Αντανακλώνται στον Πρόεδρο τα κακώς έχοντα στην Αστυνομία-Ανάγκη για τάξη σε όλα τα επίπεδα

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει να διαχειριστεί την τουρκική αδιαλλαξία στο Κυπριακό, να αντιμετωπίσει την ακρίβεια που δοκιμάζει τους απλούς πολίτες, να προωθήσει την υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος σε όλους τους τομείς ταυτόχρονα με τα σημαντικά βήματα στην εξωτερική πολιτική, και να αντιμετωπίσει όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας. Όμως, από την αρχή της θητείας του, το ζήτημα που δείχνει να τον βασανίζει περισσότερο και ό,τι και να κάνει να μην μπορεί να βρει λύσεις είναι αυτό της Αστυνομίας.

Ντράπηκε τη μία φορά, θύμωσε την άλλη, φώναξε την επόμενη, προέβη ο ίδιος και άλλα στελέχη της Κυβέρνησης σε εξαγγελίες, έπαυσε την προηγούμενη ηγεσία και άλλαξε Υπουργό Δικαιοσύνης, όμως το μπάχαλο που ονομάζεται Αστυνομία Κύπρου συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα, διαχρονικά προβλήματα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Και με τα ρεζιλίκια να διαδέχονται το ένα το άλλο, η αδυναμία της Αστυνομίας ερμηνεύεται ξεκάθαρα ως αδυναμία της Κυβέρνησης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αντί να σβήσει τις φωτιές, έριξε και άλλο λάδι ο Χαρτσιώτης-Οι χειρισμοί, η ύποπτη συγκυρία και οι παραδοξότητες

Δεν μπορεί να μην αντανακλώνται στην ίδια την Κυβέρνηση επαναλαμβανόμενες αστοχίες, καθώς η Αστυνομία αποτελεί σημαντικό βραχίονα του κράτους. Συνεπώς, κάθε φορά που εκτίθεται η Αστυνομία -που είναι πολύ συχνά- εκ των πραγμάτων εκτίθεται το ίδιο το κράτος.

Δυστυχώς το ζήτημα της Αστυνομίας δεν είναι εξειδικευμένο. Είναι από εκείνα που απασχολούν όλο τον κόσμο, επειδή όλος ο κόσμος έχει την ανάγκη να αισθάνεται ασφαλής. Και νοιώθει πιο ασφαλής όταν δεν δραπετεύουν κάθε τρεις και λίγο κρατούμενοι, όταν δεν γίνονται δολοφονίες μέρα μεσημέρι στους κεντρικούς δρόμους των πόλεων και όταν δεν σπέρνουν το χάος κουκουλοφόροι. Όσο παρουσιάζονται, συνεπώς, τέτοια φαινόμενα, θα παρουσιάζονται ακόμη περισσότερα προβλήματα για την Κυβέρνηση, που δεν καταφέρνει να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη.

Δεδομένου ότι η Κυβέρνηση ανέλαβε τα ηνία του κράτους τον Μάρτιο του 2023 και πλησιάζουμε τον Μάρτιο του 2025, προφανώς πλέον δεν πρόκειται απλώς για μία προβληματική κατάσταση που κληρονόμησε αλλά και για μία κατάσταση που, παρά τις περί του αντιθέτου προθέσεις, συνεχίζει να συντηρεί. Δύο χρόνια ήταν άπλετος χρόνος για να μπει μια τάξη στην Αστυνομία. Δύο χρόνια ήταν αρκετά για να αποκατασταθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και η Δημόσια Τάξη.

Αντ’ αυτού, η Αστυνομία συνεχίζει να παρουσιάζει σοβαρότατες αδυναμίες, αφού ο Νίκος Χριστοδουλίδης επέτρεπε να παραμένει στο τιμόνι της ένα πρόσωπο που δεν έβλεπε κανένα απολύτως πρόβλημα με τον τρόπο λειτουργίας της, που έκανε συναντήσεις με καταζητούμενους που απειλούσαν να φέρουν την Πάφο ανάποδα και που θεωρούσε ότι μετά από τραγικά λάθη δεν έπρεπε ποτέ να αντικαθίσταται κανένας. Χρειάστηκε να δραπετεύσει ένας ισοβίτης δολοφόνος και να πάει παραλία για να πάρει απόφαση ο Πρόεδρος ότι δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση και να προβεί σε αλλαγές στην ηγεσία της Δύναμης, αντί να δράσει εγκαίρως για να μπει μια τάξη στη Δύναμη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Διασυρμός δίχως τέλος με τους δραπέτες-Μόδα οι αποδράσεις από Αστυνομία, ντεμοντέ τα «αναθεωρημένα μέτρα»

Παρόλο που η νέα ηγεσία, υπό τον Θεμιστό Αρναούτη, δείχνει να κάνει προσπάθειες για βελτίωση της κατάστασης, είναι σαφές πως δεν είναι αρκετές και δεν είναι αρκετά αποτελεσματικές. Όση καλή πρόθεση και αν υπάρχει, όταν μέσα σε μερικές μέρες δραπετεύουν δύο πρόσωπα που βρίσκονται υπό αστυνομική φρούρηση, είναι ξεκάθαρο πως η Αστυνομία δεν λειτουργεί σωστά. Ιδιαίτερα, δε, όταν αποκαλύπτεται πως, τουλάχιστον στην περίπτωση του Σουηδού, πέραν από αμέλεια και αδυναμίες από πλευράς Αστυνομίας, φαίνεται να υπήρξε και διαφθορά από πλευράς μέλους της.

Η Αστυνομία βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο, μετά από μία περίοδο σχετικής ηρεμίας, και είναι ξεκάθαρο πως πλέον πρέπει να γίνουν ενέργειες προς δύο κατευθύνσεις: Να απομακρυνθούν από τη δύναμη όσοι κάνουν κατάχρηση εξουσίας ή άλλες πράξεις διαφθοράς και να τοποθετούν στις κατάλληλες θέσεις τα κατάλληλα πρόσωπα, ώστε να μπορεί να γίνεται σωστός επιχειρησιακός χειρισμός. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει δύσκολες αποφάσεις και «κακοφάνισμα» ορισμένων, είναι απαραίτητο για να ξαναβρεί η Αστυνομία τα πατήματά της και να μπορέσει να αποκαταστήσει το κύρος της.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι δύο συλλήψεις αστυνομικών που ανακοινώθηκαν εν μέσω των επικρίσεων την Τετάρτη ήταν τυχαίες (από τις πρώτες πληροφορίες η πρώτη φαίνεται να έγινε αμέσως μετά την καταγγελία αλλά η δεύτερη όχι) αλλά γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον δεν κουκουλώθηκαν σοβαρότατες καταγγελίες, όπως δεν καλύφθηκε και ο αστυνομικός που φέρεται να προσέφερε βοήθεια στον Σουηδό δραπέτη. Και αυτό δείχνει τουλάχιστον μία διάθεση να εντοπιστούν και να απομακρυνθούν τα σάπια μήλα, που καταστρέφουν το όνομα και την εικόνα της Αστυνομίας και κάνουν κατάχρηση της θέσης τους για προσωπικά οφέλη.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το γεγονός πως υπήρξαν δύο αποδράσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ μία απόδραση ήταν η αιτία να πάρει απόφαση την ανάγκη ξηλώματος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναπόφευκτα προκαλούν νέο πονοκέφαλο στο Προεδρικό, που βλέπει το κράξιμο που γίνεται από τους πολίτες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στηρίζει υπουργό Δικαιοσύνης και Αστυνομία ο Πρόεδρος-«Δίδεται χρόνος στη νέα ηγεσία, αλλά δεν είναι ανεξάντλητος»

Είναι θεμιτό που από πλευράς Νίκου Χριστοδουλίδη δίνεται κάποια πίστωση χρόνου στον Θεμιστό Αρναούτη, ιδιαίτερα αν κρίνει κανείς πόση πίστωση δόθηκε στον προκάτοχό του, ο οποίος σε αντίθεση με τον νυν Αρχηγό δεν έδειξε καμία πρόθεση να διορθώσει πράγματα και καταστάσεις και επέτρεψε στην Αστυνομία να φτάσει σε αυτό το σημείο. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, όσο τα πράγματα κυλούν με αργούς ρυθμούς και οι αστοχίες συνεχίζονται, η πίεση θα αυξάνεται όχι μόνο στον Αρχηγό Αστυνομίας, αλλά και στον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που δύο χρόνια μετά δεν βρήκε τρόπο να αντιμετωπίσει επαρκώς τα διαχρονικά προβλήματα της Δύναμης και να πείσει τους πολίτες ότι λαμβάνει τα μέτρα εκείνα που θα διασφαλίζουν την ασφάλειά τους.

Έχει δίκαιο ο κ. Αρναούτης ότι η Αστυνομία έχει επιχειρησιακό πρόβλημα και ας επέλεγαν να το αγνοούν στο παρελθόν. Έχει δίκαιο, όμως, και ο απλός πολίτης που απαιτεί η Αστυνομία να μην έχει επιχειρησιακό πρόβλημα αλλά να είναι ένα Σώμα που να μπορεί να μπορεί να εμπιστευτεί. Και είτε θα πρέπει ομαδικώς να κατεβάσει τα standards της όλη η κοινωνία, είτε η Αστυνομία να ανεβάσει επιτέλους τα δικά της. Προφανώς ο Πρόεδρος επιλέγει το δεύτερο. Μέχρι να το επιτύχει, όμως, θα πρέπει να εισπράττει τα σκάγια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Βγαίνει μπροστά ο Αρναούτης, παραδέχεται επιχειρησιακές αδυναμίες-Διαβεβαιώνει απόδοση ευθυνών για την απόδραση