Η ιστορία του Έρικ που γεννήθηκε σε λάθος σώμα-«Οι γονείς μου το αποδέχτηκαν...»

Εγκλωβισμένοι σε λάθος σώμα, αυτό ακριβώς νιώθουν τα τρανς ή αλλιώς διεμφυλικά άτομα. Όσο κουβαλάνε αυτό το ξένο για αυτούς σώμα, την ίδια στιγμή, παγιδεύονται από την κοινωνία αλλά και την πολιτεία, που δεν αναγνωρίζει την ταυτότητα φύλου, στερώντας τους βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Η κατάληξή τους πολλές φορές τραγική… 

Όταν γεννιόμαστε, μας δίνεται ένα βιολογικό φύλο, μια ταυτότητα. Μεγαλώνοντας μας μαθαίνουν να πορευόμαστε με αυτό. Τα κοινωνικά στερεότυπα, καθορίζουν το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε, να μιλάμε, τι πρέπει και τι όχι να φοράμε και κάποιες φορές, το βιολογικό μας φύλο καθορίζει και την επαγγελματική μας πορεία. Τα κοινωνικά φύλα, έρχονται να σπάσουν αυτές τις νόρμες. 

 

Ο Έρικ, κατάλαβε ότι ο αυθεντικός του εαυτός, δεν είναι αυτός που τόσα χρόνια πίστευε. Γεννήθηκε 32 χρόνια πριν ως Δάφνη. Σε ηλικία 23 ετών, κατάλαβε ότι δεν ανήκε στο σώμα του και ότι δεν προσδιοριζόταν ως γυναίκα, αλλά ως άντρας.

«Δεν ξέρω αν μπορώ να πω γενικά πώς αισθάνεται και τι νιώθει ένα τρανς άτομο. Εμένα με ενοχλούσε περισσότερο ο κοινωνικός ρόλος, ήθελα περισσότερο να μου συμπεριφέρονται ως Έρικ και όχι ως Δάφνη. Μεγάλο ρόλο έπαιξε φυσικά και το βιολογικό κομμάτι, δηλαδή δεν ήθελα να έχω στήθος κτλ».

Μιλώντας στον REPORTER, o Έρικ εξηγεί ότι δεν άρχισε να εκφράζεται από μικρή ηλικία για το πώς ένιωθε και για το πώς θα ήθελε να ήταν. Αν και είχε κάποια σημάδια, δεν το είχε συνειδητοποιήσει ούτε είχε κάνει το come out του.

«Δεν το είχα συνειδητοποιήσει στο σχολείο ας πούμε όπως άλλα άτομα, ότι ήμουν τρανς ή ότι ήθελα να αλλάξω όνομα κτλ. Αργότερα το ένιωσα… Ήθελα να χρησιμοποιώ αρσενικές αντωνυμίες, να παρουσιάζομαι ως άντρας, να έχω αντρικό όνομα… Μπορεί να ακούγεται πολύ γενικό όλο αυτό, όμως δεν ήταν ένα πράγμα συγκεκριμένο. Έπαιζε ρόλο και η σεξουαλικότητα, εμένα με έλκυαν οι γυναίκες, δεν ήταν μόνο η ταυτότητα φύλου. Ήθελα οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους, να προσδιορίζονται ως αντρική σχέση με γυναίκα».

Πολλές φορές ακούμε ιστορίες ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, τα οποία δέχονται bullying στο σχολείο, είναι απομονωμένα ή κάνουν κυρίως παρέα με παιδιά του αντίθετου φύλου. Στην περίπτωση του Έρικ, τα πράγματα ήταν κάπου στην μέση και υπάρχει ένας πολύ ξεχωριστός λόγος, που ενώ έκανε παρέα με συμμαθητές του, δεν κράτησε επαφές μαζί τους.

«Δεν είχα δυνατές φιλίες στο σχολείο. Δεν ήμουν ποτέ μου αποκομμένος από τις παρέες, αλλά δεν ήμουν και το πιο κουλ άτομο. Δεν θέλω να μιλάω γενικά για όλους, αλλά είναι δύσκολο όταν δεν ξέρεις ακόμα τον εαυτό σου, να έχει κολλητούς φίλους. Ήταν και ένας από τους λόγους που δεν έχω ιδιαίτερες επαφές με άτομα από το σχολείο μου σήμερα».

 

«Οι γονείς μου ήταν σοκαρισμένοι για πολύ καιρό»

Ο Έρικ στάθηκε τυχερός, αφού η οικογένειά του βρίσκεται στο πλευρό του και τον στηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο, επιτρέποντάς του να είναι ο αυθεντικός του εαυτός. Ενώ βρισκόταν για σπουδές στην Σκωτία, επέστρεψε στην Κύπρο για λίγες ημέρες και ανακοίνωσε στους γονείς του, τι πραγματικά ένιωθε. Αν και αρχικά οι γονείς ένιωσαν μπερδεμένοι, κατάφεραν να ξεπεράσουν τις όποιες αμφιβολίες, βάζοντας πάνω από όλα την αγάπη για το παιδί τους.

«Ήμουν τυχερός διότι όταν έκανα το coming out μου, εξαφανίστηκα και αργότερα επέστρεψαν πίσω. Ήρθα στην Κύπρο για λίγες ημέρες, είπα στους γονείς μου πως ένιωθα και επέστρεψα στην Σκωτία. Μέχρι λοιπόν να επιστρέψω πίσω από τις σπουδές μου, είχαν αρχίσει να το συνειδητοποιούν. Αρχικά δεν είχαν και την καλύτερη αντίδραση, ήταν σοκαρισμένοι για πολύ καιρό. Επειδή έλειπα καιρό, δεν είδα πως εξελίχθηκε η κατάσταση, όμως αργότερα, το αποδέχτηκαν και είπαν ότι αυτό είναι το παιδί μας και το αγαπάμε. Αφού ένιωθα εγώ καλά και ήμουν ευτυχισμένος, αυτό ήταν αρκετό. Δεν σταμάτησαν να μου μιλάνε ή κάτι τέτοιο. Προσπάθησαν να το ψάξουν και να καταλάβουν τι σημαίνει όλο αυτό, μόνοι τους. Προσπάθησα και εγώ να τους το εξηγήσω, αλλά νομίζω δεν ήταν πολύ καλή η προσπάθειά μου» εξήγησε γελώντας.

Η αλήθεια είναι ότι ως κοινωνία έχουμε κάνει αρκετά βήματα μπροστά, σε ότι αφορά την αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και αρκετοί γονείς αποδέχονται πλέον με ευκολία, την σεξουαλικότητα των παιδιών τους. Ωστόσο, σε ότι αφορά τα τρανς άτομα, υπάρχει ακόμα το ταμπού με διεμφυλικά άτομα να ζουν από τις οικογένειές του ακραίες καταστάσεις, αναγκάζοντάς τους σε θεραπείες μεταστροφής ενώ σε άλλες περιπτώσεις εκδιώχνονται από το σπίτι. 

 

«Η ορμονοθεραπεία και τα αποτελέσματα»

Έχοντας ξεκαθαρίσει τι ήταν αυτό που ήθελε και προσπαθώντας να απαλλαγεί από το σώμα το οποίο κουβαλούσε για 25 χρόνια και τον βάραινε, ο Έρικ ξεκίνησε την διαδικασία για τον επαναπροσδιορισμό φύλου στην Σκωτία.

Εκεί υπάρχουν, όπως είπε, ειδικές κλινικές για θέματα φύλου. Η διαδικασία μέχρι να λάβεις την πρώτη δόση με ορμόνες, είναι αρκετά μεγάλη και περιλαμβάνει πολλά ραντεβού με ψυχολόγους και εξετάσεις υγείας.

«Αρχικά ενημερώνεις ότι είσαι τρανς άτομο και ότι θα ήθελες να κάνει την μετάβαση. Πρέπει να μιλήσεις με ψυχολόγους και ενδοκρινολόγους για αυτό το θέμα. Κάνεις αιματολογικές εξετάσεις, περνάς από συνεντεύξεις για το υπόβαθρό σου, στις οποίες δέχεσαι ερωτήσεις όπως, ‘γιατί θες να κάνεις μετάβαση; τι θα κάνεις σε περίπτωση που δεν κάνεις την μετάβαση;’ για να δουν κιόλας, αν είσαι ψυχικά υγιής. Περνάς και πάλι από ψυχολόγο για δεύτερη φορά και αργότερα, η αίτησή σου εξετάζεται από επιτροπή».

Όταν τελικά εγκριθεί το άτομο, ξεκινά να λαμβάνει ορμόνες που στην περίπτωση του Έρικ, ήταν ενέσιμες. Έξι εβδομάδες μετά την πρώτη δόση, έλαβε και την δεύτερη. Στην συνέχεια έπρεπε να συνεχίσει να λαμβάνει ορμόνες κάθε τρείς μήνες.

«Από τις ορμόνες που έλαβα για συνολικά εννέα μήνες, άλλαξε αρκετά η φωνή μου, κάτι που εγώ δεν είχα καταλάβει αρχικά. Ξεκίνησα να αναπτύσσω και τριχοφυΐα, γενειάδα κτλ. Πλέον δεν είναι τόσο έντονη, όσον θα ήθελα, αφού σταμάτησα λόγω προβλήματος υγείας, όμως έχω ακόμα. Θα ήθελα να είχα περισσότερη τριχοφυΐα στο πρόσωπο, γιατί δεν είναι ομοιόμορφα τα γένια, αλλά εντάξει τι να κάνω τώρα;».

«Το πρόβλημα υγείας και η μεταμόσχευση καρδιάς»

Ένα πρόβλημα υγείας, ανάγκασε τον Έρικ να σταματήσει την ορμονοθεραπεία του αφού διαγνώστηκε με καρδιακή ανεπάρκεια και τον Οκτώβριο του 2018, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς.

«Όταν το έπαθα δεν ήξερα καν τι είναι η καρδιακή ανεπάρκεια. Όταν πήγαινα στον γιατρό, μου έλεγε ότι ήταν απλά παλινδρόμηση και μου έδινε χάπια. Δεν άλλαζε κάτι για αρκετό καιρό και μιλώντας με τους γονείς μου, με παροτρύναν να επιστρέψω στην Κύπρο για να το ψάξουμε».

Μετά από αρκετές επισκέψεις σε γιατρούς, παραπέμφθηκε στην Ελλάδα. «Μου είπαν να μην πάρω ορμόνες στο μέλλον. Τι ήταν να τους πω; Είπα τους εντάξει δεν θα πάρω και σταμάτησα».

Για τρία χρόνια, η κατάσταση της υγείας του, ήταν πολύ κακή και ζούσε με μηχάνημα υποστήριξης καρδίας, μέχρι που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση, στο Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο στην Ελλάδα.

«Δεν είναι εύκολο πράγμα. Φοβόμουν ότι μπορεί να μην ξυπνούσα, διότι την μία ημέρα σε κοιμίζουν και ξυπνάς μετά από τρείς. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και έμεινα μέσα περίπου 1,5 μήνα. Μετά την μεταμόσχευση, εκτός από τα φάρμακα που εννοείται ότι πρέπει να παίρνεις, πρέπει να μάθεις να περπατάς κυριολεκτικά από την αρχή, διότι είσαι ξαπλωμένος για εβδομάδες. Εννοείται ότι πρέπει να προσέχεις πολύ την υγεία σου, ακόμα και ένα απλό κρύωμα, μπορεί να μετατραπεί σε πνευμονιά λόγω της ανοσοκαταστολής».

Ο Έρικ συνεχίζει να θέλει να προχωρήσει σε επέμβαση, για να μπορεί επιτέλους να νιώθει άνετα με τον εαυτό του. Η κατάσταση της υγείας του όμως τον κρατάει πίσω.

«Θα ήθελα να προχωρήσω σε επέμβαση, να κάνω τουλάχιστον μαστεκτομή για να μπορώ να κυκλοφορώ στην παραλία και σε άλλους χώρους πιο άνετα. Πλέον το σκέφτομαι διπλά λόγω της μεταμόσχευσης. Κάποτε απογοητεύομαι γιατί είναι πολύ δύσκολο, να θες κάτι τόσο πολύ και να μην μπορείς να το αλλάξεις. Από την άλλη όμως, πρέπει να είμαι καλά για να τα κάνω όλα αυτά».

 

«Άλλο η σεξουαλικότητα και άλλο η ταυτότητα φύλου»

Οι σχέσεις είναι γενικότερα δύσκολες και περίπλοκες, πόσο μάλλον για τα τρανς άτομα, τα οποία πολύ συχνά βιώνουν την απόρριψη από τα άτομα για τα οποία εκδηλώνουν ενδιαφέρον.

«Είναι λίγο δύσκολες οι σχέσεις η αλήθεια είναι, από την άποψη ότι, το άλλο άτομο μπορεί να θεωρεί ότι δεν είσαι τρανς αλλά Cisgender. Για παράδειγμα εμένα, λόγω γενιάδας, πολλοί θεωρούν ότι είμαι Cis. Όταν τους το αποκαλύπτεις αργότερα, μπορεί να σε απορρίψουν διότι είσαι τρανς. Είναι ένας μεγάλος φόβος αυτό. Φυσικά υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Επειδή ακριβώς εμφανίζομαι ως άντρας, μπορεί να παρουσιαστούμε κοινωνικά ως straight ζευγάρι».

Ο Έρικ, εξηγεί ότι άλλο η ταυτότητα φύλου και άλλο η σεξουαλικότητα. Ο ίδιος μπορεί να ελκύεται από γυναίκες, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι λεσβία. Είναι απλά ένας τρανς άντρας, που έλκεται από γυναίκες. «Έτσι νιώθω. Δεν μπορώ πάντοτέ να εξηγώ σε όλους την διαφορά αυτή. Εξαρτάται και από το άτομο φυσικά, υπάρχουν κάποιοι που δεν αξίζει να ασχοληθείς και άλλοι που πραγματικά θέλουν να μάθουν».

«Η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και τα προβλήματα»

Η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, είναι σημείο κλειδί για την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ και ιδιαίτερα των τρανς ατόμων. Όταν αναγνωριστεί νομικά η ταυτότητα φύλου, θα μπορούν να λυθούν καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως η εύρεση εργασίας και τα ταξίδια, αφού τα επίσημα έγγραφα τους, δεν ταυτίζονται με τον τρόπο που τα άτομα εκφράζονται και προσδιορίζονται.

Ένα απλό παράδειγμα προβλήματος που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τρανς άτομο, είναι η χρήση δημόσιας τουαλέτας. Υπάρχουν άτομα, τα οποία χρησιμοποιούν την τουαλέτα όρθια ή καθιστά, ανάλογα με το πώς προσδιορίζονται. Την ίδια στιγμή, προκύπτει και το πρόβλημα ότι άντρες και γυναίκες, πρέπει να πηγαίνουν σε ξεχωριστές τουαλέτες ανάλογα με το φύλο τους.

Μία τέτοια κατάσταση, όπως εξηγεί ο Έρικ, μπορεί να υπάρχει και στα σχολεία. «Μπορεί να θέλει ένα trans παιδί, να πάει στην τουαλέτα. Πώς θα πάει; Πού να πάει; Στην τουαλέτα που εκφράζει το φύλο του ή στην τουαλέτα που ταιριάζει με τον βιολογικό του φύλο; Είναι πάρα πολύ απλό να θέλει κάποιος να πάει τουαλέτα, όμως δημιουργείται πρόβλημα».

Παρόμοια προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσουν και στον χώρο εργασίας τους τα τρανς άτομα. Αρχικά μπορεί να μην το προσλάβουν ποτέ, αφού παρουσιάζεται ως γυναίκα ενώ τα νομικά έγγραφά δείχνουν ότι είναι άνδρας. «Πρέπει κάθε φορά να εξηγείς, σε κάθε συνέντευξη, σε κάθε εργοδότη και συνέταιρο ποιος είσαι; Είναι πολύ δύσκολο να σε βλέπουν ως το παλιό σου φύλο και να μην μπορούν να προχωρήσουν πέρα από αυτό για να δουν εσένα».

«Είμαστε όλοι διαφορετικοί δεν μπορούμε να κατακρίνουμε»

Αυτό που χρειάζεται η κοινωνία μας, είναι να είναι πιο ανοικτή και να αποδέχεται το κάθε τι διαφορετικό. Ο μόνος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο, είναι το κράτος να αναλάβει την επιμόρφωση και ενημέρωση του κόσμου.  

Είναι σχεδόν αδύνατον τα τρανς άτομα, να ενημερώνουν και να μορφώνουν, όσα άτομα γνωρίζουν στην ζωή τους για το συγκεκριμένο ζήτημα, αφού είναι μεγάλη ευθύνη.

Όπως ανέφερε ο Έρικ, με την ενημέρωση, μπορεί ο κόσμος να αποδεχτεί πιο εύκολα και να μην αντιδράει και στην αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

«Πρέπει ο κόσμος να αποδεχτεί ότι τα τρανς άτομα, είναι τρανς και ότι δεν περνούν μια φάση στην ζωή τους. Η ομπρέλα των τρανς, καλύπτει πολλά διαφορετικά άτομα. Είμαστε όλοι διαφορετικοί, δεν μπορούμε να κατακρίνουμε ή να εκφραζόμαστε με βίαιο τρόπο ο ένας προς τον άλλο. Το διαφορετικό, μπορεί να προκαλέσει φόβο όταν δεν το γνωρίσουμε, γι’ αυτό πρέπει να το αγκαλιάσουμε».