«Hayir» στα πάντα από τον Τατάρ-Η ατζέντα για αναγνώριση και τα εσωτερικά του κίνητρα

Ακόμη πιο αρνητικός από ό,τι πριν εμφανίζεται μετά την συνάντησή του με τον Νίκο Χριστοδουλίδη ο Ερσίν Τατάρ, σε ό,τι αφορά, τουλάχιστον, τις δημόσιες τοποθετήσεις του. Αν και φαίνεται πως πίσω από τις κλειστές πόρτες, κατά τη διάρκεια της συνάντησης της Δευτέρας, δεν αντέδρασε εξίσου έντονα όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του παρουσίασε την πρόταση των οκτώ σημείων, παρόλο που εκ των προτέρων διαφωνούσε με τα περισσότερα, από την στιγμή που επέστρεψε στα κατεχόμενα εκφράζει την αντίθεσή του, η οποία κάθε φορά που προβαίνει σε δηλώσεις εντείνεται.

Το σύνολο της επιχειρηματολογίας του Τατάρ εναντίον των προτάσεων αυτών, που συνιστούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και δεν αγγίζουν την ουσία του Κυπριακού, φαίνεται να σχετίζεται με την εσωτερική κατάσταση στα κατεχόμενα. Αφενός, δηλαδή, την προσπάθειά του να κάνει «ηγετικές» παρεμβάσεις ενόψει των παράνομων «προεδρικών εκλογών» του Οκτωβρίου, όπου η κυρίαρχη πεποίθηση είναι πως η Τουρκία θα επιδιώξει την αντικατάστασή του επειδή δεν την ικανοποιούν οι χειρισμοί του, παρά την αφοσίωσή του προς την Άγκυρα. Αφετέρου, την προσπάθειά του η κάθε του ενέργεια να παραπέμπει σε αναγνώριση του ψευδοκράτους, κάτι που είναι συμβατό με την ευρύτερη πολιτική του στο Κυπριακό, που είναι η επιδίωξη για συνεργασία δύο «κυρίαρχων κρατών», ιδιαίτερα όσο πλησιάζει η διευρυμένη συνάντηση, στην οποία, αν ήταν από το χέρι του, δεν θα συμμετείχε αλλά λέει πως θα πάει για να αναπτύξει το όραμά του για τη διχοτόμηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αρνητικός με το πακέτο του Προέδρου ο Τατάρ-Φωνάζει για όλα, ετοιμάζει επιστολή προς τον Γκουτέρες

Ακροβατώντας μεταξύ των δύο αυτών προτεραιοτήτων του, ο Τατάρ δεν θέλει να αποδεχθεί οτιδήποτε προτείνει ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Σε ό,τι αφορά τα σημεία διέλευσης, για παράδειγμα, αφενός θέλει πραγματικά να ανοίξει μόνο οδόφραγμα στη Μια Μηλιά, κυρίως για να λύσει τον κυκλοφοριακό πονοκέφαλο στην κατεχόμενη πλευρά του Αγίου Δομετίου, ενώ η πρόταση για τη Λουρουτζίνα αποτελεί προσπάθεια εξυπηρέτησης ενός πάγιου αιτήματος των Τουρκοκύπριων κατοίκων της περιοχής. Όπως άλλωστε δήλωσε ο λεγόμενος «δήμαρχος Κυθρέας-Λουρουτζίνας» τις προηγούμενες ημέρες, «υπάρχει μεγάλη προθυμία από όλους τους κατοίκους για τη δημιουργία του νέου σημείου διέλευσης. Όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των προηγούμενων δημάρχων, έχουν εργαστεί σκληρά για αυτό το θέμα», ενδεικτικό ότι οι πιέσεις αυτές χρονολογούνται.

Την ίδια στιγμή, επιθυμεί να μπλοκάρει τις διαβάσεις που προτείνει ο Πρόεδρος σε Πυρόι και Κόκκινα. Αν και θεωρητικά κρύβεται πίσω από την απαίτησή του να δημιουργηθούν οδοφράγματα όπως αυτά που γνωρίζουμε, η σχεδόν εμμονική αναφορά του σε «απαράδεκτες τράνσιτ διελεύσεις», δείχνει πως απλώς δεν επιθυμεί να δημιουργηθούν περάσματα που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων, επειδή θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν συμβάλλει στην αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Η έλλειψη τακτ που τον διακατέχει δεν του επιτρέπει καν να κρύψει τα πραγματικά του κίνητρα. Σε δηλώσεις του την Τετάρτη, ο εγκάθετος της κατοχής υποστήριξε πως οι Ε/κ «θέλουν να περνάνε από την ε/κ πλευρά στην ε/κ πλευρά μέσω των δικών μας εδαφών και θα έρθουν σε 20 χρόνια να πουν ότι αυτά είναι δικά μας εδάφη τώρα». Συνεπώς, η έγνοια του είναι να διασφαλίσει «κυριαρχία» σε αυτό που παρανόμως θεωρεί «έδαφος» του ψευδοκράτους αλλά είναι κατεχόμενο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και μέσα από τη διαδικασία να κερδίσει κάτι που θα το ενισχύει και όχι η διευκόλυνση των κατοίκων των επηρεαζόμενων περιοχών όπως διατείνεται.

Πέραν της απόρριψης από μέρους του των τεσσάρων προτάσεων Χριστοδουλίδη για τα οδοφράγματα, ο Τατάρ έχει ισχυρή άποψη και εναντίον των υπολοίπων, τα τρία εκ των οποίων (επιτροπή αλήθειας για τους αγνοούμενους, επιτροπή για τη νεολαία και εισηγήσεις από ομάδες πολιτών για το Κυπριακό) κινούνται καθαρά στη λογική της οικοδόμησης εμπιστοσύνης και της ανάπτυξης σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Ωστόσο, εμφανίζεται εξοργισμένος, λέγοντας ότι ο Πρόεδρος υπερέβη τα συμφωνηθέντα της Νέας Υόρκης. Μάλιστα προανήγγειλε ότι ετοιμάζει επιστολή προς τον Αντόνιο Γκουντέρες για να τον καταγγείλει, καθώς θεωρεί πως το μόνο πράγμα που συμφωνήθηκε πραγματικά ενώπιον του ΓΓ ήταν να ανοίξει η Μια Μηλιά. «Έφερε ένα πακέτο που περιέχει θέματα τα οποία δεν είναι δυνατόν εμείς ν’ αποδεχθούμε», είπε, προσθέτοντας ότι αυτά που προτείνονται «δεν έχουν καμία σχέση». Κατηγόρησε, δε, τον Πρόεδρο για «πολιτικοποίηση του θέματος των αγνοουμένων» και παρέπεμψε τα περί αναζήτησης της αλήθειας στο αόριστο μέλλον, όταν ολοκληρωθεί το έργο της ΔΕΑ.

Πολύ πιο έντονος ήταν για το θέμα της Πύλας, αφού το τελευταίο σημείο του Νίκου Χριστοδουλίδη αφορούσε την εφαρμογή των συμφωνηθέντων, επί των οποίων υπαναχώρησε η τουρκική πλευρά εδώ και πολλούς μήνες, με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι λες και δεν υπήρξε ποτέ η συμφωνία για δημιουργία του δρόμου, με την παράλληλη δημιουργία υποδομών. Ο Τατάρ έκανε λόγο για «παιγνίδια» με την Πύλα. Για να εγκρίνουν, υποστήριξε, το τελευταίο κομμάτι του δρόμου Άρσους-Πύλας, μήκους τριών χιλιομέτρων, ζητούν να διαμένουν στο ύψωμα βόρεια του χωριού και πάλι Ε/κ. Πρόσθεσε πως νότια της Πύλας, προς τη Λάρνακα, όλα τα οικόπεδα έχουν δοθεί μόνο σε Ε/κ και «τώρα θέλουν να τους εγκαταστήσουν και δίπλα στον δρόμο που κάνουμε. Αυτό δεν πρόκειται να το δεχθούμε». «Το θέμα των οδοφραγμάτων σε Μια Μηλιά και Λουρουτζίνα δεν μπορείς να το διασυνδέσεις με την Πύλα. Είναι διαφορετικά ζητήματα. Το ν’ ανοίξει αυτός ο δρόμος είναι το πιο φυσικό μας δικαίωμα», ισχυρίστηκε.

Ο Ερσίν Τατάρ κατηγορεί τον Νίκο Χριστοδουλίδη ότι έχει διασυνδέσει θέματα που θεωρεί άσχετα μεταξύ τους σε ένα πακέτο στη βάση της αμοιβαιότητας. Ο ίδιος, όμως, εξακολουθεί να λειτουργεί με τη λογική «το δικό μου ή τίποτα». Με αυτά τα δεδομένα, το έργο των διαπραγματευτών που καλούνται να βρουν μια άκρη μέχρι την επόμενη συνάντηση, που θεωρητικά θα πραγματοποιηθεί πριν από την κάθοδο της Αναπληρώτριας ΓΓ του ΟΗΕ, Ρόζμαρι Ντι Κάρλο, στο πρώτο δεκαήμερο Φεβρουαρίου, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο.