Ιδία τάξη το ΓεΣΥ τον τελευταίο χρόνο-Τι κρύβεται πίσω από την στασιμότητα;

Η πορεία της υγείας των ανθρώπων στην Κύπρο πλέον χωρίζεται σε δύο εποχές: Την προ-ΓεΣΥ και τη μετά-ΓεΣΥ εποχή. Την εποχή που η δωρεάν δημόσια υγεία ήταν για ορισμένες ομάδες δικαιούχων και την εποχή που έγινε καθολική και προσβάσισμη σε όλους.

Για να ξεχάσουμε την σκοτεινή εποχή που θεωρείτο η υγεία κάποιων συνανθρώπων μας πιο σημαντική από την υγεία άλλων συνανθρώπων μας, να ολοκληρωθεί το νομοθετικό έργο, να ξεκινήσει η λειτουργία του ΓεΣΥ, να εφαρμοστεί επιτυχώς και να περάσει στα επόμενα στάδιά του, έβαλαν πλάτη οι δύο πρώτοι Υπουργοί Υγείας της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Γιώργος Παμπορίδης και Κωνσταντίνος Ιωάννου διαδραμάτισαν -ο καθένας στη φάση που κλήθηκε να διαχειριστεί- διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο για να καμφθούν οι αντιστάσεις, πολλές από τις οποίες προέρχονταν ακόμη κι από το εσωτερικό της Κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος, να μπει το νερό στ’ αυλάκι και το ΓεΣΥ από τα σπάργανα να περάσει στην πλήρη εφαρμογή κι ας έπρεπε να μάθει να περπατά εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας.

Προβληματίζει, ωστόσο, το γεγονός πως, με την ανάληψη του χαρτοφυλακίου της υγείας από τον Μιχάλη Χατζηπαντέλα, υπό καλύτερες συνθήκες, παρατηρείται στασιμότητα. Ενώ το ΓεΣΥ εμπεδώθηκε στην καθημερινότητα και τη συλλογική μας συνείδηση, ενώ έγινε τρόπος ζωής για επαγγελματίες υγείας και πολίτες και ενώ κατάφερε να μεγαλώσει εν μέσω μίας παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, το τελευταίο διάστημα δίνει την εντύπωση πως έμεινε ιδία τάξη.

Ο νυν Υπουργός Υγείας φαίνεται να μην δείχνει την ίδια αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει προβλήματα, τα οποία αναπόφευκτα προκύπτουν από το γεγονός πως το σύστημα ακόμη σταθεροποιείται και αναπτύσσεται, αλλά ούτε και να αυξήσει την παροχή υπηρεσιών. Δεν δείχνει την ίδια διάθεση να επενδύσει στο ΓεΣΥ, αλλά ούτε και να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας του από εκείνους που ουδέποτε χώνεψαν την επιτυχία του.

Μάλιστα ο κ. Χατζηπαντέλα προκάλεσε ο ίδιος τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων μηνών σε ό,τι αφορά το ΓεΣΥ (η οποία ήταν ενδεχομένως και η χειρότερη κρίση γύρω από το σύστημα από την ημέρα έναρξης της λειτουργίας του), καθώς η απόφασή του να υιοθετήσει την εισήγηση του ΚΕΒΕ για τον διορισμό του Δρ. Πέτρου Αγαθαγγέλου στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας προκάλεσε ένα ντόμινο εξελίξεων, που αφενός εξέθεσε την Κυβέρνηση και αφετέρου οδήγησε σε παραιτήσεις, ελέγχους για ασυμβίβαστο και διάφορα άλλα ζητήματα, τα οποία έβαλαν το ίδιο το σύστημα, τις υπηρεσίες του και την εξυπηρέτηση του ασθενή σε δεύτερη μοίρα και κατέστησαν τα διαδικαστικά μοναδικό πρωταγωνιστή των εξελίξεων για αρκετό καιρό. Στην ουσία η Κυβέρνηση, της οποίας έργο είναι το ΓεΣΥ και ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα της δεκαετούς θητείας του Νίκου Αναστασιάδη, κατάφερε να στείλει τα πλέον λανθασμένα μηνύματα ως προς την προάσπιση του συστήματος και να δημιουργήσει υπόνοιες ως προς τις πραγματικές της προθέσεις για το  μέλλον του.

Κυρίως, όμως, η απόφαση του Υπουργού ήταν ενδεικτική της έλλειψης κατανόησης του ιδίου για τις δυναμικές που διαμορφώθηκαν γύρω από το ΓεΣΥ. Για το ποιοι ήταν οι άνθρωποι που το στήριξαν από την πρώτη στιγμή και ποιοι ήταν στην αντίπερα όχθη. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το γεγονός πως ο κ. Χατζηπαντέλα επέλεξε να στείλει στους μεγαλύτερους υποστηρικτές του συστήματος το μήνυμα πως δεν τους σέβεται. Ούτε, βεβαίως, υπάρχει εξήγηση για την πολιτική ανάγνωση των προθέσεων που έκανε, υποτιμώντας τις αντιδράσεις.

Η πραγματικότητα είναι πως το τελευταίο διάστημα δεν βλέπουμε το ΓεΣΥ να κάνει βήματα προς τα μπρος. Δεν βλέπουμε να αυξάνονται οι προσφερόμενες υπηρεσίες, δεν βλέπουμε να βελτιώνονται οι υφιστάμενες. Δεν βλέπουμε να απαλείφονται οι όποιες στρεβλώσεις κατέδειξε η κλινική εμπειρία. Αντιθέτως βλέπουμε περιορισμούς που έχουν ως στόχο τις εξοικονομήσεις, χωρίς να υπάρχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, οι οποίοι βάζουν τους επαγγελματίες υγείας σε διλήμματα που δεν έπρεπε να έχουν ποτέ.

Κάποιοι πιο πονηροί σκέφτονται πως αυτή η στασιμότητα προετοιμάζει το έδαφος για μετά τις εκλογές. Όταν θα λυθούν, θεωρητικά, τα χέρια κάποιων, που ποτέ δεν χώνεψαν την ιδέα και την αρχιτεκτονική του μονοασφαλιστικού ΓεΣΥ, και χωρίς τον κίνδυνο να τιμωρηθούν στην κάλπη από τους πολίτες, σκοπεύουν να κάνουν αυτό που ήθελαν από την αρχή και να εμπλέξουν στο ΓεΣΥ ιδιωτικά συμφέροντα. Όσο λιγότερο αναπτύσσεται το ΓεΣΥ, όσο περισσότερο αποφεύγει να επιλύσει προβλήματα που έπρεπε να είχαν επιλυθεί από καιρό, όσο δυσαρεστεί τους επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι με τη σειρά τους αναγκάζονται να δυσαρεστήσουν τους ασθενείς, τόσο πιο εύκολη θα είναι η αποδόμηση που σχεδιάζουν αυτοί οι άγνωστοι-γνωστοί.

Η Κυβέρνηση και κυρίως ο Υπουργός Υγείας θα πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να ξεκινήσουν να επενδύουν ξανά στο ΓεΣΥ. Να του προσφέρουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να αναπτυχθεί περαιτέρω. Και να το προστατέψουν από τις επιθέσεις, χωρίς καμία έκπτωση. Το ΓεΣΥ είναι ο εθνικός μας θησαυρός και ως τέτοιον πρέπει να το χειριζόμαστε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το ΓεΣΥ, η Λερναία Ύδρα και ο γόρδιος δεσμός ενώπιον του Νίκου Αναστασιάδη