Πρώτα ήταν η οικογένεια. Εκείνη η χαροκαμένη μάνα. Κι ύστερα ήταν όλοι. Χρειάστηκε χρόνος αλλά συνέβη. Μια ολόκληρη Κύπρος έκανε τη φωνή της ένα μαζί τους. Στους δρόμους, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στις καθημερινές συζητήσεις. Και όλοι το έβρισκαν πολύ, πολύ τραγικό.
Ένα παιδί στην αρχή του βρήκε μαρτυρικό τέλος. Το σκότωσαν και το πέταξαν κάτω από τη γέφυρα. Και ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός πέρασε είκοσι χρόνια να ξαναγράφει την ιστορία του. Να βλέπει αυτοχειρίες και πτώσεις από ύψος και μια ενοχλητική οικογένεια που ντυνόταν με φωτογραφίες του πτώματος και διατάρασσε τη ραστώνη της αδιαφορίας τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η απουσία μαρτυρίας για συγκάλυψη κατέληξε σε απλή... αχαμπαροσύνη, χωρίς ποινική ευθύνη-«Ασυλία» σε όλες τις παραλήψεις
Κανείς δεν άκουγε, κανείς δεν ήθελε να ακούσει. Διερεύνησαν δολοφονία λες και ήταν κλοπή ποδηλάτου, όπως είχε πει κάποτε ο Σάββας Μάτσας, στο καλό σενάριο δεν πήραν χαμπάρι τι έγινε και στο κακό συγκάλυψαν την υπόθεση και έβγαιναν και από πάνω ως διάδικοι της οικογένειας στα Δικαστήρια.
Το μόνο ανάχωμα στην επικράτηση του ψέματος ήταν εκείνη η οικογένεια. Το απύθμενο πείσμα της μάνας, το τραυματισμένο βλέμμα του πατέρα, τα αδέλφια με τα πλακάτ και την σιωπηλή υπομονή. Αυτοί ύψωσαν ανάστημα και δεν δέχονταν εκπτώσεις στην αλήθεια. Και τελικά τα κατάφεραν. Έκαναν τους ντετέκτιβ, τους ιατροδικαστές, τους δικηγόρους. Έκαναν ό,τι όφειλε να κάνει ένα κράτος δικαίου. Και στο τέλος αποδείχθηκε πως είχαν δίκαιο σε όλα.
Ο Θανάσης δολοφονήθηκε. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Το κράτος τα έκανε μαντάρα. Και όσοι ευθύνονται για τις τεράστιες παραλείψεις και την ανεπάρκεια, συνέχισαν κανονικά τη ζωή τους, χωρίς καμία συνέπεια. Οι περισσότεροι τώρα απολαμβάνουν τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και την προστασία που τους προσέφερε ένας κρατικός μηχανισμός που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να ξεχωρίσει την εντύπωση από το γεγονός.
Σε ένα φυσιολογικό κράτος, μετά που αποκαταστάθηκε η αλήθεια, θα ανέμενε κανείς πως θα γινόταν μία ύστατη, έστω, προσπάθεια απόδοσης όσης Δικαιοσύνης θα μπορούσε να αποδοθεί έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα και μετά που χάθηκαν όλες οι ευκαιρίες να γίνει μία σωστή έρευνα και να συλλεχθεί το απαραίτητο μαρτυρικό υλικό. Αλλά εδώ είναι Κύπρος και αυτό δεν θεωρείται απαραίτητο.
Επτά σελίδες απάντηση από τη Νομική Υπηρεσία προς τον δικηγόρο της οικογένειας και αυτό που στο τέλος μένει είναι πως το κράτος μας θεωρεί πως «’ενα λαθούι εκάμαν τα πλάσματα, σιόρ…».
Όπως εξήγησε, σε πιο νομική και πιο διπλωματική γλώσσα ο Εισαγγελέας, «οι παραλείψεις που διαπιστώθηκαν από το ΕΔΑΔ, τεκμηριώνουν αντικειμενικά ότι έγιναν λάθη κατά την αρχική διερεύνηση της υπόθεσης». Ωστόσο, είπε, τα λάθη οφείλονταν «σε λόγους όπως για παράδειγμα την υποτίμηση της σοβαρότητας της υπόθεσης και όχι στην εσκεμμένη παραμέληση». Το ζητούμενο, κατά τη Νομική Υπηρεσία, δεν ήταν η παράθεση των παραλείψεων εκ μέρους των ανακριτών, των στρατιωτικών ή/και του ιατροδικαστή στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά να στοιχειοθετηθεί εάν οι παραλείψεις ήταν εσκεμμένες (willful) και επί σκοπού (deliberate) για τη μη ενδεδειγμένη εκπλήρωση των καθηκόντων τους.
«Τίποτα από το μαρτυρικό υλικό δεν καταδεικνύει, κατά τη γνώμη μας, ότι οι αστυνομικοί, στρατιωτικοί ή ο ιατροδικαστής ενήργησαν ή παρέλειψαν να ενεργήσουν με πρόθεση συγκάλυψης των πραγματικών γεγονότων», ανέφερε περαιτέρω η Εισαγγελία, με τον δικηγόρο της οικογένειας, Νίκο Κληρίδη, να σχολιάζει πως τον εξέπληξε η απόφαση. «Περίμενα ότι δεν θα είναι θετική, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό», είπε.
Ο βαθμός που αντιμετωπίζει η πολιτεία τον διασυρμό του κράτους δικαίου επί 20 χρονιά είναι όμως ακριβώς αυτός. «Ένα λαθούι εκάμαν τα πλάσματα, εν τζαι εθέλαν το». Και επειδή κρίθηκε ότι δεν το ήθελαν, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Δεν πρέπει κανένας να έχει συνέπειες για το γεγονός πως δεν έκανε καλά τη δουλειά του, επειδή δεν ήθελε συνειδητά να επιδείξει ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Η ανεπάρκεια απλώς προέκυψε, χωρίς να είναι επί σκοπού, και δεν ήθελαν να τα κάνουν θάλασσα, απλώς τα έκαναν. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα ενοχλήσουν τα πλάσματα, για ένα λαθούι πριν 20 χρόνια.
Ούτε καν προσπάθησε το κράτος να στείλει το μήνυμα στους νυν και στους επόμενους ότι τα «λαθούθκια» έχουν συνέπειες και πρέπει να προσπαθούν λίγο περισσότερο να μην κάνουν χοντρά λάθη στην άσκηση των καθηκόντων τους. Απλώς είπε σε όλους αυτούς που φωνάζουν για κουκούλωμα ότι δεν βρήκε κουκούλωμα, άρα πρέπει να σταματήσουν να φωνάζουν.
Η κ. Ανδριάνα δήλωσε πως αυτοί που συγκάλυψαν και συγκαλύπτουν το έγκλημα έχουν εγκληματήσει περισσότερο από τους δολοφόνους του παιδιού της. «Και συνεχίζουν να εγκληματούν εις βάρος της κοινωνίας, της Δικαιοσύνης, αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αλλά το κράτος είκοσι χρόνια διαφωνεί. Τώρα θα άλλαζε γνώμη;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
- Νέο όχι Εισαγγελίας για ποινικές διώξεις για την δολοφονία Θανάση, επιμένει στις θέσεις της-Πώς απάντα στην οικογένεια
- Έκπληξη Κληρίδη για απόφαση ΝΥ για Θανάση-«Συγκρούεται κάθετα με το πόρισμα, περίμενα ότι δεν θα ήταν θετική, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό»
- Ξέσπασε η Ανδριάνα Νικολάου για την απόφαση της Εισαγγελίας-«Το βαρέλι της διαφθοράς και της μπόχας δεν έχει πάτο»