Ο Αιζάτ, ο Μαρτζούκ, ο Ναγκίτ, ο Ελιάς... Τι βολικό...

Άλλη μια τραγωδία έμελλε να γραφτεί στα χρονικά της Κύπρου… Μια μαύρη τραγωδία, μια εθνική τραγωδία… Μια τραγωδία που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων συνανθρώπων μας… ΑΝΘΡΩΠΩΝ (σ.σ. ναι, με κεφαλαία) που κατέφθασαν στο νησί μας για ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο, που δυστυχώς η μοίρα δεν τους άφησε να το ζήσουν, καθώς οι πύρινες γλώσσες τους περικύκλωσαν και τους έκαψαν ζωντανούς, στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν…

Ήταν ο Αιζάτ Σάλαμα Γιουσέφ (36 ετών), ο Μαρτζούκ Σόρτι Μαρζοό (36 ετών), ο Ναγκίτ Ναμπίλ Γιουνάν (24 ετών), ο Ελιάς Μιλατ Φαρουκ (25 ετών)… Τέσσερις νεαροί ΑΝΘΡΩΠΟΙ με καταγωγή από την Αίγυπτο, που ήρθαν στην Κύπρο για να εργαστούν. Ήταν αρχικά στο όχημά τους, μα βλέποντας τις φλόγες γύρω τους, επιχείρησαν να διαφύγουν με τα πόδια προς το βουνό… Μα στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τις αδηφάγες φλόγες, δεν τα κατάφεραν πότε… Οι σοροί τους εντοπίστηκαν μετά από μερικές ώρες σε απόσταση 50 μέτρων περίπου η κάθε μία μεταξύ τους…

Κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να φανταστεί πώς ήταν εκείνα τα δραματικά λεπτά των τεσσάρων συνανθρώπων μας, που έδιναν μάχη με τις φλόγες για να διαφύγουν… Κανείς, δεν μπορεί να φανταστεί πώς είναι να είσαι περικυκλωμένος από φλόγες και να καίγεσαι ολοζώντανος… Μόνο η σκέψη να καίγεται το κορμί σου, αποτελεί μαρτύριο… Πόσο μάλλον να το ζεις…

Η επόμενη μέρα, βρίσκει άπαντες, συγκλονισμένους… Συγκλονισμένους, για τις καταστροφές, για τα ερείπια που άφησε πίσω της η φωτιά, για την καμένη γη των 55 τετραγωνικών χιλιομέτρων που κατέκαψε η πύρινη λαίλαπα... Στο βάθος της σκέψης, δυστυχώς, και τα τέσσερα θύματα… Τα τέσσερα θύματα, που δεν είναι Κύπριοι, «δεν είναι δικοί μας»,... Είναι Αιγύπτιοι... Αν ήταν Κύπριοι; Αν ήταν Κύπριοι κάποιοι θα φώναζαν να αποδοθούν ευθύνες... Κάποιοι θα μετέτρεπαν τους θανάτους σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης... Κάποιοι θα ζητούσαν εδώ και τώρα παραιτήσεις... Και το λιγότερο, στην χώρα θα είχε κηρυχθεί τριήμερο πένθος... Ούτε καν εκδηλώσεις δεν ακυρώθηκαν, αντιθέτως κάποιοι την ώρα που η Κύπρος ζούσε τις πιο δραματικές ώρες μετά την εισβολή, όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος, μετρώντας νεκρούς από τη φονική πυρκαγιά, συνέχισαν ανενόχλητοι... 

Τι κι αν βιώσαμε τόσες τραγωδίες σε αυτόν τον τόπο, κι ας χάσαμε τόσους συνανθρώπους μας, με τον κάθε Ιούλιο, να αμαυρώνεται… Σήμερα όμως, αμαυρώθηκε με τέσσερα θύματα που ήταν Αιγύπτιοι… Ποιος νοιάστηκε όμως…; Επειδή δεν υπήρξαν οι οικογένειες των θυμάτων εκεί να σπαράζουν; Επειδή δεν ξεσηκώθηκαν οι συγγενείς και οι φίλοι των θυμάτων και να διαμαρτύρονται; Κι όμως, αν προσέξατε, υπήρξαν οι φίλοι τους εκεί κοντά στο σημείο της τραγωδίας που δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς έφυγαν τόσο άδικα και με φρικτό τρόπο οι φίλοι τους… Αλλά πού και με ποιο τρόπο να διαμαρτυρηθούν και αυτοί και που να βρουν το δίκαιό τους, σε μια κοινωνία που ακόμη θα τους αποδεχθεί;

Αν τα τέσσερα θύματα ήταν Κύπριοι ή «δικοί μας», όπως μας αρέσκεται να λέμε, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα άραγε; Πόσες ποινικές ευθύνες θα εγείρονταν τώρα και πόσοι θα ήταν ήδη έξω από το Προεδρικό και να διαμαρτύρονται για ακόμη μια τραγωδία που οι υπαίτιοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, με αποτέλεσμα να χάνονται τόσο άδικα ανθρώπινες ζωές; Για πόσο καιρό θα φιγουράρει πρώτη αυτή η τραγωδία και μέχρι πότε θα έχουμε στη μνήμη μας ότι έφυγαν τέσσερις συνάνθρωποί μας; Αλλά ναι, ξεχάσαμε… Δυστυχώς δεν ήταν «δικοί μας»…

Ήταν τέσσερις ξένοι, τέσσερις εργάτες, τέσσερις Αιγύπτιοι, απλά…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• ΒΙΝΤΕΟ: Μαύρη σιωπή, μαύρες ψυχές….
• Θύματα ασυνεννοησίας και ολιγωρίας οι τέσσερις εργάτες-Σήμερα οι νεκροτομές
• Άνοιξε τραπεζικό λογαριασμό για οικονομική βοήθεια στους πληγέντες ο Αναστασιάδης
• Το καταστροφικό αλαλούμ, οι «ξεχασμένοι» αγνοούμενοι και 55 km²... γιατί
• Οικονομική βοήθεια 300.000 ευρώ από την εταιρεία Exness στους πληγέντες της φονικής πυρκαγιάς
• ΒΙΝΤΕΟ: Πυρκαγιά κοντά σε κατοικίες στη Λευκωσία-Στη μάχη και δύο αεροσκάφη από το Ισραήλ