Η «διάγνωση» Γεωργιάδη για τον ΔΗΣΥ, το απόγειο της επιρροής και η πολιτική πρόταση ως απάντηση στις προκλήσεις

Η απάντηση του ΔΗΣΥ στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ενόψει Βουλευτικών Εκλογών αλλά και ευρύτερα πρέπει να είναι πολιτική. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την παρουσίαση που έγινε από τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης και βουλευτή του κόμματος, Χάρη Γεωργίαδη, στο Πολιτικό Γραφείο του Σαββάτου.

Όπως ανακοίνωσε η Πινδάρου, μετά το τέλος της συνεδρίας, «ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην κατάθεση σύγχρονων και ρεαλιστικών προτάσεων, αλλά και στην ανάδειξη του ρόλου του ΔΗΣΥ ως υπεύθυνης και μεταρρυθμιστικής πολιτικής δύναμης και ως δύναμης σταθερότητας και ανάπτυξης». Τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου επανέλαβαν την κοινή τους πεποίθηση πως ο ΔΗΣΥ οφείλει και πρέπει να διατηρήσει τη θέση του ως ηγετική και πρωταγωνιστική πολιτική δύναμη του τόπου, αναφέρθηκε περαιτέρω, ενώ έγινε λόγος για κάλεσμα για ενότητα και συστράτευση, ενόψει και των επερχόμενων Βουλευτικών Εκλογών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στις 9 Σεπτεμβρίου η υποβολή ενδιαφέροντος για τις βουλευτικές στο ΔΗΣΥ-Συζητήθηκε προγραμματισμός και στρατηγική

Η ενότητα είναι, βεβαίως, ένα σοβαρό ζήτημα για τον ΔΗΣΥ. Μία προβληματική κατάσταση, που κάθε φορά που ξεχνιέται, βρίσκει τρόπο να επανέλθει στην επιφάνεια. Η πραγματικότητα είναι πως η παράταξη ουδέποτε επούλωσε τις πληγές των Προεδρικών Εκλογών και ουδέποτε αντιμετώπισε αποτελεσματικά τα στρατόπεδα που δημιουργήθηκαν, με την ηγεσία να προτιμά τις ασκήσεις ισορροπιών αντί της σύγκρουσης με τα πρόσωπα που με τις προσεγγίσεις τους κάνουν κακό στη κομματική συνοχή. Για αυτό και η ενότητα παραμένει τόσο εύθραυστη έννοια στον Συναγερμό, που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή, ακόμη και σε περιόδους ηρεμίας, να βρεθεί ξανά στα εσωτερικά χαρακώματα.

Οι προκλήσεις, ωστόσο, δεν περιορίζονται στην εσωστρέφεια που προκαλεί η διαιώνιση των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων αλλά είναι πολύ ευρύτερες. Και είναι σε αυτό το ευρύτερο κομμάτι που επικεντρώθηκε ο Χάρης Γεωργιάδης, αναλύοντας αφενός τα δεδομένα με τα οποία είναι αντιμέτωπος ο ΔΗΣΥ και προσφέροντας, ταυτόχρονα, τη δική του εισήγηση για το πού πρέπει να επικεντρωθεί η παράταξη, αν και προφανώς εναπόκειται στην ηγεσία κατά πόσο θα υιοθετήσει τις προσεγγίσεις του.

Σύμφωνα με πληροφορίες του REPORTER, ο βουλευτής του κόμματος στην ανάλυσή του αναφέρθηκε τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά δεδομένα που έχει ενώπιον του ο ΔΗΣΥ. Ως το πλέον θετικό σημείο, εστίασε στην πεποίθηση πως αυτή τη στιγμή ο Συναγερμός είναι το πιο σημαντικό και πετυχημένο κυπριακό κόμμα, οι θέσεις του οποίου υιοθετούνται από τους άλλους. Τέτοιες θέσεις είναι ο δυτικός και ευρωπαϊκός προσανατολισμός, που κάποτε ήταν γραμμή μόνο του ΔΗΣΥ, η ανάγκη απόλυτης συμπόρευσης με την Ελλάδα στα εθνικά θέματα, η ανάπτυξη σχέσεων με το Ισραήλ αλλά και προσεγγίσεις όπως η δημοσιονομική πειθαρχία, την οποία η νυν Κυβέρνηση υιοθετεί επίσης ως προτεραιότητα. Ταυτόχρονα με την επικράτηση δικών του θέσεων, ο ΔΗΣΥ χαίρει μεγάλης εκλογικής αποδοχής, ως το κόμμα που έχει συνολικά καταγράψει τις περισσότερες εκλογικές επιτυχίες.

Όπως, ωστόσο, επεσήμανε ο κ. Γεωργιάδης, ουσιαστικά αυτή η κατάσταση προκαλεί πολιτικούς κινδύνους, ακριβώς επειδή ο ΔΗΣΥ βρίσκεται στο απόγειο της πολιτικής του επιρροής. Σε αυτούς ενέταξε τις μη αναστρέψιμες τάσεις αποσυσπείρωσης αλλά και την πιθανότητα αποδυνάμωσης που μπορεί να μετατραπεί σε υπαρξιακή κρίση, θεωρώντας ότι το κόμμα του θα πρέπει να θωρακιστεί έναντι αυτών των κινδύνων και να δράσει προληπτικά.

Πιο πρακτικά και άμεσα, όμως, ο ΔΗΣΥ είναι αντιμέτωπος με τους δικούς του εσωτερικούς παράγοντες αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον που διαμορφώνεται, το οποίο δεν περιορίζεται καν στην Κύπρο, αλλά εμπίπτει στο παγκόσμιο φαινόμενο. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης επεσήμανε πως αυτές οι πιέσεις αφορούν τις πλείστες φιλελεύθερες δημοκρατίες, στις οποίες εκδηλώνεται αυτή την περίοδο μία τάση προς απολίτικες προσεγγίσεις και προς τα άκρα και αυτή είναι μία πρόκληση που δεν αντιμετωπίζει μόνο το δικό του κόμμα, αλλά όλα τα παραδοσιακά. Απέναντι στις τάσεις της εποχής, όμως, βρίσκονται οι κομματικές επιλογές αλλά και οι αδυναμίες και αυτές είναι που καθορίζουν αν ο ΔΗΣΥ θα παραμείνει ισχυρός. Ως τέτοιες αδυναμίες, όπως ανέφεραν πηγές από το κόμμα, προσδιόρισε την στελεχιακή αποδυνάμωση, δηλαδή το γεγονός πως η παράταξη ούτε παράγει νέα στελέχη με επάρκεια στον βαθμό που θα έπρεπε, ούτε συγκρατούνται και αξιοποιούνται σωστά παλαιότερα, έμπειρα στελέχη.

Ως βασικότερο ζήτημα, πάντως, προσδιόρισε το γεγονός πως η πολιτική πρόταση του Συναγερμού πλέον είναι κάπως αναιμική, γεγονός που αναπόφευκτα υπονομεύει την συσπείρωση. Οι ψηφοφόροι συσπειρώνονται γύρω από ένα πλαίσιο αρχών και αν αυτό το πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο, τότε ευκολότερα κινούνται προς την αποχή ή τις απολιτίκ προσεγγίσεις. Σημείωσε ότι σε ορισμένα ζητήματα που απασχολούν έντονα τον κόσμο παρατηρήθηκε καθυστέρηση μέχρι ο ΔΗΣΥ να αναπτύξει μία καθαρή θέση, ενώ παράλληλα το κόμμα υποβάθμισε ζητήματα που στο παρελθόν ιεραρχούσε πολύ ψηλά, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα και τον πολιτικό του λόγο. Ακόμη και στο Κυπριακό κατά καιρούς παρουσιάζονται κρούσματα ασυνεννοησίας ή έκφρασης απόψεων που ξενίζουν τη βάση και προκαλούν σύγχυση.

Ο κ. Γεωργιάδης φαίνεται επίσης να εντόπισε μία ακούσια ή εκούσια στροφή προς πιο κεντροαριστερές προσεγγίσεις σε κάποια ζητήματα, η οποία δημιούργησε πολιτικό χώρο στα δεξιά, που ήρθε να καλύψει το ΕΛΑΜ. Τόνισε, ωστόσο, πως η δική του θέση είναι πως ο ΔΗΣΥ δεν μπορεί να γίνει ΕΛΑΜ. Ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορεί να γίνει ούτε και Volt, ξεφεύγοντας από το διαχρονικό του πλαίσιο.

Σε ό,τι αφορά τις εισηγήσεις του, ο βουλευτής υπογράμμισε πως το κόμμα, για να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις προκλήσεις, θα πρέπει να λειτουργήσει εξόχως πολιτικά. Στην εποχή της εικόνας, των απολιτίκ και των επιλογών διαμαρτυρίας, ο ΔΗΣΥ θα πρέπει να δώσει έμφαση στην πολιτική ουσία, στην πολιτική πρόταση και στο πολιτικό υπόβαθρο, ώστε να είναι παρών για τους πολίτες που αναζητούν πολιτικές επιλογές με περιεχόμενο. Αυτό, όπως επισήμανε, θα ήταν συμβατό και με την ταυτότητα του κόμματος, καθώς πάντοτε αυτούς τους πολίτες ήταν που εξέφραζε.

Ανέφερε, περαιτέρω, πως η παράταξη πρέπει να σταθεί αποφασιστικά, με πολιτικούς όρους, απέναντι σε καινούριες, νεοφανείς δυνάμεις του λαϊκισμού, αλλά και απέναντι σε πολιτικές δυνάμεις που έμειναν πίσω στον χρόνο, όπως το ΑΚΕΛ. Την ίδια στιγμή, εισηγήθηκε όπως επιδιωχθεί συνεργασία, και πάλι σε πολιτικό και όχι εκλογικό ή συναλλακτικό επίπεδο, με κόμματα που υπάρχει έδαφος για πολιτική συνεννόηση, όπως είναι πχ το ΔΗΚΟ.

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης έκανε, βεβαίως, μία «διάγνωση», συνοδευόμενη από εισηγήσεις, την οποία συζήτησε πρώτα με την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Την στρατηγική που θα πρέπει να αναπτυχθεί στη βάση της, όμως, καλείται να την κάνει η ηγεσία, η οποία, κατά την άποψη πολλών στελεχών, θα μπορούσε να είναι πιο αποφασιστική, κυρίως σε θέματα πολιτικής, ώστε να αποφεύγονται οι αμφιταλαντεύσεις. Ιδιαίτερα, δε, με τον βαθμό δυσκολίας που έχουν αποκτήσει αυτές οι Βουλευτικές Εκλογές.