«Επτά χρόνια μες τη μαυρίλα… Έχω ανάγκη να μου πει κάποιος είσαι σημαντικός...»

«Επτά ολόκληρα χρόνια μέσα στη χρήση, μέσα σε μια μαυρίλα...». Μια κουβέντα, από ένα 19χρονο που βρήκε διέξοδο στα ναρκωτικά και αντίκρισε τον ίδιο του τον εαυτό, να οδεύει προς την απόλυτη καταστροφή, προς τον θάνατο... Βλέποντας τον εαυτό του να χάνεται όλο και περισσότερο, αποφάσισε να δώσει τον δικό του αγώνα, καταφεύγοντας στο Θεραπευτικό Κέντρο Εφήβων στην Αγία Σκέπη. Μα η πρώτη του προσπάθεια, αποδείχθηκε μάταιη, αφού άντεξε μόλις τέσσερις μέρες...

Ο Μάριος επέστρεψε ξανά στη χρήση και στην εγκληματικότητα. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν πώς θα εξασφάλιζε τη δόση του. Μέχρι που συνελήφθη και βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, και από εκεί στη φυλακή. Ωστόσο, η φυλακή αποδείχθηκε η σωτηρία του, αφού του ανοίχθηκε ξανά ο δρόμος προς την Αγία Σκέπη. Ο δρόμος προς την απεξάρτηση, ο δρόμος προς της επανένταξη του ξανά στην κοινωνία... Μα αυτή τη φορά «καθαρός»... 

-Πόσο χρονών είσαι;

Είμαι 19 χρονών…

-Πώς ήρθες εδώ στην Αγία Σκέπη;

Την πρώτη φορά ήρτα το καλοκαίρι που πέρασε. Έκαμα τέσσερις ημέρες και έφυγα γιατί έπιασε με η κατάθλιψη, εν ένιωθα καλά... Εν ενιώθα εντάξει και έφυγα... Με το που έφυγα όμως, ξανά άρκεψα τα ίδια πράματα πάλε... Τη χρήση... Τζιαι άρκεψα τζιαι κλεψιές, τζιαι ύστερα που λλίους μήνες ετσακώθηκα με την οικογένειά μου στο σπίτι λόγω της χρήσης γιατί εν είχα να πιω... Εδερτήκαμε με τον πατριό μου, που τζιαμέ έπιασε η μάνα μου ασθενοφόρο να έρτουν να με πιάσουν για να κάμω πλύση στομάχου για τα χάπια που ήπια, γιατί ήπια καμπόσα, γιατί ήθελα χρήση... Επία στο Νοσοκομείο, εκάμαν μου πλύση στομάχου. Εγώ τούντα πράματα εν τα θύμουμαι όμως, γιατί ήμουν με τα χάπια, ούτε ήξερα τι ελαλούσα και τι συμπεριφορά είχα απέναντι στους δικούς μου... Ήμουν πολλά βίαιος απ’ ότι μου είπαν... Μετά εβρέθηκα στο τμήμα, έκαμα μια εβδομάδα, μετά επήραν με στην Πάφο, έκαμα άλλες δυο εβδομάδες, μετά εξαναφέραν με Λεμεσό για μια-δυο ημέρες και από τη Λεμεσό στο τμήμα επήραν με στις Κεντρικές...

-Καταδικάστηκες;

Ναι, για βία στην οικογένεια. Έκαμα τέσσερις μήνες στη φυλακή αλλά ποινή δεν έφα, επειδή έκαμνα αιτήσεις μόλις εμπήκα φυλακή για να έρτω στην Αγία Σκέπη. Εβοηθούσαν με και οι πιο μεγάλοι της φυλακής τζιμέσα, τζιαι ούλλοι.

-Πόσο σημαντικό ήταν για σένα το ότι από τη φυλακή βρέθηκες εδώ στην Αγία Σκέπη για απεξάρτηση;

Στη φυλακή επέρασα πολλά άσσιημα τζιαι πολλές άσσιημες στιγμές γιατί ήμουν μακριά από την οικογένεια μου... Ένιωθα πολλά άσσιημα… Έκατσα εσκέφτηκα ούλλα ότι έκαμα, τζιαι έβαλα τα σε μια τάξη μες το μυαλό μου, τζιαι υποσχέθηκα του εαυτού μου ότι μπορώ να τα καταφέρω τζιαι θα φκω νικητής που τη φυλακή τζιαι θα πάω Αγία Σκέπη... Μόλις εμπήκα φυλακή ήθελα πολλά να έρτω πίσω στην Αγία Σκέπη. Εμετάνιωσα το... Ήθελα να καθαρίσω που τις ουσίες...

-Σήμερα νιώθεις ότι πέτυχες τον στόχο σου;

Ναι, επέτυχα τον στόχο μου τζιαι νιώθω πολλά ευχαριστημένος…

-Έχεις αντιληφθεί σήμερα ότι η συμπεριφορά σου είχε αλλάξει λόγω της χρήσης;

Ναι, γιατί ήθελα να γνωρίσω τον εαυτό μου τον καθαρό προς τον λερωμένο, γιατί εφτά χρόνια ήμουν λερωμένος, ήμουν μες τη χρήση, μέσα σε μια μαυρίλα... Θέλω να γνωρίσω τον εαυτό μου, να τον μάθω από την άλλη πλευρά, του καθαρού…

-Πόσο καιρό είσαι εδώ…

Είμαι σχεδόν μια εβδομάδα... Κάθε μέρα που ξυπνώ είμαι πιο χαρούμενος ακόμα…

-Νιώθεις αγάπη και αποδοχή εδώ;

Ναι, εδώ νιώθω την αγάπη τους που μου προσφέρουν, νιώθω ότι είμαι σημαντικός…

-Έχεις ανάγκη να νιώθεις ότι είσαι σημαντικός;

Ναι, έχω το πολλή ανάγκη να μου πει κάποιος είσαι σημαντικός και ότι έκαμες πολλά καλή δουλειά… Γιατί που ήμουν πάνω στη χρήση, εν το άκουα τούντο πράμα…

-Αν σε ρωτήσει κάποιος γιατί μπήκες στα ναρκωτικά στα 12 σου;

Επαρασύρθηκα που μιαν παρέα. Εφκήκαμε για ναργιλέ και εκουρτιστήκαμε ούλλοι να κάμουμε χρήση χόρτου. Ήπιαμε… Το άλλο Σαββατοκύριακο ήταν να βγούμε έξω για ναργιλέ, ξανά κάμαμε χρήση… Οι παρέες μου εσταματήσαν αλλά εγώ συνέχισα ακόμα. Τζιαι που τζιαμέ άρκεψα το χόρτο, που τα δώδεκα μου, τζιαι που το χόρτο επία στα πιο σκληρά ναρκωτικά. Εκάμαν μου και ζημιά τζιόλας τα ναρκωτικά στο μυαλό μου…

-Ποια είναι τα συναισθήματά σου βλέποντας το πριν και το τώρα; 

Ήδη τα ναρκωτικά εκάμαν μου ζημιά και στα αισθήματά μου... Δεν νιώθω τζίντην αγάπη, όσο ήμουν πριν. Ας πούμε μπορώ να ερωτευτώ μια κοπέλα, αλλά θέλει χρόνο πολλή για να αγαπήσω ένα άτομο.

-Η οικογένεια σου για σένα; 

Είναι πολλά σημαντική... Είναι δίπλα μου ακόμα, βοηθούν με... Η μάνα μου εβοήθησε με πολλά για να έρτω ξανά στην Αγία Σκέπη. Έδωκε μάχη… Συνέχεια έπιανε τηλέφωνο στα γραφεία της Αγίας Σκέπης, εμιλούσε με την κ. Τίνα και με τις άλλες κοπέλες, πότε θα ήταν έτοιμα τα χαρτιά για να έρτουν να μου δώσουν το οκευ για να έρθω στην Αγία Σκέπη. Ακόμη είναι δίπλα μου η οικογένειά μου, στηρίζει με και απλώς δεν μου έχουν εμπιστοσύνη που τούτα που τους έκαμα. Γιατί επεράσαν πολλά προβλήματα μαζί μου…

-Εσύ όμως θα τους αποδείξεις ότι μπορούν να σου έχουν εμπιστοσύνη και ότι άλλαξες...

Ναι... Υποσχέθηκα ότι θα αλλάξω, θα είμαι δίπλα τους και θα τους βοηθώ οικονομικά και ψυχικά. Είπα το της μητέρας μου γιατί η μητέρα μου έχει κατάθλιψη. Που ήμουν πάνω στη χρήση εν με έκοφτε. Εν εφακκούσα πενιά που λαλούμεν... Αλλά τωρά που εμπήκα τζιαι εγώ φυλακή, τζιαι ήμουν μέσα στην κατάθλιψη τζιαι έκλαια μέρα νύχτα, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο ήμουν πάνω στην καρκόλα τζιαι έκλαια, τζιαι εσκέφτουμουν τη μάνα μου, τα αδέλφια μου και την οικογένειά μου συνέχεια, εκατάλαβα ότι έκαμα ένα μεγάλο λάθος... Τζιαι ότι η οικογένεια μου ήταν πάντα κοντά μου, απλώς εγώ εν ήθελα να το καταλάβω, τζιαι επειδή ήμουν πάνω στη χρήση εν εκαταλάβαινα θέμας ότι ήταν δίπλα μου τζιαι εστηρίζαν με...

-Ένιωσες ότι έφτασες στον πάτο και σε ακραίες καταστάσεις, γι’ αυτό πήρες την απόφαση να έρθεις στην Αγία Σκέπη;

Ναι…

-Τι θα ήθελες να πεις στους ανθρώπους σου; 

Ένα μεγάλο συγγνώμη, τζιαι να ξέρουν ότι πάντα τους αγαπώ, τζιαι να τους υποσχεθώ ότι εν να αλλάξω, που τους το είπα φυσικά, τζιαι ήδη κάμνω μια νέα αρχή, τζιαι θα τους αποδέιξω ότι θέλω να σταματήσω τη χρήση, τζιαι ότι εν να με δίπλα τους να τους στηρίζω, τζιαι στις χαρές τζιαι στις λύπες τους, θα είμαι κοντά τους... Γιατί η οικογένεια εν πολλά σημαντικό πράμα, εν ιερό πράμα...

-Πώς φαντάζεσαι τον Μάριο σε μερικά χρόνια, ποια είναι τα όνειρά σου;

Δεν νομίζω να σπουδάσω, γιατί εν τα πάω πολλά καλά στα μαθήματα. Ήμουν αρκετά χρόνια στη χρήση, τζιαι που επίεννα σχολείο έκαμνα χρήση, πριν να πάω σχολείο έκαμνα χρήση, ο νους μου εν ήταν πάνω στα μαθήματα… Αλλά θέλω να μάθω μια τέχνη, τζιαι όπως έμαθα. Ήμουν συγκολλητής, για δυο χρόνια, έμαθα την τέχνη. Έφυα για προσωπικούς μου λόγους που τζίντην δουλειά τζιαι μετά ήβρα άλλες δουλειές όμως…

-Ένα μήνυμα που θέλεις να στείλεις στους συνομήλικους σου για τα ναρκωτικά;

Πολλοί νομίζουν ότι λύνουν προβλήματα αλλά ένεν έτισ... Δημιουργούν προβλήματα… Νομίζουμε ότι άμαν κάμουμε χρήση, ότι εν να λυθούν τα προβλήματά μας, τζιαι τζίντην στιγμή είμαστε τζιαι χαρούμενοι γιατί είμαστεν πας τη χρήση. Μόλις τελειώσει η χρήση όμως, είμαστε πιο χάλια απ’ ότι ήμασταν. Γιατί άμαν σου λείψει η χρήση, πιάννει σε η κατάθλιψη, πέφτεις down…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• «Είναι με πολύ πόνο, που είδα παιδί να κρύβει φαγητό για να έχει και αύριο...»
• «Μπάσταρτο με ανεβάζαν, μπάσταρτο με κατεβάζαν γιατί εν εγνώρισα τον τζύρη μου»
• «Η μητέρα μου με εγκατέλειψε, πατέρα δεν έζησα… Εδώ αγαπούν με, νοιάζονται με»