Φέτος κερδήθηκε ο αγώνας για το Νικόλα, του χρόνου να είναι για όλα τα παιδιά…

«Το Υπουργείο Παιδείας προωθεί πρόταση για τροποποίηση της νομοθεσίας για τις Παγκύπριες Εξετάσεις», «Αλλάζουν οι Παγκύπριες για ΑμεΑ μαθητές», «Το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να παραχωρήσει διευκολύνσεις στο Νικόλα για να παρακαθήσει στις Παγκύπριες», ήταν μερικές από τις λεζάντες και τις αναφορές που γίνονταν την τελευταία εβδομάδα στον τύπο, για ένα θέμα που έχει απασχολήσει σχεδόν όλη την κοινωνία.

Επρόκειτο για ένα παιδί με αναπηρίες, το οποίο θέλησε να διεκδικήσει το δικαίωμα του στην μόρφωση, στα όνειρα, στις σπουδές. Ο Νικόλας έχει καταφέρει να γίνει το πρόσωπο των ημερών, αφού οι αγώνες των γονιών του, για να μην γίνει θύμα των διακρίσεων και να στερηθεί τα αυτονόητα, κατάφεραν να έχουν το αποτέλεσμα που έπρεπε. Αγώνες που στην Κύπρο του 2022, δεν έπρεπε να υπάρχουν. Διακρίσεις από φορείς, που δεν έπρεπε να διακρίνουν άτομα και δεν έπρεπε να μπαίνουν εμπόδιο στα όνειρα.

Για να πετύχει ωστόσο η αλλαγή, έπρεπε μία μητέρα να βγει μπροστά, να κτυπήσει πόρτες και να σηκώσει τηλέφωνα. Για να πετύχει στην ουσία το αυτονόητο... Έπρεπε να επικοινωνήσει με τους αρμόδιους, αφού οι ίδιοι έκλεισαν τα μάτια, τα αυτιά και τις πόρτες τους, στη θέα της και στα όσα έλεγε. Έπρεπε να προκληθεί σάλος, μέσω των ΜΜΕ και των social media, για να αναγκαστεί το Υπουργείο να κάνει αυτά που έπρεπε από μόνο του να κάνει. Έπρεπε να γιγαντωθεί το πρόβλημα σε τέτοιο βαθμό, που το Υπουργείο Παιδείας και οι αρμόδιοι να μην μπορούν πλέον να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους και να αναγκαστούν επιτέλους να αναλάβουν δράση και να προωθηθεί πρόταση νόμου, που να τροποποιεί τη νομοθεσία.

Κι αυτό έγινε, επειδή το Υπουργείο έλαβε την δεσμευτική σύσταση της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ουσιαστικά του έδεσε τα χέρια και το έφερε προ των ευθυνών του. Πριν αυτού, οι αρμόδιοι επικαλούνταν τη νομοθεσία, ότι δεν επέτρεπε να δοθούν διευκολύνσεις. Αυτό θυμίζει κάτι που είχε αναφερθεί παλαιότερα στη Βουλή, όταν συζητείτο ένα ακόμη θέμα, που ταλανίζει την παιδεία, αυτό των τετραμήνων. «Κάθε λίγο, η Κυβέρνηση θυμάται τη Βουλή και στέλνει συνεχώς κατ’ επείγοντα για αλλαγές, στην παιδεία όχι».

Ίσως να έγινε ένα βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, έστω και αργοπορημένα. Όμως, πρέπει να μας προβληματίζει, για ποιο λόγο έγινε αυτό το βήμα, αυτή τη στιγμή. Για ακόμη μία φορά, οι αρμόδιοι περίμεναν να φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο. Να αρχίσουν οι φωνές, οι αντιδράσεις και οι επικρίσεις, για να προβούν σε οποιαδήποτε διορθωτική κίνηση.

Όμως, το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με το Νικόλα. Ο Νικόλας είναι ένα παιδί ανάμεσα στα τόσα, που για χρόνια θυματοποιούνται μέσα στο σύστημα που επικρατεί στην δημόσια εκπαίδευση. Αυτή τη φορά ήταν ο Νικόλας, την προηγούμενη ήταν ο Ρωμαίος, πριν ήταν ο Λουκάς, παλαιότερα ήταν και πάλι ο Νικόλας. Αυτά τα παιδιά και οι οικογένειές τους δεν διεκδικούν κάτι παράλογο. Θέλουν απλά το αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Κάθε χρονιά, με την επιστροφή των παιδιών στα θρανία, δυστυχώς οι αναφορές για διάφορα ζητήματα είναι πολλές. Ο υπουργός και οι διευθυντές του, ουκ ολίγες φορές, τα έβαλαν με τα μέσα, ότι ουσιαστικά αυτά ευθύνονται για την κακή εικόνα που έχει διαμορφωθεί για τα σχολεία. Και αυτή η αναφορά, θα ήταν ορθή, αν οι ίδιοι καθίσουν να αναλογιστούν για ποιο λόγο υπάρχει η ανάγκη να ακούγονται τα κακώς κείμενα, που υπάρχουν στα σχολεία. Τα παραδείγματα πολλά, τα αποτελέσματα δυστυχώς λίγα. Αυτό που έχει διαπιστωθεί, ωστόσο, είναι ότι για να υπάρξει αλλαγή, έστω και μικρή, έστω και καθυστερημένα, πρέπει να ασκηθεί πίεση. Σε διαφορετική περίπτωση, στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. 

Κάθε χρονιά, με την επιστροφή στις σχολικές αίθουσες, οι εκλελεγμένοι του λαού, που κάθονται στα δικά τους έδρανα, ανοίγουν κεφάλαια και θέματα προς συζήτηση για την παιδεία. Είχαν ακουστεί διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις ότι το θέμα των γραπτών και οι διευκολύνσεις στα παιδιά με αναπηρία, θα τίθετο προς συζήτηση, πριν την έναρξη των εξετάσεων. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε. Και είναι λυπηρό, αφού η Βουλή θα μπορούσε να ασκήσει πιέσεις προς το Υπουργείο, χωρίς να χρειαστούν τα λαϊκά δικαστήρια των social media, για να πετύχει την αλλαγή, όχι μόνο για το Νικόλα, αλλά για όλα τα παιδιά.  

Το θέμα είναι τι γίνεται στο μέλλον. Θα υπάρξει η προθυμία να αλλάξει κάτι; Θα προλάβουμε τις επόμενες εξετάσεις, ώστε να μην θυματοποιηθεί κάποιο άλλο παιδί; Ή θα αναγκαστεί και πάλι η Επίτροπος να προβεί σε συστάσεις, για να κερδίσει ένα παιδί το δικαίωμα στην εκπαίδευση;

Είναι στο χέρι των αρμοδίων να διορθώσουν τα στραβά, που έχουν επισημανθεί αρκετές φορές. Ενδεχομένως να έφτασε ο καιρός να συνεχιστεί ο διάλογος που έχει ξεκινήσει για την ειδική εκπαίδευση και για άγνωστους λόγους, έχει μείνει στη μέση. Ενδεχομένως να έφτασε ο καιρός, να συμβάλουν όλοι στο να αλλάξουν τα πράγματα. Οι τρόποι είναι πολλοί. Αν ο καθένας βάλει το λιθαράκι του, τότε η αλλαγή προς το καλύτερο είναι εφικτή.

Αυτή τη χρονιά έχει κερδηθεί ο αγώνας για το Νικόλα, ας γίνουν οι αλλαγές για να κερδηθεί ο αγώνας για όλα τα παιδιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Νέες φωνές γονέων για τα δοκίμια, πρόβλημα και για τους μαθητές με πρόβλημα όρασης
• Συμμορφώθηκε με τη σύσταση Λοττίδη το ΥΠΠΑΝ, ετοιμάζει ειδικό δοκίμιο για το Νικόλα
• Τελεσίγραφο Λοττίδη σε ΥΠΠΑΝ για το Νικόλα-Διορία τριών ημερών να υλοποιήσει τη σύσταση
• Στερούν την πρόσβαση σε Παγκύπριες στο Νικόλα-Καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη οι γονείς
• Δυναμώνουν οι φωνές γονιών παιδιών με αναπηρίες για τα δοκίμια-«Είναι ρατσισμός»