Κραυγή απόγνωσης γονιών ΑμεΑ-«Κάθονται στο καναπέ και περιμένουμε να πεθάνουν»

«Αν δεν είχα τα λεφτά, να στείλω το γιο μου σε Κέντρο Απασχόλησης, ο Ανδρέας θα πέθαινε πάνω στον καναπέ». Αυτά είναι τα λόγια ενός πατέρα, που το παιδί του είναι ΑμεΑ και έχει συμπληρώσει τα 21 έτη. Την ηλικία που τα σχολεία σταματούν να απασχολούν αυτά τα άτομα και τα οποία είναι καταδικασμένα να μένουν στο σπίτι, αν οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική βοήθεια για να τους στείλουν σε κάποιο Κέντρο Ημερήσιας Απασχόλησης.

Αυτό επιδιώκει να αλλάξει η Επιτροπή Εργασίας, στη συνεδρία της οποίας κατέστη σαφές ότι είναι αδήριτη ανάγκη να δημιουργηθούν αυτές οι δομές, που θα φροντίζουν για την ένταξη αυτών των ατόμων στην κοινωνία. Η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει. Το παρών τους στη Βουλή έδωσαν εκπρόσωποι συνδέσμων, γονέων, αλλά και Κυβέρνησης, ώστε να καταθέσουν την εικόνα που επικρατεί αυτή τη στιγμή και να βρουν τη σωστή φόρμουλα που θα οδηγήσει στη λύση του προβλήματος.

Ένα ζήτημα που απασχολεί τα πλείστα κοινοβουλευτικά κόμματα, αφού το θέμα είχε καταγραφεί από όλους σχεδόν τους συμμετέχοντες βουλευτές. Μάλιστα, στις τοποθετήσεις τους, οι περισσότεροι είχαν αναφέρει ότι το συγκεκριμένο θέμα είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο και είναι καιρός το κράτος και η πολιτεία να αναλάβει πρωτοβουλίες και τις ευθύνες για την αποκατάσταση αυτών των ατόμων. «Τα παιδιά κάθονται σε ένα καναπέ και τα περιμένουμε να πεθάνουν». Αυτό είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΕΛΑΜ, Σωτήρης Ιωάννου, στην αρχική του τοποθέτηση, για να δείξει το μέγεθος του προβλήματος.

Στη συνεδρία της Επιτροπής είχαν καλεστεί εκπρόσωποι διάφορων φορέων, για τα άτομα με αναπηρίες, ανάμεσά τους και γονείς, αλλά και συγγενείς ατόμων με αναπηρίες, που παραδέχθηκαν ότι βιώνουν από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που υπάρχουν γι΄ αυτά τα άτομα, όταν κλείσουν τα 21 τους χρόνια. Συγκεκριμένα, λέχθηκε ότι πρέπει να γίνουν σχολεία δια βίου μάθησης, που θα τα απασχολούν ακόμη και μετά τα 21 έτη και πρέπει να δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο γι΄ αυτά τα άτομα.

Ο κ. Τσανγκαρίδης, ο πατέρας του Ανδρέα, που είναι άτομο με αναπηρία, αναρωτήθηκε ενώπιον της Επιτροπής τι προσφέρει στο παιδί του η Κυπριακή Δημοκρατία; «Ο Ανδρέας μέχρι τα 21 του φοιτούσε στον Απόστολο Λουκά στη Λεμεσό. Μετά τα 21, βρεθήκαμε ως οικογένεια να μην ξέρουμε τι να κάνουμε. Αν δεν είχαμε την οικονομική άνεση, ο Ανδρέας θα πέθαινε στον καναπέ. Πρέπει να κάνουμε σχολεία, σε κάθε πόλη. Πρέπει να απαιτήσουμε  να λυθεί το πρόβλημα», ανέφερε.

Εκπρόσωπος του Συνδέσμου Ατόμων με Αυτισμό, στη δική της τοποθέτηση, σημείωσε πως όλα αυτά τα βιώνουν για χρόνια και οι προσωπικές τους εμπειρίες είναι αυτές που τους οδήγησαν στο να δημιουργήσουν στο σύνδεσμο και τα διάφορα προγράμματα που έχουν δημιουργήσει. Ωστόσο, όπως υπέδειξε, οι ανάγκες είναι τεράστιες και πρέπει να βρεθεί λύση.

Ενώπιον της Επιτροπής έχει γίνει κοινά παραδεχτό ότι έχουν γίνει κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως η δημιουργία κάποιων δομών, ωστόσο πρέπει να δημιουργηθούν περισσότερες. Αυτό παραδέχθηκε και η εκπρόσωπος από το Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως, η οποία πρόσθεσε πως δεν είμαστε, ως χώρα, στο επίπεδο που θα έπρεπε και χρειάζονται περισσότερα.

Στην Επιτροπή είχαν κληθεί και εκπρόσωποι του Υπουργείου Εργασίας και του Υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, όπου είχαν κάνει ένα απολογισμό των ζητημάτων, καθώς κλήθηκαν να απαντήσουν σε όλα τα ζητήματα που τέθηκαν ενώπιον τους. Έγινε, δε, αναφορά για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αφού οι αρχές του κάθε δήμου και της κάθε κοινότητας έχουν αναλάβει κάποια προγράμματα. Συγκεκριμένα, οκτώ δήμοι και κοινότητες εξελίσσουν ένα καινούργιο πρόγραμμα και αφορά λειτουργούς που θα είναι σε τοπικό επίπεδο και θα έχουν ευθύνη να περπατήσουν τις κοινότητες και δήμους για να εντοπίσουν άτομα που δεν μπορούν από μόνοι τους να ζητήσουν βοήθεια.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εργασίας, Ανδρέας Καυκαλιάς ανέφερε στον REPORTER πως μέσα από τη συζήτηση επαναβεβαιώθηκαν τα κενά και τα ελλείμματα στις πολιτικές στήριξης των ατόμων με αναπηρίες, τα οποία, όπως σημείωσε, γιγαντόνονται όταν τα άτομα με αναπηρίες συμπληρώνουν το 21ο έτος της ηλικίας τους.

«Εδώ πρέπει να σταθούμε, στις πολιτικές για την ανεξάρτητη διαβίωση αυτών των ατόμων, τη διά βίου μάθηση, στην ένταξη στην κοινωνία, στην ένταξη της αγοράς εργασίας. Είναι κάποια βασικά ζητήματα και κεφάλαια, τα οποία αποτελούν και συστάσεις του ΟΗΕ, που έγιναν από το 2017 και παρόλο τούτο παραμένουμε σε αυτά τα σημεία».

Ο κ. Καυκαλιάς τόνισε πως διαπίστωσαν ότι υπάρχει τεράστια καθυστέρηση στην προώθηση και τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για τις στέγες ηλικιωμένων «με αποτέλεσμα άτομα με αναπηρίες και ηλικιωμένοι να βρίσκονται στους ίδιους χώρους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ποιότητα των υπηρεσιών που λαμβάνουν. Παρόμοια καθυστέρηση παρατηρείται και στην προώθηση των νομοθεσιών για την κοινωνική φροντίδα και ψυχική υγεία, αλλά και στο νόμο περί κέντρων αποθεραπείας και αποκατάστασης. Αυτές οι καθυστερήσεις λειτουργούν με τη σειρά τους ως ανασταλτικοί παράγοντες στο να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτά που πρέπει και στο βαθμό που πρέπει απέναντι στα άτομα με αναπηρίες».

Η Επιτροπή ζήτησε από την Εκτελεστική Εξουσία, όπως μέχρι το Φεβρουάριο, που έχει τεθεί η επόμενη συνεδρία για το θέμα, σημείωσε καταλήγοντας ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, «να κατατεθεί συγκεκριμένο πλαίσιο, σε σχέση με την καταγραφή και τη χαρτογράφηση των δομών που υπάρχουν ανά επαρχία, αλλά και το πολιτικό πλαίσιο, βάσει του οποίου θα κινηθεί η Εκτελεστική Εξουσία για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που πηγάζουν από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα άτομα με αναπηρίες».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Ριζικές αλλαγές προωθεί η Αννίτα στη Βουλή-Από εκλογή ΠτΒ μέχρι Πόθεν Έσχες
• Τα τρύπια μέτρα στην πράσινη γραμμή και οι… πατέντες για ανεξέλεγκτο λαθρεμπόριο
• Δραματική η κατάσταση των γεννήσεων-Τα στοιχεία και τα μέτρα σε άλλες χώρες
• «Κατασκηνώνει» μέχρι τον Ιούλιο του 2022 στο Συνεδριακό Κέντρο η Βουλή