«Κρατά ένα σταυρό στο χέρι και λέει ''σε παρακαλώ Χριστούλη μου, κάνε με καλά''»

«Η Εβελίνα μου κρατά εικόνες και τις προσκυνά. Μπορεί να μιλά ακόμη και με τις εικόνες μόνη της. Μπορεί να κρατά ένα σταυρό και να λέει σε παρακαλώ Χριστούλη μου, κάνε με καλά. Αυτά μου δίνουν δύναμη, γιατί τη βλέπω ότι προσπαθεί και με τον δικό της τρόπο και η ίδια. Μου λέει μάμα ξέρω ότι θα γίνω καλά και δεν θέλω να κλαις. Νιώθει το, το μωρό μου και είναι πράγματα που αντλείς δύναμη. Εκεί που οι ογκολόγοι σου λένε ότι σήμερα αυτό το μωρό που ήρθε στην κλινική δεν έχει πιθανότητες βάση των γιατρικών δεδομένων που έχουμε και μετά από την τρίτη και τέταρτη χημειοθεραπεία, βλέπουμε ότι υπάρχει ανταπόκριση, τότε σου δίνεται η σπίθα εκείνη που ήθελες, ότι πάμε καλά και θα γίνει καλά το μωρό μας».

Είναι η Εβελίνα Παπαντωνίου, μόλις τριών ετών. Ένας μικρός άγγελος, που καλείται μόλις στα πρώτα του χρόνια, να παλέψει με ένα επιθετικό είδος καρκίνου, που διαγνώστηκε πριν από μερικούς λίγους μήνες. Η Εβελίνα ωστόσο, δεν τα παράτησε λεπτό. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, με ψυχή, καρδιά και σθένος, φοράει καθημερινώς το χαμόγελό της και έχοντας καθημερινώς δίπλα της τη μητέρα της, εκπέμπει αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά και σύντομα θα επιστρέψει στην Κύπρο, υγιέστατη. 

Σήμερα, η μικρή Εβελίνα, βρίσκεται με την οικογένειά της στη Γερμανία για ακόμη ένα στάδιο θεραπειών. Ακόμη μια δοκιμασία σε αυτό τον μεγάλο αγώνα που δίνει η τρίχρονη. Ως εκ τούτου, τίποτα δεν τη λυγίζει, αφού με την πίστη της, δίνει κουράγιο και ελπίδα στους γύρω της. 

Ήταν αρχές Οκτωβρίου του 2021, όταν είχε παρατηρηθεί οίδημα στο ένα ματάκι της Εβελίνας και τότε ήταν που άρχισε ο μεγάλος αγώνας της οικογένειας της μικρής. Όπως λέει στον REPORTER η μητέρα της τρίχρονης, Νεκταρία Χαραλάμπους, «πήγαμε στον οφθαλμίατρο μας, ο οποίος μας χορήγησε αντιβιοτικές σταγόνες, νοουμένου ότι η διάγνωση ήταν μια απλή μόλυνση. Όμως, δεν υποχωρούσε το οίδημα και έτσι ξαναπήγαμε και μας είπε ότι φαίνεται να είναι κάτι επίπονο και να συνεχίσουμε με τις συγκεκριμένες σταγόνες. Επειδή έβλεπα ότι δεν πήγαινε καλά η μικρή όμως, με δική μου πρωτοβουλία, την πήγα σε παιδοοφθαλμίατρο, η οποία μετά από εξειδικευμένες εξετάσεις που έκανε στην Εβελίνα, μας είπε ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και δεν πρόκειται για μόλυνση. Και εκεί που νομίζαμε ότι έβλεπε και με τα δυο της ματάκια, μετά από τις εξειδικευμένες εξετάσεις αντιληφθήκαμε ότι το δεξί της ματάκι είναι εντελώς τυφλό. Ακόμη και μέχρι σήμερα δεν μπορεί να δει από το δεξί της ματάκι η Εβελίνα μου».

Ο αγώνας της οικογένειας της Εβελίνας, ήταν ακόμη στα αρχικά του στάδια, καθώς έψαχναν να μάθουν τι είναι αυτό που βασανίζει τη μικρή τους πριγκίπισσα. «Στη συνέχεια πήγαμε σε ένα ιδιωτικό κέντρο στη Λεμεσό όπου μας παρέπεμψαν και κάναμε μαγνητική εγκεφάλου. Εκεί, φάνηκαν δυο μάζες, και πιθανότατα όπως μας είπε ο παιδίατρος μας, ήταν κακοήθειες. Έπρεπε να το τρέξουμε όσο πιο σύντομα γινόταν σε κάποιο κέντρο του εξωτερικού, που να ειδικεύεται σε αυτού του είδους καρκίνους και να κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις που χρειάζεται. Οπόταν, είχαμε αρκετές επιλογές και μια από αυτές ήταν και το Ισραήλ, το οποίο ήταν το κατάλληλο, καθώς μέσα σε λίγες ώρες μπορούσαμε να βρεθούμε εκεί, ενώ για Γερμανία ήταν πέντε ώρες κτλ».

Έτσι μέσα σε δυο μέρες, η Εβελίνα βρέθηκε στο Ισραήλ, όπου εκεί άρχισαν οι εξειδικευμένες εξετάσεις. «Για κακή μας τύχη όμως εκεί, η παιδογκολόγος μαζί με την ομάδα της, διαπιστώσαν ότι ήταν μεταστατικοί οι όγκοι και ο ένας ο όγκος που βρέθηκε στη βάση του κρανίου ήταν η κύρια εστία και υπήρχαν και άλλες μεταστάσεις. Από το μισό κορμί της και πάνω ήταν γεμάτη μεταστάσεις η Εβελίνα. Στα χέρια, κάτω από τη μασχάλη, πίσω στον σπόνδυλο».

Η ανακοίνωση του τι πάσχει η μικρή Εβελίνα, ήταν σαν μια γροθιά στο στομάχι. «Η αλήθεια μας έκοψαν τα φτερά.  Η παιδογκολόγος εκεί μας είπε ότι υπήρχε 1% πιθανότητα επιβίωσης, σε τέτοιου είδους καρκίνο, όπως αυτόν που ονομάζεται ραβδομυοσάρκωμα τέταρτου βαθμού. Από εκεί άρχισε ο δικός μας αγώνας… Ήμουν μόνη με την Εβελίνα γιατί υπήρχαν συγκεκριμένα μέτρα στο Ισραήλ και ο άνδρας μου δεν μπορούσε να έρθει και ήρθε αργότερα. Περάσαμε αρκετά δύσκολα...».

Η συνέχεια ήταν κάπως καλύτερη για την τρίχρονη, αφού δεν χρειάζονταν πλέον οι ακτινοθεραπείες που προσφέρουν στο Ισραήλ και πρότειναν στην οικογένεια της Εβελίνας, να κάνει μια καινούργια μέθοδο ακτινών, που είναι θεραπεία πρωτονίων. «Ένα είδος που δεν έχουν στο Ισραήλ και έτσι μας παρέπεμψαν σε άλλο κέντρο στο εξωτερικό. Έτσι τώρα βρισκόμαστε στη Γερμανία για να ολοκληρωθεί το πρωτόκολλο με τις χημειοθεραπείες και παράλληλα να γίνουν και οι θεραπείες πρωτονίων».

Μάλιστα, η κ. Νεκταρία όπως ανέφερε, «αιτηθήκαμε από το κράτος για να μας καλυφθούν τα έξοδα στο Ισραήλ και στη Γερμανία, αλλά δυστυχώς για το Ισραήλ μας απέρριψαν, γιατί μας είπαν ότι μπορούσαν οι συγκεκριμένες χημειοθεραπείες να γίνονταν στην Κύπρο, όμως για τη Γερμανία μέσω του Υπουργείου Υγείας, εξασφαλίστηκε η κάλυψη των εξόδων για τις θεραπείες πρωτονίων που θα γίνουν εδώ. Απλά αντιλαμβάνεστε ότι βρισκόμαστε στο εξωτερικό από τον Οκτώβριο. Παραιτήθηκα από την εργασία μου για να βρίσκομαι δίπλα στην κορούλα μου από την πρώτη στιγμή. Σήμερα βρισκόμαστε όλη η οικογένεια στη Γερμανία, γιατί είχαμε να συναντηθούμε από τον προήγουμενο Οκτώβριο όλοι μαζί με τον σύζυγό μου και τον άλλο μου γιο. Μόλις είδε τον αδελφό της, άλλαξε και η διάθεση της Εβελίνας μου».

Η Εβελίνα είναι ένα παρά πολύ δυνατό μωρό, λέει εμφανώς συγκινημένη η μητέρα της, Νεκταρία. «Είναι ακόμη και πιο δυνατή από μένα. Υπήρξαν στιγμές που λύγισα, αλλά η Εβελίνα μου έδινε πάρα πολλή δύναμη. Με έπαιρνε από το χέρι και μου έλεγε mummy η Εβελίνα θα γίνει καλά. Μπορεί να φαντάζει αδύνατο, αλλά μιλά πάρα πολύ ώριμα η Εβελίνα. Είναι ντροπαλή, αλλά μεταξύ μας, είναι πάρα πολύ κοινωνική. Ζήσαμε πάρα πολλά θαύματα στο Ισραήλ, τα οποία η Εβελίνα μας τα περιέγραψε. Δεν είναι της φαντασίας της, είναι κάτι που όντως έζησε και η ίδια αυτά που είδε… Καθημερινά είναι η Εβελίνα που μου δίνει τη δύναμη να είμαι δίπλα της, να παλεύει με όση δύναμη έχει μέσα της. Πραγματικά, είναι απίστευτη η δύναμή της και ρωτά τα πάντα. Δεν έκλαψε ποτέ με τις θεραπείες, ήταν πάρα πολύ δυνατή. Υπήρξαν φυσικά και στιγμές που λύγισε, αλλά μέσα στο Νοσοκομείο ήταν πάρα πολύ δυνατή».

Ο αγώνας της Εβελίνας, είναι μια δοκιμασία που έδωσε σε όλη την οικογένεια μηνύματα, για να αντιληφθεί πόσο δυνατή πρέπει να είναι, αφού με τη δύναμη ψυχής της, παρέδωσε και συνεχίζει να παραδίδει τα πιο ηχηρά μαθήματα ζωής. «Το πίστευα από την πρώτη στιγμή. Φύγαμε τόσο βιαστικά από την Κύπρο. Ήρθαν οι συγγενείς σπίτι μας, αφήσαμε μπαλόνια, αφήνοντας και στο μωρό μια θετική αύρα και υποσχέθηκα και στον εαυτό μου φεύγοντας από το αεροδρόμιο, ότι θα ξαναεπιστρέψω στο αεροδρόμιο, κρατώντας την και θα είμαστε υγιείς. Κάθε μέρα αυτό μου αποδεικνύει η Εβελίνα. Έχει στιγμές που όντως θα λυγίσεις και κάποιες φορές δεν μπορείς ούτε από τα μωρά να κρυφτείς, ειδικά όταν είσαι στον παιδοογκολογικό θάλαμο. Προσπαθείς να μην λυγίσεις. Έχω δίπλα μου την Εβελίνα όμως που με κρατά από το χέρι και μου λέει μαμά η Εβελίνα θα γίνει καλά».

Στην παρούσα φάση, προσθέτει η κα. Νεκταρία, «ευελπιστούμε ότι θα τελειώσουν το συντομότερο οι θεραπείες πρωτονίων που είναι τριάντα στον αριθμό. Μας έδωσαν χρονοδιάγραμμα ότι εντός δυο μηνών θα ολοκληρωθούν. Θα μείνουμε κάποιο καιρό αν είναι όλα καλά και στη συνέχεια θα επιστρέψουμε στην Κύπρο με το καλό, όπου θα ακολουθεί θεραπείες συντήρησης και μετά από λίγους μήνες θα πρέπει να επιστρέψουμε στη Γερμανία για να δούμε εάν δούλεψαν οι θεραπείες πρωτονίων».

Για τη στήριξή σας, μπορείτε να κάνετε τη δική σας εισφορά για την Εβελίνα μέσω των εξής τρόπων:

1. Κατάθεση σε Τραπεζικό Λογαριασμό στην Τράπεζα Κύπρου, Αρ.Λογαριασμού: 357036585620 IBAN: CY38 0020 0195 0000 3570 3658 5620. "Έρανος Υπερ της Εβελίνας Παπαντωνίου"

2. Μέσω Revolut: 99782988 @harist44 και 99843273 @charalw3qm

3. Quickpay μέσω 1Bank: 99782988