Προχωρά με έφεση η υπεράσπιση Κότα-Ορατό το ενδεχόμενο μεταφοράς του σε φυλακές της Βρετανίας
06:00 - 21 Μαΐου 2025

Με έφεση ενώπιον του Αγγλικού Δικαστηρίου ενδέχεται να προχωρήσει η υπεράσπιση του Κώστα Σωτηρίου, άλλως Κότας, για την ποινή ισόβιας κάθειρξης με ελάχιστη φυλάκιση τα 28 έτη που του επιβλήθηκε από το Κακουργιοδικείο των Βρετανικών Βάσεων, για το φόνο του Χαράλαμπου Κωνσταντινίδη, που διαπράχθηκε στις 25 Ιουνίου 2024, στην Ορμήδεια.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Σωτηρίου, Άντρο Αναστασίου, εντός των επόμενων δέκα ημερών, θα πρέπει να αποφασίσουν για το πώς θα προχωρήσουν και κατά πόσον θα ασκήσουν έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, καθότι εκπνέει το χρονοδιάγραμμα που δικαιούνται να το πράξουν με βάση το Νόμο.
Σε δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση της ποινής, ο κ. Αναστασίου ανέφερε πως «είναι ευτυχές ότι πετύχαμε την εισήγησή μας ότι δεν πρέπει να είναι σημείο εκκίνησης της ποινής τα τριάντα έτη, εξαιτίας της εμπλοκής πυροβόλου όπλου. Πρόκειται για υποπαράγραφο του αγγλικού πλαισίου και αποδέχθηκαν ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως όπλο».
Βάσει των προνοιών του Νόμου της Κυπριακής Δημοκρατίας, το κυνηγετικό όπλο θεωρείται πυροβόλο όπλο, ενώ σύμφωνα με τον αγγλικό Νόμο δεν εντάσσεται στην συγκεκριμένη κατηγορία κι ως εκ τούτου, περιορίζει το ύψος της ποινής.
Παράλληλα, αναφερόμενος στους μετριαστικούς παράγοντες, ο συνήγορος του κ. Αναστασίου ανέφερε πως «αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα μπορούσε το Δικαστήριο να δεχθεί μετριαστικούς παράγοντες που εισηγηθήκαμε, γιατί θα ισοδυναμούσε με αναίρεση της απόφασης».
Σχολιάζοντας άλλο σημείο της απόφασης, υπέδειξε πως «μας ικανοποιεί ότι δέχθηκαν στη βάση του αγγλικού πλαισίου ότι το θύμα δεν υπέφερε. Το Δικαστήριο στην απόφασή του, έλαβε ως μοναδικό μετριαστικό παράγοντα για τον κατηγορούμενο ότι δεν είχε προηγούμενες καταδίκες, τονίζοντας πως «δεν λειτούργησε υπό φόβο από το θύμα. Πήγε στη σκηνή, κρύφτηκε και περίμενε. Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτή την υπόθεση που να αποτελεί πρόκληση. Ήταν ένας σκληρός φόνος που διαπράχθηκε από τον κατηγορούμενο».
Ο κ. Αναστασίου, υπέδειξε πως «όσον αφορά την καταδικαστική απόφαση που πρωτόδικα την χειριζόταν άλλος δικηγόρος, υπάρχει πρόθεση να εφεσιβληθεί στο αγγλικό Εφετείο. Έχουμε δέκα μέρες μπροστά μας να το πράξουμε και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτό να γίνει».
Ανοιχτό το ενδεχόμενο να εκτίσει μέρος της ποινής στην Βρετανία
Ένα κεφάλαιο που αναπτύχθηκε επισταμένα κατά την ανάγνωση της απόφασης, αφορούσε το χώρο που θα εκτίσει την ποινή του ο κατηγορούμενος, ο οποίος δεν δίνει την συγκατάθεσή του για να μεταφερθεί στις Κεντρικές Φυλακές της Δημοκρατίας κι ως εκ τούτου θα κρατείται σε φυλακές των Βρετανικών Βάσεων, χωρίς να αποκλείεται, ωστόσο, να αποφασιστεί η μεταφορά του στη Βρετανία, χωρίς να χρειάζεται η συγκατάθεσή του.
Όπως αναφέρθηκε από το τριμελές Δικαστήριο, «δεν υπάρχει οποιοσδήποτε μετριαστικός παράγοντας που να μπορεί να ισχύσει για να μην μεταφερθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, πέρα από τις ρίζες και την οικογένειά του. Η Κατηγορούσα Αρχή έκανε ξεκάθαρο ότι μπορούσε να μεταφερθεί στις Κεντρικές Φυλακές για να εκτίσει την ποινή του, ωστόσο με τη συγκατάθεσή του. Κανένα από τα μέρη δεν εξέφρασε την αντίθεσή του για μεταφορά, εάν συγκατατίθετο. Είναι δικαίωμα του να μην συγκατατεθεί, απλά δεν μπορεί να παραπονεθεί εάν οι συνέπειες είναι η μεταφορά του στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Σχολιάζοντας το εν λόγω ζήτημα, ο κ. Αναστασίoυ εξήγησε πως «υπάρχει μια Νομοθεσία από αποικιοκρατίας, η οποία επιτρέπει τη μεταφορά οποιουδήποτε κρατούμενου που δεν είναι σε φυλακές εντός του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως είναι και οι Βάσεις, χωρίς τη συγκατάθεσή του, ασχέτως ότι θα είναι μακριά από την οικογένειά του και τον τόπο του. Αυτό ενδέχεται να το πράξουν εφόσον οι φυλακές των Βρετανικών Βάσεων κρίθηκαν ακατάλληλες για έκτιση μακροχρόνιων ποινών».
Σε σχέση με την επιλογή του να δικαστεί από Δικαστήριο των Βρετανικών Βάσεων, ο συνήγορος υπεράσπισης τόνισε πως «αυτό το Δικαστήριο τον δίκασε, αυτό αποφάσισε. Αυτή η κυρίαρχη περιοχή πρέπει να έχει την ευθύνη για τη μεταχείρισή του.
«Ελάχιστη ποινή φυλάκισης»
Ένας άλλος όρος που επεξηγήθηκε εκτεταμένα κατά την απόφαση του Δικαστηρίου ήταν αυτός της ελάχιστης ποινής φυλάκισης. Σύμφωνα με το Νόμο που βρίσκεται σε ισχύ στην Κυπριακή Δημοκρατία, το αδίκημα του φόνου εκ προμελέτης επισύρει ποινή δια βίου φυλάκισης, με τον εκάστοτε καταδικασθέντα να έχει δικαίωμα να υποβάλει αίτημα στο Συμβούλιο Αποφυλακίσεως μόλις εκτίσει τα πρώτα δώδεκα χρόνια της ποινής του. Ωστόσο, το δικαίωμα αυτό δεν συνεπάγεται με αποφυλάκιση του, αφού θα πρέπει να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Αντίθετα, σύμφωνα με τον αγγλικό Νόμο, το Δικαστήριο επιβάλει ποινή ισόβιας φυλάκισης σε ένα κατηγορούμενο για το αδίκημα του φόνου εκ προμελέτης, αλλά μπορεί να καθορίσει την ελάχιστη ποινή φυλάκισης πριν ένας κατάδικος δικαιούται να καταθέσει αίτηση για αποφυλάκιση.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο εκπρόσωπος της Εισαγγελίας αιτήθηκε όπως αυτή είναι τα 30 έτη, κάτι που απορρίφθηκε από πλευράς Δικαστηρίου, το οποίο στην απόφαση του ανέφερε πως «έχοντας να ελέγξουμε τις εισηγήσεις της Κατηγορούσας Αρχής, απορρίπτουμε την επιβολή τριάντα ετών, αφού επικαλείται την αγγλική Νομοθεσία, ενώ θα έπρεπε να εξεταστεί η Νομοθεσία των Βάσεων, που το δίκανο θεωρείται πυροβόλο όπλο. Δεν υπάρχει καμία έκθεση εμπειρογνώμονα για πυροβόλα όπλα. Δεν υπάρχει καθόλου κριτική στην Κατηγορούσα Αρχή, αλλά είναι προφανές πως κατά τη δίκη το κυνηγετικό ήταν πυροβόλο όπλο, σύμφωνα με τη Νομοθεσία των Βάσεων».
Την ίδια ώρα, απέρριψε και την εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης, Άντρου Αναστασίου, για την επιβολή ελάχιστης ποινής 15 ετών, τονίζοντας πως «δεν είμαστε σίγουροι ότι οι Αρχές της Δημοκρατίας θα προχωρούσαν σε απόφαση για αποφυλάκιση για το συγκεκριμένο διάστημα ή ότι θα απολύετο στο συγκεκριμένο διάστημα εάν την απόφαση λάμβανε Δικαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Ως εκ τούτου κατέληξε ότι η ορθότερη με βάση τα ευρήματά τους ποινή είναι τα 25 έτη, ωστόσο στη συνέχεια εξέτασε τους επιβαρυντικούς παράγοντες και στηρίχθηκε σε δύο συγκεκριμένους λόγους.
Όπως υπέδειξε το τριμελές Κακουργιοδικείο, «σε σχέση με την προμελέτη, είμαστε ικανοποιημένοι πλήρως ότι ο φόνος ήταν εκ προμελέτης. Λαμβάνουμε υπόψιν ότι επιβάλλονται 10 χρόνια περισσότερα από την ελάχιστη ποινή των 15 χρόνων, γιατί πήρε το όπλο στη σκηνή και διέπραξε το φόνο. Ως εκ τούτου, συμφωνούμε με τον εκπρόσωπο της Εισαγγελίας, ότι πλησίασε στη σκηνή στα κρυφά και στην ουσία έμεινε εκεί για να εξαφανίσει το θύμα».
Σε ό,τι αφορά στην αναφορά ότι υπήρξε ηθική βλάβη στο θύμα πριν πεθάνει, το Δικαστήριο επισήμανε ότι, «αυτό διαφαίνεται από την ποινή που επιβάλαμε και πως υπήρξε υπερβολική βία προς το θύμα. Αυτός είναι ένας ουσιαστικός επιβαρυντικός παράγοντας».
Το Δικαστήριο ξεκαθάρισε ότι η μη παραδοχή δεν αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για τον κατηγορούμενο και ως εκ τούτου κατέληξε ότι η ορθότερη ελάχιστη ποινή που θα πρέπει να εκτίσει, είναι τα 28 έτη. Δηλαδή, ναι μεν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, εντούτοις στα 28 χρόνια έχει το δικαίωμα να αιτηθεί την αποφυλάκιση του υπό όρους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα εγκριθεί, αφού θα πρέπει να εξεταστούν τα δεδομένα.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ποινές που επιβλήθηκαν στα χρονικά των Δικαστηρίων των Βρετανικών Βάσεων.