«Με πήγαν σε πάτερ για εξομολόγηση, ακόμα και σε ψυχολόγο επειδή είμαι λεσβία»

«Όταν έκανα το come out (μίλησα στους δικούς μου για το ότι είμαι λεσβία), ήταν μια δύσκολη περίοδος. Η γιαγιά μου θυμάμαι με πήγε σε πάτερ… Με πήγε για εξομολόγηση και ήταν μιλημένος από πριν για εμένα ο πάτερ. Ένα από τα πρώτα πράγματα που του είπα ήταν, "πάτερ η θρησκεία σας δεν διδάσκει την αγάπη;" Η απάντησή του ήταν ότι δεν είναι αγάπη αυτό, αλλά πάθος και πρέπει να το παλέψω… Στο τέλος με ρώτησε εάν πρόκειται να αλλάξω τρόπο ζωής και του είπα “δεν νομίζω πάτερ μου”».

Η Αγγέλικα Oύρρη, τα τελευταία δέκα χρόνια, από τότε που μίλησε στους δικούς της για πρώτη φορά για την σεξουαλική της ταυτότητα και το ότι είναι λεσβία, ζει την ζωή της χωρίς να απολογείται σε κανένα. Μπορεί να πέρασε από πολλά κύματα και να εισπράττει ακόμα λοξά και περίεργα βλέμματα, ωστόσο πλέον στα 24 της χρόνια, γνωρίζει τον εαυτό της και το ποια πραγματικά είναι.

Ήταν 12 ετών όταν άρχισε να νιώθει κάποια έντονα αισθήματα για μια άλλη κοπέλα. Ένα χρόνο μετά, κατάλαβε ότι όσα ένιωθε ήταν αισθήματα αγάπης. Κάπως έτσι, στα 14 της χρόνια, έκανα το come out της και μίλησε ανοιχτά σε όλους για την σεξουαλική της ταυτότητα.

«Έγινε σε μια περίεργη περίοδο είναι η αλήθεια, λόγω του ότι το έκανα πριν να ήμουν έτοιμη. Οι γονείς μου ήταν πολύ θρήσκοι, η μητέρα μου είναι ακόμα, και μεγάλωσα σε μια πολύ ορθόδοξη οικογένεια. Όταν έφτασα στα 13-14 μου, οι γονείς μου κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί μου για τα δικά τους δεδομένα. Έλεγξαν τα κοινωνικά μου δίκτυα και είδαν κάποιες συζητήσεις, το κατάλαβαν και με έβαλαν κάτω για να μου μιλήσουν. Σε εκείνη την φάση, εγώ ακόμα εξερευνούσα κάποια πράγματα για τον εαυτό μου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τους μίλησα, τους είπα ότι ήμουν bisexual».

Πριν ακόμα μπορέσει η ίδια να καταλάβει τι ακριβώς ήταν αυτό που αισθανόταν, έπρεπε να μιλήσει και στους γονείς της για αυτό, έχοντας να αντιμετωπίσει και τον φόβο της απόρριψης. Μέχρι που ένα σκίρτημα που ένιωσε στην καρδιά της για μια άλλη κοπέλα, την έκανε να πατήσει πόδι και να μιλήσει για άλλη μια φορά στους δικούς της.

«Εκείνη την περίοδο ήμουν ερωτευμένη με ένα άλλο κορίτσι. Οι δικοί μου δεν με άφηναν να κάνουμε παρέα, επειδή θεωρούσαν ότι ήταν κακή επιρροή, εγώ δεν τους άκουσα φυσικά. Θυμάμαι μια ημέρα βρέθηκα μαζί της σε ένα café και ενώ βρισκόμασταν εκεί, είδα τις πόρτες του ανελκυστήρα να ανοίγουν και την μητέρα μου να μπαίνει μέσα. Απλά μου χαμογέλασε με ένα τρόπο και έφυγε. Την ακολούθησα, μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να μαλώνουμε στην διαδρομή για το σπίτι. Μόλις φτάσαμε, χτύπησα τα χέρια μου στο ταμπλό του αυτοκινήτου και της είπα, “είμαι λεσβία δεν είμαι περήφανη για αυτό, αλλά είμαι περήφανη που είμαι ο εαυτός μου”».

Από εκείνη την ημέρα, η Αγγέλικα μιλάει σε όλους ανοιχτά για την σεξουαλική της ταυτότητα, αφού είναι κάτι το οποίο έχει σπουδάσει (Master in Gender and Media) και αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς της και των συζητήσεών της, εφόσον είναι και ακτιβίστρια.

«Η γιαγιά μου με πήγε στον πάτερ, η μητέρα μου σε ψυχολόγο»

Φυσικά τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα. Η αντίδραση της οικογένειάς της σε κάτι που αρχικά δεν γνώριζαν, τους ώθησαν στο να την παραπέμψουν τόσο στην εκκλησιά, όσο και σε ψυχολόγο για να «αλλάξει» αυτό που ήταν.

«Όταν έκανα το come out ήταν μια δύσκολη περίοδος. Η γιαγιά μου θυμάμαι με πήγε σε πάτερ… Ήταν μια αρκετά «ενδιαφέρον» συζήτηση θα έλεγα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Με πήγε για εξομολόγηση και ο πάτερ ήταν μιλημένος από πριν για εμένα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που του είπα ήταν, "πάτερ, η θρησκεία σας δεν διδάσκει την αγάπη;". Η απάντησή του ήταν ότι δεν είναι αγάπη αυτό, αλλά πάθος και πρέπει να το παλέψω… Στο τέλος με ρώτησε εάν πρόκειται να αλλάξω τρόπο ζωής και του είπα "δεν νομίζω πάτερ μου". Ήταν γελοία για εμένα αυτή η κατάσταση, όμως δεν το θυμάμαι σαν κάτι τραυματικό».

Μετά την εκκλησία και τον πάτερ, η μητέρα της Αγγέλικας, αποφάσισε να την στείλει σε έναν ψυχολόγο που τελικά ήταν αυτή που βοήθησε τόσο την ίδια, όσο και την οικογένειά της, να καταλάβουν ότι δεν υπήρχε τίποτα το κακό σε αυτό που ένιωθε.

«Η μητέρα μου με είχε πάει ψυχολόγο, η οποία με βοήθησε πάρα πολύ. Ένας σωστός ψυχολόγος δεν θα πάρει ποτέ το μέρος του γονέα σε μια τέτοια κατάσταση. Όταν πήγα, θυμάμαι ότι μου είπε ότι, δεν είναι δικό που το «πρόβλημα», αλλά της μητέρας μου. Βοήθησε πολύ και την μητέρα μου να καταλάβει κάποια πράγματα. Θυμάμαι ότι σε εκείνη την φάση σκεφτόμουν, ενώ γνώριζα ότι δεν φταίω που είμαι έτσι και ότι δεν ήταν λάθος, ότι ίσως οι γύρω μου και οι γονείς μου, να έχουν δίκαιο σε αυτά που μου έλεγαν. Όταν μου είπε η ψυχολόγος ότι δεν είναι δικό μου το θέμα αλλά των γονιών μου, με βοήθησε να καταλάβω ότι όσο δύσκολο ήταν για εμένα να καταλάβω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου, άλλο τόσο ήταν και για τους γονείς μου».

Μετά από την επίσκεψη στον ψυχολόγο, η σχέση της Αγγέλικας με τους γονείς της άρχισε να αλλάζει. Άρχισε να μιλάει και αν επικοινωνεί με τους δικούς της πολύ πιο ανοιχτά για αυτά τα θέματα. Λίγο καιρό αργότερα, όταν οι γονείς της κατάλαβαν και ενημερώθηκαν για το τι ακριβώς ήταν αυτό που ένιωθε το παιδί τους, ξεκίνησαν να την στηρίζουν και να δημιουργούν μια πολύ όμορφη σχέση.

«Ναι, περάσαμε μια δύσκολη φάση όταν τους το είπα, όμως με το να καταλάβουμε η μία μεριά την άλλη, βοήθησε και την σχέση μας να γίνει ακόμα καλύτερη από πριν. Η μητέρα μου είναι πλέον μια από τις καλύτερές μου φίλες και δεν δέχεται να ακούει τίποτα εναντίων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Είναι σημαντικό να μιλούμε ανοιχτά για αυτά τα θέματα με τους δικούς μας και να τους ακούμε και εμείς οι ίδιοι, διότι έχουν και αυτοί ανησυχίες. Είμαστε άνθρωποι και αλλάζουμε, πρέπει να αλλάζουμε».

«Με έσπρωχνε, μου είχε βάλει τρικλοποδιά και έγραφε διάφορα για εμένα στο Facebook»

Οι καταστάσεις και τα βιώματα της Αγγέλικας, την έκαναν πλέον να αγνοεί την κακία των ανθρώπων που μπορεί να την χαρακτηρίζουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Μεγαλύτερή της δύναμη, ήταν το γεγονός ότι μπόρεσε η ίδια να αποδεχτεί τον εαυτό της και να φορέσει ως πανοπλία όσα οι άλλοι έβλεπαν ως αδυναμίες επάνω της.

«Το πρώτο πράγμα που βίωσα ποτέ μου που έχει να κάνει με bullying, ήταν μόλις μίλησα ανοιχτά για το ότι είμαι λεσβία. Στο σχολείο είχα ένα συμμαθητή ο οποίος ήταν ομοφοβικός και δεχόμουν λεκτικές επιθέσεις από αυτόν. Με έσπρωχνε, μου είχε βάλει τρικλοποδιά ενώ πολλές φορές, έγραφε διάφορα για εμένα στο Facebook όπως για παράδειγμα «παλιολεσβία»… Αν ξέρεις ποιος είσαι όμως και τι είσαι, καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί κανένας να σε προσβάλει με κάτι τέτοιο.  Ναι, είμαι λεσβία, πιο είναι το πρόβλημα; Δεν ξέρω αν είναι λόγω των καταστάσεων που έζησα, αλλά θεωρώ ότι είμαι κάπως σκληρόπετση. Δύσκολα θα με πειράξει κάτι που θα μου πουν. Δεν με νοιάζει τι λένε για εμένα, οι λέξεις δεν μπορούν να μου κάνουν κάτι. Το πρόβλημα είναι όταν η βία από λεκτική γίνεται φυσική».

Η πρώτη και τελευταία φορά που η Αγγέλικα άσκησε σωματική βία σε κάποιον, ήταν για να προστατεύσει κάποιον άλλον και όχι τον εαυτό της. Αυτό που έβλεπε την έπνιγε και ενώ κανένας γύρω δεν αντιδρούσε, η ίδια στάθηκε απέναντί στους νταήδες του σχολείου, για να υπερασπιστεί έναν συμμαθητή της.

«Θυμάμαι ένα αγόρι πιο μικρό από εμένα στο σχολείο μου, ο οποίος ήταν gay και για αυτό τον λόγο τον πείραζαν συνεχώς. Τον είχαν βάλει μια μέρα στην γωνιά μια παρέα αγοριών, μεταξύ τους και αυτός που πείραζε εμένα. Είχαν πάρει την τσάντα του και του την πετούσαν… Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που άσκησα και εγώ βία, αφού προσπαθώντας να τον προστατεύσω, χτύπησα ένα από τα αγόρια που του είχαν επιτεθεί. Το παιδί αυτό επηρεαζόταν πολύ ψυχολογικά από αυτή την κατάσταση, σε ακραία σημεία που ήθελε να κάνει κακό στον εαυτό του. Μετά από καιρό ευτυχώς, κατάφερε να ξεπεράσει όλα αυτά και να είναι ο εαυτός του, χωρίς να απολογείται.

Μέχρι και σήμερα η Αγγέλικα, η οποία είναι αρκετά ενεργή στα κοινωνικά δίκτυα και μιλάει ανοιχτά μεταξύ άλλων και για αυτά τα θέματα, δέχεται μηνύματα άσχημου και επιθετικού περιεχομένου, τα οποία όπως λέει δεν αφήνει να την επηρεάσουν.

«Την τράβηξα από το χέρι για να φύγουμε... Ένιωσα ότι απειλούμουν»

Οι σχέσεις είναι έτσι και αλλιώς δύσκολες, πόσο μάλλον όταν σε αυτή την περιπλοκή εξίσωση, εμπλέκεται και η άποψη του κόσμου και τα περίεργα βλέμματα που πολλές φορές μπορεί να γίνουν απειλητικά.

Μιλώντας για τις σχέσεις, η Αγγέλικα αναφέρει ότι, σε αντίθεση με τους gay άντρες οι οποίοι συνήθως χρησιμοποιούν εφαρμογές όπως το Grindr για να γνωρίσουν κόσμο, για τις λεσβίες δεν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο application για να τις βοηθήσει. Ο πιο εύκολος τρόπος για να γνωρίζουν κάποια κοπέλα είναι μέσω των gay clubs όπου τα περισσότερα έχουν κλείσει.

«Κάποιοι θεωρούν ότι είναι θετικό ότι δεν έχουμε gay clubs πλέον, διότι σημαίνει ότι μπορείς να πας σε οποιοδήποτε club και να νιώσεις προστατευμένος. Αυτό όμως δεν ισχύει. Εγώ δεν νιώθω άνετα να πάω σε ένα οποιοδήποτε club και να φιλήσω την κοπέλα μου. Το έζησα και ο κόσμος σε κοιτάει περίεργα. Έζησα να είμαι με κάποια κοπέλα, να χορεύουμε και να έρθει κάποιος άντρας και να κολλήσει πάνω μας».

Η Αγγέλικα διηγείται άλλη μια ιστορία, η οποία την έκανε να τρομάξει ενώ βρισκόταν σε ραντεβού με μια κοπέλα σε δημόσιο χώρο και ξαφνικά περικυκλώθηκαν από άντρες.

«Ήμουν κάποτε με μια κοπέλα στην Αγία Νάπα για ραντεβού και βρισκόμασταν σε ένα χώρο, που ήταν σχετικά απομακρυσμένος από την πολυκοσμία. Σε κάποια στιγμή φιληθήκαμε, μέχρι να ανοίξω τα μάτια μου, είχαμε δέκα άντρες γύρω μας που μας γιουχάιζαν και μας κοιτούσαν με έναν αηδιαστικό τρόπο. Την τράβηξα από το χέρι για να φύγουμε, δεν ήξερα τι να κάνω εκείνη την στιγμή, ένιωσα ότι απειλούμουν.

Ο κόσμος θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό όταν ένα ζευγάρι straight φιλιέται δημόσια, ενώ όταν εγώ με την κοπέλα μου το κάνουμε ή κρατιόμαστε απλά χέρι-χέρι, τότε προκαλούμε. Αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ. Πολλές φορές θεωρούν ότι με όποια κοπέλα βγαίνω ή κάνω παρέα, ταυτόχρονα σημαίνει ότι έχω και σχέση μαζί της. Ακόμα και με την κολλητή μου που είναι straight, με ρωτούν αν έχω σχέση. Άλλες φορές μπορεί να πω σε μια κοπέλα που δε γνωρίζω, ότι είμαι λεσβία και αμέσως αλλάζει η στάση της... Δεν ξέρω νομίζει ότι μπορεί να μου αρέσει για παράδειγμα; Όχι, επειδή είμαι λεσβία δεν σημαίνει ότι μου αρέσουν όλες οι γυναίκες».

«Πέρασε στην κουλτούρα μας πως το δύο γυναίκες μαζί, είναι μόνο για την ηδονή ενός άντρα»

Πολλές φορές η λέξη λεσβία, προκαλεί έντονες αντιδράσεις από την κοινωνία. Κάποιες από αυτές είναι αρνητικές, άλλες χυδαίες και απρεπείς. Πολύ συχνά, οι λεσβίες γυναίκες παρουσιάζονται ως σεξουαλικά αντικείμενα για την ικανοποίηση των αντρών, χωρίς να αναγνωρίζεται ότι μια σχέση μεταξύ δύο γυναικών μετριέται το ίδιο, όσο μια ετεροφυλοφιλική σχέση.

«Ο κόσμος θεωρεί ότι η λέξη λεσβία είναι λάθος, ότι είναι βρώμικη, έτσι πολλές φορές την αποφεύγουν. Και εμένα μου πήρε χρόνια να την χρησιμοποιήσω, έλεγα είμαι gay. Αυτό είναι διότι η λέξη λεσβία, είναι συνυφασμένη με το σεξ, τις ταινίες ενηλίκων και τα διάφορα φετιχ των ανδρών, ενώ δεν είναι έτσι. Πέρασε μέσα στην κουλτούρα μας ότι όταν δύο γυναίκες είναι μαζί, είναι μόνο για την ηδονή ενός άντρα. Είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από αυτό σε μια κοινωνία που είναι ανδροκρατούμενη. Οι λεσβίες από την κοινωνία μας γίνονται κυρίως υποκείμενα του σεξ. Όποτε πω σε κάποιον ότι είμαι λεσβία, η πρώτη του αντίδραση είναι «μπορώ να βλέπω;». Γιατί να με ρωτήσεις αυτό το πράγμα; Θα το ρωτούσες ποτέ σε ένα straight; Όχι! Κάποτε με ρωτούν “δοκίμασες ποτέ να πας με άντρα; πώς ξέρεις ότι είσαι λεσβία;”. Η απάντηση είναι πάντα, “συγνώμη εσύ πήγες ποτέ με άντρα; Πώς ξέρεις ότι δεν είσαι gay;” Ξέρω ότι είμαι λεσβία διότι το ξέρω, όπως δεν διερωτήθηκες ποτέ εσύ αν είσαι gay, ούτε εγώ διερωτήθηκα αν είμαι straight»

«Επειδή είμαι gay δεν σημαίνει ότι χρωστώ απάντηση σε κάποιον»

Μέσα από την εμπειρία της και τα βιώματά της, η Αγγέλικα αποφάσισε να παλέψει για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και να προσπαθήσει να ενημερώσει όσους δεν γνωρίζουν, μιλώντας ανοιχτά για αυτό το θέμα.

«Επειδή μίλησα τόσο νωρίς για εμένα, το πήρα ως μια προσωπική μάχη και στόχο να παλεύω για αυτό το πράγμα. Το να είμαι ακτιβίστρια, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είμαι σε μια μεγάλη κλίμακα και ότι θα αλλάξω τον κόσμο. Μπορεί να είναι σε προσωπικό επίπεδο. Το να μπορώ να αλλάξω την γνώμη και ενός ανθρώπου, κάτι είναι για εμένα, είναι επιτυχία. Εκείνος θα επηρεάσει κάποιον άλλο και ο άλλος κάποιον άλλο, είναι αλυσιδωτά αυτά τα πράγματα. Γι’ αυτό μιλάω πάντα πάρα πολύ ανοιχτά, αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι δικές που απόψεις, αντιπροσωπεύουν όλη την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Προτιμώ να με ρωτούν αν έχουν απορίες, διότι μεγάλο ρόλο στην ομοφοβία που υπάρχει στην κοινωνία μας, παίζει το ότι δεν είμαστε σωστά ενημερωμένοι. Θέλω να με ρωτούν φτάνει να το κάνουν επειδή όντως θέλουν να μάθουν, από σεβασμό και όχι για να κοροϊδέψουν την απάντησή μου».

Η Αγγέλικα ξεκαθαρίζει ότι, επειδή η ίδια είναι έτσι δεν σημαίνει ότι όλα τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα θα κάνουν το ίδιο, αφού πολλές φορές δεν θέλουν να μιλήσουν για κάτι τόσο προσωπικό τους και θεωρούν ότι δεν είναι εδώ για να εκπαιδεύσουν τον κόσμο.

«Επειδή είμαι gay, δεν σημαίνει ότι χρωστώ απάντηση σε κάποιον. Είμαι gay επειδή είμαι, όπως κάποιος είναι straight, ψηλός ή κοντός. Ζούμε σε ένα κόσμο που υπάρχει το internet και οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες. Aν θέλεις να μάθεις κάτι, έχεις την ευκαιρία να το κάνεις, χωρίς να με ρωτάς πολύ προσωπικά θέματα».

«O κόσμος πρέπει να μάθει να σέβεται τους γύρω του όπως και να είναι»

Μιλώντας γενικότερα για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, η Αγγέλικα ανέφερε ότι σε έναν ιδανικό κόσμο, δεν θα χρειαζόταν κανένας να κάνει come out και απλά θα έπρεπε να πηγαίνει με τον άνθρωπο που νιώθει ότι θέλει να μοιραστεί την ζωή του μαζί, στην οικογένειά του και να έλεγε αυτή είναι η σχέση μου. Την ίδια στιγμή, σημειώνει ότι για τον κάθε ένα, το come out είναι μια πολύ προσωπική εμπειρία και μπορεί κάποιος να το κάνει όποτε και αν θέλει. Αναφερόμενη στα άτομα που δεν θέλουν ή δεν νιώθουν ασφαλείς να μιλήσουν για την σεξουαλική τους ταυτότητα, τους παροτρύνει να το παραδεχτούν στον εαυτό τους τουλάχιστον, αφού αυτό θα τους βοηθήσει σαν ανθρώπους και στην εξέλιξή τους.  

Όσον αφορά τις αντιδράσεις πολλών για το Cyprus Pride, που σχολιάζουν ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους, η Αγγέλικα απαντάει λέγοντας ότι πρώτον και κύριον, είναι παράνομο να είναι ο εαυτός της, σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου.

«Στην Κύπρο που υποτίθεται ότι είμαστε μια προοδευτική χώρα, ακόμα δεν έχουμε τα δικαιώματα που θα έπρεπε. Όταν θα μπορώ να υιοθετήσω έλα να μου ξαναμιλήσεις, όταν θα μπορώ να παντρευτώ κανονικά, έλα να μου ξαναμιλήσεις, όταν μια trans γυναίκα για παράδειγμα θα έχει το δικαίωμα τα γραφτεί γυναίκα, πάλι έλα να μου ξαναμιλήσεις.

Μετά βρίσκουν την άλλη δικαιολογία, ότι αφού είναι διαμαρτυρία γιατί βάζουμε μουσική χορεύουμε κτλ. Η κοινότητά μας γεννήθηκε μέσα μέσα από τα party, τα ballroom, τα club kids το stonewall... Όλα αυτά είναι η ιστορία μας. Είναι μέρος της κουλτούρας μας και αυτή η ιστορία, μας έφερε εδώ».

Καταλήγοντας, η Αγγέλικα τονίζει ότι θα πρέπει ο κόσμος να σέβεται τους γύρω του και ότι ο διάλογος είναι η καλύτερη λύση για να μπορέσουμε να έρθουμε πιο κοντά και να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο.

«O κόσμος πρέπει να μάθει να σέβεται τους γύρω του, όπως και να είναι. Από την στιγμή που κάτι γίνεται συναινετικά μεταξύ ενηλίκων, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις. Αν δεν κάνει κακό σε έμενα ή στους δίπλα μου, ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν σε επηρεάζει το γεγονός ότι είμαι gay. Δεν επηρεάζει τον γάμο σου αν μπορώ και εγώ να παντρεύω… Πάνω από όλα είναι ο διάλογος, αν μπορούμε να μιλήσουμε για κάποια ζητήματα ακόμα και αν διαφωνούμε έχουμε κάνει μια πρόοδο».