Ο πυρηνικός σταθμός-ωρολογιακή βόμβα που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή

Ο πυρηνικός σταθμός στην Αρμενία άρχισε να λειτουργεί το 1976 και διαθέτει δύο αντιδραστήρες, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, παρέχουν το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.

Ωστόσο, βρίσκεται σε σεισμογενή ζώνη και έχει ήδη κλείσει μία φορά στο παρελθόν, για έξι χρόνια, μετά τον σεισμό του Σπιτάκ το 1988.

Τώρα λειτουργεί και πάλι, μόλις 35 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Αρμενίας, το Ερεβάν, όπου έχει χαρακτηριστεί «Τσερνομπίλ που σιγοβράζει», σύμφωνα με την Daily Mail.

Ένας κίνδυνος για όλη την Ευρώπη

Ο συγγραφέας Peter Marko Tase, ειδικός στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου, δήλωσε:

«Είναι γεγονός. Λόγω της έλλειψης οικονομικών πόρων της Αρμενίας και της επισφαλούς δομής του αντιδραστήρα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ένας τέτοιος πυρηνικός αντιδραστήρας είναι μια βόμβα που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.

Θα είχε παρόμοια αποτελέσματα με τη συντριβή του Τσερνομπίλ.

Η μόλυνση του εδάφους, η υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και η μαζική ατμοσφαιρική ρύπανση θα απειλούν τον ουρανό της Ευρώπης για τουλάχιστον μια δεκαετία, στην τραγική περίπτωση μιας συντριβής».

Συνέχισε:

«Το εργοστάσιο βρίσκεται σε μια περιοχή με υψηλή σεισμική δραστηριότητα.

Η επισφαλής λειτουργία του ενέχει υψηλό κίνδυνο πυρηνικής μόλυνσης.

Σε περίπτωση έκρηξης, είναι η μεγαλύτερη πηγή ραδιενέργειας στην Ευρώπη».

Ο πυρηνικός σταθμός της Αρμενίας

Το εργοστάσιο, κοντά στην πόλη Μέτσαμορ, μόλις 16 χλμ. από τα τουρκικά σύνορα, άρχισε να λειτουργεί ένα χρόνο πριν από το Τσερνομπίλ, το αντίστοιχο εργοστάσιο στην Ουκρανία.

Όταν το Τσερνομπίλ υπέστη καταστροφική τήξη το 1986, προκάλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή ραδιενεργού υλικού στο περιβάλλον στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Και όπως το Τσερνομπίλ, το Μετσαμόρ κατασκευάστηκε με τεχνολογία της σοβιετικής εποχής.

Ο Δρ Τάσε είπε: «Το εργοστάσιο έχει μόνο έναν αντιδραστήρα σε λειτουργία σήμερα.

Διαθέτει πολύ παλιό τεχνολογικό εξοπλισμό και η δομή του αντιδραστήρα είναι σε πολύ επισφαλή κατάσταση.

«Το τέλος της χώρας»

Ο Δρ Τάσε δεν είναι ο μόνος που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.

Υπήρχαν ανησυχίες ακόμη και πριν από την επαναλειτουργία του σταθμού το 1995, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε την ίδια χρονιά στην εφημερίδα The Washington Post.

Μιλώντας στην εφημερίδα, η Βικτόρια Τερ-Νικογκοσιάν, τότε σύμβουλος της επιτροπής περιβάλλοντος του αρμενικού κοινοβουλίου, χαρακτήρισε την επαναλειτουργία «πολύ, πολύ τρομακτική».

Είπε: «Αυτό το πυρηνικό εργοστάσιο δεν μπορεί ποτέ να λειτουργήσει με ασφάλεια και ένα ατύχημα θα σήμαινε το τέλος της Αρμενίας».

Το άρθρο ανέφερε επίσης τον Μόρις Ρόζεν της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος είπε ότι ο σχεδιασμός του εργοστασίου ήταν «σαφώς ελλιπής».

Επιπλέον, επέκρινε την κατασκευή του σε σεισμογενή ζώνη.

«Με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα, δεν θα χτίζατε ποτέ ένα εργοστάσιο σε αυτή την περιοχή, αυτό είναι σίγουρο», είπε.

Η πολιτική διάσταση

Επιπλέον, το εργοστάσιο εξακολουθεί να λειτουργεί με τη βοήθεια της ρωσικής υπηρεσίας ατομικής ενέργειας Rosatom, καθιστώντας το Κρεμλίνο σημαντικό παράγοντα στον ενεργειακό εφοδιασμό της Αρμενίας.

«Το εργοστάσιο αντιπροσωπεύει τη γεωπολιτική επιρροή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου», δήλωσε ο Δρ Τάσε.

«Η Ρωσία αναμένεται να εκσυγχρονίσει έναν από τους δύο αντιδραστήρες στο Μετσαμόρ, κάτι που θα κοστίσει στους Αρμένιους φορολογούμενους περισσότερα από 59 εκατομμύρια ευρώ.

Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες ως προς το αν η Μόσχα θα τηρήσει τη συμφωνία που υπέγραψε με την αρμενική κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2023».

Πρόσθεσε: «Το θέμα αυτό αποτελεί μια ζωντανή υπενθύμιση της εκτεταμένης επιρροής της Ρωσίας στην οικονομία, την παραγωγή ενέργειας και την ανάπτυξη των υποδομών της Αρμενίας».

Πηγή: in.gr