Η μάχη για τα αιτήματα των αιχμαλώτων, ο πόλεμος και το μνημείο στο Λήδρα Πάλας

Πολίτες δεύτερης διαλογής αισθάνονται οι αιχμάλωτοι πολέμου, οι οποίοι καθημερινά παλεύουν με τους δαίμονές τους, για να αντιμετωπίσουν τα σωματικά και ψυχολογικά κατάλοιπα της αιχμαλωσίας τους, σαράντα οκτώ χρόνια, μετά την βάρβαρη τουρκική εισβολή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το ημερολόγιο ενός 17χρονου αιχμαλώτου-Από την εισβολή στις φυλακές Αδάνων

Μέσα από αγώνα και πάλη με το σύστημα, κατάφεραν να κερδίσουν κάποια από τα αιτήματά τους, τα οποία προσφέρουν μια σαφώς βελτιωμένη ποιότητα ζωής στους αιχμαλώτους. Το τελευταίο επίτευγμά τους, ήταν η παραχώρηση του τιμητικού επιδόματος των 2000 ευρώ το χρόνο, το οποίο θα λαμβάνουν όλοι οι αιχμάλωτοι πολέμου, όπως ζητούσαν, αντί για μόνο τους χαμηλοσυνταξιούχους, θέση που στήριζε η Κυβέρνηση.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που έδωσαν το είναι τους για την πατρίδα, δεν θα έπρεπε να υπάρχει διαπραγμάτευση στα αιτήματά τους, αλλά το εκάστοτε κράτος θα έπρεπε να τους στηρίζει άνευ όρων, τιμώντας τους για την προσφορά τους και τις μάχες που έδωσαν, δίπλα στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1974.

Ο πρόεδρος του συνδέσμου αιχμαλώτων, Βάσος Χρίστου, μίλησε στον REPORTER για όσα πέτυχε ο σύνδεσμος την τελευταία πενταετία, αναφέρθηκε στον πόλεμο που δέχθηκε με την ανάληψη της θέσης, ενώ παρουσίασε και τους στόχους του για το μέλλον, σε περίπτωση που λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τους υπόλοιπους αιχμαλώτους, στο τέλος του χρόνου, όταν ολοκληρώνεται η θητεία του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Φωνές για το επίδομα από τους αιχμαλώτους πολέμου-«Νιώθω όπως τον ζητιάνο»

Η ανάληψη της προεδρίας και ο… πόλεμος

Ο κ. Χρίστου, έλαβε το χρίσμα για την προεδρία του συνδέσμου, το 2017. Τότε, είχε μεταβεί σε μια συνεδρία, στην οποία άσκησε καλόπιστη, όπως τη χαρακτηρίζει, κριτική, στο προηγούμενο Δ.Σ. για τους χειρισμούς του.

«Για να σας εξηγήσω, τι ακριβώς ανέφερα τότε, πρέπει να σας πω πρώτα ότι το 2008 ψηφίστηκε ένας νόμος που έδινε κάποια ωφελήματα προς τους αιχμαλώτους, τα οποία τα αρμόδια υπουργεία και οι υπηρεσίες του κράτους τα πέταξαν στα συρτάρια τους και δεν τον εφάρμοσαν. Η καλόπιστη κριτική που τους έκανα, ήταν ότι πήρα παράγραφο-παράγραφο από εκείνο το νόμο, όπως για παράδειγμα να γίνουν μητρώα αιχμαλώτων πολέμου και τους ρώτησα τι έκαναν πέρα από την παροχή δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης».

Εκείνο το βράδυ, η προηγούμενη ηγεσία υπέβαλε την παραίτησή της και παρότι για τον ίδιο δεν ήταν αυτοσκοπός, εκλέχθηκε στην προεδρία, ωστόσο, αρχικά δέχθηκε ένα ανηλεή, όπως τον χαρακτηρίζει, πόλεμο.

Κάποιοι, όπως λέει με παράπονο, μόλυναν και κάποιους άλλους στην πορεία, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε το δικαίωμα να εκλεγεί στην ηγεσία, γιατί δεν πολέμησε. Το θεωρούσαν, εξηγεί, υποτιμητικό να τους εκπροσωπεί ένα άτομο που δεν πολέμησε, αφού τότε ο κ. Χρίστου ήταν ανήλικος. «Δέχθηκα κατηγορίες, όπως ότι με έπιασαν από την ποδιά της μάνας μου αιχμάλωτο. Ήταν τόση η λάσπη που μου έριξαν. Κάποιοι άλλοι μου είπαν, “αν παραιτήσεις θα είσαι λιποτάκτης”. Έφθασα στο σημείο που είπα “γιατί να ασχολούμαι και να μην φύγω”; Ήταν τότε όμως που άρχισα να παράγω έργο».

Σημειώνεται ότι η πλειοψηφία των αιχμαλώτων πολέμου και πιο συγκεκριμένα τα δύο τρίτα από τους 2467 ήταν άμαχοι πολίτες άμαχοι, με τους μικρότερους σε ηλικία να είναι 14 ή 15 ετών.

Τα πρώτα επιτεύγματα

Ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα ήταν η δημιουργία του πρώτου ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκε για τους αιχμαλώτους πολέμου και το οποίο ονομαζόταν «Αιχμάλωτοι μιας προδοσίας». Ήταν το ντοκιμαντέρ που τους ανέδειξε, όπως υποστηρίζει.

«Επίσης, το Γενάρη του 2018, όταν πήγαμε και είδαμε την μακαριστή Ζέτα Αιμιλιανίδου, ζητήσαμε τα αυτονόητα, όπως είναι η κατ’ οίκον φροντίδα στους αιχμαλώτους και στα εξαρτώμενά τους, που δεν είχαν εφαρμοστεί. Ζητήσαμε να εφαρμόσουν το νόμο που ψηφίστηκε, αλλά στην ουσία δεν εφαρμόστηκε. Ζητήσαμε να γίνουν επίσης μητρώα από το Υπουργείο Άμυνας και το Υπουργείο Εσωτερικών, για να είναι καταγεγραμμένοι οι αιχμάλωτοι».

Επί των ημερών του, πέτυχε εξάλλου, οι αιχμάλωτοι πολέμου να παρελαύνουν στις εθνικές επετείους, ως επίσης και το τιμητικό επίδομα, που ενέκρινε πριν από κάποιες μέρες το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο θα λαμβάνουν όλοι οι παθόντες.

«Στην πορεία, αυτό το επίδομα, με παρεμβάσεις κάποιων, μειώθηκε και μας είπαν θα μας δίνουν δύο χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Το θεωρώ ικανοποιητικό. Και μάλιστα, θα παραμείνει και το επίδομα που μας είχε δώσει η μακαριστή Ζέτα, που είναι από πέντε μέχρι πενήντα εννέα ευρώ στον κάθε αιχμάλωτο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τελεσίγραφο από τους ανάπηρους πολέμου-«Είμαστε προδομένοι, λίγο σεβασμός»

Το μνημείο στο Λήδρα Πάλας και η εποπτεία Επ. Προεδρίας 

Σε τροχιά υλοποίηση βρίσκεται εξάλλου ένα άλλο μεγαλεπήβολο έργο του συνδέσμου, που είναι η δημιουργία του μνημείου αιχμαλώτων στο Λήδρα Πάλας, στο σημείο που ανέπνευσαν αέρα ελευθερίας, εκεί όπου γίνονταν οι ανταλλαγές κρατουμένων μεταξύ Κυβέρνησης και κατεχομένων.

«Η Πολιτεία μας έδωσε εξήντα χιλιάδες ευρώ και ο τόπος που θα τοποθετηθεί, είναι για να θυμούνται οι επόμενες γενιές και να μην ξεχνούν τα βασανιστήρια που υποστήκαμε κατά την αιχμαλωσία, αλλά και για να θυμίζει τη μεγάλη προδοσία σε βάρος του κυπριακού ελληνισμού.

Ένα άλλο επίτευγμα ήταν ότι με επιστολή μας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητούσαμε να συναντηθούμε μαζί του, για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε κάποια προβλήματα που αντιμετωπίζαμε με τα διάφορα Υπουργεία. Του ζητήσαμε να ενταχθούμε στο Γραφείο του Επιτρόπου Προεδρίας, ως παθόντες, κάτι που το αποδέχθηκε. Τώρα, αντί να πηγαίνουμε στα διάφορα Υπουργεία και να μας εμπαίζουν, ενημερώνουμε τον κ. Φωτίου και εκείνος κάνει τις ανάλογες ενέργειες για να διεκπαιρεώνονται τα προβλήματά μας σύντομα».

Τόνισε εξάλλου ότι υπάρχουν κι άλλα μικρά, για τα οποία πιστεύει ότι αγωνίστηκε και θεωρεί τον αγώνα του δικαιωμένο, αλλά και τη συνείδησή του ήσυχη για όσα προσέφερε.

«Θα συνεχίσω τον αγώνα μου, για τη δικαίωση των δίκαιων αιτημάτων των αιχμαλώτων πολέμου. Και θέλω να στείλω και ένα μήνυμα στην Πολιτεία, έστω και στα τελευταία μας, να μας δει σαν ανθρώπους, γιατί για να υπάρχει σήμερα αυτό το κράτος, είναι γιατί υπήρξαμε εμείς, οι αιχμάλωτοι πολέμου. Είτε στρατιώτες, είτε πολίτες, μείναμε εκεί και δεν φύγαμε, αλλά μείναμε εκεί με την ελπίδα να σώσουμε τα σπίτια μας. Όπως επίσης και των αναπήρων πολέμου και όλους όσους πολέμησαν σε άνισες μάχες με τον Τούρκο εισβολέα, αλλά και αυτούς που έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τη ζωή τους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ενώπιον της Επ. Προσφύγων τα προβλήματα των αναπήρων πολέμου-Λόγος για «παζάρια»

Οι στόχοι για το μέλλον

Στο τέλος του χρόνου, η θητεία του κ. Χρίστου ολοκληρώνεται και αποφάσισε να επαναδιεκδικήσει τη θέση. Μάλιστα, έχει δημιουργήσει ήδη το πλάνο του για το μέλλον, που είναι μεταξύ άλλων η έκδοση δωρεάν κάρτας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και η παροχή κρατικής χορηγίας προς το σύνδεσμο.

«Αιτηθήκαμε προς τον κ. Καρούσο να δοθεί μια δωρεάν κάρτα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στους αιχμαλώτους πολέμου. Μπορεί κάποιος διαβάζοντάς το αυτό να πει, “καλά δεν έχουν αυτοκίνητο όλοι;” Κάποιοι δεν έχουν και κάποιοι άλλοι σε λίγα χρόνια δεν θα μπορούν να οδηγήσουν. Το αποδέχθηκε και θα μας δώσουν αυτή την κάρτα.

Επίσης, κάναμε αίτηση σε εταιρεία τηλεπικοινωνιών να μας δώσει 50% έκπτωση σε κάποια από τα προϊόντα τους και μας έδωσαν αυτή την έκπτωση σε όλα τα προϊόντα τους.

Έχουμε θέσει επίσης στόχο να δοθεί κρατική χορηγία προς το σύνδεσμο, για να μπορούμε κι εμείς να λειτουργούμε για γραμματειακή υποστήριξη, για έξοδα παραστάσεων, λειτουργικά έξοδα. Υπάρχουν κι άλλα πολλά. Ο αγώνας συνεχίζεται».