«Ο πατέρας μου έφυγε χωρίς παπούτσια, ενώ βρήκαν τη Θεία μου νεκρή την 7η μέρα»

Τραγικά είναι τα όσα έχουν βιώσει και συνεχίζουν να βιώνουν οι πληγέντες στην Τουρκία, από τον φονικό σεισμό, που κατέρρευσε σχεδόν τα πάντα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χιλιάδες νεκροί και τραυματίες. Ανάμεσα στους πληγέντες, βρίσκεται και η οικογένεια της Πινάρ Ζουμπάρογλου, η οποία διαμένει στην Κύπρο με τον σύζυγό της, αλλά η καταγωγή της είναι από την Αντιόχεια της Τουρκίας, όπου και βρίσκονταν οι γονείς της και η αδελφή της την ώρα του σεισμού, όπως και τα υπόλοιπα μέλη του οικογενειακού περιβάλλοντός της. 

Οι γονείς της και η αδελφή της Τουρκάλας, αν και κατάφεραν να γλυτώσουν μέσα από τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο φονικός σεισμός, η αγαπημένη της Θεία μαζί με τον σύζυγό της, δεν τα κατάφερε να βγει ποτέ και έτσι εντοπίστηκε νεκρή την 7η ημέρα των ερευνών από μέλη της ΕΜΑΚ Ελλάδος.  Η θεία της ήταν δασκάλα αγγλικών, με όλα τα παιδιά της οικογένειας να έχουν περάσει από τα θρανία της, εξομολογείται στον REPORTER, η Πινάρ Ζουμπάρογλου. 

Η Πινάρ, γεννήθηκε στην Αντιόχεια, εκεί όπου και διέμενε η οικογένεια της μέχρι την περασμένη Δευτέρα, που σημειώθηκε ο σεισμός. Η Αντιόχεια, είναι ανάμεσα στις περιοχές που δεν έχουν λάβει βοήθεια, αφού σύμφωνα με την ίδια, δεν είναι στις προτεραιότητες της σημερινής κυβέρνησης. Σε έναν ατέλειωτο αγώνα από την προηγούμενη Δευτέρα, η Πινάρ έχει διευθετήσει τη μεταφορά ατόμων σε πιο ασφαλές περιοχές στην ενδοχώρα, ενώ επιχειρεί να στέλνει βοήθεια, όπως νερό, φαγητό και γεννήτριες, σε άτομα που ενημερώνεται μέσω του οικογενειακού της κύκλου εκεί, ότι τη χρειάζονται. 

«Φοβήθηκα πάρα πολύ, γιατί είχα εμπειρία και από τους προηγούμενους σεισμούς στην Αντιόχεια, όταν ήμουν μικρή. Υπήρχαν φορές που γινόταν σεισμός στην περιοχή παλιά και οι κάτοικοι πηγαινοέρχονταν μέσα στο σπίτι, από τον ένα τοίχο στον άλλο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένας από την Αντιόχεια, που να μην έχασε ένα άτομο δικό του από τον φονικό σεισμό. Εγώ έχασα τη θεία μου, την αδελφή του παπά μου, που τη βρήκαν νεκρή με τον σύζυγό της και όλη της την οικογένεια. Συνήθως στην Τουρκία, μένουν σε μια πολυκατοικία όλες οι οικογένειες μαζί. Και έτσι χάθηκε ολόκληρη η οικογένεια της Θείας μου, που έμενε με τον άνδρα της και τα παιδιά τους. Η πολυκατοικία που έμενε ήταν δυο λεπτά από την πολυκατοικία που μέναμε εμείς. Κατέρρευσε όλη και τους καταπλάκωσε δυστυχώς. Μας αναφέρθηκε επίσης από την ΕΜΑΚ, ότι υπήρχε οσμή αερίου στο σημείο, επειδή υπήρχε κατάστημα με μποτίλιες. Έτσι όλα συνέβαλαν για να μην παραμείνουν ζωντανοί».  

Σήμερα μάλιστα, όπως αναφέρει η Πινάρ, «παραμένουν πάρα πολλά ασυνόδευτα μωρά, επειδή έχασαν τις οικογένειες τους. Επίσης, υπάρχουν πάρα πολλές ανάγκες φαγητού και νερού. Ακόμη, λόγω και της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, άρχισαν να εμφανίζονται και αρρώστιες και επικρατεί ουσιαστικά μια εικόνα πανικού, όπως και  μέσα στα Νοσοκομεία».

«Είδε την οικογένειά μου ο γείτονας να βγαίνει από την πολυκατοικία και να τρέχει»

Η οικογένεια της Πινάρ την ώρα που έγινε ο σεισμός κοιμόταν, όπως και η ίδια στην Κύπρο, που ο σεισμός έγινε αισθητός, αλλά πιο ελαφρά. «Μόλις τον νιώσαμε τον σεισμό, αναχωρήσαμε με τον σύζυγό μου από την πολυκατοικία που μένουμε και προσπαθούσα από η ώρα 3.20 τα ξημερώματα που έγινε ο σεισμός να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου στην Τουρκία, αλλά δεν τα κατάφερνα. Έβλεπα τις ειδήσεις από το διαδίκτυο, ότι έπεσαν πολλά κτήρια στην Τουρκία από τον σεισμό, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω μαζί τους. Το μόνο που κατάφερα ήταν να μιλήσω με ένα γείτονα, ο οποίος μου είπε ότι την ώρα του σεισμού, είδε την οικογένειά μου να βγαίνει από την πολυκατοικία και να τρέχει».

Μετά από οκτώ ώρες, από την ώρα που έγινε ο σεισμός, η Πινάρ κατάφερε να μιλήσει μαζί με την οικογένειά της. «Ήταν όλοι καλά, όλοι επιζώντες για καλή μας τύχη. Όταν κατάφερα να μιλήσω με την οικογένειά μου, μου είπαν ότι τα σπίτια μας γκρεμίστηκαν και έπεσαν μεγάλα κομμάτια τοίχων. Αυτό που μου είπε η αδελφή μου, είναι ότι εννιά στα δέκα σπίτια στην Αντιόχεια, έχουν καταρρεύσει».

Στη συνέχεια, μετά δυσκολίας, η οικογένεια της Πινάρ, κατάφερε να μεταφερθεί εκτός Αντιοχείας στο Χαρτιγέ και να πάει να μείνει στο σπίτι των γονιών του άνδρα της αδελφής της, το οποίο όπως η ίδια ανέφερε, είναι πολύ μικρό και έμεναν έξω κατά τη διάρκεια της νύχτας, ανάβοντας φωτιά για να ζεσταθούν, χωρίς φαγητό. «Συνεχίζονταν οι μετασεισμοί και ήταν πανικοβλημένοι. Μάλιστα, το όχημα της αδελφής μου που τους μετέφερε στο χωριό ήταν χωρίς καμπίνα και μπροστινό γυαλί, καθώς έπεσε ένας μεγάλος τοίχος πάνω στο αυτοκίνητο και τα έσπασε όλα, αλλά κατάφεραν να πάνε στο χωριό, που είναι είκοσι λεπτά μακριά».

Από την επόμενη μέρα, προσθέτει η Πινάρ, «προσπαθούσα να μιλήσω με τον αδελφό μου που βρίσκεται στην Άγκυρα, για να τους φύγει από εκεί. Αλλά όλα είχαν καταστραφεί, ακόμη και οι δρόμοι και έτσι ήταν δύσκολο για να πάει να τους βρει. Αλλά ήθελα να πάει να τους πάρει, γιατί δεν είχαν φαγητό αρκετό εκεί και έτσι ήταν πρόβλημα. Μάλιστα, οι μετασεισμοί ήταν πάνω από 5 ρίχτερ όλη τη μέρα. Έψαχνα τρόπους για να βοηθήσω την οικογένειά μου, αλλά ακόμη και οχήματα ενοικιάσεως δεν μπορούσα να τους αγοράσω, καθώς ήταν όλα κρατημένα από κόσμο που ήθελε να τα χρησιμοποιήσει, για να φύγει από εκεί. Κατάφερα να δανειστώ στο τέλος αυτοκίνητο από κάποιον στην Αντιόχεια και πήγε ο αδελφός μου να τους πάρει σε μια διαδρομή έξι-επτά ωρών».

Μάλιστα, επειδή τα τηλέφωνα της οικογένειάς της είχαν κλείσει από μπαταρία, η Πινάρ, επικοινώνησε με την Ερυθρά Ημισέληνο, που είναι το αντίστοιχο του Ερυθρού Σταυρού, για να επικοινωνήσουν μαζί τους. «Ο σεισμός έγινε τη Δευτέρα τα ξημερώματα και ο αδελφός μου έφθασε την Τρίτη η ώρα 6 το απόγευμα. Ήταν περισσότερο από σαράντα ώρες δηλαδή η οικογένειά μου έξω στο κρύο, χωρίς φαγητό και τα απαραίτητά πράγματά τους, ενώ την ίδια ώρα γίνονταν μετασεισμοί. Τελικά ο αδελφός μου κατάφερε να τους πάρει όλους στο τέλος στην Άγκυρα και να τους φιλοξενήσει».

Όλα τα πράγματα όμως της οικογένειας της Πινάρ, έμειναν στην Αντιόχεια. «Τα σπίτια έγιναν σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορείς καν να πλησιάσεις, όχι να μπεις μέσα. Έπεσαν οι εσωτερικές σκάλες των πολυκατοικιών και τίποτα δεν είναι όπως ήταν παλιά. Ο παπάς μου έφυγε χωρίς τα παπούτσια του. Έφυγαν όπως ήταν όλοι».

Πάντως, η Πινάρ, συνεχίζει να επικοινωνεί με διάφορους οργανισμούς για να βοηθήσουν με νερό και φαγητό κάτοικους της περιοχής που πλήγησαν στην Αντιόχεια. «Λόγω της ιδιαιτερότητας που υπάρχει της Κύπρου με την Τουρκία, ήταν αδύνατο να υπάρχει άμεση βοήθεια. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με κάποιους Τ/κ ώστε να μεταφέρουν άμεσα προϊόντα, αλλά όλοι μας έλεγαν ότι αν θέλουμε να βοηθήσουμε να αποταθούμε στις Αρχές και έτσι αυτό κάνω τώρα για να αποστείλουμε βοήθεια στους πληγέντες που μας χρειάζονται».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Ο σεισμός στην Τουρκία σήκωσε κτίριο και το... πάρκαρε πάνω σε αυτοκίνητα (pics)
• Πάνω από 500 παιδιά ανασύρθηκαν από χαλάσματα κτιρίων στην Τουρκία-«Μπαμπά, θα πεθάνουμε;»
• Ένα δεκάχρονο κοριτσάκι ανασύρθηκε ζωντανό από τα ερείπια μετά από 183 ώρες στη Χατάι
• Ο σεισμός μπορεί να κοστίσει έως 84 δισ. δολάρια στην οικονομία της Τουρκίας