Οι ανατέλλοντες αστέρες του σκοταδισμού και η αποδοχή του λίγου Μεσαίωνα από την Εκκλησία

Το σκάνδαλο Αββακούμ υποτίθεται ότι είχε σείσει τα θεμέλια της Εκκλησίας. Ότι είχε γίνει μάθημα για το τι συμβαίνει όταν αφήνεις ανθρώπους ανεξέλεγκτους να αισθάνονται ότι αντλούν εξουσία μέσα από την πίστη. Για την ανάγκη τους να τροφοδοτούν αυτό τον κύκλο με περισσότερο σκοταδισμό, περισσότερο φανατισμό, περισσότερη αποκοπή από την πραγματικότητα. Αλλά κάθε φορά η τάση αυτή αποδεικνύεται δυνατότερη από τις αντιστάσεις. Και μόλις προσπαθεί να τεθεί υπό έλεγχο μία κατάσταση, προκύπτει μία καινούρια, αποδεικνύοντας τη ριζωμένη ανοχή της Εκκλησίας, που το μόνο που πετυχαίνει είναι να απομακρύνει τους πιστούς.

Η Εκκλησία της Κύπρου για πολλά χρόνια φαινόταν πρόθυμη να αγνοήσει ή να κρύψει κάτω από το χαλί τη διάπραξη σεξουαλικής φύσεως αδικημάτων από ιερωμένους, τη ρητορική μίσους και την έκφραση θέσεων που αντίκεινται στην επιστήμη. Επίσης δεν έδειχνε, δημοσίως τουλάχιστον, να ενοχλείται ιδιαίτερα από τις διάφορες εκφράσεις παραλογισμού.

Για αυτό και επέτρεπε σε πρόσωπα της αδελφότητας Αββακούμ, εκ των οποίων οι δύο έχουν πλέον καθαιρεθεί, να συνομιλούν με δαίμονες, να συγκρίνουν τις «υπηρεσίες» τους με τα χειρουργεία και τις Πρώτες Βοήθειες, να φροντίζουν να αναβλύζουν μύρο ιερά αντικείμενα, να κάνουν θεραπείες γονιμότητας και άλλα φαιδρά, αντιεπιστημονικά και εντελώς απαράδεκτα πράγματα, τα οποία ανήγαγαν σε «θαύματα» άξια… οβολού. Και δεν είχαν κανένα πρόβλημα με αυτό το «επιθετικό marketing» και την επιστροφή στον Μεσαίωνα που προκαλούσαν αυτοί οι ρασοφόροι, μέχρι που προκάλεσαν πρόβλημα στην ίδια την Εκκλησία.

Πρόκειται, άλλωστε, για την Εκκλησία που επέτρεπε στον Μητροπολίτη Μόρφου να υποστηρίζει πως η «νέα τάξη πραγμάτων» κρύβει τους σεισμούς και ότι μας πλάσαρε για πρώτη φορά τον κορωνοϊό -τον κορωνοϊούλη όπως τον αποκαλούσε- μέσω του Αστεριξ. Ήταν… χαράς ευαγγέλιο για την Εκκλησία να εκφράζεται δια μέσω ενός «πεφωτισμένου» Μητροπολίτη, που είναι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που ήξερε πως οι gay γεννιούνται αν κάνει πρωκτικό σεξ ένα ζευγάρι και αρέσει στη γυναίκα και ότι αναδύουν μια ειδική «μυρωδιά», πέραν των όσων «ήξερε» για τα εμβόλια.

Παρά τα περί του αντιθέτου ένστικτα, τίποτα από όλα αυτά ενδεχομένως δεν έπρεπε να προκαλεί έκπληξη, καθώς πρόκειται για την ίδια Εκκλησία που αρνήθηκε να καθαιρέσει τον τέως Μητροπολίτη Κιτίου, παρόλο που καταδικάστηκε για άσεμνη επίθεση κατά ανήλικης και παρά το γεγονός πως το Δικαστήριο σημείωσε πως η επίθεση στην τότε 16χρονη ήταν έντεχνα σχεδιασμένη και εκμεταλλεύτηκε τη δύναμη που του έδινε η θέση του στην Εκκλησία. Αντί για μία αντίδραση που να δείχνει πως δεν ανέχεται τέτοιες ενέργειες, του επέβαλε την ίδια τιμωρία με κάποιο νεαρό παπά που φώναζε συνθήματα στα γήπεδα.

Δεδομένου ότι όλοι οι πιο πάνω σταμάτησαν να είναι trendy τον τελευταίο καιρό, προφανώς η Εκκλησία έπρεπε να επιτρέψει σε ένα νέο αστέρι να ανατείλει και να φωτίσει τον δρόμο προς τον Μεσαίωνα. Αυτό το δύσκολο έργο ανέλαβε ο Μητροπολίτης Πάφου, Τυχικός, ο οποίος διαδέχθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο στον τοπικό θρόνο. Μεταξύ άλλων, ο κήρυκας αυτός της αγάπης, θεωρεί πως οι ευσεβείς χριστιανοί δεν πρέπει να τρώνε φαγητό που προσφέρεται από χέρι ανθρώπου που δεν είναι «του Θεού» και πως τα τρόφιμα πρέπει να διαβάζονται, ενώ τα αναψυκτικά είναι μάλλον αδύνατον να σωθούν, διότι είναι δαιμονικά.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε πραγματικά θορυβημένος από τις αναφορές αυτές, καθώς πίσω από κλειστές πόρτες φαίνεται πως ο Μητροπολίτης Τυχικός τον εκνεύρισε και με άλλες προσεγγίσεις του περί «αιρετικών». Όμως δεν παύει να προβληματίζει το γεγονός πως δεν προήλθαν από κάποιον αλεξιπτωτιστή αλλά από έναν άνθρωπο που επέλεξε να έχει στο πλευρό του για πολλά χρόνια και ενδεχομένως να καθοδηγεί και πνευματικά, κάτι που συνέβαινε σε κάποιο βαθμό και με τον Ταμασού Ησαΐα και τον Νεκτάριο της μονής Αββακούμ.

Ο Μακαριότατος προσπάθησε να δικαιολογήσει το γεγονός αυτό με υπόνοιες για την εξυπνάδα του Μητροπολίτη και λέγοντας ότι επηρεάζονται οι αποφάσεις του από τρίτους, αφήνοντας να νοηθεί ότι άγεται, ενδεχομένως, από υπαλλήλους της Μητρόπολης. «Δεν μπόρεσα να καταλάβω τόσο καιρό που ήταν μαζί μας που δεν έλεγε τίποτε, σιωπούσε και νόμιζα ότι ήταν ταπεινός», παραδέχθηκε. «Ήξερα ότι θα μπορούσε να είναι κάποιος πιο έξυπνος, να έχει καλύτερες θέσεις, αλλά νόμιζα ότι είναι ταπεινός. Έδειξε ότι δεν είχε ούτε θέσεις, αλλά είχε ένα δικό του φρόνημα το οποίο δεν άφηνε να εκδηλωθεί», δήλωσε περαιτέρω. Πρόκειται, προφανώς, για ένα φρόνημα το οποίο καλλιεργείτο εντός της Εκκλησίας, ενδεχομένως και εντός της ίδιας της Μητροπόλεως Πάφου και που φαίνεται πως δεν υπήρχε καμία έγκαιρη παρέμβαση πριν ξεκινήσει να κηρύττει κιόλας αυτά τα περίεργα.

«Η Εκκλησία της Κύπρου έχει ένα ήθος και πρέπει να το κρατήσουμε. Δεν είναι καιρός να επιστρέφουμε σε εποχές σκοταδισμού. Έχουμε τα δόγματα που μας καθοδηγούν, έχουμε και την ανθρώπινη υπόστασή μας η οποία βαδίζει με την εποχή μας», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος. Μια δήλωση που αδιαμφισβήτητα βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, οι δηλώσεις του, τις οποίες είναι αμφίβολο κατά πόσον ενστερνίζεται το σύνολο της Ιεράς Συνόδου (που περιλαμβάνει τον Μόρφου Νεόφυτο και τον Πάφου Τυχικό), δεν είναι αρκετές, με βάση την ιστορία των τελευταίων ετών. Αυτό που χρειάζεται είναι πράξεις που να δείχνουν ότι η Εκκλησία δεν ανέχεται τον σκοταδισμό, ότι δεν συμβιβάζεται με λίγο Μεσαίωνα. Ότι πλέον όλα αυτά δεν θα γίνονται αποδεκτά, είτε πρόκειται για αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις, είτε για ρητορική μίσους, είτε για πράξεις που τιμωρούνται με βάση τον ποινικό κώδικα.

Η Εκκλησία στην Κύπρο παραμένει θεσμός, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και ως τέτοιος έχει ευθύνη. Όχι μόνο έναντι του εαυτού της, αλλά κυρίως έναντι της κοινωνίας. Αν ο Αρχιεπίσκοπος όντως το εννοεί ότι πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία, αυτό δεν περιορίζεται στα όσα περίεργα λέει ο Μητροπολίτης Τυχικός. Πρέπει να εκτείνεται στα όσα απαράδεκτα εμφανίζεται μέχρι σήμερα πρόθυμη να αποδεχθεί η Εκκλησία.