί, ανέβηκε σκαλοπάτι και ο Μαυρόχαννας
Υπερασπίζεται τον συμβασιούχο αστυνομικό ο ΣΑΚ-«δεν ήταν στα καθήκοντα του η φύλαξη κρατουμένου»
Ύψωσαν ελληνικές σημαίες και τους συνέλαβαν οι Τούρκοι στην Αγιά Σοφιά-Χειροπέδες σε Κύπριους και Ελλαδίτες
Νέα απάτη με τηλεφωνικές βιντεοκλήσεις-Παριστάνουν λειτουργούς της Revolut
Το μεταναστευτικό σημαντικότερο θέμα για Κύπριους σε σχέση με μέσο όρο ΕΕ
Γυρίζουν την πλάτη στους θεσμούς οι Κύπριοι-Πάνω από τους μισούς δεν τους εμπιστεύονται
Δεν έλαβε ακόμη απάντηση ο ΠτΔ για την ημερομηνία της συνάντησης με Τατάρ-«Έχουμε και εμείς κόκκινες γραμμές»