Ο άνθρωπος που έζησε 40 χρόνια πάνω στο ηφαίστειο της Σαντορίνης-«Όσο ήμουν εκεί, δεν θα γινόταν έκρηξη»

Για τέσσερις δεκαετίες, ο Σώστης Αρβανίτης ζούσε αποκομμένος από τον κόσμο, μόνος πάνω στο ηφαίστειο της Σαντορίνης, στη Νέα Καμένη. Η ημέρα του ξεκινούσε πάντα πριν από το χάραμα. Από το μικρό του δωμάτιο, που ήταν αρκετά μεγάλο μόνο για να χωρέσει ένα κρεβάτι, έβγαινε και αντίκριζε το τραχύ τοπίο γύρω του: μαύρα βράχια, το βαθύ μπλε του Αιγαίου, και στο βάθος μικρές λευκές κουκίδες-τα σπίτια της Σαντορίνης και της Θηρασιάς.

«Σαράντα χρόνια στο νησί… Τον πρώτο καιρό, και για αρκετό διάστημα, έτρωγα χόρτα, πεταλίδες και ό,τι μου παρείχε η θάλασσα. Είχα φέρει και κάποια ζώα», θυμάται.

Στην αρχή, είχε μεταφέρει μόνο τα κατσίκια του, όμως σύντομα γοητεύτηκε από την απόλυτη ελευθερία που του πρόσφερε η απομόνωση και αποφάσισε να μείνει μόνιμα. Με τα χρόνια, κατάφερε να διαμορφώσει τον χώρο του: είχε ανοίξει νέα μονοπάτια ή είχε βελτιώσει τα παλιά, είχε κατασκευάσει πλακόστρωτες δεξαμενές για να μαζεύει το βρόχινο νερό, είχε φυτέψει ντοματάκια και άλλα ανθεκτικά φυτά, ενώ είχε σμιλέψει σκαλιά πάνω στα βράχια, τοποθετώντας ακόμα και κάγκελα για μεγαλύτερη ασφάλεια.

«Το ηφαίστειο συνέχιζε να καπνίζει από μικρούς κρατήρες, αλλά δεν με ενοχλούσε. Φαινόταν πιο πολύ τον χειμώνα. Έχω δει το ηφαίστειο και με χιόνια – τότε ο καπνός ξεχώριζε πιο έντονα», περιγράφει στο protothema.gr.

santorini__1_

Το καλοκαίρι, το καΐκι του τον βοηθούσε να βγάζει τα προς το ζην. Μετέφερε τουρίστες στην Καλντέρα και, στη συνέχεια, τους μαγείρευε φρέσκα θαλασσινά, ακόμα και αστακομακαρονάδες, μέσα σε μια σπηλιά. Το ηφαίστειο, όπως έλεγε, δεν ήταν απλώς το σπίτι του, αλλά μια δύναμη που τον γέμιζε ενέργεια.

«Αυτός ο τόπος σε γεμίζει. Σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά. Όμως, για να αντέξεις εδώ, πρέπει να έχεις ανοιχτό μυαλό και εσωτερική δύναμη. Η φύση αυτή είναι όμορφη, αλλά και άγρια. Δεν σου χαρίζεται».

Τα χρόνια περνούσαν και μαζί τους ήρθαν οι δυσκολίες. Ο καιρός σκληρός, οι καταιγίδες δυνατές, η μοναξιά ατελείωτη.

«Σεισμούς τότε δεν έκανε πολλούς, αλλά είχε. Το καλύβι το έφτιαξα μόνος μου, κουβαλώντας τσιμέντο. Οι τουρίστριες με αγαπούσαν», λέει γελώντας.

santorini__2_

Είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το ηφαίστειο. «Ήξερα ότι όσο ήμουν εκεί, δεν θα γινόταν έκρηξη. Αυτή ήταν η διαίσθησή μου», εξομολογείται, επιμένοντας πως το ηφαίστειο και εκείνος είχαν ένα άρρηκτο δέσιμο.

Πριν από δύο χρόνια, η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται, και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το ηφαίστειο. Σήμερα, ζει σε μια τρύπα στο Ακρωτήρι, επιβιώνοντας χάρη στη βοήθεια των γειτόνων του. Από την πλήρη απομόνωση και την αυτάρκεια, πλέον βασίζεται στις μικρές πράξεις αλληλεγγύης των ανθρώπων γύρω του. Η ιστορία του, ωστόσο, παραμένει ζωντανή: ένα σύμβολο μιας ασκητικής ζωής σε έναν από τους πιο ιδιαίτερους τόπους της Ελλάδας.

Πηγή: Πρώτο Θέμα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Η Κύπρος καταγγέλλει 989 εναέριες και 45 θαλάσσιες παραβιάσεις από Τουρκία στον ΟΗΕ
Τραμπ: Το Ισραήλ συμφώνησε στους όρους για εκεχειρία 60 ημερών στη Γάζα
Στις φλόγες όχημα 54χρονης στη Λακατάμια-Επηρεάστηκαν και άλλα δύο αυτοκίνητα
Το σκεπτικό ΥΠΑΝ για την παράταση φοίτησης στα ειδικά σχολεία-Ζητά ολιστική πολιτική το αναπηρικό κίνημα
Ι. Καργαρώτος: Η μείωση της βλάβης στο κάπνισμα μπορεί να προσφέρει σημαντικά αποτελέσματα στη δημόσια υγεία
Από την κουμπαροκρατία που κατήγγειλε ο Κληρίδης στην απόλυση της Βαρωσιώτου-Δέχεται πυρά η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης
Αδιέξοδο στη φιλοξενία ασυνόδευτων ανηλίκων-Εξαντλούνται οι διαθέσιμες δομές
Ο καθένας στον δικό του ΚΕΝΤΡ(ικ)Ο δρόμο στις Βουλευτικές αλλά με ευδιάκριτα σημεία διασταύρωσης
Ξανάρχισε το τροπάρι με τους σφετεριστές ο Τατάρ-Ξεκίνησε blame game ενόψει Νέας Υόρκης
Αυτοί είναι οι τυχεροί αριθμοί της κλήρωσης του Τζόκερ