Τα πάρε δώσε αστυνομικών και υποκόσμου, οι άγραφοι και... γραμμένοι νόμοι και η ανάγκη για τεκάλεμιτ στην Αστυνομία

Πολλές φορές έχει λεχθεί, πως η διαφθορά στην Αστυνομία, που αποτελεί καρκίνωμα για δεκαετίες, είναι άμεσα συνυφασμένη με την δράση αλλά και την δύναμη του παραδοσιακού υποκόσμου (σ.σ υπάρχει και ο σύγχρονος υπό διαφορετική μορφή), σε διάφορα επίπεδα. Από τη μία, είναι οι πληροφορίες που διοχετεύονται σε πρόσωπα της «νύχτας», που τους δίνουν το προβάδισμα έναντι της Αστυνομίας η οποία δείχνει εδώ και αρκετά χρόνια ότι δεν έχει το πάνω χέρι και από την άλλη, είναι οι ανισότητες που δημιουργούνται, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται άγραφοι νόμοι και η δικαιοσύνη να αποδίδεται με διαφορετικό τρόπο.

Ξεκινώντας από το τελευταίο, όσοι γνωρίζουν λίγο πολύ την ιδεολογία και το modus operandi του παραδοσιακού υποκόσμου, γνωρίζουν πως η ίση μεταχείριση διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του εγκλήματος. Και αυτό διότι, εάν για παράδειγμα η πλάστιγγα γέρνει στην εξιχνίαση εγκλημάτων που διαπράττει η Α φατρία, ενώ για την Β ή την Γ υπάρχει διστακτικότητα, ανοχή και γενικότερα ενός είδους ασυλία, αυτό σημαίνει πως η πρώτη, στην πορεία του χρόνου, θα πάρει τον νόμο στα χέρια της. Αν όμως η Αστυνομία λειτουργεί κατά ίσο τρόπο, με τον ίδιο ζήλο, χωρίς συμπάθειες και εφαρμογή των νόμων αλά καρτ, τότε η Δικαιοσύνη θα αποδίδεται όπως πρέπει να αποδοθεί, χωρίς να δίνεται η «ευκαιρία» στους εν δυνάμει ηθικούς αυτουργούς και δολοφόνους, να ενεργήσουν με διαφορετικό τρόπο. Εξάλλου, η ιστορία δείχνει μια σειρά από ανεξιχνίαστους φόνους, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ένα ημερολόγιο δολοφονιών μιας δεκαετίας με... τρύπιες αστυνομικές σελίδες

Το άνισο παιχνίδι από πλευράς Αστυνομίας, αναμφίβολα δημιουργεί αρνητικά και αλληλένδετα προβλήματα και δυστυχώς, η πορεία του εγκλήματος στην Κύπρο και τα «κοντραμπάντο» με πρόσωπα του υποκόσμου για χάρη άλλων, αποδεδειγμένα δεν μειώνουν το σοβαρό έγκλημα. Το μόνο που χρησιμεύουν είναι τα στατιστικά της Αστυνομίας, σε σχέση με τις εξιχνιασθεισες υποθέσεις. Και αυτό διότι, υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα, μέχρι σήμερα, όπου πρόσωπα με εγκληματική δράση, έλαβαν οφέλη από τις Αρχές, αλλά σήμερα καταζητούνται για σοβαρά εγκλήματα. Εξάλλου, αν για παράδειγμα υπάρχουν δύο δολοφόνοι που συμμετείχαν κατά ίσο τρόπο στην διάπραξη ενός εγκλήματος, δηλαδή πυροβόλησαν και οι δύο το θύμα, τότε δεν υπάρχει καλός και κακός. Είναι και οι δύο δολοφόνοι και η Αστυνομία καλείται να ψηλώσει το επίπεδο της, να βρει στοιχεία και τρόπο, ώστε να πετύχει την καταδίκη και των δύο, χωρίς συμφωνίες και «προτιμήσεις». Σε διαφορετική περίπτωση, η Αστυνομία δείχνει πως έχει περισσότερη ανάγκη τους εγκληματίες από ότι οι εγκληματίες την Αστυνομία. Το ίδιο ισχύει - και με βούλα Ανωτάτου - όταν δύο πρόσωπα, κατά ίσο τρόπο, συμμετείχαν σε διακίνηση 600 κιλών ναρκωτικών. Και οι δύο στο τέλος της ημέρας είναι έμποροι και θα πρέπει, όπως υπέδειξε το Δικαστήριο, να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης, με την ευθύνη και πάλι να βαραίνει την Αστυνομία, η οποία θα πρέπει να βρει τρόπους ώστε να καλύψει τις όποιες αδυναμίες που λειτουργούν σε βάρος της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το πάρε δώσε των Αρχών με τον υπόκοσμο και τελικά ποιος χρειάζεται ποιον;

Διαρροή πληροφοριών στον υπόκοσμο

Από εκεί και πέρα, είναι η δύναμη που κατέχει ο υπόκοσμος, ο οποίος με κάθε ευκαιρία, όχι μόνο δείχνει πως έχει το πάνω χέρι, αλλά ότι δεν υπολογίζει καθόλου την Αστυνομία, αφού τα τελευταία χρόνια διαπράχθηκαν εγκλήματα σε πολυσύχναστους δρόμους, υπό το φως του ήλιου και μπροστά στα μάτια πολιτών.

Από την άλλη, ο υπόκοσμος δείχνει με κάθε ευκαιρία πως έχει εξελιχθεί, σε διάφορα επίπεδα, έχοντας στην φαρέτρα του διάφορα όπλα, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, με την Αστυνομία ωστόσο να προσπαθεί να εξιχνιάσει εγκλήματα με μεθόδους και τεχνολογία προηγούμενων δεκαετιών.

Στην εξίσωση όμως μπαίνει και η δύναμη που αποκτούν πρόσωπα του υποκόσμου, λόγω της σχέσης τους με μέλη της Αστυνομίας (σ.σ δεν αναφερόμαστε στην πλειοψηφία των αστυνομικών). Είτε γιατί συνεργάζονται με τον υπόκοσμο έναντι αμοιβής, είτε γιατί έχουν φιλικές ή συγγενικές σχέσεις με ορισμένους χωρίς να υπάρχει η κόκκινη γραμμή, είτε γιατί διαρρέουν πληροφορίες για να λάβουν άλλες, ξεφεύγοντας όμως από τα πλαίσια των ορίων και πλέον η σχέση μετατρέπεται σε προσωπική και όχι επαγγελματική. Και σε αυτό το σημείο, δεν σημαίνει πως οι εν λόγω αστυνομικοί που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο, προέρχονται από τα χαμηλά δώματα της Αστυνομίας, αφού η ιστορία έδειξε το αντίθετο και ότι η διαφθορά αγγίζει όλα τα επίπεδα, ακόμη και τα υψηλότερα.

Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η πολύκροτη υπόθεση των Σέρβων εκτελεστών, η οποία βέβαια κατέληξε σε κάποια συρτάρια της Αστυνομίας, όπως άλλα τόσα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ήρθαν συγκεκριμένες αναλυτικές *πληροφορίες από την Ιντερπόλ για σχεδιαζόμενους φόνους, δίνοντας μάλιστα ονόματα, ωστόσο διέρρευσαν στον υπόκοσμο, με αποτέλεσμα να ενημερωθεί το στρατόπεδο των ηθικών αυτουργών και να διαφοροποιήσει τα σχέδια του, για να έρθει λίγο μετά το τετραπλό φονικό της Αγίας Νάπας.

Τα μηνύματα που εντοπίστηκαν στο κινητό του δολοφονηθέντα Δημήτρη Ανδρονίκου από αστυνομικό, ο οποίος φέρεται να του διέρρεε πληροφορίες, δεν προκάλεσε έκπληξη αλλά επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη διαφθορά στις τάξεις της Αστυνομίας, αν και το συγκεκριμένο μέλος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Ωστόσο, εύλογα μπορεί να διερωτηθεί κανείς ποια είναι τα αποτρεπτικά μέτρα για τους επίορκους αστυνομικούς; Ερώτημα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μοτίβο της ατιμωρησίας που υπάρχει στην Αστυνομία, σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό διότι, σε ουκ ολίγες περιπτώσεις προέκυψαν ζητήματα σε βάρος αστυνομικών, αλλά είναι μετρημένες οι περιπτώσεις που αποδόθηκαν οι ευθύνες. Ακόμη και με την πιο πάνω υπόθεση, των Σέρβων εκτελεστών, όπου κατσάδιασε τις Κυπριακές Αρχές η Ιντερπόλ για τους χειρισμούς της, ωστόσο τι έπραξαν οι Αρχές της Κύπρου; Διόρισαν ποινικούς ανακριτές, εντόπισαν ποινικά αλλά δεν ασκήθηκαν διώξεις, διατάχθηκαν πειθαρχικές οι οποίες στην πορεία εξαφανίστηκαν και σήμερα, ακόμη και πρόσωπα που είχαν ευθύνη για σοβαρούς λανθασμένους χειρισμούς (σ.σ. όχι ζητήματα διαφθοράς) κατέχουν υψηλές θέσεις στην Αστυνομία, όπως και για τα πρόσωπα που διέρρευσαν τις πληροφορίες στον υπόκοσμο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ή κλείστε το ή ανακαινίστε το...

Από την άλλη, είναι και το πρόσφατο παράδειγμα αξιωματικού της Αστυνομίας που συνομιλούσε με βαρυποινίτη που καταδικάστηκε για εμπορία ναρκωτικών, ο οποίος φέρεται να έλαβε και χρήματα, να του κλείστηκαν υποθέσεις για χάρη πληροφοριών που θα έδινε αλλά ουδεμία σχέση είχαν με την ιδιότητα του μέλους, αντιθέτως όπως υπέδειξε ο ποινικός ανακριτής, ήταν για το προσωπικό του συμφέρον. Ωστόσο, τι έγινε από εκεί και πέρα για παραδειγματισμό και των υπολοίπων; Ακριβώς το αντίθετο, από ότι θα ανέμενε κανείς. Πάγωμα ποινικών διώξεων, πειθαρχικές στα αζήτητα και στα σκαριά προαγωγή με τις ευλογίες των ιδίων που σήμερα τονίζουν σε κάθε τόνο, την μηδενική ανοχή.

Στην εξίσωση βέβαια προστίθεται και η απόφαση για άρση της διαθεσιμότητας αστυνομικού, ο οποίος επίσης διερευνάται για υπόθεση διαφθοράς, μετά από σήμα της Europol, ότι διέρρεε πληροφορίες σε παρονομούντες. Πρόκειται για λοχία που επέστρεψε στα καθήκοντα του, αφού κρίθηκε πως δεν επηρεάζεται η έρευνα.

Με απλά λόγια, μόνο από τα πιο πάνω, προκύπτει το συμπέρασμα πως όσοι καταχράστηκαν την εξουσία τους, είτε τους δόθηκε πίσω η εξουσία τους, απλά από διαφορετικό πόστο αφού και πάλι υπάρχουν προσβάσεις εάν το επιθυμούν, είτε κατέχουν πλέον μεγαλύτερη από αυτή που καταχράστηκαν!

Συνεπώς, όταν το μοτίβο της ατιμωρησίας δεν αλλάζει ή επιχειρείται να αλλάξει με ημίμτερα και με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, δυστυχώς η Αστυνομία δεν μπορεί να καθαρίσει από τα καρκινώματα της διαφθοράς, τα οποία συμπαρασύρουν όλα τα μέλη που εργάζονται με επαγγελματισμό και ασκούν στο ακέραιο τα καθήκοντα τους. Αυτούς, που εξαιτίας άλλων, πληρώνουν στο τέλος της ημέρας τα σπασμένα.

Μπορεί να υπάρχει η βούληση για μείωση των φαινομένων της διαφθοράς, καθώς η πάταξη της θεωρείται ουτοπία για οποιαδήποτε υπηρεσία, εντούτοις δεν αρκεί. Αυτό που χρειάζεται, είναι η ίδια η Κυβέρνηση να λάβει ριζοσπαστικές αποφάσεις, σε όλα τα επίπεδα, χωρίς να ακολουθείται η πεπατημένη. Να γίνει αντιληπτό πως η Αστυνομία, ως μοναδικό Σώμα Ασφαλείας, χρειάζεται - πέραν της κάθαρσης - τεκάλεμιτ, ξήλωμα τμημάτων και φτου ξανά από την αρχή. Σε διαφορετική περίπτωση, η κατάσταση θα παραμένει η ίδια και το μόνο που θα αλλάζει, είναι ο Αρχηγός της κάθε μερικά χρόνια και ο πολιτικός προϊστάμενος. Και την ίδια ώρα, ο υπόκοσμος θα συνεχίζει να εξελίσσεται και να εφαρμόζει τους δικούς του νόμους...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Καλές οι έρευνες, αλλά πρέπει να ξεχωρίσουν τα χλωρά από τα ξερά στην Αστυνομία