ΗΠΑ: Η όξυνση των Καπιταλιστικών – Ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων θα ενταθεί!

Ο πλανήτης και ο κόσμος ολόκληρος μπήκε στην νέα εποχή Τράμπ. Η νέα κυβέρνηση του έχει ήδη δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής. Εκατοντάδες διατάγματα υπογράφτηκαν την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του ανάμεσα σ’ ένα κοινό φανατικών οπαδών του, που ο λαϊκισμός, ο εθνικισμός, ο σωβινισμός, η μισανθρωπία ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της φιέστας.

Δεν ήταν μόνο αυτά! Είναι και οι νέες απαιτήσεις που κατέθεσε σχετικά με την προσάρτηση άλλων χωρών, είτε με την βία , είτε ειρηνικά, δια μέσου της εξαγοράς τους. Φρόντισε μέσα σε 24 ώρες να διαψεύσει όσους ενδεχομένως πίστεψαν ότι θα μπορούσε ο Ντόναλντ Τράμπ και η κυβέρνηση του να μετατραπούν ξαφνικά σε ειρηνοποιούς και ενοποιούς, σύμφωνα με τις πρώτες δηλώσεις τους.

Είναι αλήθεια ότι από τις πρώτες διακηρύξεις του πολλοί σοκαρίστηκαν και άλλοι πανικοβλήθηκαν, ιδιαίτερα οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του. Δεν γίνεται κατανοητό από ορισμένους τι σημαίνει να αποσυρθεί η Αμερική από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), δεν γίνεται καθόλου κατανοητό πως και γιατί αποσύρονται από τις συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τι σημαίνει να αποσυρθεί από το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και άλλα πολλά. Ούτε και τι συμβολίζει η επιβολή δασμών και η εισαγωγή ενός υψηλού προστατευτισμού που στην πράξη είναι σαν να πατάς πάνω στην αγία τράπεζα του καπιταλισμού.

Τίποτα το ανεξήγητο και τίποτα το ακατανόητο. Το γεγονός είναι ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός – ιμπεριαλισμός βρίσκεται σε μια κρίση. Γι’ αυτό και παρατηρούνται πλέον συχνά όλες αυτές οι καπιταλιστικές – ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και συγκρούσεις. Οι Γάλλοι μιλούν για κλωτσιά στα οπίσθια τους από τους Αμερικανούς. Κατά τ’ άλλα μόνο ένας στους 5 Ευρωπαίους βλέπει τις ΗΠΑ ως σύμμαχο με κοινά συμφέροντα και αξίες! Όπως και να το αναλύσεις, η Νατοϊκή συνοχή δεν περνάει και στις καλύτερες ημέρες της.

Φαίνεται ξεκάθαρα ότι στην Αμερική άλλαξαν απλώς τα αφεντικά που έχουν την δική τους ατζέντα, οι οποίες πολλές φορές περιέχουν ανατροπές, αλλά και απρόβλεπτες εξελίξεις. Παραμένει όμως στην ουσία η ίδια ατζέντα, αυτή τη φορά πιο συντηρητική, πιο αντιδραστική, πιο απάνθρωπη και πιο βάρβαρη. Έχουν όμως κοινό παρονομαστή. Την επιβολή της παγκόσμιας κυριαρχίας τους σε γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και γεωστρατηγικό επίπεδο. Πλήρης έλεγχος των ενεργειακών αποθεμάτων και κοιτασμάτων των χωρών, πλήρως έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πόρων των λαών, πλήρης υποταγή όλων των οικονομικών και εμπορικών διαδρόμων.

Στις διακηρύξεις του ο Ντόναλντ Τράμπ ασφαλώς δεν ένοιωσε την ανάγκη να μιλήσει για ένα αξιόπιστο και αξιοπρεπές σύστημα υγείας. Προτιμούν να πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους ανασφάλιστος, χωρίς καμμιά ευθύνη για την υγεία του λαού. Χειρότερα με την παιδεία. Τα πάντα υπό τον πλήρη έλεγχο των ιδιωτικών συμφερόντων. Τα εργοστάσια κλείνουν ένα μετά το άλλο και οι πλείστες εταιρείες μεταφέρονται σε άλλες χώρες με φτηνά εργατικά χέρια. Οι εργαζόμενοι ζουν και βιώνουν πρωτοφανείς κρίσεις τόσο στα εργασιακά θέματα, όσο και στην απασχόληση.

Και ερχόμαστε στο κυρίως μενού. Πως θα γίνει ειρηνοποιός όταν ζητά από τον Καναδά να γίνει η 57η πολιτεία των ΗΠΑ, όταν ζητά να προσαρτήσει με οποιοδήποτε τρόπο την Γροιλανδία ή όταν απροκάλυπτα ζητά από την Κυβέρνηση του Παναμά να ενταχθεί στις ΗΠΑ. Θα μετατρέψει και τον κόλπο του Μεξικού σε κόλπο της Αμερικής.

Η νέα κυβέρνηση του Ντόναλντ Τράμπ αναλαμβάνει, μετά την ορκωμοσία του την προάσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης και ισχυρών αμερικανικών μονοπωλίων σε περίοδο όξυνσης του ανταγωνισμού σε πολλά πεδία και με το βλέμμα στραμμένο στον κύριο ανταγωνισμό που αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Επιχειρείται στην ουσία ένα νέο ανακάτεμα της «τράπουλας» σε όλα τα μέτωπα.

Νέα κυβέρνηση, ίδια εξυπηρέτηση μονοπωλιακών συμφερόντων.

Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μιας νέας όξυνσης των ανταγωνισμών, άρα και των κινδύνων μιας πιο γενικευμένης σύγκρουσης. Αυτοί που υποτίθεται υπογράφουν πρόσκαιρες συμφωνίες για εκεχειρίες ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο της κλιμάκωσης.

Σ’ αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει ώρα για εφησυχασμό. Οι λαοί και εργαζόμενοι, σ’ όλον τον κόσμο, χρειάζεται να επαγρυπνούν. Επιβάλλεται η άνοδος των κινητοποιήσεων των εργαζομένων και των λαών. Μόνο η συντονισμένη λαϊκή παρέμβαση του παγκόσμιου Φιλειρηνικού Κινήματος μπορεί να βάλει φρένο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και να αξιοποιήσει την όποια ρωγμή και αστάθεια στο σύστημα. Να βάλει εμπόδια στις κυρίαρχες πολιτικές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ που στοχεύουν τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων υπέρ των λαών για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο.

Το ΑΚΕΛ και η Κυπριακή Αριστερά σταθερά αγωνίζονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, υπερασπίζοντας οικουμενικές αρχές, αξίες και τα ιδανικά της ειρήνης, απορρίπτοντας την υποδούλωση και την εκχώρηση των αρχών της λαϊκής κυριαρχίας στους χωροφύλακες της περιοχής και τις επιθετικές πολιτικές των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Γιατί χώρα που ζητά την ειρηνική επανένωση της διαιρεμένης πατρίδας μας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι με την πλευρά αυτών που βάφουν με αίμα τα χέρια τους σε βάρος των λαών.

*Γιώργος Τ. Γεωργίου

Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ